1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-3790
Part
1001 5(*) | że tak powiem, usterki w deklamacji (a wielka część
1002 5(*) | najściślej oznaczyć można w ten sposób: świadoma klasa
1003 5(*) | dalekiej przyszłości, co samo w sobie ma pewność, że przyszłość
1004 6 | równoważnego ujęcia samej siebie w życiu idei. Fenomenologia
1005 6 | znaczenia; jeżeli nie wyczerpał w niej Hegel życia myśli,
1006 6 | stanowisko człowieka i jego myśli w bycie utraciła dla nas znaczenie,
1007 6 | jednak faktu, że została w tym pomnikowym dziele objęta
1008 6 | dziś dnia możemy odnaleźć w paragrafach tej książki
1009 6 | bądź epoka jakaś znajduje w swym życiu myślowym, jako
1010 6 | rozumie ona, póki nie pojmie, w jaki sposób stworzona została
1011 6 | cofniona rzeczywistość. W ten tylko sposób, intelektualnie
1012 6 | to wtedy przynajmniej - w tej godzinie - odnajdzie
1013 6 | tej godzinie - odnajdzie w nas coś rzeczywistego, coś,
1014 6 | rzeczywistego, coś, co było w nas samych nieznanym nam -
1015 6 | niepodobieństwem prawdy - było i w nas, którzy strawiliśmy
1016 6 | które pozwalają nie zstąpić w tę dziedzinę, gdzie styka
1017 6 | metamorfoz", jakim ulegać może w tej oto epoce, i to u nas,
1018 6 | dopiero nastąpić, narodzić się w Polsce objawień, pogłębień
1019 6 | wala się tu na zachodzie w kontramarkarniach kultury:
1020 6 | zaś jest dziś bardzo mało w Polsce. Przeświadczeniem
1021 6 | się myśli, szczególniej w kwestiach ogólnych - jest
1022 6 | niewątpliwie, ale ujawnia się on w bardzo odległej - w każdym
1023 6 | się on w bardzo odległej - w każdym razie nie dzisiejszej
1024 6 | przyszłości. Wystąpi on w tym życiu, które rozwinie
1025 6 | powstaje ono, co czyni, w jaki sposób samo siebie
1026 6 | ludzie, nie biorący udziału w życiu wytwórczym, ani nie
1027 6 | sprawami społecznymi, ani w ogóle nie czyniący nic w
1028 6 | w ogóle nie czyniący nic w świecie żywiołu swoje j
1029 6 | wszystkie jego dogmaty, poznać w ten sposób ich istotę: -
1030 6 | umierający raz na zawsze w pewien sposób: czy nie jest
1031 6 | najtragiczniejsza, najpełniejsza w treść rzeczywistość. Postarajmy
1032 6 | albo nie znalazł dla siebie w całym zakresie życia społecznego
1033 6 | też nie odnalazł siebie w swojej działalności i, nawet
1034 6 | nawet jeżeli bierze udział w praktycznym życiu, to dla
1035 6 | jest to sprawa obca. W istocie więc żyje on na
1036 6 | lub więcej bezwartościowe, w każdym razie jako nie wyczerpujące
1037 6 | rzeczywistość ukazują się, jako coś w każdym razie odmiennego,
1038 6 | niewolnikiem, bierze udział w życiu, które tylko do pewnego
1039 6 | dlaczego bierze on udział w tym życiu? Odkryjemy z łatwością
1040 6 | różne, zależnie od tego, w jakiej mierze poczucie prawne
1041 6 | niezawisłe od nas, musimy w nim brać udział. Prawda
1042 6 | a więc na braku swobody. W twórczości jesteśmy swobodni,
1043 6 | artystyczna będzie przybierała w naszych oczach takie mniej
1044 6 | podstawie wytwórczości, która w zasadzie pozostaje mu obcą.
1045 6 | jaką sferę życia zamknął w swojej negatywnej ocenie.
1046 6 | zasługa już i nie łaska, w każdym razie nie odpowiedź
1047 6 | określa się dziś życie, l w ten to proces wpada nowoczesny
1048 6 | nikt, jak tylko on sam w bardzo rzeczywistym podkładzie
1049 6 | jest, co tworzy dla siebie w sobie i poza sobą sam człowiek.
1050 6 | Nie trzeba tego pojmować w ten sposób, że sumienie
1051 6 | momentu ludzkiego istnienia. W walce z przyrodą i z sobą
1052 6 | sobą zdobywa się życie - w wielkim biologicznie-technicznym
1053 6 | nieustanną wytwórczą działalność, w której my nie bierzemy świadomie
1054 6 | tego istotnego życia, które w walce z wiecznie pozaludzkim
1055 6 | za nieistotny ten świat, w którym żyliśmy, nie powiedzieliśmy
1056 6 | stwarzającym to wszystko w walce z żywiołem człowieku.
1057 6 | przewrotu, jaki dokonywa się w strukturze myśli ludzkiej,
1058 6 | strukturze myśli ludzkiej, w zasadniczych podstawach
1059 6 | o sprawie, której służą, w kategoriach starej świadomości:
1060 6 | muszą przyjść ludzie, którzy w bolesnej osobistej walce
1061 6 | treści, zawisnąć, jak gdyby w próżni nie istnienia, i
1062 6 | procesu splecione tu są w jedno, są jednym. Nieustannie
1063 6 | ujmującej własne istnienie w swym samo-poznaniu - pracy.
