Part
1 1 | te sądzą, iż psychologia ta rozwija się z samej siebie,
2 1 | sobie zamknięty. Psychika ta, o ile jest ujęta w jakieś
3 1 | całkowicie przez historię, jest tą historią. Łudząc się, że
4 1 | komplikuje się tylko, gdy ta tak wytworzona i zmistyfikowana
5 1 | całkowite przeniknięcie się tą myślą, że historia nie jest
6 1 | gruncie pracy. Jeżeli z pracą tą nie jest związane bezpośrednio,
7 1 | swych postępków, gdy logika ta nie jest w stanie wytrzymać
8 1 | ludzkiej woli energii, niż ta ilość, jaką wytwarzają dzisiejsze,
9 1 | dość na tym, aby swoboda ta stała się możliwą, jako
10 1 | światem jego miłości, rozterka ta prędzej czy później zburzy
11 2 | romantyzmowi. Sama krytyka ta powstaje w granicach romantyzmu,
12 2 | psychicznych właściwości. Czy cała ta psychika nadaje się w czymkolwiek
13 2 | zdolności psychicznych. Formuła ta oddaje usługi przy analizie
14 2 | przebudowę świadomości niż ta, jaką usiłują przeprowadzić
15 2 | światopoglądu, jak bogata była ta zawartość świadomości, która
16 2 | Pierwszym punktem wyjścia była ta obłudna nicość, która nadaje
17 2 | istniała Polska, fakt stworzony tą mocą, której jedynie słucha,
18 2 | Wam się przynależy tylko ta wzgarda, którą dzieła ich
19 2 | dzieła ich oddychają, tylko ta gorycz, która dusze twórców
20 2 | oto jedyne przeznaczenie. Ta tylko droga pozostała lub
21 2 | bezradnej samotności, jak ta, w jakiej się znalazła dusza
22 2 | zagadnień świata moralnego, jak ta, która cechuje przeciętnego
23 2 | jest tylko wymyślone - cała ta Europa, kultura, sztuka,
24 3 | Młoda Polska zaiste to nie ta, o której szczebiocze kawiarnia,
25 3 | szczebiocze kawiarnia, to ta, którą czuł, nosił w piersi
26 3 | przelotnych pokoleń zaważyli, to ta nade wszystko, która jest
27 3 | sama pragnęła być sądzona tą miarą. Sama uznawała się
28 3 | zmagając się z sobą. Książka ta jest bojową, walczy ona
29 3 | rzeczywiste - nie ginie. Siła ta trwa pod popiołem, zbroi
30 3 | Narodzić się może naprawdę ta literatura, która będzie
31 3 | zbadałem setki sylogizmów: cała ta książka - to jest pamiętnik
32 3 | przynajmniej już Wersalem ta tyjąca w słońcu Atlantyda
33 3 | aberracjom. I tak powstała ta psychologia Polaka, który
34 3 | niewątpliwie istnieje u nas i dziś ta potężna, nieokreślona cyklopiczna
35 3 | tak nie wiedząc, czym jest ta wiara, nie chcąc o tym myśleć,
36 3 | tylko pierwszy stopień: ta jednak polska beztroskliwa
37 3 | niemożliwe. Cała organizacja ta pozostawała w stanowczej
38 3 | naszej psychice, psychika ta z wolna i niedostrzegalnie
39 4 | jako irracjonalna więź i ta właśnie irracjonalna, wyczerpana
40 4 | życiem intelektualnym a tą irracjonalna dziedziną są
41 4 | prostolinijnej logiki pojęć. Ta ostatnia bywa, gdy idzie
42 4 | się pytanie, czy naiwność ta da się pogodzić z dobrą
43 4 | nazwane: zaczęła się by zaś ta noc, o której mówi Carlyle,
44 4 | historyi, i wydają mu się one tą głębszą, potężniejszą rzeczywistością,
45 4 | wydaje mi się jednak forma ta jedynie możliwą, a co najważniejsza
46 4 | Ponieważ zaś rzeczywistość ta ukazywała się jednostce,
47 4(**) | panpsyche". Z mitologią tą nie mam nic wspólnego. Z
