Part
1 1 | usiłujemy żyć, opierając się na nim, jak na opanowanej przez
2 1 | możność zapanowania nad nim. Sen o swobodzie staje się
3 1 | tak życiem, aby nie było w nim, w jego własnej duszy nic
4 2 | typ społeczny doszedł w nim do swego wyrazu, - odpowiedź
5 2 | taką, jaką ukształtowało w nim społeczeństwo, wytworzoną
6 2 | społeczeństwo, wytworzoną w nim przez nie - gdy usiłuje
7 2 | zważając, że nie czuje się z nim aż do dna solidarną, - albo
8 2 | człowieka, nie liczący się z nim, jako pewien rodzaj porywającego
9 2 | pierwiastek czynny, że w nim ujawnia się prawdziwa etyczna,
10 2 | na dnie duszy, gdy się w nim wyrosło, pozostaje zawsze
11 3 | psychologii Quo vadis i po nim, jak i przed nim nie udaje
12 3 | vadis i po nim, jak i przed nim nie udaje mi się na żaden
13 3 | mimo pewności, że jest w nim coś z Ajschyla i Danta,
14 3 | zmieniano swoje istnienia w nim w jedną wielką mesjaniczną
15 3 | być katolicyzm, gdy się w nim szuka głębokości. Pierwszym
16 3 | Hoene-Wroński, nie zrywał z nim co najmniej Cieszkowski.
17 3 | powierzchownie. Widzimy w nim tylko działalność jednego
18 3 | znieprawianiu prawd, poza nim zdobytych. Jezuityzm nie
19 3(*) | żadnych przeszkód uznaniu w nim człowieka o katolickim w
20 3(*) | przemyśleć ani zapoznać się z nim z pierwszorzędnych, poważnych
21 3 | człowieka. Kto chce stać poza nim, komu sumienie stać w nim
22 3 | nim, komu sumienie stać w nim nie pozwala, ten powinien
23 3 | zbudowany jest świat! W nim wyżyć i trwać - jest to
24 3 | naokoło człowieka i nad nim pejzażu. Są prawa teatru,
25 3 | lecz kto wie, że jest poza nim, pod nim wielkie i potężne
26 3 | wie, że jest poza nim, pod nim wielkie i potężne życie
27 3 | wszechświecie, utrzymywać go w nim. Organizacja życia na takich
28 3 | uczyni on nas, biorących w nim przez sam fakt istnienia
29 3 | rozumienie świata, władzę nad nim, jak my właśnie. Każdy gotów
30 3 | granicach swego życia rządzić nim. Sumują się przesłanki jakiegoś
31 3 | ująć w całości, - będzie nim polski wytwórca, polski
32 3 | aby objął go i zagorzał w nim jeden duch.~Czym była, czym
33 4 | żadnej ironii, posługuję się nim jak terminem naukowym, dla
34 4 | współżycia zapanowuje nad nim, jego treść ukazuje się,
35 4 | niezależna od niego, przed nim istniejąca. Świat zewnętrzny,
36 4 | Nienadaremnie Renan a za nim Sorel stwierdzają, że w
37 4 | razie jednak prawa, rządzące nim, nie mogą być utożsamione
38 4 | siła danego społeczeństwa w nim spoczywa, siła danej kultury,
39 4 | Carlyle, a przecież można o nim w polskiej prasie nie pisać.
40 4 | istnieją same przez się poza nim, poza społeczeństwem, -
41 4 | więcej sposób posługują się nim moderniści katoliccy***.