1064 6 | jest tylko szereg zmian w sposobie czucia, myślenia;
1065 6 | artystycznej, nowe odcienie w świecie artystycznego widzenia
1066 6 | jako pewne przesunięcia w rozkładzie wartości. Niema
1067 6 | zróżniczkowań i przeobrażeń w wielopłaszczyznowym świecie
1068 6 | go. Nietzsche wchodzi tu w tajemne powinowactwa ze
1069 6 | zjawiskami, które nie miały w sobie nic z protestu, nic
1070 6 | skupienia i spokoju, zamknięcia w sobie. Ukazuje się, że istotą
1071 6 | świadomości, psychiki żyjącej w gotowym świecie, poznającej
1072 6 | samą tę treść, jaką później w ten lub inny sposób przerabiała
1073 6 | znaleźli się sami z sobą w nie krępującej pustce: stali
1074 6 | jest ich ciało, tłukące się w nim życie i jego wysiłek
1075 6 | Przewrót musi się dokonać w momencie, kiedy jesteśmy
1076 6 | życia może tu nas wprowadzić w błąd, na każdym kroku możliwe
1077 6 | kroku możliwe są upadki w swobodę od wszelkiej treści,
1078 6 | Moment czystej samowoli. W tej chwili możemy zrozumieć,
1079 6 | prawem życia; lub też inny, w którym jest prawda, że jako
1080 6 | żywiołowi, żywa siła tkwimy w nim i nie duchem, lecz siłą
1081 6 | nie jest ani materią, ani w ogóle przyrodą, poddaną
1082 6 | nieskończenie posłuszniejszym w stosunku do naszej duszy.
1083 6 | jest tylko psychika, która w sobie samej znajduje podstawy
1084 6 | wszelkie formy i warunki życia. W ten sposób za normę, typ
1085 6 | sama. Sama - oczywiście w świecie, który i nadal nie
1086 6 | ja nasze, nasza wisząca w próżni psychika ma odnaleźć
1087 6 | psychika ma odnaleźć siebie. W ten sposób sennym marzeniem
1088 6 | swego upodobania i stwarzają w ten sposób to, co uchodzi
1089 6 | duszą z żadną pracą. Żyje on w społeczeństwie, jak w próżni,
1090 6 | on w społeczeństwie, jak w próżni, jak wydziedziczony
1091 6 | nie istnieje jeszcze w świecie: tworzyć ją dopiero
1092 6 | naród nasz posiadł pierwszy w świecie prawdziwie nowoczesną,
1093 6 | siedmkroć, a wszczepi się w was tym mocniej niewątpliwa
1094 6 | myśleć możecie, co chcecie. W tej chwili wiem ja, - ścigany,
1095 6 | myśli. Prawdą są, wejdą w krew, - zostaną. Zostaną, -
1096 6 | Carlyle - gdy się rzuci w nią ziarno i śmiecie, przyjmie
1097 6 | śmiecia potrafi też wydobyć w milczeniu "właściwy użytek".
1098 6 | kto na nowo będzie szukał w Polsce prawdy.~Nie ma -
1099 6 | każdej, każdego pojęcia w rzeczywistości na tym polega,
1100 6 | ludzkiego wysiłku, - żyjemy w gotowym świecie, chociażbyśmy
1101 6 | świecie, chociażbyśmy widzieli w każdej rzeczywistości -
1102 6 | istnieje sama przez się; nigdy w żadnym jej określeniu nie
1103 6 | treść ludzkiej psychiki w dźwigającą gatunek podstawę -
1104 6 | jasna, jak stal, błyszcząca w słońcu. Zarządźmy hurtowną
1105 6 | pracy: - wykuć musimy sami w sobie siłę. Być Polakiem
1106 6 | ma myśli, do których nikt w świecie jeszcze się nie
1107 6 | nie może przeszkodzić Warn w poznaniu, rozumieniu prawdy,
1108 7 | zasadniczych dążeń romantyzmu w psychologii i myśli Młodej
1109 7 | roztaczają wszechwładni w Galicji, gdy o sprawy kulturalne
1110 7 | szczegółów, brak wiążących w jedno oddzielne dzielą i
1111 7 | pozwoliłyby nam wżyć się w atmosferę duchową, w której
1112 7 | się w atmosferę duchową, w której powstawała twórczość
1113 7 | społeczne, krzyżujące się w otoczeniu Mickiewicza, wpływy,
1114 7 | ruch, przewroty psychiczne w życiu oddzielnych indywidualności,
1115 7 | Michelet, który musiał nosić w zawiązku przy~najmniej późniejsze
1116 7 | sposobu wyzyskiwania ich w Kursach. Wyznawca prawa,
1117 7 | jakiemu ulegała ta postać w krwawym sercu naszego poety.
1118 7 | naszego poety. Ile było w tym sympatii dla cudzoziemca
1119 7 | na zdawkowych frazesach. W podobny sposób wymagają
1120 7 | można więc dziwić się, że w ocenie i pojmowaniu całokształtu
1121 7 | romantyzmu znajduje się w stanie, jak najbardziej
1122 7 | metafizycznych ujęć".~W danej chwili zajmuje nas
1123 7 | romantyzm przede wszystkim w tej formie, w jakiej został
1124 7 | wszystkim w tej formie, w jakiej został on ujęty i
1125 7 | wskrzesicielką jego tradycji. W jaki sposób to zrozumiała?
