Part
1 Ded | przypisuję tę książkę - Tej, która jest, była i będzie
2 1 | kulturalny umysł - to w tej lub innej formie rezultat
3 1 | zdolności do czynnego udziału w tej pracy. To sprawia, że kulturą
4 1 | mnóstwo sprzeczności i w tej formie w jakiej przeciętnie
5 1 | gdyż nie ma w psychice tej i nie może być nic, co by
6 1 | hipostazujemy tylko momenty tej ostatniej i zamieniamy je
7 1 | że nie uda się nam go z tej tkaniny wyplątać. Podoba
8 1 | swojej, czym czyni je bieg tej historii, ich udział w niej.
9 1 | europejskiej historii. W tej tylko głębinie chwytamy
10 1 | sobą, jeżeli całej kultury tej nie opanujemy w jej korzeniach,
11 1 | Hegla świat był zasadniczo tej samej co i psychika natury.
12 1 | odstępstwem. Przedstawiciel tej nowej kultury sprzeniewierzał
13 1 | uchodzić zaczyna za historii tej swobodną twórczynię. Dowolność,
14 1 | woli. Idzie o to, aby woli tej ułatwiać powstanie, aby
15 1 | jaką jest podstawa trwania tej formy, tj. zastanawiamy
16 1(*) | Na tej właściwości świadomości
17 2 | Odrywanie się jednostki tej od społecznego podłoża,
18 2 | usiłowanie przełamania tej samotności, stworzenia naokoło
19 2 | należałoby sobie przypomnieć tej subtelnej ironii, z jaką
20 2 | Henryka Gottfrieda Kellera, tej epopei kapitulującego romantyzmu?
21 2 | usiłuje żyć na zasadzie tej psychiki, nie kłamiąc przed
22 2 | samą siebie za podstawę tej walki, gdyż ona sama jest
23 2 | nadaje się w czymkolwiek do tej pracy, czy jest jej potrzebna?
24 2 | kulturalna: Warunki istnienia tej świadomości zależą od tego,
25 2 | jedyny - nie istnieje w tej formie dla innych ludzi:
26 2 | został sam zmysł prawdy. Brak tej konsekwentnej i wytrwałej
27 2 | myśleniu jest fatalny wobec tej bytowej formy, jaką przybierają
28 2 | żywiołami: kto jest niczym w tej walce, kto nie jest momentem
29 2 | albo Spencer bezpośrednio tej atmosferze domowej i publicznej
30 2 | kto zdaje sobie sprawę z tej potężnej siły bezwładu,
31 2 | tylko on niczego się w tej kulturze nie lęka, tylko
32 2 | znajdziecie innej prócz tej: wrosnąć w to olbrzymie
33 3 | męczeńskich prochów i u stóp tej góry nieszczęścia, tego
34 3 | których konają rycerze, w imię tej ciszy, która powstaje nad
35 3 | domagają się, aby w imię tej niedoli, którą wraz z innymi
36 3 | głęboko, trzeba dojść aż do tej oto głębi; nie lękajcie
37 3 | ostrzeżenie. Zadaniem książki tej jest zbadać, w jaki sposób
38 3 | swój byt. Ale wątpię, aby o tej jasności mówili ci, dla
39 3 | zamierzeniach kulturalnych na tej powierzchni, jaką nam przyjęty
40 3 | własną politykę: interesy tej ekonomii, tej polityki decydowały
41 3 | interesy tej ekonomii, tej polityki decydowały o kształcie
42 3 | udział, udział chociażby tej muchy, co pomaga ciągnąć
43 3 | nadal będą brać udział w tej zbawiennej pracy. Byle Kmicic
44 3 | świat, to już tylko tło tej zasadniczej sprawy. Pan
45 3 | tym tylko względem, że w tej ostatniej serwilizm urzędniczy
46 3 | zbiorowością tylko w imieniu tej swej samotności. Rozwinęli
47 3 | Polska oddzieliła się od tej podstawy, swoją samotność