42 4(**)| zorganizowane", lecz na nim poprzestają, że tworzą oni
43 4 | otoczenia, zapanowuje nad nim, przekształcając się pod
44 4 | potężny organizm, ustalić w nim duszę żywą, roztoczyć potężny
45 4 | własność, był on już ponad nim: - w zasadzie nowoczesna
46 4 | kultura, widzieliśmy, że jest nim sam irracjonalny, nie podlegający
47 4 | pozaludzkim światem i utwierdza w nim swoje istnienie poza produkcją,
48 4 | siebie, ustala się w tym, co nim nie Jest. Stąd, miejscem,
49 4 | wykuć w sobie wolę, zdolną nim władać, każdy moment nasz
50 4 | narzędziem: życie samo jest poza nim, i kategorie determinizmu
51 4 | światem: zestawiając siebie z nim, myśląc o sobie w jego kategoriach,
52 4 | determinizm, zapanować nad nim. Nasza psychika jest wytworem
53 5 | skończony, że nie może zajść w nim nic naprawdę i głęboko nowego,
54 5 | podstaw. Temu prawu służyć, w nim żyć, z nim stopić całą swą
55 5 | prawu służyć, w nim żyć, z nim stopić całą swą istotę: -
56 5 | pozaludzkim, i w walce z nim życie swoje stwarza - oto
57 5(*) | ruchu, - opierając się na nim, można prowadzić jedną tylko
58 6 | człowiek, jest ona poza nim, ponad nim. Stąd koniecznym
59 6 | jest ona poza nim, ponad nim. Stąd koniecznym staje się
60 6 | niezawisłe od nas, musimy w nim brać udział. Prawda ta jest
61 6 | to ostatnie i związane z nim konieczności będą przechodziły
62 6 | wartościowym. Życie własne, nim nawet nim żyć zaczną - ukazuje
63 6 | Życie własne, nim nawet nim żyć zaczną - ukazuje się
64 6 | ich ciało, tłukące się w nim życie i jego wysiłek przeciwko
65 6 | żywiołowi, żywa siła tkwimy w nim i nie duchem, lecz siłą
66 6 | lecz siłą zdobywamy na nim wszystko, że wnętrze świata
67 6 | stwarzają nasz świat i nasze na nim życie - wśród chaosu.~Tu
68 7 | nieznajomym: - posiadamy o nim pojęcia zupełnie fragmentaryczne,
69 7 | zasługujące, byśmy się z nim bliżej zapoznali. Musimy
70 7 | życia, poprzez walkę naszą z nim, pracę nad nim, a które
71 7 | walkę naszą z nim, pracę nad nim, a które ukazują się zamistyfikowanej
72 7 | zewnętrznym, ciążącym nad nim musem. - Praca musi przerastać
73 7 | właściwie jest już poza nim. Zadanie dziejowe zostanie
74 7 | zniszczyć, - a położyłem w nim nadzieję". Sama istota Boga
75 7 | przetworzeń - martwym bytem. Bóg nim włada: jest on jakby nieskończenie
76 7 | wyczerpuje go, bo jest w nim wszystko, co jest w świecie
77 7 | każdy element świata i w nim żyje tak, jak gdyby czerpał
78 7 | wszystko, co ma związek z nim - nabiera tego samego charakteru
79 7 | tworzenia życia i kierowania nim. Było w tym dużo złudzeń,
80 7 | zakończony, ze istnieją w nim jeszcze niedokonane zadania,
81 7 | nie przez przejęcie się nim, lecz w odwróceniu się od
82 7 | środowisku, nie liczącym się z nim i nie przygotowanym na nie.
83 7 | trudu życia, szybujący ponad nim - duch. Pan Jowialski i
84 7 | mówi Bergson: poznaje się w nim bowiem rzeczywistość, która
85 7 | można zauważyć pomiędzy nim, a przedstawicielami Młodej
86 7 | takiego stosunku między nim a światem, takiego obrazu
87 7 | zagadnieniem: szukała ona w nim iluzji, że psychika dziejowa
88 7 | wyłaniające się i walczące z nim życie, stworzenie głębokiej,
89 7 | i zdolność zwyciężania w nim. Przezwyciężyć własną bezsiłę
90 7 | siebie twórczo przeżyć poza nim, albo ocali w nim duszę
91 7 | przeżyć poza nim, albo ocali w nim duszę własną, lub zniknie.
