1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3383
Part
1 Ded | Myśli rodzące się i pojawiające jak pokusa, -
2 Ded | pokusa, - myśli, co wkradają się, jak wróg, który mąci spokój -
3 Ded | myśli, co wiodą precz i każą się rozstawać z drogimi, jak
4 Ded | widnokręgami - ~(Ilekroć wykradać się trzeba chyłkiem starym nawyknieniom,
5 Ded | omijać pewne słowa, stawiać się im hardo, by nie zajrzały
6 Ded | światem, pustki, zsychania się wewnętrznego -~Chwile najstraszniejsze,
7 1 | historyczny Europy w nas się rozgrywa. Charakter zachodniej
8 1 | Świadomość kulturalna rozwija się dziś w kierunku wyzyskiwania
9 1 | pojęcia i wyobrażenia kojarzą się dziś w umyśle przeciętnego
10 1 | z ust i mimowoli nasuwa się reminiscencja z Carlyle'
11 1 | sprawy życia rozstrzygają się w ciszy, że hałaśliwa uwaga
12 1 | czynności i prac, o których się mówi. Kiedy rozważa się
13 1 | się mówi. Kiedy rozważa się styl, strukturę myślową
14 1 | dziś najczęściej, nabiera się dość dziwnego wyobrażenia
15 1 | zadanie historii redukowało się do tego, by wytworzyć w
16 1 | zaciekawiający.~Kulturą nazywa się dzisiaj przetwarzanie pracy
17 1 | nabywanie kultury, a przekonamy się, że mają one na ogól charakter
18 1 | intelektualnej, oddalenia się od tego, co stanowi treść
19 1 | nowoczesnego życia. Wydaje się rzeczą niezaprzeczalną,
20 1 | Dziś nabywamy je, oddalając się od tego zasadniczego stanowiska
21 1 | pracy dziejowej, stając się niezdolnymi do brania w
22 1 | wykazuje, że na tym zasadza się wewnętrzna sprzeczność Renana
23 1 | jednostek w ten sposób, by stały się one zdolne do wykonywania
24 1 | wyjścia: podporządkowując się jego wymaganiom, przygotowując
25 1 | wymaganiom, przygotowując się do nich, biorąc w nich udział,
26 1 | te swój charakter: stają się fermentem rozkładającym
27 1 | którym my dzisiaj uczymy się oddychać, gdy chcemy rozumieć "
28 1 | było charakterem, staje się dla nas sztucznym temperamentem,
29 1 | coś, co jest samo przez się. Zaszczepiamy w duszy swej
30 1 | właśnie pierwiastki, jakich się pozbywamy. Kultura utrzymuje
31 1 | pozbywamy. Kultura utrzymuje się przez te właśnie procesy,
32 1 | udziału w których uchylamy się, zwracając się ku niej.
33 1 | uchylamy się, zwracając się ku niej. Świat historyczny,
34 1 | rezultatach i wyzbywamy się warunków, z którymi ściśle
35 1 | dziejowo-życiowymi - nadaje się znaczenie bezwzględne. Powiedziałbym
36 1 | sprawia, że kulturą nazywa się dzisiaj w Europie pewien
37 1 | ostrożnym przy posługiwaniu się tymi pojęciami ciągłości,
38 1 | czymś, co trwa samo przez się, samo przez się się utrzymuje.
39 1 | samo przez się, samo przez się się utrzymuje. Otóż oczywiście
40 1 | przez się, samo przez się się utrzymuje. Otóż oczywiście
41 1 | oczywiście to "samo przez się" jest złudzeniem. Rzekomy
42 1 | automatycznie dokonywającego się postępu, związane są jak
43 1 | rozrostem i utrzymaniem się danej ekonomicznej kultury.
