Czesc

1     3|       w nas było komu lube: i śmiech nasz, i psota, i dąsy, i
2     3|     podegnie wątlak.~A żaki w śmiech nad tym szumnym, z zamku,
3     3|      jak wprzódy!"~I uderzy w śmiech swój basowy nad tą utrapioną
4     4|       Aleksy..."~I usłyszy on śmiech piekieł, o którym powiadają
5     4| nimpharum fugientum amator...~Śmiech był w tym pacierzu pogańskiego
6     4|      Starczy za nią dziewcząt śmiech szklany w rozbryzgach dreszczów
7     4|       cietrzewi się i klaska, śmiech jego dziewcząt wzgardliwy