92 8 | nieustannego pasowania się z nim. Mamy tu do czynienia z
93 8 | narzędzie. Gdy opieramy się na nim, przyjmujemy jako niezmienne
94 8 | przesądów jakiejś koterii). W nim tkwiło jako instynkt palące
95 8 | przecież, istnieje moje ja, w nim mam się zamknąć. Świat zewnętrzny
96 8 | dnie dusz i zestawiając z nim twardy i mozolny żywot,
97 8 | zużytkowujemy bowiem w nim jako swój przywilej to,
98 8 | polityczna całość nie bierzemy w nim udziału, że nie uda nam
99 8 | mamy się bowiem gdzie przed nim schronić myślą. Zachowujemy
100 8 | życia. Kto nie zdoła żyć na nim, zrośnie się z niższymi
101 8 | psychologii itp. Wypowiada się w nim scharakteryzowana powyżej
102 8 | naszą wolę - twardą walkę z nim. Gdy wielu artystów pracuje,
103 8 | Ująwszy samego siebie w nim, zaprzecza życiu, które
104 8 | na nie, rozlewającą się w nim jak krew, odpowiedź, po
105 8 | moralnymi rozpowszechnionymi w nim, z całym stylem życia. Tu
106 8 | scharakteryzowany sposób, tworzy ponad nim estetyczne widzenia, pozwalające
107 9 | powiem, sobą, roztapia się w nim - i ten tak przepojony indywidualnością
108 9 | bierze udział w życiu, które nim włada. Nie może on zmienić
109 9 | jej podłoże, że tkwi ona w nim mocnymi korzeniami. Jej
110 9 | wartościowania życia, samego sądu o nim, tego irracjonalnego zajęcia
111 9 | punkty widzenia, które rządzą nim w życiu. Nieufność do życia
112 9 | społecznego, czyhająca w nim nieustannie zagłada są tu
113 9 | procesem wytwórczym, kierować nim samoistnie. Nie o poznanie
114 9 | i istotna zmiana zajść w nim nie może, dopóki nie zostanie
115 9 | ani o to, co inni myślą o nim na podstawie jego zewnętrznych
116 9 | Adam, Hello - znaleźli w nim siłę, pozwalającą im być
117 9 | czegoś, co kryje się poza nim. To coś jest nieokreślone.
118 9 | życia, kryjącego się poza nim; gdy poprzestajemy na tej
119 9 | obrazu świata, opierając na nim plan działania. Tu działanie
120 9 | determinizm, pogodzić się z nim. Pierrot stał się tu pachołkiem
121 9 | wystarcza go uznać i zająć w nim miejsce. Pruscy oficerowie
122 10 | naszego życia, połączyć je z nim myślową linią, a przez to
123 10 | chwilę za chwilą czynimy w nim coś istotnie bezwzględnie -
124 10 | tworzenia; uwiecznia się w nim każda chwila i tu jest jej
125 10 | Znaczenie życia naszego jest w nim samym, takim właśnie, jakim
126 10 | chwilę po chwili będzie nim to właśnie, co sam on w
127 10 | śmiech: męstwo nasze jest w nim. Śmiano się nie na jednym
128 10 | wobec żywiołu, zmagamy się z nim. Nie broni nas żaden majestat,
129 10 | przebywam cały: nie ma mnie poza nim. Śmieszny i ograniczony -
130 10 | organicznym bycie, zrosłem się z nim, jestem nim; śmiech jest
131 10 | zrosłem się z nim, jestem nim; śmiech jest duchowym synonimem
132 10 | zawikłanego losu, nie ponad nim. Nie chciał baśni o samym
133 10 | zasadniczo niegotowy. To, co w nim jest twórcze, nie da się
134 10 | przejrzysty. Można powiedzieć o nim, że doszedł on do swojej
135 10 | katolicyzm zbankrutował w nim; cofnął on się wstecz duszą,
136 10 | włoskiej, istniała ona przed nim i może istnieć bez niego
137 10 | niezależnie od wszystkiego, co w nim jest głęboko osobiste. Wyeliminowuje
138 10 | zapuścić kotwicę woli, w nim ostać się, dla niego stać
139 10 | wreszcie sądzi, że ponieważ nic nim nie kieruje, żyć więc bez
140 10 | tylko wykonawcą jakichś poza nim ustalonych planów odzyskać
141 10 | niezależna potęga, rządziła nim; teraz zmieniają się role.