1126 7 | romantyzm polski zawarty jest w symbolicznym rzucie Kordiana
1127 7 | Romantycy usiłowali przemóc w sobie upiora. Młodej Polsce
1128 7 | wyglądało na usprawiedliwienie. W ogóle romantyzm służył Młodej
1129 7 | wielkich, więc stała się ona w oczach tych dzisiejszych
1130 7 | tak przeżywano ich dramat w odwrotnym kierunku: wydawało
1131 7 | talent utajone są zawsze w samym życiu, są postacią
1132 7 | nazbyt łatwo sądzi, że w tym, co z zewnątrz jest
1133 7 | uchodzi. Dobitnie można to w ten sposób określić, że
1134 7 | i pisarzów, dla których w tym stopniu byłoby takie
1135 7 | żyć tym życiem, jakie miał w sobie, że cały bieg jego
1136 7 | niczego ze świata, jaki miał w sobie. Gdy jednak szuka
1137 7 | szuka się duszy Norwida w samym tym negatywnym fakcie,
1138 7 | gdy się go odnajduje tylko w geście oporu, jaki stawiał
1139 7 | wielkość jego widzi nie w tym, czym był on w swoim
1140 7 | widzi nie w tym, czym był on w swoim wnętrzu, w swym samotnym
1141 7 | był on w swoim wnętrzu, w swym samotnym przeświadczeniu,
1142 7 | samotnym przeświadczeniu, lecz w tym, że to przeświadczenie
1143 7 | ten wielki umysł ponownie. W naszej opinii literackiej
1144 7 | mu się jako treść, mająca w samej sobie całkowitą rację
1145 7 | a więc jako coś mającego w samym sobie trwanie, postać
1146 7 | naga forma pozaczasowości, w jakiej ukazuje się nam wartość
1147 7 | że jest ona tylko formą, w jakiej twórca opanowane
1148 7 | wypowiedzianą o Norwidzie. Norwid, w oczach dzisiejszych jego
1149 7 | przypadkowym, zewnętrznym w stosunku do prawdy, - lecz
1150 7 | prawdy nie było dla niego w momentach najgłębszych procesem
1151 7 | Norwida było to, że mając w sobie poczucie, zrozumienie
1152 7 | jako jednostka. Miał on w piersi swej potężny dziejowy
1153 7 | piasku pod stopami: głowa, w której myślą samowiedną
1154 7 | się o twardy kant tapczana w noclegowym przytułku. Tu
1155 7 | postanowienie wytrwania w swej wierze, zachowania
1156 7 | wizję swobody dziejowej. W opowiadaniu Stygmat ukazuje
1157 7 | narodów, właściwego człowieka; w innym miejscu zwraca się
1158 7 | Praca musi przerastać w sztukę, ujmować się w niej,
1159 7 | przerastać w sztukę, ujmować się w niej, oddychać poprzez nią
1160 7 | rozlewać ją poprzez tętnice. W Promethidionie zawarł Norwid
1161 7 | Promethidionie zawarł Norwid w kilku wierszach swe najgłębsze
1162 7 | zawodowych, rękodzielniczych w świat artystycznej twórczości.
1163 7 | artystycznej twórczości. W związku ze stanowiskiem,
1164 7 | Przyroda wrasta bezpośrednio w życie ludzkie: narody wyrastają
1165 7 | kolonie i pnie polipów. W tym świetle ukazywały się
1166 7 | przeżywają swój stosunek w tej bladej próżni międzyplanetarnej,
1167 7 | uczucia, które dotąd są w ich władzy, dotąd tylko
1168 7 | o siebie jak dwie bryły w jakimś obcym myśli i duszy
1169 7 | wszczepione raz na zawsze w te uderzające na siebie,
1170 7 | nieme ciężary.~Gdy teraz w próżni tej, jaka powstaje
1171 7 | zbłąkane niby dwa widma w międzygwiezdnej pustyni
1172 7 | jeżeli swoboda nie jest w stanie wszczepić się w sam
1173 7 | jest w stanie wszczepić się w sam rdzeń istnienia, rodzić
1174 7 | konieczności: siła była w niej, a nie w nich; poza
1175 7 | siła była w niej, a nie w nich; poza człowiekiem,
1176 7 | było z rozpowszechnionymi w tym czasie w polskich i
1177 7 | rozpowszechnionymi w tym czasie w polskich i europejskich
1178 7 | Samowola utrzymuje się w niej i zwycięża. Dla Engelsa
1179 7 | sobie położenie człowieka w przyrodzie. Człowiek jest
1180 7 | mitologia Engelsa pozostaje w zasadniczej sprzeczności
1181 7 | ze zwyciężającymi zarówno w biologii (Réné Quinton np.)
1182 7 | Réné Quinton np.) jak i w fizyce i chemii poglądami.