48 4 | samych i po za nami,~Formuła ta przypomina może te, jakimi
49 4 | wszechświata: o ile siła ta staje się poddanym naszej
50 4 | bojujące prawo ludzkie oto ta rzeczywistość, do której
51 4 | jest tu fałszywym słowem. Ta jasność klasyczna w tej
52 4 | warunkom bezinteresowność ta powstać nie mogła, byt społeczeństw
53 4 | jest technika, ale technika ta ma znaczenie o tyle tylko,
54 4 | samych pracujących; tylko ta strona socjalizmu jest istotnie
55 4 | siebie. Na czym polega jednak ta jedność? Zasada pozażyciowej
56 4 | ale w głębi życia trwa ta sama wola, - ku nowemu,
57 4 | przyszłości, to przyszłość ta, stwarzająca samą siebie.~
58 4(******)| wielu umysłów stać się może ta teoria prawdziwym dobrodziejstwem,
59 5 | przebywa - na czym polega ta prawdą, ale sam sposób pojmowania
60 5 | są różne trudności, jakie ta lub owa prawda mogła napotkać
61 5 | pozostawała zawsze i wszędzie ta sama: ktokolwiek bądź myślał,
62 5 | tylko tam, gdzie energia ta słabnie. Energia ta nie
63 5 | energia ta słabnie. Energia ta nie umie nawet siebie w
64 5 | pracy polskiej:- a wtedy ta moc, która istnieje już
65 5 | właściwie nigdzie i poza nią - ta samowiedza rządzącej sobą,
66 5 | zwątpić o wszystkim, co tą rzeczywistością nie jest,
67 5(*) | samowiedzę. Czy dziś Polska ta może mieć swą politykę i
68 6 | życiu idei. Fenomenologia ta nie utraciła bynajmniej
69 6 | została przez życie ludzkie ta nie cofniona rzeczywistość.
70 6 | nim brać udział. Prawda ta jest więc nam narzucana.
71 6 | istota procesu pozostaje ta sama wciąż: człowiek żyje
72 6 | najmniej tak dziwna, jak ta, którą zwiastował Zaratustra.
73 6 | nadziemskiej dziedziny, ale ta rzecz tutejsza, święcie
74 6 | psychiczne i moralne istnienie. Ta gleba właśnie poczyna się
75 6 | jeszcze ani na chwilę z tą głębiną, nie wiemy, czym
76 6 | Najgłośniej mówi o sobie ta swoboda. Jest moment, kiedy
77 6 | wszystko. I dlatego ostrożnie z tą książką: - wy, wszechmocni,
78 7 | przeobrażenia, jakiemu ulegała ta postać w krwawym sercu naszego
79 7 | między jawą i marzeniem, ta bezkonturowość obrazu romantyzmu
80 7 | wewnętrzne, zatajone pod tą kamienną maską jest dotychczas
81 7 | zaś czuje on, czuje całą tą krwawą pustką, jaką nosi
82 7 | wiecznego - Boga. Przebywa wiara ta w życie narodu w świecie
83 7 | kultury - to jest właśnie ta łaska, która już na wieki
84 7 | w sztukę pracy. - Polska ta, ujmująca samą siebie w
85 7 | zrozumiane bez związku z tą rzeczywistością psychiczną,
86 7 | nie mierzy się jedną i tą samą miarą tych mężów. Dla
87 7 | dzieło czystej myśli - myśl ta nie błądziła, czując ich
88 7 | bowiem w żadnym związku z tą rzeczywistością społeczną,
89 7 | specjalną misję. Wyższość ta polegała właściwie na nieobecności
90 7 | lecz jako akt woli istnieje ta książka, nie jako program
91 7 | Oczywiście raz zdobyta wiara ta przybierała w umyśle poety
92 7 | widzenia, znaczy to traktować z tą dumną niewiarą, z jaką romantycy
93 7 | żywiole pracy. Do dziś dnia ta legenda samowoli ukazuje
94 7 | nad światem -jednostek. Z tą szkodliwą bajką - trzeba
95 7 | idea: władała ona wolą, nie tą jednak, która życie stwarza,
96 7 | która życie stwarza, lecz tą, która życiu opór stawia.
