Part
1 1 | Wszystko, co w naszym ja ma kształt określony, co się
2 1 | europejskiej historii, gdyż nie ma w psychice tej i nie może
3 1 | historii, lecz ona sama; nie ma możności wyzwolenia się
4 1 | wyzwolenia się od niej, gdyż nie ma w nas włókna, które by do
5 1 | jest zadaniem: psychika ma się stać odpowiedzialnym
6 1 | władcą świata, kształtować ma życie jak swą własność.
7 1 | Pomiędzy myślą a światem nie ma przedustawnej harmonii.
8 1 | życia. Sama przez się nie ma żadnej władzy. Tu występuje
9 1 | pracą. Trwałość kulturalną ma to, co jest niezbędnym momentem
10 1 | skrępowanej, jeżeli swoboda pracy ma być możliwą jako fakt ekonomiczny.
11 1 | kierunek. Wola kultury tę jedną ma tylko przed sobą drogę:
12 1 | nas tylko przebywają, nie ma ich poza nami.~ ~ ~
13 2 | uczuciową? Jules Gaultier ma zupełną słuszność, gdy mówi,
14 2 | krytycy romantyzmu. Świadomość ma właściwie znaczenie tylko
15 2 | stan taki, w którym nie ma sprzeczności pomiędzy oddzielnymi
16 2 | umysłowej każdy przeciętny Polak ma już nie tylko odwagę, ale
17 2 | potrzeba, że świadomość ma tyle tylko znaczenia, ile
18 2 | tyle tylko znaczenia, ile ma go ten życiowy proces, który
19 2 | jest Polska. Polski już nie ma w obliczu praw ludzkich.
20 2 | ten niechaj przynajmniej ma odwagę swego stanowiska.
21 2 | nasze. Nic waszego w tym nie ma. Wam się przynależy tylko
22 2 | beatus qui tenet, i nie ma takiej rzeczy, z której
23 2 | tyle sceptycyzmu, ile go ma wobec wszystkich idei, wszystkich
24 2 | społeczny, że niczego tam nie ma a jest szczelnie zamknięty
25 3 | myśl polska, pozawieszane ma u nóg i rąk. Nie, żadne
26 3 | niech od razu ginie. Gdy się ma iść przez cieśninę, górskie
27 3 | jest jedyna sprawa, nie ma żadnej innej, o której mówić
28 3 | pracować. Na widnokręgu nie ma żadnych zagadnień: wszystko
29 3 | przejrzyste. Ostatecznie nie ma takich warunków, w których
30 3 | wolno było nic z tego, co ma związek z głębokimi, idącymi
31 3 | nieznanym czynu, co dopiero ma być dokonany, tam gdzie
32 3 | Przyszłość, która zawsze to jedno ma oblicze - męstwa, biorącego
33 3 | nieznanym losem. Gdzie nie ma już walki, pasowania się,
34 3 | kulturalnego życia. Nie ma w tym świadomej i celowej
35 3 | Tylko szept myśli swej ma człowiek za świadka, a stać
36 3 | świadka, a stać mu się ona ma opoką, zdolną wytrzymać
37 3 | jasne, słoneczne prawo - nie ma kompromisów. Chrześcijaństwo
38 3 | nie troszczące się o nią ma decydować o istnieniu człowieka
39 3 | nie można tego, czego nie ma. Stworzyć sobie musi człowiek
40 3 | całą treść psychiczną; nie ma i nie może w niej być nic
41 3 | i społeczne. Katolicyzm ma nam wyjaśniać zagadnienia
42 3 | o ile się podobał. Nie ma narodu tak mało poszanowania
43 3 | rodzina założona być może, ma i powinna. Królestwo różni
44 3 | życia.~Każde zaprzeczenie ma w sobie naturę tego tak,
45 3 | wnioskuje, że nawet tyle nie ma w świecie rzeczywistości,
46 3(*****)| krytyka katolicyzmu nie ma u mnie żadnego wyznaniowego
47 4 | chwyta - potoku. Więc tu nie ma jeszcze ojczyzny, nie ma
48 4 | ma jeszcze ojczyzny, nie ma proletariatu, nie ma sztuki,
49 4 | nie ma proletariatu, nie ma sztuki, nie ma zasadniczej
50 4 | proletariatu, nie ma sztuki, nie ma zasadniczej różnicy między
51 4 | irracjonalna, wyczerpana dziedzina ma znaczenie, gdy idzie o przyszłość.