1183 7 | poprzez pracę: wrasta ona w przyrodę i kształtuje ją,
1184 7(*) | kwiatuszek: "Tam również w t. zw. Appartements de la
1185 7(*) | 1788 przez panie Lebrun w całej postaci, w sukni z
1186 7(*) | Lebrun w całej postaci, w sukni z szafirowego aksamitu,
1187 7(*) | płótnie (sic), Marię Antoninę w czerwonej aksamitnej sukni,
1188 7(*) | sobolami obszytej, siedzącą w fotelu i pieszczącą się
1189 7(*) | rozumie po polsku, nie jest w stanie pojąć, o co p. Mycielskiemu
1190 7 | Rzeczywiste, na tle przyrody w walce z nią rozgrywające
1191 7 | poza bezpośrednim życiem, w życiu wewnętrznym, jest
1192 7 | wewnętrznym, jest ona momentem w dramacie, rozgrywającym
1193 7 | osiągnięta wstępuje ona dopiero w rzeczywiste, historyczne
1194 7 | wstąpić ma już ona tylko w ciało historii, porodzić
1195 7 | swój duchowy organizm nie w samym życiu, lecz w pozaświatowej
1196 7 | nie w samym życiu, lecz w pozaświatowej dziedzinie, -
1197 7 | historyczne - nie jest żywiołem, w którym swoboda wykuwa samą
1198 7 | osiągnięta swoboda spływa w świat dziejów, wciela się
1199 7 | narodu, takim, jakim byłbym w narodzie aż do szczytu wyzwolonym;
1200 7 | krwawą pustką, jaką nosi w sercu, - że nie tylko dzieje
1201 7 | człowieka dokonane ma być w świecie dziejów. Nie jest
1202 7 | Ważnym jest, że wiara Norwida w historyczną przyszłość ma
1203 7 | myśli emigracyjnej były w tym: musieli ci wygnańcy,
1204 7 | oderwani od rzeczywistego życia w kraju z własnego ducha wydobyć
1205 7 | mieszczańskiej Europy - wierzyć w to, że byt narodu nie został
1206 7 | posiada on podstawy swe w samej istocie człowieka,
1207 7 | samej istocie człowieka, w samym jego dziejowym, ziemskim
1208 7 | Musieli oni ugruntować Polskę w jedynie dostępnym im świecie
1209 7 | im świecie ideologicznym, w świecie kulturalnych treści:
1210 7 | zniszczyć, - a położyłem w nim nadzieję". Sama istota
1211 7 | Boga. Przebywa wiara ta w życie narodu w świecie ponadrzeczywistym,
1212 7 | wiara ta w życie narodu w świecie ponadrzeczywistym,
1213 7 | ponaddziejowego przekonania jest w istocie swojej historyczna.
1214 7 | antagonizmu: tym, co zachowuje w duszy Norwida taką abstrakcyjną,
1215 7 | umocnienia samej siebie w swym przeświadczeniu - wiarę.
1216 7 | natężenie czynnego ducha, w tę kolumnę, o której mówi
1217 7 | określają się najzupełniej w tym wyrażeniu: "prawdę stawiał
1218 7 | cząstką tych gwiazd spokojów, w które zatapiał się duszą,
1219 7 | być określoną, zamkniętą w sobie wartością, - niezależnie
1220 7 | wydaje się, że Bóg jest tylko w świecie, że treść świata
1221 7 | świata wyczerpuje go, bo jest w nim wszystko, co jest w
1222 7 | w nim wszystko, co jest w świecie i każdy element
1223 7 | i każdy element świata i w nim żyje tak, jak gdyby
1224 7 | sam stosunek odnajdujemy w zapatrywaniach Norwida na
1225 7 | Łaska jest dla niego jakby w tym, że zasługa jest możliwa: -
1226 7 | bez człowieka i spływa nań w miarę jak go człowiek tworzy.
1227 7 | która już na wieki jest w Bogu, ale którą człowiek
1228 7 | wyrzeźbić ma on naczynie, w które ona spłynie. Wydaje
1229 7 | wskroś. Katolickim jest w tym znaczeniu, że łączy
1230 7 | życie historyczne z wiarą w zbawienie człowieka; katolickim
1231 7 | człowieka; katolickim i w tym znaczeniu także, że
1232 7 | gdyby odnajduje utajonego "w bezkresnej Boga piersi"
1233 7 | bezhistorycznym; uczestniczymy w niej, tworząc, zdobywając
1234 7 | tworząc, zdobywając ją w dziejach, tworząc rzeczywiste,
1235 7 | dotąd nie było. Uczestnictwo w Chrystusowej swobodzie jest
1236 7 | swoboda-Chrystus istnieje w dziejach. Jest ona rzeczywistym
1237 7 | gdzie człowiek czuje się w rzeczywistości swej, jak
1238 7 | rzeczywistości swej, jak w kształcie swej swobody,
1239 7 | twórczości, wszczepiającej się w żywioł. Gdy to, co człowiek
1240 7 | konieczności - swoboda żyje w historii, społeczność chrześcijańska
1241 7 | ducha. Brzydota, brak sztuki w życiu - to oznaki niewoli,
1242 7 | zewnętrznego "zmartwienia" w samej "krzywiźnie polskich
1243 7 | wiara, nie wcielająca się w kształty życia, nie władająca
1244 7 | duchowy, jako o umocowany w duchu kształt polskiej Jeruzalem,
1245 7 | swobodnej przerastającej w sztukę pracy. - Polska ta,
1246 7 | ta, ujmująca samą siebie w sztuce, a wrastająca w ziemię
1247 7 | siebie w sztuce, a wrastająca w ziemię ramionami pracy,
1248 7 | tę swoją glebę istnienia w świat bezwzględnej swobody: -
1249 7 | siebie ziemię i niosący ją w piersi swej ku wiecznemu
1250 7 | Norwida. Zatapiał się on w niej jak w swoim osobistym,
1251 7 | Zatapiał się on w niej jak w swoim osobistym, tylko widzeniu
1252 7 | stosunek do świata, zapatrzenie w wieczny spokój wiary, spojrzenie
1253 7 | zewnętrznym: pokrewieństwo to - w geście wobec życia, geście,
1254 7 | wewnętrznym - zamknięta w sobie, patrząca na świat
1255 7 | sens Jego twórczości nie w tym się zawierał, że wiarę
1256 7 | zawierał, że wiarę swoją w pustce wobec życia chronił,
1257 7 | wobec życia chronił, lecz w tym, że życiu nie wierzył.