97 7 | wolą: świat, w którym wola ta miała się urzeczywistnić -
98 7 | polskim romantyzmem panuje ta postać. Problem dla romantyków
99 7 | cierpienie tu staje się tą górą dumy, na którą wwiódł
100 7 | tylko o to, jaką będzie ta psychika. Romantycy nasi
101 7 | jeżeli z nich właśnie Polska ta będzie czerpać miłość do
102 7 | wyrosła przesłanek. Duch jest tą mocą, która trwa tak samoistnie,
103 7 | Istotnie będzie trwała ta rzeczywistość i bez was,
104 7 | niemoc kłamstwem. Siła jest tą cząstką życia, którą władamy,
105 7 | jego pędem i oporem, myśleć tą kształtującą samą siebie,
106 7(******)| myśleć o tym: sądzę, że ta forma wyraża lepiej zasadniczo
107 8 | psychicznymi, których wynikiem jest ta kultura. Pod powłoką pietyzmu
108 8 | i rzecz najdziwniejsza, ta rozkładowa psyche, ta tafla
109 8 | najdziwniejsza, ta rozkładowa psyche, ta tafla zastoju - ukazuje
110 8 | zawsze tajną łączność z tą psychiką niemocy i niewoli.
111 8 | trudu zbiorowego, z jakiego ta kultura wyrasta. Zbuntowani
112 8 | siła narodów trzyma się tą wewnętrzną organizacją,
113 8 | wewnętrzną organizacją, tą wnikającą w życie jednostek
114 8 | swobody psychicznej mierzy się tą potęga, którą ta swoboda
115 8 | mierzy się tą potęga, którą ta swoboda włada, tym rozczłonkowaniem
116 8 | Wyspiański całe życie walczył z tą bezkostną, wykrętną psychiką
117 8 | boli, jak to lekceważenie, ta przedrwiwająca niechęć,
118 8 | niezdolny. l jak łatwo spada ta obłudna maska wyższości,
119 8 | dostępnych w innej drodze, niż ta, jaką otwiera samo życie,
120 8 | wykolejoną psychikę kulturalną. Ta to siła wprawia w ruch rozmaite
121 8 | technicznej mocy. Psychologia ta jest niezmiernie skomplikowana
122 8 | myśli; - tu obchodzi nas ta tylko strona zagadnienia:
123 8 | przedział, jaki istnieje między tą postacią działalności, a
124 8 | rozstrzygają o powodzeniu w nauce - ta rzetelność duchowa wobec
125 8 | antyklerykalnej polemice. Z tą koncepcją istotnie nie mamy
126 8 | właściwie tylko samym sobie. Ta koncepcją nauki, która dzisiaj
127 8 | irracjonalizm, to właściwie ta sama postawa duchowa, która
128 8 | do nabycia cenę. Niechże ta nasza narodowość stanie
129 8 | z twórczością. Samotność ta maskuje się sama przed sobą,
130 8 | działających w nas postulatów. Ta to właśnie nasza bezgraniczna
131 8 | i t. p. ukrywa się wciąż ta sama zasadnicza treść: mamy
132 8 | Idzie znowu o istotę sprawy. Ta zaś polega na tym, co już
133 8 | rządzące się inną logiką, niż ta, jaka obowiązuje w pismach.