52 4 | doświadczenia zbiorowe. Ma tu miejsce niezmiernie charakterystyczne
53 4 | istności, w każdym razie zawsze ma miejsce to samo: coś pozaludzkiego
54 4 | pozostawia skutki. Na czym ma się oprzeć w pracy swojej
55 4 | każdy nasz proces życiowy ma swój charakter prawny; prawo
56 4 | ściśle określone znaczenie ma każda chwila naszego życia;
57 4 | boju, każde moje przeżycie ma swoją niezaprzeczalną wartość,
58 4 | całkowicie nic wspólnego nie ma z tym ewolucyjno-ekonomicznym
59 4 | technika, ale technika ta ma znaczenie o tyle tylko,
60 4 | Leopardi: l i e t a - no, ma s i c u r a), ale staniemy
61 4 | wobec świata. Warunki jakim ma czynić zadość nasza twórczość,
62 4 | sobie w tych obrazach, czym ma się stać, aby zapewnić zwycięstwo
63 4 | zwycięstwo tym dążeniom, jakie ma w sobie.~Teoria mitów Sorela
64 5 | ktokolwiek bądź myślał, że ma jeszcze coś do stworzenia
65 5 | dla nas przeminął, duch ma tylko wstąpić w żywe, istniejące
66 5 | rzeczywistość. Świadoma myśl polska ma przed sobą dzisiaj tę jedyną
67 5 | swojej własności, myśli, że ma coś własnego prócz pracy
68 5 | spowszedniały. W Polsce nie ma miejsca na właścicieli,
69 5 | pracy: - to jest coś, co ma się narodzić, co narodzić
70 5 | nas, jeżeli człowiek nie ma się okazać bankrutem wobec
71 5 | Przyrodę całą - posiąść ma Polak, mieć w piersi, nad
72 5(*) | postępowych zrzeszeń, o ile nie ma ona na celu bezpośredniej
73 5(*) | postępowcom. Narodowa demokracja ma w naszych oczach tę przynajmniej
74 5(*) | przyszłości, co samo w sobie ma pewność, że przyszłość tę
75 5(*) | można myśl, która wychowywać ma zdolne do walki i zwycięstwa
76 6 | rzeczą obojętną, że to nie ma żadnego widzialnego wpływu;
77 6 | świat, wszystko, czerń żyć ma, co mu jest niezbędne do
78 6 | czucia rzeczywistości - ma się narodzić rzeczywistość
79 6 | wskazuje tu nic, że to wszystko ma pewien określony związek.
80 6 | rzeczywistość własnego działania ma być poznana i ujęta przez
81 6 | życie - wśród chaosu.~Tu ma wielkie znaczenie fakt,
82 6 | wisząca w próżni psychika ma odnaleźć siebie. W ten sposób
83 6 | lecz prawda, że tu nie ma mowy o moim osobistym przekonaniu,
84 6 | najwyraźniej czujemy, że nic nie ma żadna zbiorowość ludzka
85 6 | szukał w Polsce prawdy.~Nie ma - powtarzam raz jeszcze -
86 6 | brząkadełka. Niech igra niemi, kto ma czas.~Należymy do mordowanego
87 6 | Słowo polskie zwiastować ma myśli, do których nikt w
88 7 | byłaby już załatwiona, nie ma więc powodu tłumaczyć się
89 7 | przetwarzający sam siebie. Ma on olbrzymią wizję swobody
90 7 | się dany naród, dotąd nie ma tam właściwie miejsca na
91 7 | dokonane przeznaczenie. Ma ono swoją własną, jakby
92 7 | jest sam wobec chaosu i nie ma stać się tego chaosu logicznym
93 7 | życia swobodę; teraz wstąpić ma już ona tylko w ciało historii,
94 7 | odkupienie człowieka dokonane ma być w świecie dziejów. Nie
95 7 | w historyczną przyszłość ma pozahistoryczne źródło,
96 7 | wytężenie ku życiu - skamienieć ma, stać się bazaltową kolumną, -
97 7 | wieczną formą. Świat, który ma być dokonany przez człowieka,
98 7 | było: sam jednak wyrzeźbić ma on naczynie, w które ona
99 7 | Społeczność chrześcijańska - ma istnieć. Nieistnienie jej,
100 7 | przeszkodą: samo zwycięstwo ma coś w sobie z chropawej
101 7 | ujawnienia osobistości, ma być dla niej przezroczystym.