1258 7 | człowieka, który wziąwszy w siebie ducha narodu gdzieś
1259 7 | siebie ducha narodu gdzieś w międzyplanetarnej próżni
1260 7 | powiem, że najbliższymi w tych czasach Norwidowi umysłami
1261 7 | druid Stanisław Wyspiański. W Micińskim, który piekła
1262 7 | mu całość tragedii: żyje w niej, nie obejmuje jej w
1263 7 | w niej, nie obejmuje jej w sobie.~Stosunek zaś przeciętnej
1264 7 | przezwyciężeniem rzeczywistości w tym sensie, że rzeczywistością
1265 7 | postawę tę odtwarza się w sobie w niezmiernie innych
1266 7 | tę odtwarza się w sobie w niezmiernie innych warunkach,
1267 7 | powstaje zjawisko zdumiewające. W imię romantyzmu odrywa się
1268 7 | której romantycy dążyli, w imię romantyzmu zdąża się
1269 7 | odciętych od kraju jednostek w życie narodu: teraz zamienia
1270 7 | się samo życie dziejowe w marzenie, sen, wzruszenie,
1271 7 | tu celem i ideałem to, co w istocie rzeczy było stygmatem,
1272 7 | się pod ciężarem. Byłoby w ogóle ważną rzeczą i ciekawą
1273 7 | znaczenie danego działacza nie w tej formie, w jakiej przedstawia
1274 7 | działacza nie w tej formie, w jakiej przedstawia się ono
1275 7 | lecz tak, jak zastygło ono w uderzonej przez nie wyobraźni
1276 7 | pracowite życie przeistacza w widowisko manifestującej
1277 7 | dramatycznym widzeniem. W każdym historycznym wpływie
1278 7 | najsilniej ulegają wpływowi w znaczeniu dramatyzującej
1279 7 | samo zwycięstwo ma coś w sobie z chropawej powierzchni,
1280 7 | twardego, rzeczywistego świata, w środowisko nie uciskającego,
1281 7 | dramatyczną, najdramatyczniejszą - w miarę sił naszych - dekorację.
1282 7 | Sądzimy, że pogłębiamy w ten sposób życie i postać,
1283 7 | nasze niedokonane zadanie w postument, na którym rozegrać
1284 7 | kondygnację głębiej pogrążeni w duchowym piekle. Młoda Polska
1285 7 | posiadał. To, co istnieje w twórcy, jako świadomość,
1286 7 | rzeczywistością, jaką miał w sobie Mickiewicz, był entuzjazm
1287 7 | punktu widzenia panujących w pierwszej połowie XIX. stulecia
1288 7 | społeczne, lecz społeczeństwo w stanie przesilenia. Nastrój
1289 7 | przesilenia. Nastrój społeczny w czasie rewolucji, gorączkowa
1290 7 | aktu woli, przetwarzały się w umysłach historyków i publicystów
1291 7 | historyków i publicystów w pewien rodzaj samodzielnej
1292 7 | rodzaj samodzielnej istności, w bóstwo utajone w piersi
1293 7 | istności, w bóstwo utajone w piersi ludu. Spirytualistyczne
1294 7 | idealistyczne pojmowanie dziejów w pierwszej połowie zeszłego
1295 7 | rewolucyjnej. Życie społeczne w czasie spokoju rozpatrywane
1296 7 | samozapoznania. Olbrzymie, jedyne w swoim rodzaju poematy historyczne
1297 7 | łatwo zapuszczająca korzenie w umysłach w czasie rewolucyjnym,
1298 7 | zapuszczająca korzenie w umysłach w czasie rewolucyjnym, gdy
1299 7 | powstające fikcje walki. W momencie walki nie zajmujemy
1300 7 | i rzeczywistość en bloc w wielkich syntetycznych obrazach.
1301 7 | jakby osoby, zbiorowe dusze; w pewnych chwilach cały naród,
1302 7 | kierunek myśli staje się w jego oczach wielką postacią,
1303 7 | odrodzenia jej z ducha, to w takim samym położeniu znajdowały
1304 7 | europejskiej. Dzisiaj, kiedy w znacznej mierze osłabły
1305 7 | wytwarzała te pojęcia, widziała w samej sobie twórczynię sił
1306 7 | naturalne. Tylko wierząc w takie znaczenie własnego
1307 7 | czynnym znaczeniu, zachować w sobie moc i zdolność czynu.