134 8 | wyraża. Czy jednak świadomość ta wystarcza samej sobie? Na
135 8 | miejsca na odwagę myśli. Ta rozpoczyna się tam, gdzie
136 8 | niezrozumiałą i zbyteczną stała się ta moja książka. Tymczasem
137 8 | zamiast zastanawiać się nad tą sprawą z tej strony, wniknąć
138 8 | się do niego powołanym. I ta demokratyczna fikcja fałszuje
139 8 | nas tu z tego względu, iż ta dążność jest u nas tylko
140 8 | nawyknienia są ściśle związane z tą całością. Silnie ugruntowane
141 8 | dajmy się zwieść temu: pod tą powierzchnią kryje się głębokie
142 8 | mocy. Jeżeli świadomość ta będzie czymś pozostające
143 8 | istniała przynajmniej jako fakt ta historia, która następnie
144 8 | ona nas niesie. Swoboda ta jest tylko biernym poddaniem
145 8 | zawsze czynem stwierdzić, że ta chwila jest dla niej istotnie
146 8 | żywiołowego chaosu poza nami z tą cząstką zorganizowanego
147 8 | sobie wyobrażać, że powstaje ta twórczość w jednym skończonym
148 8 | jest żyje swym życiem z tą myślą, aby z siebie, ze
149 8 | treść kontemplacji: treść ta odrywa się od życia, zamyka
150 8 | muszą trwać, aby istniała ta treść nadal. Każda estetyczna
151 8 | twórczość. Jeżeli rzeczywistość ta posiada sama w sobie dostatecznie
152 8 | stylem życia. Tu analiza ta zaprowadziłaby mię zbyt
153 9 | istnieje krytyka świadomości. Ta ostatnia obiektywizuje swoje
154 9 | zawsze i wszędzie stanowi ta psychika fazę postępu, jeden
155 9 | wytwórczości świadomość i ta zastygła w jego prawdomównej
156 9 | grzechu. Oto dla symbolistów ta sama bezsilna, kochająca
157 9 | którego twórczość działa. Ta strona sprawy nie obchodzi
158 9 | rozkładowi ulega właśnie ta podstawa psychiczna. Psychika
159 9 | lub inny sposób określoną. Ta jednoznaczność przeżyć stanowi
160 9 | przeniknięcia w głąb "bytu". Cała ta mitologia literacka była
161 9 | świecie, aby świadomość ta wystarczała samej sobie,
162 9 | pryzmacie towarzyskiego życia. Ta władza "towarzyskości",
163 9 | łudzić się, że tradycja ta została zerwana. Bynajmniej.
164 9 | sposoby "wypowiedzenia". I ta hegemonia oddanego od życia
165 10 | czasu, jest właściwie samą tą walką, nieustannym wytężeniem
166 10 | przewijała się po głowie ta myśl w okresie jego rozrzutnej,
167 10 | żadnej rzeczywistości, jeżeli tą pierwszą i zasadniczą wzgardzi.
168 10 | absolutu - ale tu właśnie jako ta zdumiewająca cielesno-psychiczna
169 10 | tylko życie. Rzecz ciekawa, ta sama rzeczywistość czuła
170 10 | śmiechu godne. Tak jest. Ta oto gromadka miała tworzyć
171 10 | baśnią. Baśń o samych sobie ta lub inna - czy nie jest
172 10 | filisterskie życie jest tą wróżką właśnie, która dokonywa
173 10 | jest rzecz najważniejsza.~Ta utajona filozofia na wpół
174 10 | że morze było tu zapewne tą wizją, która pozwalała stanom
175 10 | ale istota jego pozostaje ta sama: polega ona na poczuciu
176 10 | nie pozwala im zginąć. Ta wielka silą czynna potrzebuje
177 10 | sprawdziany i przedmioty, ta najwewnętrzniejsza logika
178 10 | przechodzi on wszystkie skale. Ta jego postać wydaje mi się
179 10 | Meredith ukazuje jak narasta ta nieprzenikliwość wzajemna.
180 10 | inny świat, lecz odrębność ta jest tego rodzaju, że pozwoli
181 10 | wobec spraw ludzkich. Skala ta określała zawsze nawet w
182 10 | odpowiadała za życie; prawo było tą nieustanną, broniącą swej
183 10 | Sądzę, że do dziś dnia myśl ta nie jest rozumiana i że
184 10 | Jeżeli jednak u Vica myśl ta występuje najsamowiedniej,
185 10 | pierwszy rzut oka wydaje się ta poezja zastygłym światem,
186 10 | chaos na wyborczej kartce. Ta wprawiona w stan bezwzględnego
187 10 | fizycznych, że jego siła to jest ta moc, która pozwala przezwyciężyć
188 10 | człowiekiem i jakaż to jest ta tajemnicza synteza? Jestem
189 10 | się z nią nierozerwalnie tą miłością i zrozumieniem.