102 7 | oni pracowali, nasze życie ma się stać dekoracją i gdy
103 7 | jest nie tam, gdzie się ma już świadomość, lecz tam,
104 7 | absolutnym; wszystko, co ma związek z nim - nabiera
105 7 | Interesuje go tylko to, co ma związek z walką i zwycięstwem: -
106 7(***) | Często ma miejsce zjawisko wręcz przeciwne:
107 7 | europejskiej. Podobnie rzecz się ma z postulatami prawnymi:
108 7 | słuchaczowi, że myśl europejska ma granice, że poza granicami
109 7 | barskich, księdzu Marku itp. Ma on niewątpliwie słuszność,
110 7 | zagadnieniem, czymś, co dopiero ma stwierdzić, uzasadnić swoje
111 7 | swobody. Swobody tu nie ma. Nie dojrzano tu jeszcze
112 7 | opór; gdy staje w słońcu, ma w sobie siłę, która siły
113 7 | ona ich istnienia, gdyż ma pod sobą ich nieustanne
114 7 | rzeczywistym świecie. Ten ma swobodę, kto zdobywa pracą
115 7 | nas staje się, stać się ma, usiłuje. Należy do dziedziny
116 7 | był stanu, dla którego nie ma innego imienia, jak świętość
117 7 | i potępiania. Sądzi, że ma on słuszność bezwzględną,
118 7 | słuszność bezwzględną, że ma prawo stać poza życiem.
119 7 | stworzyć ją: rozumieli, że ma słuszność nie ten, kto cierpi,
120 7 | Polska myśl nowoczesna ma tu przed sobą istotnie olbrzymie
121 7 | Psychika nasza dopiero wtedy ma znaczenie, gdy jej zwycięstwa
122 7 | potwierdzającą życie. - Nie ma to nic wspólnego z optymizmem,
123 7 | odpowiadającym stanowi rzeczy. Nie ma zamkniętego świata: jest
124 7 | świadomość dlatego właśnie ma prawo do bezgranicznej swobody.
125 7 | w dziedzinie marzeń nie ma oporu - więc odnosi się
126 7 | zachowywać własne ja. Ten tylko ma prawo mówić o sobie ja,
127 7 | konieczności zwycięskim fatalizmem. Ma stać się siłą, lub nie będzie
128 7 | siły, wbrew sile. Kto nie ma w sobie żadnej siły, dla
129 7 | lecz tworzeniem siły. Nie ma w ogóle żadnej abstrakcyjnej,
130 7 | życie na tym poziomie - ma w sobie samym ostoję swego
131 7 | zwycięskiej duszy, którą tworzyć ma literatura, jeżeli chce
132 8 | niewoli. Myśl nasza nie ma prawa zapominać, skąd wyrasta,
133 8 | zapominać, skąd wyrasta, nie ma prawa łudzić się, że przemija
134 8 | niezbędne. Wszystko, co wie i co ma człowiek, jest dziełem męstwa
135 8 | historia są przeciw niej, że ma tylko siebie, że w sobie
136 8 | stoi na granicach, których ma bronić; niechajże wie, że
137 8 | samej myśli, że wartość ma konkretne nasze życie. Ciało
138 8 | naszej kultury. Nowaczyński ma w głębi duszy ukryte bezwiedne
139 8 | takeście ją schowali". Ma się nieraz ochotę wobec
140 8 | maszyny podobnym stać się ma sam sprawca tego pandemonium,
141 8 | odpowiedzialności i zadań, które ma dźwignąć wola, ukazuje się
142 8 | Wydaje się, że nikt nie ma odwagi wziąć na siebie odpowiedzialność
143 8 | przyszłość i o tyle tylko ma ją w sobie, o ile dokonać
144 8 | przeżycie tego człowieka ma w sobie samem wartość i
145 8 | nieokreślonemu sobie. To sobie ma zawsze pochodzenie kulturalne,
146 8 | nieobecna. Ten marzyciel ma w sobie coś z drapieżcy,
147 8 | nie wiemy jakie znaczenie ma jakieś zjawisko życia i
148 8 | zjawisko życia i czy w ogóle ma znaczenie, gdy nie wiemy,
149 8 | czyjejś pracy pisze, nie ma się zamiaru w niczym przyczynić
150 9 | pogardzane przez nią życie, ma ją w swej mocy, tworzy jej
151 9 | społeczeństwa, pozostać ma poza progiem sztuki, jeżeli
152 9 | poza progiem sztuki, jeżeli ma ona zachować swą godność.