1308 7 | ludzi, którzy obracali się w kołach europejskiej inteligencji
1309 7 | wytwarzających myśl nie w samym swym konkretnym, z
1310 7 | utrzymującym się życiu, lecz w stanach duszy, wzruszeniach
1311 7 | jednocześnie tak ocaloną Polskę w życiu stworzyć. Z tych jej
1312 7 | epok itp. które, spotykane w pismach naszych poetów i
1313 7 | przynajmniej nie wzruszają nas w tej samej mierze, gdy napotykamy
1314 7(***) | romantyczne innego narodu; w ogóle sądy nasze o zjawiskach
1315 7 | pozahistorycznym pojmowaniu jej. W ten sposób cały szereg zagadnień
1316 7 | Tylko dokładne wżycie się w strukturę psychiczną epoki,
1317 7 | strukturę psychiczną epoki, w cały skład ówczesnej kultury,
1318 7 | zrozumienie języka historycznego, w jakim myśleli romantycy
1319 7 | z procesem, który da się w ten sposób przedstawić szematycznie.
1320 7 | niemieckiej metafizyki - muszą oni w samych sobie mieć rozwiązanie
1321 7 | polskie dzieło. Muszą oni w polskiej tradycji, polskiej
1322 7 | innego powodu cieszą się w danym środowisku uznaniem.
1323 7 | uchodzi za wyraz patriotyzmu w krytyce. Książka niniejsza
1324 7 | i miar, jakimi się dziś w Polsce posługują. Idzie
1325 7 | myślowe odnajdujemy zarówno w filozofii Cieszkowskiego,
1326 7 | filozofii Cieszkowskiego, jak i w poglądach społeczno-historycznych
1327 7 | ogół sprawa przedstawia się w ten sposób: wyniki kultury
1328 7 | którego zakończenie leży w niezbyt bliskiej zapewne
1329 7 | życia, wierzyła, że posiada w sobie wszystko, co jest
1330 7 | życia i kierowania nim. Było w tym dużo złudzeń, ale nie
1331 7 | wszystko to pozostaje w związku z rozwojem techniki
1332 7 | i one też rozwinęły się w Europie w związku z procesem
1333 7 | rozwinęły się w Europie w związku z procesem wytwórczym
1334 7 | nie pozostawała bowiem w żadnym związku z tą rzeczywistością
1335 7 | dążeń. Mickiewicz nie jest w stanie zrozumieć, że filozofia
1336 7 | filozofia niemiecka nie tworzy w próżni, ale w formie tworzenia
1337 7 | nie tworzy w próżni, ale w formie tworzenia opracowuje
1338 7 | aktem woli zagadnienia, w których w formie problematu
1339 7 | woli zagadnienia, w których w formie problematu logicznego
1340 7 | francuskich, nie działały w tej samej mierze na polskich
1341 7 | Zachodu, więc widzieli oni w tym wyższość polskości,
1342 7 | właściwie na nieobecności w społeczeństwie polskim,
1343 7 | społeczeństwie polskim, ani w tradycji polskiej świadomego
1344 7 | wisiała pod tym względem w próżni i brak oporu ze strony
1345 7 | rzuca się to natychmiast w oczy. Pozornie mamy tu te
1346 7 | te same słowa i poglądy: w istocie tło życiowe jest
1347 7 | posiadający pewne granice, mający w sobie twardy i rzeczywisty,
1348 7 | rzeczywisty, wypracowany w ciągu dziejów kościec. U
1349 7 | serce poety, wyrywające się w ekstazie ku krajowi. Kraj
1350 7 | Rzeczywistość jest nie w przedmiocie, lecz w osobie,
1351 7 | nie w przedmiocie, lecz w osobie, w samym Mickiewiczu.
1352 7 | przedmiocie, lecz w osobie, w samym Mickiewiczu. Jest
1353 7 | lecz akt wiary Mickiewicza w naród. Celem i zadaniem
1354 7 | niewątpliwie słuszność, widząc w nich obrońców samoistnego
1355 7 | życia; nie zmienia to jednak w niczym stosunku, jaki zachodzi
1356 7 | jakie są jego podstawy w życiu. Jest rzeczą jasną,
1357 7 | życiu. Jest rzeczą jasną, że w zestawieniu z nowoczesną
1358 7 | ludzką pracę nie istniał w ogóle dla Polski, jaką znał
1359 7 | narzędzie. Mickiewicz, który w filozofii Hegla widział
1360 7 | emigracji, była wiara, i w jego oczach wiara zdolna
1361 7 | Nie dostrzegał on, że to, w czym widział on swobodę
1362 7 | czy Polacy zachowają wiarę w swą samoistność wobec Europy,
1363 7 | idealistycznie: myśl polska w osobie swych przedstawicieli
1364 7 | który będzie miał już z góry w sobie rozwiązanie tych zagadnień,
1365 7 | zdobyta wiara ta przybierała w umyśle poety postać teoretycznego
1366 7 | żyje według Mickiewicza w świecie, odbijającym bezpośrednio
1367 7 | inaczej. To, co przeżywa w granicach własnej psychiki
1368 7 | tym, aby zachować wiarę w Polskę, ale, by stworzyć
1369 7 | formułuje się mniej więcej w ten sposób: stworzyć Polaka-człowieka,
1370 7 | Przeistoczenie świadomości polskiej w narzędzie, ułatwiające rodzenie