44 1 | kulturalnej stosunek ten odbija się zupełnie inaczej.~Warstwy
45 1 | iż psychologia ta rozwija się z samej siebie, samą siebie
46 1 | tego przedmiotu nasuwają się same przez się, gdy się
47 1 | nasuwają się same przez się, gdy się zanalizuje założenia,
48 1 | się same przez się, gdy się zanalizuje założenia, z
49 1 | założenia, z których rodzą się tego rodzaju fikcyjne stanowiska
50 1 | Człowiek nowoczesny łudzi się niezmiernie. Wszystko, co
51 1 | ma kształt określony, co się da ująć - jest wynikiem,
52 1 | rezultatem procesu dokonywającego się poza naszymi plecami, jak
53 1 | wynikiem, produktem: wytwarza się ono poza naszymi plecami,
54 1 | usiłujemy żyć, opierając się na nim, jak na opanowanej
55 1 | których pochodzą składające się na nią elementy. Gdybyśmy
56 1 | całkowitego uniezależnienia się od otoczenia, to i wtedy
57 1 | marzyć o uniezależnieniu się od historii jest to marzyć
58 1 | samounicestwieniu, o rozpłynięciu się w eterze feerii i baśni.
59 1 | nie ma możności wyzwolenia się od niej, gdyż nie ma w nas
60 1 | należało. Gdy więc łudzimy się, że w naszym wnętrzu jesteśmy
61 1 | czasów Vica powinno było stać się to przekonanie o wszechobecności
62 1 | w nich to człowiek styka się z tym, co jest pozaludzkie
63 1 | Gdy usiłujemy wyzwolić się od historii, padamy ofiarą
64 1 | pasmo dziejów, że nie uda się nam go z tej tkaniny wyplątać.
65 1 | tkaniny wyplątać. Podoba się nam to, czy też nie: jesteśmy
66 1 | pewnej historii. Nie uda nam się wyjść poza nią. Możemy zmieniać
67 1 | jest tą historią. Łudząc się, że tak nie jest, tracimy
68 1 | duszy. Tam dopiero zaczyna się możność swobodnego spojrzenia,
69 1 | przez proces dokonywający się poza jej plecami: - nowoczesne
70 1 | oczywista, sprawa komplikuje się tylko, gdy ta tak wytworzona
71 1 | świadomość z kolei zwraca się do tych dziejów i usiłuje
72 1 | społecznego. Gdy bowiem zwracamy się ku ponadindywidualnym formom
73 1 | procesu, lecz przekształca się nieustannie, zależnie od
74 1 | wprowadzona w czyn kończy się niepowodzeniem, ale zamistyfikowana
75 1 | Niepowodzenia same stają się więc potwierdzeniami z punktu
76 1 | świadomości: złudzenie tylko staje się szczelniejszym. Dorobek
77 1 | zapanować nad życiem, stać się swobodnymi, możemy jedynie
78 1 | całkowite przeniknięcie się tą myślą, że historia nie
79 1 | nim. Sen o swobodzie staje się istotną niewolą. Gdy dumnie
80 1 | niewolą. Gdy dumnie zamykamy się w granicach naszego ja,
81 1 | granicach naszego ja, poddajemy się ślepo tym siłom, które je
82 1 | przez nasze wnętrze. Nie uda się nam zrozumieć samych siebie,
83 1 | głębin, w których rodzą się siły, określające bieg i
84 1 | bieg zdarzeń, utożsamiamy się z nimi, stajemy się bałwochwalcami.
85 1 | utożsamiamy się z nimi, stajemy się bałwochwalcami. Zapanować
86 1 | nie może już ona ustalić się na żadnym innym poziomie,
87 1 | nie pozwoli jej ustalić się na żadnym innym poziomie:
88 1 | ciążenia.~Nie zastanawiamy się nad zagadnieniami najistotniejszymi,
89 1 | wracają do niej, przełamawszy się w pryzmacie całego otaczającego
90 1 | jest zadaniem: psychika ma się stać odpowiedzialnym i niezależnym
91 1 | działaniu swoim na niej się opieramy, działanie to zaś
92 1 | działanie to zaś przeistacza się zależnie od tego, co zeń
93 1 | kultury jest to, że opiera się ona na tak pojętej indywidualności,
94 1 | korzeniach, jeżeli władać się nią nie nauczymy, jak posłusznym
95 1 | dąży tu do tego, by stać się własnym, świadomym stwórcą,
96 1 | sposób psychika utrzymuje się, narzuca światu poza nią
97 1 | stoją te sprawy. Utrzymanie się psychiki wobec świata ukazuje
98 1 | psychiki wobec świata ukazuje się w zasadzie jako rezultat
99 1 | Zwycięska psychika ukazuje się nam jako wynik nie logicznego
100 1 | procesu. Racjonalizm posługuje się irracjonalizmem, jako narzędziem.
