Czesc

1     1|        obyczaju dwornego, lecz sięgnął młody po słowo zbyt głęboko
2     2|  łapciu stopę mnicha. Żyć!..."~Sięgnął mnich do swej kieszeni przepaścistej
3     4|     ostatecznego spraw tamtych sięgnął znów po księgę, odłożoną
4     4| różańca pod ręką nie czuje. Aż sięgnął bezwiednie po swe gęśle.
5     4|  szerokim aż po uszy uśmiechu. Sięgnął oburącz po jedną z tych
6     4|        budują kościoły..."~Gdy sięgnął teraz po dzban, już nic
7     4|        najgłębiej w łono ziemi sięgnął ów korzeń. Więc młodym płonkom