1371 7 | usiłowała emigracja dokonać w swoim zakresie: stwarzała
1372 7 | podtrzymujące wiarę i wolę narodową w samej emigracji, utrzymywała
1373 7 | zakończony, ze istnieją w nim jeszcze niedokonane
1374 7 | Ujmowała ona zagadnienia w warunkach, stworzonych przez
1375 7 | historyczne ześrodkowują się w samym kraju. Podstawą wszelkiej
1376 7 | Sądzimy, że to zagadnienie w swojej dzisiejszej formie
1377 7 | przekształcanie polskiej. kultury w organ jego panowania nad
1378 7 | starał się czuć i myśleć w centrum spraw i sił żywych;
1379 7 | czynił. Szuka się prawdy nie w związku z życiem, nie przez
1380 7 | przejęcie się nim, lecz w odwróceniu się od życia
1381 7 | warunkami. Przenoszenie dzisiaj w naszą obecną rzeczywistość
1382 7 | procesie wytwórczym narodu, w psychologię gromadki, oddanej
1383 7 | zadaniem było. zachować wiarę w swą samoistność wobec naporu
1384 7 | Emigracja musiała wierzyć w siebie wbrew nauce mieszczańskiego,
1385 7 | polskiej pracy, wcielić ją w organizm stwarzającej samą
1386 7 | wykuwania tej myśli - hodujemy w sobie reminiscencje romantyzmu,
1387 7 | organizmem pracy. Pracujemy w kierunku wprost przeciwnym
1388 7 | życia, zamieniamy romantyzm w truciznę: z niego, który
1389 7 | uważa heroiczne wytrwanie w niepojmowaniu nowoczesności,
1390 7 | niepojmowaniu nowoczesności, w beznaukowości myślenia,
1391 7 | beznaukowości myślenia, w uporczywym niedostrzeganiu,
1392 7 | jest rzeczą niewątpliwą, że w oświetleniu Młodej Polski -
1393 7 | wobec życia, przekuwa się w obowiązek narodowy, w misję
1394 7 | się w obowiązek narodowy, w misję kulturalną - sztucznie
1395 7 | sztucznie hodowaną niemoc; w ideał przekształca się niezdolność
1396 7 | abym zawsze zachował wiarę w siebie - niezależnie od
1397 7 | męki. Dziś zamienia się w widowisko pasyjne dla własnej
1398 7 | narodowej, czynnej wiary w samoistność polską. Jestem
1399 7 | samoistności. - Uprawia się w Polsce na wielką skalę grę
1400 7 | credo światu, czynili to w imię swej tragedii; my dzisiaj
1401 7 | intelektualny nie stawał się w nich fałszem moralnym, dziś
1402 7 | jego dobrej woli. Panuje w pewnych zakątkach myśli
1403 7 | to nie jest schowanko, w którym skryć się można i
1404 7 | duchową Romina, ogłoszone w roku 1908 wezwanie Micińskiego.
1405 7 | towiańszczyzna. Wszędzie rzuca się w oczy u Towiańskiego mocna
1406 7 | Towiańskiego mocna wola utrwalenia w organizmie duchowym każdej
1407 7 | Towiański nie widział bynajmniej w rozdźwięku między ja naszym
1408 7 | zdoła, że zdoła wrosnąć w ciało, wytrzymać jego parcie:
1409 7 | dopiero przez wcielenie się w świat sama przed sobą stwierdzała
1410 7 | głębokie znaczenie. Brak w niej szczerego, głębokiego
1411 7 | poczucia, że życie samo w sobie jest procesem uciążliwym,
1412 7 | poddany sobie okruch istnienia w środowisku, nie liczącym
1413 7 | powstawała i nie rozwijała się w związku z samoistną walką
1414 7 | wewnętrzny nie mają pełnych praw w polskiej literaturze. Polski
1415 7 | posiada środków do ujęcia ich w ich niezależnej od myśli
1416 7 | uchwycenia, lecz istotne. W polskiej literaturze przy
1417 7 | pociąga następstwa i że w mocy naszej jest tylko to
1418 7 | losem i nie może wstąpić w jedyne rzetelne ciało swojego
1419 7 | izolujących myśl polską w ciągu samoistnych dziejów
1420 7 | siebie: żyli jakby zawieszeni w powietrzu męstwa i beztroskliwości -
1421 7 | i beztroskliwości - nie w twardym żywiole pracy. Do
1422 7 | przemagając jego opór; gdy staje w słońcu, ma w sobie siłę,
1423 7 | gdy staje w słońcu, ma w sobie siłę, która siły obcego
1424 7 | posiadających żadnych podstaw w organizmie wytwórczym, wyrzuconych
1425 7 | przypadkowa i nie umiejąca żyć w przyrodzie wola może cokolwiek
1426 7 | cokolwiek bądź stanowić w tym oto twardym i bardzo
1427 7 | nad żywiołem poza sobą i w sobie; dla tych, co tej
1428 7 | jądro życia, nienaukowość w myśleniu, niezdolność do
1429 7 | wzniesienia się do tragizmu w czuciu - takie są zasadnicze
1430 7 | szlachecka psychika nic jest w stanie pojąć, że każda chwila
1431 7 | przeznaczenia.~Te zasadnicze rysy w przeduchowionej, wyolbrzymionej
1432 7 | wyolbrzymionej postaci odnajdujemy w polskiej psychice porozbiorowej.
1433 7 | stanowiska. Polska żyje w dziedzinie nadprzyrodzonej.