101 1 | życia zdolne utrzymywać się wobec naporu wrogiego świata
102 1 | samowiedzą i samowładzą ostawać się wobec niego i ponad jego
103 1 | wydźwigać - tak oto przedstawia się sprawa. Pomiędzy myślą a
104 1 | posłuszny świat. Praca ukazuje się jako jedyny fundament myśli.
105 1 | wysiłek życia. Sama przez się nie ma żadnej władzy. Tu
106 1 | nowoczesnego stanowiska. Samo przez się nasze ja, jako forma psychiki,
107 1 | ono swoją swobodę, staje się niezależnym od warunków
108 1 | Myśl nowoczesna utrzymuje się na podstawie bezmiaru dokonywanej
109 1 | Będziemy mieli sposobność zająć się bliżej poszczególnymi zjawiskami
110 1 | renesansu trwałym wydawało się to, co stanowiło przedmiot
111 1 | lub chytrością utrzymać się w walce wszystkich przeciwko
112 1 | kulturalnym i psychicznym. Stać się cechą, zdolną wytrzymać
113 1 | epoce Ludwika XIV. Stać się cząstką kultury znaczyło
114 1 | znaczyło to zawsze stać się pierwiastkiem w życiu typu
115 1 | typu istnienia, ukazującego się w danym momencie jako trwały.
116 1 | wytrzymywał tę miarę, ukazuje się~nam jako konieczny warunek:
117 1 | przeistoczenie i zużycie, aby stała się jednym z momentów istnienia
118 1 | istnienia typu, utrzymującego się wobec wszechświata swą własną
119 1 | wytwarzają dzisiejsze, opierające się na reglamentacji z góry
120 1 | tym, aby swoboda ta stała się możliwą, jako fakt ekonomiczny, -
121 1 | i psychiczne muszą stać się pożądanymi, muszą stać się
122 1 | się pożądanymi, muszą stać się podstawą biologicznego samodoboru,
123 1 | praktycznym nowego typu, tj. może się stać dla niego regułą ekonomicznego
124 1 | ekonomicznego zachowania się i działa w sposób zgodny
125 1 | polska literatura odznaczała się i odznacza zdumiewającym
126 1 | mieli sposobność przekonać się, jak niezmiernie cennym
127 1 | stanie samoistnie ostać się wobec wszechświata, tj.
128 1 | lecz tak dalece zrośnie się z nimi, że stanowić będą
129 1 | powstawała przez podporządkowanie się jednostek wzorom gotowym
130 1 | i danym. Kultury ukazują się nam jako wystarczające sobie
131 1 | kultury sprzeniewierzał się ideałom feodalnej dumy i
132 1 | obyczajów. To samo działo się w każdym momencie kulturalnych
133 1 | kulturalne żyły i rozwijały się na gruncie niesamodzielnej,
134 1 | Użyłem wyrazu "wola". Gdy się czyta dzisiejsze prace historyczno-społeczne,
135 1 | historyczno-społeczne, doznaje się wrażenia, że jest ona nieobecna
136 1 | kultury powstał, musi on stać się przedmiotem dążeń, celem,
137 1 | któremu zmierza i wytęża się wola pokoleń. W danym wypadku
138 1 | działanie zmieniającego się bez ich wdania się otoczenia,
139 1 | zmieniającego się bez ich wdania się otoczenia, zawisają one
140 1 | konieczności: życie wydaje im się dowolną grą psychicznych
141 1 | ludzkiego. To, co nazywa się w języku tego rodzaju elementów
142 1 | powstających tu ruchów, strzec się należy narzucających się
143 1 | się należy narzucających się tu perspektyw, zachować
144 1 | każda nowa kultura ukazywała się zrazu jako zaprzeczenie
145 1 | zaprzeczenie poprzedniej, wydawała się samej sobie zaprzeczeniem
146 1 | gdy będzie dokonane, ukaże się jako systematyczna całość,
147 1 | momencie powstania wydaje się zaprzeczeniem wszystkich
148 1 | wydajność: zastanawiamy się nad tym, do jakiej formy
149 1 | formy, tj. zastanawiamy się nie nad tym, czy odpowiada
150 1 | świata, czy zdoła ostać się wobec życia. Czy znaczy
151 1 | znaczy to, że mamy wypierać się samych siebie, że mamy wyrzekać
152 1 | siebie, że mamy wyrzekać się własnej duszy dla tak lub
153 1 | trwanie temu, co wydaje się nam w nas najcenniejszym.