48 4 | swoje powołanie*.~Pomimo tej niewątpliwie zachowawczej
49 4 | zamierzeń, czynów. Tu, w tej dziedzinie popędu, w tym
50 4 | postępowcy, którzy mogą od tej pory szczebiotać, że skompromitowany
51 4 | postępowca, że o książce tej Marks i Engels wcale źle
52 4(*) | Dzisiaj Henn" Bergson i w tej dziedzinie jest mistrzem,
53 4 | czynnej postawy kończą się u tej granicy, gdzie zaczyna się
54 4 | mi ktoś powiedzieć, że w tej formie dokonywa się zachowanie
55 4 | za byt przyrodę - cząstką tej przyrody i on więc jest
56 4 | przestrzeni, że dokonywam w tej przestrzeni pewnych działań:
57 4 | nie stanowi bynajmniej od tej zasady wyjątku. Faktem pierwotnym
58 4 | naszego istnienia. Gdzie tej siły niema, tam niema już
59 4 | społecznej energii. Siły tej nie stwarza się przez ustalenie
60 4 | stwarza się przez ustalenie tej lub innej teorii, ale teoria
61 4 | jednostka jako uczestniczka tej walki, jest jej rzeczywistością:-
62 4 | czym jest jako uczestnik tej zbiorowej pracy - jest jego
63 4 | Ta jasność klasyczna w tej formie nie istniała poza
64 4 | śledzić, jak powstawały formy tej zamierzchłej, minionej świadomości
65 4 | w jakiem ukazuje się on tej psychice. Tu, w świecie
66 4 | przekształcenia, dokonywujące się w tej klasie; zasadniczym faktem
67 4(***) | być uznane za prawdziwe na tej samej podstawie, jako klucz
68 4 | tylko rożnem; postaciami tej samej zasadniczo organizacji,
69 4 | Katolicyzm zakreślił plan tej wielkiej zbiorowej kultury
70 4 | istnieje na zewnątrz nas, w tej ponadindywidualnej dziedzinie,
71 4(*****)| genialnie uzasadnione w tej książce byty przeze mnie
72 4 | myślał, pracował, żył dla tej Polski - społeczeństwa swobodnych
73 5 | za gardło rozpacz. Nie. Tej się nie dostrzegło zrazu.
74 5 | sobie uśmiechają się do tej swojej tajemnicy, wiedząc,
75 5 | duszy każdy z nas, że w tej lub innej formie posiada
76 5 | by cały jego sens tkwił w tej lub innej maszynie, która
77 5 | co do określenia źródła tej pewności, ale istnienie
78 5 | życiowej walce i bardzo małą tej wytrwałości świadomość.
79 5 | straszliwie pragnącą żyć wolę. W tej olbrzymiej, codziennej walce
80 5 | są, muszą być wspólnikami tej siły; przeciwstawić się
81 5 | opozycji pójdą tylko do tej linii, poza którą mogłoby
82 5(*) | demokracji podnoszonych do tej należy dziedziny), sądzimy
83 5(*) | żadnej innej podstawy, prócz tej, którą najściślej oznaczyć
84 6 | możemy odnaleźć w paragrafach tej książki scharakteryzowane
85 6 | to wtedy przynajmniej - w tej godzinie - odnajdzie w nas
86 6 | metamorfoz", jakim ulegać może w tej oto epoce, i to u nas, nasze
87 6 | istnieje prawość umysłowa. Tej zaś jest dziś bardzo mało
88 6 | wydedukować z właściwości tej określonej postaci życia -
89 6 | określeń. Z punktu widzenia tej formy życia, której wyrazem
90 6 | zasługą nie są, nie wytrzymują tej miary, jaką oni stosować
91 6 | powstaje nic. Nie rozstrzygnie tej sprawy sam rozwój stosunków
92 6 | dotychczasowej rzeczywistości, tej, do której się dostosowywała
93 6 | Moment czystej samowoli. W tej chwili możemy zrozumieć,