1434 7 | Każdy obraz, który wprawia w ruch naszą wolę, wytęża
1435 7 | wzruszenia - musi być myślany w ten sposób. Nie jest bowiem
1436 7 | lecz momentem tej, która w nas i przez nas staje się,
1437 7 | mówi Bergson: poznaje się w nim bowiem rzeczywistość,
1438 7 | siebie; jest to samopoznanie w czynie, samoujęcie ducha. -
1439 7 | Tu sprawa się komplikuje. W poezji romantycznej Polska
1440 7 | rzeczywistości, nie pozostającej w związku sprawczym z tym
1441 7 | władała samą wolą: świat, w którym wola ta miała się
1442 7 | wchodził, nie mógł wchodzić tu w rachubę. Nie istniał organizm
1443 7 | rozkładowo na to, co jest w życiu pierwotne i na to,
1444 7 | przewartościowanie wartości w tej dziedzinie: zespolenie
1445 7 | służy. Młoda Polska miała w atmosferze epoki, w tragicznym
1446 7 | miała w atmosferze epoki, w tragicznym tchnieniu miast
1447 7 | tchnieniu miast nowoczesnych, w biologicznym demonizmie,
1448 7 | które zdawały się prowadzić w kierunku stworzenia Polski
1449 7 | zagadnienie zostanie pozostawione w sposób męski. Romantyzm
1450 7 | Romantycy usiłowali ocalić w sobie Polskę jako swoje
1451 7 | Europą, Młoda Polska szukała w romantyzmie krainy, w której
1452 7 | szukała w romantyzmie krainy, w której można by o Europie
1453 7 | by o Europie tj. o naszym w niej życiu, o poziomie dzisiejszej
1454 7 | rozbiciem, Młoda Polska hodowała w sobie z pietyzmem stan duszy
1455 7 | był studiowany i czytany w tym okresie. Sądzę, że można
1456 7 | wstąpił na drogę przeobrażenia w swoje zwycięstwa swych słabości
1457 7 | romantycy walczyli ze światem w imię swego subiektywizmu,
1458 7 | Norwid i Słowacki stwarzali w sobie subiektywizm, który
1459 7 | subiektywizm, który godzien byłby w ich oczach zwyciężyć świat.
1460 7 | oczach zwyciężyć świat. W ostatnich latach swego życia
1461 7 | Mickiewiczowi - rzucała się w oczy rozbieżność między
1462 7 | rozbieżność między tym, w co wierzyli oni a stanem
1463 7 | starali się oni stworzyć w sobie siłę, zdolną przetrwać
1464 7 | stanowisko bezpośrednio w walce z żywiołem stwarzającej
1465 7 | zagadnieniem: szukała ona w nim iluzji, że psychika
1466 7 | czyny. Młoda Polska była w innym położeniu. Czynem,
1467 7 | żywiołu. Jest to swoboda w obrębie własnego ja. Cokolwiek
1468 7 | romantyków postawiony był właśnie w ten sposób: przezwyciężyć
1469 7 | ten sposób: przezwyciężyć w sobie Hamleta - stworzyć
1470 7 | pracą nad sobą, wyrabiającą w nich fundament, na którym
1471 7 | oprzeć swoje prawo do wiary w Polskę. Rozumieli oni, że
1472 7 | jaki wykuwał sam dla siebie w swej ciężkiej samotności
1473 7 | teoria, ani doktryna nie jest w stanie wywołać życia: wszystkie
1474 7 | nauczyli myśleć, czuć, chcieć w kategoriach twórczego, polskiego
1475 7 | życia. Inteligencja nie jest w stanie stwarzać życiowego
1476 7 | życiowej siły, ale jest w stanie potęgować silę tę,
1477 7 | uczuciowość pozostają niezmiernie w tyle poza polską życiową
1478 7 | polska myśl pozostawała już w takim stosunku do nowoczesnej
1479 7 | nowoczesnej struktury umysłowej, w jakim pozostaje polska praca
1480 7 | cechują nasze życie praktyczne w wielu już dziedzinach. Stosunek
1481 7 | bajecznego nieuka Lafargue'a. W każdym razie jednak szerokie
1482 7 | przeciwnie, tworzyli oni w sobie i wychowywali duszę,
1483 7 | dzisiejszą naszą psychikę w ten surowy i głęboki sposób,
1484 7 | surowy i głęboki sposób, w jaki romantycy pracowali
1485 7 | gdy obejmie tę dziedzinę, w której człowiek walczy z
1486 7 | własny organizm. Samoistnym w duchowym znaczeniu jest
1487 7 | który zdołał wytworzyć w swej myśli system wartości,
1488 7 | zewnętrzna konieczność jest w kulturach samoistnych źródłem
1489 7 | idei, która zogniskowałaby w sobie całe życie wewnętrzne
1490 7 | prac najwyższych, prac, w których artystyczne uniesienie
1491 7 | zmieniło się dla nas. Wiemy, że w życiu ciągłym społeczeństw
1492 7 | jakiego rodzaju siły są w naszym ręku. Istnieć swobodnie
1493 7 | bierności. Optymizmem nazywa się w Polsce sprzyjającą pogodzie
1494 7 | umysłu ograniczoność. Nie w naszej mocy jest sprawić,
1495 7 | myśli polskiej wytężony byt w kierunku siły, zdolnej niebezpieczeństwu
1496 7 | pojmuje te sprawy. Już tylko w głowach, żyjących teoriami
1497 7 | jako to, co gdy zostaje w nas uświadomione i owartościowane -
1498 7 | zdrady, redukując to, co jest w nas rodzącym się życiem,
1499 7(****) | Tu tylko zaznaczam, że w kraju, gdzie za jedyną postać
1500 7 | czy potrafimy je przekuć w istotną, zdolną trwać i
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-3790 |