Czesc

1     4|  słońcu samemu naprzeciw. Za słońcem zajrzały przez okna i gołębie
2     4| takiej ciekawości pełne, tak słońcem wraz z rosą nasiąkłe i tak
3     4|  Paluch ku niebu wystawia: z słońcem pewnie się sprzecza. Nagle
4     4| chyba sama cypryjskiego wina słońcem i purpurą.~Alić i ona opróżniwszy
5     4|      wszczęła jakby swoje ze słońcem swary ni ten strumień przelewający
6     4|      gdyby oczyma olśnionymi słońcem wydarł bogom ich tajemnicę
7     4|    ta dusza za dnia oszukana słońcem.~Zorza na nieboskłonie wchłonęła,