94 6 | mnie nie chcecie przyjąć tej prawdy? - Nie zważajcie,
95 6 | myśleć możecie, co chcecie. W tej chwili wiem ja, - ścigany,
96 6 | nie mam środków bronienia tej mojej dziś - jutro waszej
97 6 | Zasadnicze, podstawowe myśli tej książki przetrwają mimo
98 6 | zasadniczemu twierdzeniu tej pracy, poniesie porażkę. "
99 6 | jednodniowe szalbierstwa przeciwko tej książce. Chociaż by ona
100 7 | warstwy, które z ochraniania tej tradycji czynią swe sowicie
101 7 | dobrej wiary do poznania tej szlachetnej i czcigodnej
102 7 | romantyzm przede wszystkim w tej formie, w jakiej został
103 7 | przeżywają swój stosunek w tej bladej próżni międzyplanetarnej,
104 7 | ciężary.~Gdy teraz w próżni tej, jaka powstaje przez zagładę
105 7 | Jest to ścisłe. Ale treść tej wspartej o absolut wiary,
106 7 | romantyzmu odrywa się duszę od tej samej rzeczywistości, ku
107 7 | znaczenie danego działacza nie w tej formie, w jakiej przedstawia
108 7 | chwila wypada z roli, z tej roli, którą oni wypisywali
109 7 | przynajmniej nie wzruszają nas w tej samej mierze, gdy napotykamy
110 7 | zachodnioeuropejskiej kultury; trzeba było z tej tak ocalonej atmosfery własnej
111 7 | złudzeniem. Jednym z momentów tej psychiki była swoboda badania
112 7 | stanowiły realną wartość tej nowoczesnej psychiki europejskiej.
113 7 | francuskich, nie działały w tej samej mierze na polskich
114 7 | czy zdołają na podstawie tej wiary stworzyć typ życia,
115 7 | zadaniem myśli polskiej. Pracy tej usiłowała emigracja dokonać
116 7 | dziś żyłby niezawodnie dla tej oto sprawy: dawałby jej
117 7 | pracujący posiadał organy dla tej swojej woli. Zagadnienia
118 7 | technicznym. Gdy zamiast wykuwania tej myśli - hodujemy w sobie
119 7 | kropki nad i nie uchroni tej książki przed potwarzą.
120 7 | i w sobie; dla tych, co tej pracy nie przebyli - sama
121 7 | takie są zasadnicze rysy tej szlacheckiej psychologii,
122 7 | danej" - lecz momentem tej, która w nas i przez nas
123 7 | przewartościowanie wartości w tej dziedzinie: zespolenie Polski,
124 7 | Romantycy nasi nie zdawali tej sprawy na los przypadku,
125 7 | organizmu i do dalszego rozwoju tej właśnie wychowawczej mocy.
126 7 | odczuciu jako formie przeżycia tej rodzącej się treści: sami
127 7 | zrzekali się siły, szukali oni tej, jaka była im dostępna.
128 7 | uznawaną za niezawodną. W tej formie Słowacki umacniał
129 7 | przetłumaczenia na język abstrakcyjny tej konkretnej, życiowej - absolutnie
130 7 | swej moc, zdolną trwać w tej rzeczywistości. Wydaje się
131 7 | rzeczywistością, musi samą siebie w tej postaci poznać, zrozumieć,
132 7 | się kochać same siebie, w tej szkole uczyły się ubóstwiać
133 7 | tworzyć, temu nie przywróci tej mocy nikt, niczyje uznanie -
134 7 | moralnego życia - oto są momenty tej zwycięskiej duszy, którą
135 8 | Poznać trzeba naturę samej tej miazgi psychicznej, jej
136 8 | zaprzeczeniem właściwie tej kultury, w której żyje.
137 8 | korzeniami swymi tkwi w tej właśnie glebie, gruntem,
138 8 | powrócę do rozpatrzenia tej sprawy u samego Ibsena.