153 9 | nam narzucone, lecz co nie ma nad nami władzy uznawanej
154 9 | życie danej zbiorowości. Nie ma jednak żadnego stałego stosunku
155 9 | dociec, jakie znaczenie ma w ogóle wyraz "naukowy"
156 9 | usunięcia ich, jeżeli nie ma sił, zdolnych opanować wytwórczość
157 9 | Zola wierzył, że byt jest i ma być poznany, w tym poznaniu
158 9 | sposób, iż katolicki pisarz ma się raz na zawsze znajdować
159 9 | świadomości - wszystko to ma znaczenie jedynie o tyle,
160 9 | całe nasze życie. Tu nie ma mowy o żadnym odgadywaniu
161 9 | Dla tej pracy wszystko ma określone znaczenie: dokonane
162 9 | wzruszeń i uczuć, które ma w sobie. Różne obrazy świata
163 9 | Świadomość sama przez się ma znaczenie jako przewodnik
164 9 | jej wewnętrzny dramat nie ma właściwie wpływu na to,
165 9 | zdecydować, co to właściwie ma znaczyć. Wrażliwość Laforgue'
166 9 | świadomości; świadomość ma zrezygnować ze swego ja,
167 9 | barkach realnego świata ma stać się świadomością stwarzającą
168 9 | używającej kulturalnego dorobku, ma wrosnąć w fizjologię, wytwarzającą
169 10 | narodowego odkupienia. To samo ma miejsce wobec każdej epoki.
170 10 | miejsce wobec każdej epoki. Ma miejsce wreszcie wobec całych
171 10 | nas, w naszym wnętrzu. Nie ma bowiem organu prócz nas
172 10 | organu prócz nas samych i nie ma przedziału pomiędzy tym,
173 10 | Jest już więc doskonały, ma bezwzględną słuszność, przestał
174 10 | stwarza ją, więc jej nie ma: chce trwać i walczyć, jako
175 10 | konkrecie przebywam cały: nie ma mnie poza nim. Śmieszny
176 10 | niczym wobec świata, w który ma się wszczepić. Byleby tylko
177 10 | się śmiać w Europie. Nie ma śmiechu we Francji ani w
178 10 | usystematyzowanej treści. To co ma być stworzone, dowiedzione
179 10 | Szyderskie promienie - gdy się ma odwagę skierować je we własne
180 10 | ptaka Roka, który unieść ma z sobą gdzieś w nieznane
181 10 | wiedzieć, że tu właśnie ma przed sobą - cząstkę swego
182 10 | wytwórczości. Pisarz angielski ma w sobie jako cząstkę swej
183 10 | gdzie tej zdolności nie ma, same wzruszenia estetyczne
184 10 | stwierdzenie tej myśli, że nie ma abstrakcyjnej powszechnej
185 10 | zbiorowej energii i że nie ma innej drogi służenia mu,
186 10 | które samo w sobie jedynie ma swe rękojmie. Każdy twórczy
187 10 | najsubtelniejszą tkankę życia. Nie ma tu danych punktów widzenia,
188 10 | francuskich klasyków XVII wieku. Ma on tę samą, co i oni, żądzę
189 10 | datujący od roku 1870 i ma tu na myśli nietykalny u
190 10 | krzyczy ani grzmi - stwierdza, ma w sobie spiż zapewniający
191 10 | się borykać z wichrem. Nie ma w niej berserkierskiego
192 10 | wyjaławiającym osamotnieniu. Ma być sobą, z siebie wydobywać
193 10 | trudności, z którymi dzisiaj ma do czynienia głęboka myśl
194 10 | linię gestu. Jak się rzecz ma z tym wschodnim człowiekiem
195 10 | Wschodu i w człowieku Zachodu ma miejsce osobista biologiczno-psychologiczna
196 10 | punktu widzenia. Synteza owa ma znaczyć właściwie: Mickiewicz
197 10 | opium i morfiną. Kultura ma dostarczyć treści marzeń.
