Part

 1     3   |           spycha nas o jeden krok znów ku wspólnej mogile, kiedy
 2     3   |        rośnie; czy czekać chcecie znów, aż przyjdą lata, gdy życie
 3     3   | przeciętnie wychowa dzieci, które znów, byle tylko różne formy
 4     4(*)|         się czymś oryginalnym, że znów jakiś pan Józef Kotarbiński
 5     7   |   panteizmu. Mamy tu do czynienia znów z tym samym, nad wyraz subtelnym
 6     9   |          chodzi.~Zastrzegając się znów przeciwko nazbyt sztywnemu
 7    11   |       dziecinnej duszy dźwigające znów zagrożone zrazu piękno.
 8    11   |        się kolumna, zmieniała się znów perspektywa: nieskończona,
 9    11   |          tryumfy i zwycięstwa, to znów, pochyliwszy się nad życiem,
10    13   |        eterze sztuki i te odbicia znów odbijają się w falach.~Na
11    14   |       Stanisławem biskupem krwawi znów.~Jest ten, co włada mocą