190 10 | się koniecznym. A praca ta jest do dokonania: nowoczesna,
191 10 | bezwiednie stwarzanych. Ta zasadnicza myśl: - człowiek
192 10 | przyszłość, zabezpieczający ją - ta jedyna, nie myśl już, lecz
193 10 | więc pozostała nam tylko ta nadzieja, która prowadzi
194 10 | ustalenie ludzkiego życia; 3) ta uznana, niezależna rzeczywistość
195 10 | złączyć całą naszą wolę z tą codzienną pracą wznoszenia
196 10 | narodowego lądu, zrozumieć, że ta abstrakcyjna Europa, abstrakcyjne
197 11 | piersi: umiera Bóg, jak ta ginąca dusza, więc wzbiera
198 11 | wspomnieniu. Wszystko raczej, niż ta straszna męka. Być musi
199 11 | dziecinny, słodki jak kwiat, jak ta radość, która nie zna czasu,
200 11 | wszystko, niech zaginie ta zorza i niechaj pozostanie
201 11 | przez zbiorowy mus życiu. Ta nie objęta przez społeczeństwo,
202 11 | pachnących marzeń. Tak rodzi się ta poezja. Jest do dna duszy
203 11 | się nam trochę zbyt łatwą ta geograficzna ekstaza; w
204 11 | myśli i potęgi, jest samą tą straszną górą płaczu, olbrzymią
205 11 | rozrywającym własną pierś jest ta poezja. Tu nie można mówić
206 11 | koniecznością. Konieczność ta jednak nie zawsze w ten
207 11 | zawsze nieporozumienia. Ta swoboda, bardzo skomplikowany
208 11 | nieugięta rycerskość duszy. Ta pustka negacji, swobody,
209 11 | system, ludzi się: samotność ta to gwiaździste wygnanie.
210 11 | samotny słonecznik"? Jedna i ta sama klątwa włada ciemnym
211 12 | pojęta jedynie w związku z tą historią. Gdy staje się,
212 12 | wytłumaczenia, gdyby nie ta naukowa mistyka. Idzie tu
213 12 | rzeczywistością wydaje się zawsze ta forma naszego działania,
214 12 | w kategoriach epickich i ta lub inna postać mistyki
215 12 | absolutnego kłamstwa i ułudy. Ta postać mistycyzmu nieobca
216 12 | łudził widmem szerszej niż ta ludzka swoboda, wsączał
217 12 | jesteś, co czynisz w świecie. Tą zmorą, którą usiłuje on
218 12 | z dna duszy, ginie nawet ta cząstka samowiedzy, która
219 12 | mgławicowej postaci duszy, ta znowu wykrystalizowuje się
220 12 | zawieszone, beztreściowe; i ta jego beztreściowość służy
221 12 | wzruszenie. Przestaje on być tą obcą, twardą mocą, z którą
222 13 | głębokiej miłości życia, jak ta, którą tętni każda stronica
223 13 | się tu, wytrysku j e, cała ta wzruszeniowa pełnia i wszędzie
224 13 | ból, że to właśnie, cała ta swoboda, niedorzecznie wystarczająca
225 13 | zachodzi pomiędzy ich życiem a tą wytwarzaną przez nich myślą
226 13 | jest, że związek pomiędzy tą ponadpsychiczną dyscypliną
227 13 | zbudził, i dlatego wieś ta odbija się nie w zwycięskiej
228 13 | Żeromskiego roztwiera się ta biologiczna niemal już głębia
229 13 | postrzelony spada tęsknotą za tą chwilą, tą oto właśnie,
230 13 | spada tęsknotą za tą chwilą, tą oto właśnie, która ginie
231 13 | czarem; życie nasze, to ta nieustanna zdrada wobec
232 13 | dezorientuje w Żeromskim: ta tragiczna, przesycająca
233 13 | inaczej przedstawia się ta sprawa. Dzieje grzechu odsłaniają
234 13 | niej zabitą zostaje właśnie ta wola, której brak uderza
235 13 | jest szpetotą? Ten rozum, ta wola istnieją w narodzie,
236 13 | stanie się dla niego to, że ta siła rani jego uczuciowość;
237 13 | lecz nie może jej przemóc.~Ta bezsiła przeistacza się
238 13 | niedostrzegalnie stanie się ta własna jego tragedia tylko