198 10 | samowiedzy, czyż swoboda oznaczać ma tylko moment wyboru, nie
199 10 | wysnuwany jest wniosek, że nie ma żadnej pewnej, obiektywnej
200 10 | rzeczywiste ludzkości jest pracą i ma swoje, wewnętrzne konieczności,
201 10 | rozwój ekonomiczny. Człowiek ma "tylko poznać" tę rzeczywistość
202 10 | Działanie jest niemożliwe - nie ma bowiem pierwiastków działania.
203 10 | wola nasza w nim tylko ma podstawę w świecie. Z niego
204 11 | czasów. Psycholog kultury ma prawo żądać, aby poświęcano
205 11 | wszystkiemu, walką, gdzie nie ma zwycięzcy ani zwyciężonego,
206 11 | obarczona winą, która nie ma granic? Ślepi ją ten blask
207 11 | bólu, kiedy nic już nie ma, wypływa z ostatniej jakiejś
208 11 | wonne przebaczenie. Już nie ma granic między słodką niemocą
209 11 | nią jest nasza dusza, nie ma nas poza nami. Wstecz czy
210 11 | winę i duszę, która nie ma ucieczki ani w życiu, ani
211 11 | ale jest jeszcze. Gdy nie ma już w duszy nic ciekłego,
212 11 | dziś poznaje, ten już nie ma jutra. Liryzm to jest dusza
213 11 | nie uznaje tu już świata, ma go w sobie; inaczej byłby
214 11 | ona sama z sobą. Tu nie ma zwycięstwa, tu jest parti
215 11 | hałaśliwym tłumem. Ten Mesjasz ma coś z Barnuma, - wolę Kasprowicza.
216 11 | Kasprowicza. Zwycięstwo człowieka ma zawsze kształt, tkwi w dokonanym
217 11 | niebywałego, jedynego, Whitman ma wiele punktów styczności
218 11 | jest obcy Norwidowi, ale ma on u niego specyficzne zabarwienie,
219 11 | przestwór słupem: w sobie ma wszystko, komuż się poskarży,
220 11 | Dzisiejsza samotność Kasprowicza ma w sobie wszystkie twory
221 11 | Jest ona poczuciem, że nie ma formy życia w otaczającej
222 11 | pustce nie zatracił woli; nie ma jej na czym wesprzeć, nie
223 12 | polskiej. Wydaje mi się, że nie ma go i w współczesnym piśmiennictwie
224 12 | bezosobowe światło, które ma rozlać się na jak najszerszy
225 12 | światu odrębności: nie on ma dokonać czegoś, zawładnąć
226 12 | co mu jest obce i co on ma poddać sobie mocą siły,
227 12 | siły, lecz przeciwnie, coś ma zwyciężyć przez niego, coś,
228 12 | co już schłonęło jego ja, ma schłonąć świat cały. Mistyk
229 12 | prawa milkną. Mistyk nie ma poczucia odpowiedzialności
230 12(*) | się jaśniejszym, że nauka ma za cel zbudować ponad przyrodą (
231 12 | jedynej siły, poza którą nie ma życia. Mistyk może nie być
232 12 | wie on, czym one nie są, ma w sobie miarę wszystkich
233 12 | poszukiwaniem duszy, w co się tez ma wcielić. Twórczość Micińskiego
234 12 | właściwie. Wypowiedzenie ma tu nadać kształt tym możliwościom
235 12 | wszystkim; o tym wszystkim ma pojęcie bardzo zaściankowe,
236 12 | powiedzenia, że życie ich nie ma sensu, a może mogłoby mieć
237 12 | homarem. Człowiek, który nie ma do rozporządzenia przynajmniej
238 12 | historyczno-społecznym świecie, to nie ma przypuszczenia, które nie
239 12 | właściwością jest to, że nie ma w nim stałych zadań, że
240 12 | stałych zadań, że nic nie ma w nim stałej wartości, że
241 12 | mocy to, czego jeszcze nie ma w sobie. Tu na szczycie
242 13 | życia jest grzechem; nie ma na czym oprzeć pewności,
243 13 | pierzchliwych momentach, czy nie ma pewnej świętości w takiej
244 13 | ludzką dziedziną, która ma być kształtowana, regulowana
245 13 | nawet na dnie, jeżeli nie ma zaginąć, musi zachować pomimo
246 13 | zawisł cały świat dusz: ma on za nie odpowiedzialność.