142 10 | niezastąpioność, porozumieć się z nim. I w procesie pracy porozumienie
143 10 | nas i dźwiga; wola nasza w nim tylko ma podstawę w świecie.
144 10 | niego bowiem wyrosła i poza nim jest niezrozumiała. Wyzwolenie
145 10 | życiowego, zespoleniem się w nim całej polskiej myśli, woli,
146 11 | duszy, czy stała ona nad nim jak na brzegu morza, sam
147 11 | wieki skorupa. Nic nas z nim nie łączy, nie łączy nas
148 11 | ale duszą stoi się poza nim i ze wszystkiego pozostaje
149 11 | rozpławiają, zastygają w nim. Jest tylko dymiące serce,
150 11 | trupie. To życie. Ale poza nim jest to, co czuje to wszystko -
151 11 | tworzyć życie, panować nad nim, to są sny. Życie to ślepy
152 11 | w duszy naszej, która z nim ulała, rozpościera się nad
153 11 | Wiktorem Hugo i że żyje w nim najsilniej nie to bynajmniej,
154 11 | dźwigają kamienie, płynie ku nim spod stropu pieśń, zwiastuje,
155 11 | nieograniczonego wzrostu. Istnieje w nim obok ustosunkowania prac
156 11 | swą pierś całe ludzkie, na nim wbrew niemu budowane istnienie;
157 12 | mających daleko i głęboko poza nim swe źródła dramatów i kryzysów
158 12 | tę rzeczywistość, która w nim w ten sposób żyje, powstaje
159 12 | żywiołem, o stworzenie w nim własnej swobody, że każda
160 12 | chaosem, rozpłynąć się w nim: los odwieczny wszystkich
161 12 | wreszcie, ona wciąż idzie za nim i z nim niezaspokojona pędzi
162 12 | ona wciąż idzie za nim i z nim niezaspokojona pędzi go
163 12 | nad historią, lecz ona w nim jak gdyby gnije i wyziewami
164 12 | właściwością jest to, że nie ma w nim stałych zadań, że nic nie
165 12 | stałych zadań, że nic nie ma w nim stałej wartości, że w każdej
166 13 | namiętne roztopienie w nim z twardą, prześwietloną
167 13 | wolą, która życia chce, bo nim rządzi. Mimowoli nasuwa
168 13 | wszystkimi swymi drogami ku nim zmierza życie. To osobiste,
169 13 | nasze własne, łączy nas z nim konieczność rozwiązania
170 13 | automatyzmowi życia, albo się nad nim nie zastanawia (jak Reymont -
171 13 | takim wymaganiom - to jest nim nasza dzisiejsza Polska.
172 13 | Reymontem, czuje się, że jest w nim wprawdzie coś niezmiennego,
173 13 | widnokręgowi odnajdującego się w nim narodu. U Żeromskiego czuje
174 13 | Żeromskiego czuje się obecność w nim samym męki o bohaterski,
175 13 | duszą własną: jest on w nim jako własna żywa treść,
176 13 | zbiorowego życia, że tkwią w nim jego najodleglejsze skutki
177 13 | samo życie, czuje utajone w nim ciążenie ku zgubie. Nie
178 13 | z utajoną obawą. Jest w nim coś ze stanu duszy spartańczyka,
179 13 | tego procesu, ani też nad nim zapanować. Decyzje woli
180 13 | samym sobą. Nie przełamywa w nim sztuka zasadniczego poczucia
181 13 | pozostała sama żądza wytrwania w nim, nie żądza, lecz upojenie
182 13 | ja jest rozwijającą się w nim katastrofą. Cały tragizm
183 13 | wzruszeniowy potok i giną w nim. Wola rozpływa się w lirycznym
184 13 | uśmiechu.~Tragedia jest w nim.~Tu bowiem jest zdradzona
185 13 | aby świat był takim, aby w nim nasze ja mogło istnieć,
186 13 | szlachetny, że ludzie będą żyli w nim bez wysiłku mocą samego
187 13 | istnieją w narodzie, dzięki nim istniejemy, ale nie umiemy,
188 13 | niego, chęć wytrwania przy nim. To jest tragiczne założenie:
189 13 | lustrze co dzieje się z nim i sam siebie uważał za odbicie
190 13 | własnej opowieści i wraz z nim znikną jego myśli, postanowienia.