154 1 | właściwości, że stawały się one momentami trwałej historycznie
155 1 | historii i jej wytworem, stać się może ona elementem kultury
156 1 | przetworzeniu, aby stały się organami panowania nad światem
157 1 | kulturalnej. Kulturą stają się właśnie nasze cechy indywidualne
158 1 | na którym jedynie oprzeć się możemy, nie istnieje, nie
159 1 | trwałe i nie zapadające się pod nogami. Odpowiedzialność
160 1 | perspektyw - oto cechy, rzucające się w oczy nowoczesnej europejskiej
161 1(*) | ale sami później zaplątali się w gąszczu pomysłów pasożytniczych
162 2 | myśl, jak przedstawiłby się nasz okres Młodej Polski,
163 2 | sprawiedliwego sądu. Gdy się wżyjemy w warunki dziejowe,
164 2 | których powstawało i rozwijało się włoskie odrodzenie, czuje
165 2 | włoskie odrodzenie, czuje się wprost w sobie tę moc fatalną,
166 2 | sympatie i antypatie: wydaje się, że cała epoka była jedną
167 2 | oddzielne jego kierunki, ukazują się nam jako Savonarola, Machiavelli,
168 2 | urządzeń i stosunków wydobywa się pewna logika, która wołać
169 2 | logika, która wołać zdaje się o taką lub inną ludzką postać;
170 2 | ludzką postać; i ukazują się nam w tragicznym świetle
171 2 | ginących wśród szamotania się z zamierzchłej przeszłości
172 2 | dnia nierozwikłaną rwących się sił - protagoniści dziejowego
173 2 | dramatu. I dziś wydaje mi się, że i u nas Kasprowicz,
174 2 | społeczeństwa, że daliby się z niej wprost wydedukować.
175 2 | tłumaczy ono samo przez się nic, ale opiera się na wyczuciu
176 2 | przez się nic, ale opiera się na wyczuciu rzeczywistego
177 2 | Nadaremnie jednak kusilibyśmy się o zajęcie czysto historycznego
178 2 | nich zależna. Odrywanie się jednostki tej od społecznego
179 2 | od którego, wyodrębniając się, rozpoczął się i powstał.
180 2 | wyodrębniając się, rozpoczął się i powstał. Właściwe wypadki
181 2 | fatalną siłą rozwijającą się logikę wewnętrzną, aby istniała
182 2 | nie tyle przeciwstawiać się oddzielnym myślom i ludziom,
183 2 | zestawienia, które nasuwa się samo przez się. Déracinés
184 2 | które nasuwa się samo przez się. Déracinés Barresa są mi
185 2 | niejednemu z czytelników nawinie się to przypomnienie, gdy czytać
186 2 | wrośnięcia w żywą sprawę, zlania się z nią, zapuszczenia korzeni
187 2 | wszystkim, którym zajmowano się i u nas, powinni by zastanowić
188 2 | nas, powinni by zastanowić się nad jedną rzeczą. Cała niemal
189 2 | psychiczne jedynie dzięki wdaniu się krytyki. Czy istotnie tak
190 2 | jestem tego zdania. Wydaje mi się, że istnieje tu tylko wybór
191 2 | procesu, dokonywującego się w naszych społeczeństwach,
192 2 | istotnie tak całkowicie wyzbył się romantyzmu, przezwyciężył
193 2 | przezwyciężył go, uleczył się z niego Maurycy Barres,
194 2 | subtelnej ironii, z jaką się zwraca w Appel au Soldat
195 2 | mieszkali tu i nie troszczyli się tak bardzo o dialekt, ty
196 2 | rodzaju dokona u nas tak łatwo się rozczulający Adolf Nowaczyński.