247 13 | jest pierwotnie proste, ma pewne szansę, że nie zawodzi.
248 13 | zaufanie nie wystarcza. Tu nie ma miejsca na Homera.~Homera
249 13 | Orkana skalą spostrzeżeń, że ma w pamięci więcej gestów,
250 13 | Frankiem Rakoczym, który ma wywalczyć swemu narodowi
251 13 | dziś usiłuje wmówić, że ma swój jasny, beztroskliwy,
252 13 | przebaczającym życiem nie ma ucieczki, jest ono wszędzie,
253 13 | Winrych - ale czuje, że nie ma czym tej swej miłości osłonić,
254 13 | swej miłości osłonić, nie ma żadnego: dla mnie i mnie
255 13 | nie myśli, czym ono jest, ma w sobie jego kształt, jego
256 13 | czynu. U Żeromskiego nie ma tej decyzji. Nie wierzy
257 13 | pisarza: jest czynem, a nie ma mocy w sobie. Świat Żeromskiego
258 13 | tej chwili zniszczy. Nie ma żadnej ciągłości pomiędzy
259 13 | życia. U Żeromskiego nie ma tego właśnie momentu. Własna
260 13 | położenia. Psychika polska nie ma już tego nawet schronienia,
261 13 | chcą rozumieć, myśleć - nie ma rady. Dla chcących widzieć
262 13 | już nawet, bo mnie tu nie ma, bo ja sam jestem czymś,
263 13 | światopoglądzie Żeromskiego. Nie ma tu woli przeciwstawiającej
264 13 | zdumiewające złudzenie. Psychika ma tu dojść do zwycięstwa przez
265 13 | czegokolwiek bądź w sobie: ma dotąd cierpieć, aż świat
266 13 | wyższa ponad naturę ludzką: ma dochować wiary tej swojej
267 13 | bezgranicznego poświęcenia. Nie ma form dziejowych, które mogłyby
268 13 | ten sposób, gdyż odcięte ma wszelkie drogi działania
269 13 | godności sztuki. Ale u nas ma się co innego na względzie:
270 13 | po odpowiedzialność wola ma zawsze przeciwko sobie całą "
271 13 | przekształcającym wszystko; nie ma wobec niego schronienia.
272 13 | się wzlotem. Żeromski nie ma prawa posługiwać się stanowiskami
273 14 | kształtu swego tylko nie ma, nie może się wcielić, lęka
274 14 | przeżytym zostało coś, co ma w sobie dziejową pełnię,
275 14 | w nas samych obudzić się ma Apollo Salvator i że w nas
276 14 | duszy omamieniom, że tu nie ma miejsca na tryumfalne frazesy.
277 14 | ta głęboka prawda, że nie ma nic w naszej indywidualności
278 14 | jedynym wyzwoleniem. Nie ma dla człowieka losu poza
279 14 | Gromadę swą i jej żywot ma człowiek jako jedyne schronienie
280 14 | je do roli gleby, która ma wytworzyć taką a nie inną
281 14 | gdyby go nie było. Życia nie ma, jest tylko poezja. Na razie
282 14 | odbijają się poza wami, nie ma w was organu prawdy, nie
283 14 | w was organu prawdy, nie ma w was samowiednego życia.