139 8 | się organizmowi w sobie, tej głębokiej prawdzie moralnej,
140 8 | nieomylny, iż w kulturze tej przemagają ludzie bezwiednie
141 8 | bezwiednie, że praktyce tej nie grożą nigdy żadne niebezpieczeństwa
142 8 | strony tego, co dzieje się w tej zaczarowanej sferze. Wszelkie
143 8 | spotykamy w obrębie jednej i tej samej kultury głębokie rozdarcia,
144 8 | usiłują odnaleźć poza obrębem tej struktury jakieś inne głębsze
145 8 | niechęć i niemoc do opanowania tej coraz straszliwiej potężniejącej
146 8 | kierunek. Wiemy, iż pomimo tej wzrastającej nieobliczalności
147 8 | zastanawiać się nad tą sprawą z tej strony, wniknąć w nią usiłujemy
148 8 | robotniczej rozpatrywany z tej strony posiada całkiem inne
149 8 | je. Idzie jednak o rodzaj tej negacji, jeżeli mówimy,
150 8 | dyskusji. Idzie bowiem w tej całej sentymentalnej krytyce
151 8 | dziele, nie czujemy jej od tej czynnej jej strony. Sądzimy,
152 8 | wżyć się w głęboki' tragizm tej prawdy, iż życie nasze dzisiejsze
153 8 | Nie umiemy w nich wyczuć tej zbiorowej samoistnej woli,
154 8 | przedstawienia niedojrzałości tej jako wyższości. Utrwalamy
155 8 | zaś mi nie zaprzeczy, że w tej właśnie formie tkwią w naszej
156 8 | kulturalnych z Zachodu był dziełem tej samej przypadkowej, oderwanej
157 8 | czuję. Hamsun to człowiek tej duchowej formacji, która
158 8 | siebie, opierając się na tej tylko zasadzie, iż takim
159 8 | tu nie rozstrzyga prócz tej właśnie samowoli. Powiedz?}
160 8 | istnienia. Znaczenie twórczości tej mierzy się zakresem przezwyciężonej
161 8 | estetyzmu zależy od charakteru tej dziejowej rzeczywistości,
162 8 | położenia. Z samej grozy tej umiano wydobyć element dumnego
163 8(*) | zastosować te uwagi. Chorobie tej ulegają pisarze o wiele
164 9 | literackie z punktu widzenia tej psychiki społecznej, z której
165 9 | się nie zawsze w jednej i tej samej postaci. Wydaje mi
166 9 | zużywa nas ono, włada nami. W tej postaci ukazuje się życie
167 9 | się od niej, pozostaje w tej ogólnej sumie skutków, która
168 9 | się własnej swej duszy - tej właśnie, jaką jest, konkretnej
169 9 | w przybliżeniu - lecz w tej właśnie jedyności. Nic bowiem
170 9 | iż to, co stanowi treść tej psychiki, musi mieć w każdym
171 9(*) | Warda - ani ogóle nikogo z tej plejady umysłów nieraz dużej
172 9(*) | nie zaś w celu wyłowienia tej lub innej cytaty: jest bowiem
173 9 | powstanie nigdy w świecie bez tej rzetelności. Nie żyjemy
174 9 | adamantowego pierwiastku, tej diamentowej pewności, kto
175 9 | nim; gdy poprzestajemy na tej powierzchni, na poznaniu
176 9 | swoje istnienie i w walce tej wytwarzającej swą psychikę -
177 9 | niewątpliwie udział w wytwarzaniu tej świadomości. Społecznie
178 9 | o tyle, o ile czynimy z tej jednoznaczności odpowiedzialność
179 9 | odpowiedzialności. Wyzwolenie się z pęt tej odpowiedzialności może być
180 9 | żywiołem pracy ludzkiej. Dla tej pracy wszystko ma określone
181 9 | słuszność, i ironia wobec tej nowej postaci romantyzmu,
182 9 | wiele romantyzmu jest w tej Barresowskiej walce z romantyzmem.
183 9 | Różne postacie i formy tej automistyfikacji kulturalnej
184 9 | utrudniały zrozumienie tej wielkiej prawdy, że żyć
185 9 | typowo-francuski sposób widzenia tej kwestii. Metafizyka symbolizmu,
186 9 | abym odmawiał szczerości tej literaturze: staram się
187 10(*) | rozdarcia - stają się w tej perspektywie minimalnymi (
188 10 | półboskiej młodości, w tej przedziwnej epoce, gdy Jena
189 10 | nie zdawać sobie sprawy z tej wiary, nie czuć jej jako
190 10 | Burnsa datuje Carlyle od tej chwili, gdy przestał on
191 10 | samoistności, i gdy Miciński każe tej biednej Teofano mówić o
192 10 | linią rozgraniczającą; gdzie tej zdolności nie ma, same wzruszenia
193 10 | zagadnienie stanowi oś ogniskową tej mistyki - a właściwie tej
194 10 | tej mistyki - a właściwie tej potężnej, jedynej w swoim
195 10 | odnajdziemy stwierdzenie tej myśli, że nie ma abstrakcyjnej
196 10 | sprzyjała utrwaleniu się tej zasadniczej postawy duchowej.