197 2 | musi kapitulować, zrzec się samej siebie, podporządkować
198 2 | samej siebie, podporządkować się nieuznawanemu przez nią
199 2 | nie zważając, że nie czuje się z nim aż do dna solidarną, -
200 2 | społeczeństwo, ale wzdryga się na myśl, że jego siostrzenica
201 2 | cała ta psychika nadaje się w czymkolwiek do tej pracy,
202 2 | miarę życia. Kwiatowi wydaje się, że żyć to znaczy pachnąć.
203 2 | zależą od tego, czy zdoła się ona na tym fundamencie utrzymać.
204 2 | Raz jeszcze stwierdzają się słowa Hegla: "świadomość
205 2 | kulturalna musi zachowywać się tak, aby fundament cudzej
206 2 | pracy istniał i rozwijał się nieustannie; nadaje ona
207 2 | władzy świecie. Ale obraca się ciężkie koło losu. Proces
208 2 | niewolników, uważających się za wodzów: poprzednia psychika
209 2 | zależna od dokonywającego się poza nią w sposób niedostępny
210 2 | procesu ekonomicznego, stał się zależnym od nich. Romantyzmu
211 2 | społeczeństwo, rozwijające się w drodze automatycznie powstających
212 2 | powstawała i kształtowała się w myśl praw, dających się
213 2 | się w myśl praw, dających się pomyśleć w jakimś społeczeństwie
214 2 | postępuje w myśl metod, które się tak surowo wytyka biednemu
215 2 | zachodzącymi w społeczeństwie, dają się pomyśleć na wzór retoryczno-logicznej
216 2 | romantycznym tj. rozgrywa się w dziedzinie psychiki i
217 2 | pomiędzy nimi, zgadzają się w zasadniczym określeniu
218 2 | jako proces dokonywający się niezależnie od człowieka,
219 2 | od człowieka, nie liczący się z nim, jako pewien rodzaj
220 2 | Kto widzi w zrzeczeniu się odpowiedzialności za nie
221 2 | jego woli dokonywującym się procesem. W krytyce, która
222 2 | Można by pomyśleć, gdy czyta się Lasserre'a, że gdyby nie
223 2 | którego wykrystalizował się romantyzm, ani słowa. To
224 2 | psychikę do dokonywającego się żywiołowego procesu, lecz
225 2 | rzeczy, w którym kierując się swoją świadomością, jej
226 2 | nigdy człowiekiem stykającym się bezpośrednio z przyrodą.
227 2 | bezpośrednio z przyrodą. Uważał się zawsze zaś za takiego, uważał
228 2 | pozaludzkiego, swoją utrzymującą się na powierzchni wielkiego,
229 2 | psychikę za siłę, utrzymującą się o własnej mocy. Walki i
230 2 | wewnętrzne psychiki stały się dla niej typem pracy, typem
231 2 | świadomości, zapytać powinniśmy się, w jaki sposób utrzymuje
232 2 | w jaki sposób utrzymuje się na powierzchni chaosu to
233 2 | myślami: tak przedstawiają się świadomości jej zagadnienia
234 2 | ze swego wnętrza, łudzi się ona, że świat obiegła: świat
235 2 | indywidualnymi problemami. Nie jest się w stanie zrozumieć perypetii,
236 2 | współczesna" - w ogóle, jeżeli się nie zrozumie, że wewnętrzne
237 2 | przeżycia nasze ukazują się myśli w formie zmian zachodzących
238 2 | indywidualnej psychice ukazują się jako utrata przez świat
239 2 | ducha w świecie, przekonanie się, że świat jest materią;
240 2 | bytowego. Człowiek znajdujący się w pewnym specyficznym stanie
241 2 | są zazwyczaj jałowe. Dają się one najczęściej sprowadzić
242 2 | logiczno-poznawczego i etycznego. Albo się przeciwstawia danemu widzeniu
243 2 | w taki sposób rozpatruje się jako błąd logiczno-poznawczy