284 14 | spleciony z życiem, w którym nie ma podstawy dla dzisiejszego,
285 14 | lechicki. Siebie tylko ma gromada wobec wszechświata,
286 14 | wystarczą tu: Młoda nie mniej ma w sobie dzikiego heroizmu,
287 14 | heroizmu, niż Wanda, ksiądz ma rdzennie chłopi upór w swej
288 14 | Świat pozaludzki służyć ma jako źródło czynów służących
289 14 | z życiem. Takie pojęcia ma może o nim ów pustelnik -
290 14 | poczucia, że wiary tej nie ma: ale sam ten brak ukazał
291 14 | dotknęliśmy. Poeta dokonać ma czegoś w sobie: on za siebie
292 14 | czegoś w sobie: on za siebie ma coś postanowić, ma zrozumieć,
293 14 | siebie ma coś postanowić, ma zrozumieć, czym jest on
294 14 | więc rzeczywistości nie ma. I to jest polska tragedia.
295 14 | przesłania mu widzenie. On sam ma poznawać, tworzyć władające
296 14 | zobaczył. Pan Adam Siedlecki ma słuszność: ta epoka nie
297 14 | czy jest to myśl, jaką on ma, czy też tylko myśl, jaką
298 14 | pada ofiarą dowolności, nie ma w sobie dostatecznej siły
299 14 | lecz gest myśli, coś, co ma wywoływać jej wrażenie w
300 14 | co poprzednio i ta treść ma to samo znaczenie. Nie wie
301 14 | w obawie coś, czego nie ma w twórcy**? Tego zagadnienia
302 14(*) | wszelkimi sofizmatami - ma się na myśli dziś, gdy się
303 14 | nowy.~Czas będzie - przyjść ma on - wróż piorunowy,~co
304 14 | dziejowej. Ktoś stać tu ma nad narodem, jak król duch,
305 14 | ujmowana poprzez tę koncepcję: ma być tragiczny blask diademu,
306 14 | chwilach rozumiał on, że gest ma tu oznaczać potęgę, wolę, -
307 14(**) | francuski rojalista jak Maurras ma prawo uważać się za bardziej
308 14(**) | sumienie narodowe, zanim się ma przekonania. Naród jest
309 14 | spotykamy tutaj. Tylko tragedia ma tu bardziej czynne napięcie.~
310 14 | świat, lecz jako o czymś, co ma się ostać mocą własnego
311 14 | zawiązuje się wola, lecz nie ma nic z wykonania. Trzeba
312 14 | usiłuje określić tę siłę - ma tylko znaną mu dziejową
313 14 | chce dopiero żyć, ale nie ma do życia zdolności; ani
314 14 | rodzi się dusza, ale jakże ma się stać ona na nowo, gdy
315 14 | jego marzy o krwi, lecz nie ma jej w sobie, nie ma prężących
316 14 | nie ma jej w sobie, nie ma prężących się, gotowych
317 14 | narodowej wiary, ale jej nie ma.~ ~Achilleis powtarza tylko
318 14 | wiara. Tak jest; Sorel ma słuszność, mówiąc, że materializm
319 14 | z kolei to, co nią jest, ma już w sobie jego życie.
320 14 | jako obyczaj, pieśń, prawo, ma w sobie to potężne źródło.
321 14 | jako czyn. Czuł on, że nie ma organu tworzenia rzeczywistości
322 14 | ludzkie, dla których nie ma życia, jak przez grzech, -
323 14 | grzech, - tam ostatnie słowo ma ten, co mówi przez rosnącą
324 14 | mną. Wiem już dziś, że nie ma dla człowieka prawd, jak
325 14 | o taki stan rzeczy; nie ma go w niej, a raczej rodzi
326 14 | to wrasta w nasze życie; ma w sobie pewne jego potencje.
327 14(*****)| pewnik, że sztuka może i ma prawo ogarnąć procesy myślowe.
|