191 13 | mówi tu, i tym, co słucha. Nim słowo od duszy do duszy
192 13 | wyrastają, ich wartość jest w nim. Światem estetycznych, etycznych
193 13 | ginie, czuje, że ginie z nim samo poznanie to, że zaczyna
194 13 | wyszedł poza ten świat, ale w nim tkwi uczuciem i dlatego
195 14 | jestem w narodzie, żyję w nim i on we mnie; jesteśmy.
196 14 | którego wyrosło, w związku z nim. Gdy Altea pali głownię,
197 14 | bytowe znaczenie jej jest w nim, z niego wyrasta. Nie może
198 14 | odnaleźć życia dla siebie poza nim. Wszystko, co wydaje się
199 14 | zerwany związek pomiędzy nim a zbiorowością, czuje on,
200 14 | istnienia: własne utajone w nim życie wydaje się siłą ślepą,
201 14 | Meleager. To, co występuje w nim jako oddalenie od nas, - "
202 14 | samemu poecie: - są one w nim jako ton jego wzruszeń,
203 14 | osobistego wdania się; władają nim jak umarły los w Meleagrze.~
204 14 | widzenie i zawieszonym w nim świecie jest ich ojczyzna.
205 14 | piękna, serce pragnie żyć w nim: gdy jest zaginione, lepsza
206 14 | życia, lecz ucieczką przed nim, kto szuka w niej kraju,
207 14 | szczyty życia, które tylko w nim i poprzez nie napotkane
208 14 | oglądać Boga żywego, żyć z nim w takiej poufałości, że
209 14 | blask gwiazdy, co zgasła, nim doszły do nas jej promienie.
210 14 | lękające się niczego, co w nim napotkać może, tak mocno
211 14 | on w kraj śmierci, by w nim nie oglądając się na to,
212 14 | Takie pojęcia ma może o nim ów pustelnik - pojęcia tylko.
213 14 | zrośnięty żywot? - A przecież w nim, w tym rozkołysanym kłosami
214 14 | dziejowa potęga. Słowo? Chcecie nim władać: musicie stworzyć
215 14 | Poeta chciał, aby wiara w nim wyrosła, a on ją tylko zobaczył.
216 14 | świat, więc sądzi, że może w nim, w tym nowym świecie sztuki
217 14 | reprezentuje to, co mówi o nim poeta. Ale poeta przez to
218 14 | polskie, czy zdołacie na mnie nim zawołać? To jest tragedia:
219 14 | niewykonany czyn, myśl o nim, jego możliwość. Za życia
220 14(**)| przeświadczenia, iż myślę o nim zawsze z czcią i miłością.
221 14(**)| oświadczyć, że w osobistym moim z nim stosunku i jego zerwaniu
222 14 | jest tu symbolicznie, jest nim to, co jest rzeczywistym
223 14 | dzisiejsze życie, zdolnej władać nim samodzielnej narodowej wiary,
224 14 | ten świat, życie wasze w nim jest tajemnicą, której myśl
225 14 | przyjmowane, że żyje ona w nim, przyjmuje je w swe łona,
226 14 | je w swe łona, pulsuje w nim. Myśl, która włada tym życiem,
227 14 | człowieku. Myśli, które tętnią w nim krwią czerwoną i uzdrawiającą,
228 14 | prawdy, która jest poza nim, niezależna od niego. To
229 14 | ostatni raz spotkaliśmy się z nim ex re Klątwy. Tam mieliśmy
230 14 | jest prawdą życia, co my o nim myślimy, lecz to, czym jest
|