239 13 | przeszłości, a sama przeszłość ta trzyma się tylko na takiej
240 13 | twórczość Żeromskiego, to ta rozpaczliwa walka echa z
241 13 | Nie jest w stanie formacja ta ani walczyć skutecznie przeciw
242 13 | istnienia jest męką. Męka ta jest momentem, który łudzi,
243 13 | swoboda idących na dno.~Ta swoboda zwolnionej od sprawdzianów
244 13 | przecież tak piękna jest ta gotowa już polska kultura,
245 13 | sama przez się.~Tak; - ale ta droga do swobody prowadzi
246 13 | żyje w rozterce z wolą. I ta rozterka wewnętrzna staje
247 14 | niewolnika, że walczył z tą pozahistoryczną psychiką,
248 14 | do słowa; cała twórczość ta, to królewski jęk: nie mam
249 14 | jako ściśle związane z tą psychiką, którą Wyspiański
250 14 | zawsze ukazuje się tu poecie ta głęboka prawda, że nie ma
251 14 | istnienia; gdy zbiorowość ta ginie dla jednostki, ginie
252 14 | panuje nad nimi, jak Diana (ta nieszczęsna Diana, która
253 14 | świadomości; czy zbiorowość ta żyje jeszcze? - to go nie
254 14 | widzenia, chociażby forma ta istniała jedynie w polu
255 14 | do której ptak należał, ta niesamowita, mająca naokoło
256 14 | Nie wiem. Jest poezja. Ta jest w mojej mocy, jest
257 14 | rozpacza. Mieni się nam ta tragedia w oczach, zmienia
258 14 | choć pozornie pozastaje ta sama: jakieś nieopanowane,
259 14 | tylko. Dzisiaj zeschła już ta gałąź. Życie zbiorowe przestało
260 14 | spisana w twardych księgach. Ta gromada należy już do ludzkości:
261 14 | dusze. Jest to ukazane z tą samą jasnością, jak podobne
262 14 | może - istotnie łączy nas ta obca mowa kościoła z czymś
263 14 | społeczeństwo wobec bezkresu; ta to jest głownią Altei.~Wyspiański
264 14 | zaklęć, które władzę mają nad tą duszą. Nie trzeba tracić
265 14 | stylu. W Klątwie jasność ta burzy się, w Warszawiance
266 14 | dusza. Gdzież więc jest ta podstawa wasza? Czym jesteście
267 14 | poznawać. I gdy kontemplacja ta zrywa się nagle jakby zbudzona,
268 14 | Siedlecki ma słuszność: ta epoka nie chce nic otwierać,
269 14 | jest tu względnie obojętny. Ta myśl tu nie tyle tłumaczy,
270 14 | samą treść, co poprzednio i ta treść ma to samo znaczenie.
271 14 | jej rozdarcie. Psychika ta pozostaje w swej głębinie
272 14(*) | swobodzie tworzenia. Swobodą tą nazywa się możność pozostania
273 14 | przeszłość i my sami wisimy ponad tą żywiołową plazmą przeznaczenia,
274 14 | jak powraca, pogłębia się ta sama rysa. Czyn nasz jest
275 14(**) | oczywiście. Ponieważ zaś ta psychika, której wrażenia
276 14(**) | istocie tej sprawy. Książka ta mówi aż nazbyt wymownie,
277 14(**) | wytworzyć powolne gnicie. Cała ta psychika, o którą tu idzie,
278 14(**) | samodzielni, to dlatego, że pod tą powłoką kryją już plotki
279 14(**) | zaczerpnięte, porównania nawet z tą literaturą nie wytrzymujące
280 14 | nie znaczą tu walczące z tą psychiką tytaniczne wysiłki
281 14 | naród, jest naszą siłą", ale ta łącząca siła, psychika nasza
282 14 | poleganie na tym tylko, co jest tą siłą, o zrozumienie, że
283 14 | biologicznej zaborczości: ta zdobywcza, drapieżna wola,
284 14 | wytworami życia innych narodów. Ta psychika więc, to rezultat
285 14 | Homera. Czy teraz świadomość ta zaprzeczy w swym imieniu
286 14 | własnym przeżyciem. Książka ta walczy o taki stan rzeczy;
287 14(*****) | Staram się, by książka ta zamykała całą moją dotychczasową
|