244 2 | stosunku do życia i traktuje się jako pomyłkę, zboczenie,
245 2 | albo też przeciwstawia się ścierającym się w duszy
246 2 | przeciwstawia się ścierającym się w duszy zagadnieniom, jakąś
247 2 | psychice przekonanie, iż da się ona utrzymać wbrew wymaganiom
248 2 | zasadnicza wartość ludzka. Gdy się rozważa, z jaką łatwością
249 2 | beztroskliwością posługują się u nas ludzie nie dającymi
250 2 | nas ludzie nie dającymi się pogodzić założeniami, dla
251 2 | prawość umysłową, doznaje się wrażenia, że nie istnieje
252 2 | przekształcenia duchowe ukazują się nam, jako zmiany w istocie
253 2 | życie nasze myślowe staje się jakimś kalejdoskopem a my
254 2 | igraszką mirażów, błąkających się bez celu i związku po powierzchni
255 2 | Na tym właśnie zasadza się znaczenie zmysłu prawdy,
256 2 | czynny, że w nim ujawnia się prawdziwa etyczna, czynna
257 2 | do rezultatów, zatrzymuje się ona na poznawczych obrazach
258 2 | Świadomość nasza i ukazująca się nam jako dany gotowy świat,
259 2 | jaką harmonijną całość da się zawrzeć nasza świadomość,
260 2 | życia. Gdy gmach ten chwieje się na skutek zmian, jakie w
261 2 | zachodzą, świadomość rozpada się i rozwiera. Romantyzm jest
262 2 | który ją wytworzył i nią się posługuje. O tyle tylko
263 2 | międzypsychicznego, zachowania się biologicznego: słowem, tylko
264 2 | zaś woła o to, dopomina się o to, aby go zniweczono,
265 2 | świadomość ludzką - wylegitymować się winno przed prawem. Każda
266 2 | międzyludzkiego, każda staje się podstawą, motywem, powodem
267 2 | którym jednostka zaczyna się wyodrębniać od jakiegoś
268 2 | kulturalnego, charakteryzuje się zazwyczaj w jej życiu duchowym
269 2 | fermentować i przeistaczać się zaczyna. Ważną niezmiernie
270 2 | doprowadził do wyodrębnienia się jednostki spod władzy ustalonych
271 2 | wartości i pojęć. Zdaje mi się, że pod tym względem ruch
272 2 | nowoczesnego świata, starać się jak najmniej ustąpić ze
273 2 | myśli: wszystko to składało się na atmosferę jedyną w swoim
274 2 | zależało od dobrej woli: dziś się było członkiem sodalicji,
275 2 | darwinistą; dziś bełkotało się coś o zachowaniu energii,
276 2 | zachowaniu energii, jutro mówiło się o nieomylności papieskiej.
277 2 | głębokie przekonanie, że co się z kultury podoba, co się
278 2 | się z kultury podoba, co się do nawyknień nada - to się
279 2 | się do nawyknień nada - to się przyjmie, resztę zaś odrzuca
280 2 | przyjmie, resztę zaś odrzuca się jako niepotrzebną naleciałość.
281 2 | kwestiach społecznych, zawsze się czuje, wchodząc w tę sferę,
282 2 | czynienia: na ogół jednak czuje się w atmosferze intelektualnej
283 2 | odziedziczyła ona polskie niezżycie się, nieoswojenie się z nauką,
284 2 | niezżycie się, nieoswojenie się z nauką, z wymaganiami intensywnego,
285 2 | ścisłości w myśleniu, przebija się niewątpliwie nie tyle nasz
286 2 | indywidualizm, ile raczej ukrywający się poza tym mianem nasz rdzennie
287 2 | była buntem, oderwaniem się od społeczeństwa! Przyjrzyjmy
288 2 | społeczeństwa! Przyjrzyjmy się temu społeczeństwu, które
289 2 | królewski wielkiej umarłej się stroi, kajdanami nam na
290 2 | Wiesław Wrona udrapował się na powieszonego Wójcika.