197 10 | powierzchowna znajomość tej literatury, niedocenianie
198 10 | olbrzymie formacje dziejowe, w tej głowie (jak w młodzieńczej
199 10 | że pozostało jeszcze w tej umysłowości wiele starożytnego
200 10 | jako twórcy prawa. Bez tej podstawy jesteśmy raczej
201 10 | inne upokarzające zabobony tej przyczynie zawdzięczają
202 10 | filozoficzna. Leżą one właśnie na tej linii: stosunek do historycznego
203 10 | świecie.~Mówiliśmy już o tej sprawie, i tu możemy opierać
204 10 | może wyzwolić myśl spod tej hipnozy fikcji. Świadomość,
205 10 | przyroda, które nam zrodzenie tej prawdy przesłaniają, są
206 11 | ramiona, i jemu zimno w tej strasznej szarudze, jego
207 11 | granic między słodką niemocą tej skruchy, a radością grzechu:
208 11 | płomień. Tu już nie zmąci nikt tej jedności - samo siebie tylko
209 11 | tych, które właśnie są, tej ciężkiej, żelaznej godziny.
210 11 | lirycznemu optymizmowi, tej zawsze niebezpiecznej nieco,
211 11 | mało kto tu dochodził. W tej głębinie tworzył Beethoven.
212 11 | swej psychiki w jednej i tej samej dziejowej glebie..
213 11 | się po tamtej stronie już tej wiedzy, więc uczuciowością
214 11 | wystarczające.~Znamy już genealogię tej swobody: nie jest tu już
215 12 | jednostki, - a przede wszystkim tej dziedziny jej życia, która
216 12 | objawy absolutnego życia tej treści, która w ten sposób
217 12 | wszystko tu redukuje się do tej jedynej siły, poza którą
218 12 | właśnie dlatego, że istnieją w tej poezji pierwiastki, dążące
219 12 | nie nałoży. W życiu bowiem tej kochanej Galicji sfinks
220 12 | życiem nie przez rozpławienie tej architektury, lecz przez
221 13 | stopionej w jedno z sromotą, tej siły bezwstydu, o której
222 13 | dziś zobaczyć. On jest w tej dziedzinie, gdzie życie
223 13 | perspektywę istnienia. W tej perspektywie mogą zachodzić
224 13 | myśl, co jutro przyniesie tej jego najbliższej, najpierwszej
225 13 | prostotę i słoneczną jasność tej artystycznej myśli - strach
226 13 | normalnego istnienia; służy ono tej właśnie formie, nie sięga
227 13 | się tragicznemu widzeniu tej twórczości, która zrodziła
228 13 | ale czuje, że nie ma czym tej swej miłości osłonić, nie
229 13 | jest pomimo wszystko coś z tej sienkiewiczowskiej racji
230 13 | niewyrobienia, jakie ciąży na tej dziedzinie życia; lecz obok
231 13 | sięgamy w głąb samą tragizmu tej twórczości. I tu, jak zawsze,
232 13 | czynu. U Żeromskiego nie ma tej decyzji. Nie wierzy on w
233 13 | poczucia bezprawia. Czuje się w tej twórczości demonizm, władający
234 13 | które to nasze bezcenne ja tej chwili zniszczy. Nie ma
235 13 | widnokręgu, aby móc ujść tej świadomości. Poeta, którego
236 13 | której brak uderza nas w tej twórczości. Żeromski nie
237 13 | ludzką: ma dochować wiary tej swojej anielskości. I u
238 13 | przez ten wysiłek. Żyje na tej podstawie i swoje w ten
239 13 | i jednostek - oto geneza tej sztuki. Bezsilnymi jednak
240 13 | zagadnienia - stają się w tej perspektywie jednym z momentów
241 13 | perspektywie jednym z momentów tej bezosobistej kontemplacji;
242 13 | w sławie. Ale założeniem tej twórczości jest klęska,
243 13 | serca, nie zastanie już tej samej duszy. Dusza, która
244 13 | Żeromski czuje, iż czar tej kultury nie jest mocą dziejową,
245 14 | położenia zarysowuje się w tej krwią znaczonej, łamanej
246 14 | wierzę. Nie mogła przełamać tej niewiary, skruszyć czaru
247 14 | walczył poeta - to głos tej właśnie rozhistorycznionej
248 14 | chce tego. Ludzie, którzy tej strasznej męki nigdy nie
249 14 | Wyspiańskiego rozpocznie się w tej chwili, gdy każdy z nas
250 14 | widzeniu, ten należy już do tej dziedziny, w którą zapadło
251 14 | w Polsce żywej podstawy tej nieustraszoności? Nie uważa
252 14 | razie istnieje dla poety w tej tylko formie własny heroizm;
253 14 | nakazywać, grozić, kogo prosić z tej oto Charonowej łodzi? Co
254 14 | Katolicyzm wrasta w życie tej gromady, jako narzucony
255 14 | gmatwa się ona i ginie w tej obcej, narzuconej sieci.
256 14 | ciężarem poczucia, że wiary tej nie ma: ale sam ten brak
257 14 | jest pierwszym krokiem na tej drodze. Tak, jeżeli o to
258 14 | wątpliwości, można to z tej strony badać pod wszelkimi
259 14 | przeniknąć w założenie psychiczne tej nad wyraz indywidualnej,
260 14 | pracować, aż się dokopiemy do tej głębiny; gdzie zaczyna się
261 14 | dziedzinie poezji. Ale jakiej? Tej, której podstawy stworzył,
262 14 | społeczeństwa, historii. Tej fikcji trzeba zaniechać:
263 14 | mamy wyjaławiający czynnik tej twórczości: każdy, kto chce
264 14 | co jest poza widnokręgiem tej psychiki. Niezmiernie typowym
265 14 | to zawsze sąd w granicach tej psychiki, jaka znana jest
266 14 | się życiem. Na początku tej twórczości, w jej założeniach
267 14 | zatapiania wszystkiego w tej psychice właśnie, z którą
268 14 | najtragiczniejszego rysu tej twórczości. Ja nie wiem,
269 14(**) | Coraz bardziej jałowieje w tej próżni. Bardziej niż kiedykolwiek
270 14(**) | mówić, co myślę o istocie tej sprawy. Książka ta mówi
271 14(**) | stanowiła przedmiot całej tej książki, ale pragniemy zjednoczenia
272 14 | Polska tradycja dziejowa w tej formie, w jakiej działa
273 14 | twórzcie w imię łączności tej zbiorową potęgę, jeżeli
274 14 | rzeczywistą silą. Znamy określenie tej rzeczywistości: organizm
275 14 | świat stworzony jest mocą tej właśnie biologicznej zaborczości:
276 14 | nie przeżyli, nie mieliby tej świadomości, którą pozyskali
277 14 | zwycięstwo. Wtedy dopiero, na tej podstawie wyrastając, myśl
278 14 | symptomatycznym znaczeniu tej hegemonii. Mieliśmy przed
279 14 | klasa pracująca musi dokonać tej niebywałej roli: musi sama
280 14 | świadomości narodowej i tej mocy, którą żyjemy na dzisiejszym
281 14 | odwagę myśli do przyjęcia tej rzeczywistości, do zlania
282 14 | pierwiastkiem energii narodowej, tej dzisiejszej, konkretnej,
283 14 | znakiem myśli, zastępstwem tej, którą mógł on czuć jedynie
284 14 | ale że prawda, która się w tej formie wypowiada, istnieje
285 14(*****)| prawdy-; nie umiałem wtedy tej myśli rozwinąć. W książeczce
286 14(*****)| dowieść, że szukać podstaw dla tej świadomości można jedynie
287 14(*****)| pod władzy dogmatyzmu w tej jego postaci. W Płomieniach,
|