291 2 | Sukmaną Kościuszki gotów był się przesłaniać każdy z lubelskich
292 2 | męczeńskim głosem dopomina się dla siebie o szacunek.~Ile
293 2 | nędzarzów, ten cały gnący się pod ciężarem pracy łamiącej
294 2 | skatowany olbrzym prostuje się, gdy z piersi jego rwie
295 2 | gdy z piersi jego rwie się groźny pomruk - wy wtedy
296 2 | walczyć, skamlać, łasić się - jest ojczyzna; gdzie się
297 2 | się - jest ojczyzna; gdzie się to kończy - tam zaczyna
298 2 | to kończy - tam zaczyna się wasza nicość. I dlatego
299 2 | jeszcze jest. Jeszcze zginają się barki nad naszą ziemią,
300 2 | jeszcze pracują ramiona, gną się karki, jeszcze przypływa
301 2 | nowo z potu i krwi rodzącym się ciałem pozwalają się wam
302 2 | rodzącym się ciałem pozwalają się wam żywić - wam sępy i kruki.
303 2 | też nad nią władanie, gnąc się i drżąc w śmiertelnym trudzie,
304 2 | wysiłku, czym zasilił kruszące się w nadmiernej walce ciało,
305 2 | przykuto was do Polski, która się męczy i pracuje, pilnujcie,
306 2 | i pracuje, pilnujcie, by się nie zbudził olbrzym. Strażą
307 2 | waszego w tym nie ma. Wam się przynależy tylko ta wzgarda,
308 2 | tyle razy sprzeniewierzyła się dusza wielkiej, pracującej
309 2 | dopuścić do rozpoczynającej się tu asymilacji. Młoda Polska
310 2 | zamachem bunt dusz i rwanie się ku życiu nowych sił społecznych.
311 2 | proletariat polski domaga się jednocześnie jak najintensywniejszego
312 2 | czynną swobodę swą nauczył się cenić i kochać. Tylko proletariatowi
313 2 | zakresie, tylko on niczego się w tej kulturze nie lęka,
314 2 | sposób: organizm rwącej się do życia pracy, lub z niewoli
315 2 | wrosnąć w to olbrzymie stające się ciało, sprawić, aby zrosły
316 2 | ciało, sprawić, aby zrosły się jego członki, aby poprzez
317 2 | poprzez wszystkie rozlała się jego wola: oto jedyne przeznaczenie.
318 2 | niczym z tego, czym oszukać się usiłuje Polska posiadająca,
319 2 | samotności, jak ta, w jakiej się znalazła dusza Młodej Polski.
320 2 | niepozyskanych. Polska nauczyła się przeżywać wszelkie załamania
321 2 | przeżywać wszelkie załamania się myśli nowoczesnej, nie przeżywając
322 2 | nowoczesnego człowieka kładły się tu na duszę śmiertelnym
323 2 | sama niewola, przetwarzały się w podstawy domowego dobrobytu.
324 2 | złoty humor. Cały świat tam się biedzi, gdzieś się rwie,
325 2 | świat tam się biedzi, gdzieś się rwie, a ja tu sobie siedzę
326 2 | tak, można inaczej. Po co się przejmować - nauka, kościół,
327 2 | wszystko to dobre, o ile się przyda, o ile zdołam dla
328 2 | kurki czubate!" Niczemu się nie oddam w niewolę, żadnej
329 2 | dzisiejsza hańba - wszystko to się przemieli na chleb powszedni.
330 2 | ani Nietzsche nie zdobyli się nigdy na tyle sceptycyzmu,
331 2 | izolatorów: na dnie duszy, gdy się w nim wyrosło, pozostaje
332 3 | Polska tragiczna: zbudzenie się dziejowej siły. Problem
333 3 | lecz względności, domagają się od świata, by miał dla nich
334 3 | do którego należą, sypią się razy, widzą, jak zrywa się
335 3 | się razy, widzą, jak zrywa się ono i rozpaczliwie, po omacku,
336 3 | głuchym jękiem .dopomina się o myśl i słowo. Słyszą i
337 3 | twierdzą, że mają prawo domagać się od myśli pociechy. Pociechy
338 3 | którego ciężarem szamoce się i zmaga życie, błagają:
339 3 | Istnienie nasze, to staczanie się w przepaść, myśl niechaj
340 3 | trudności, jakie budzące się w nich życie napotyka, w
341 3 | przeszłość nasza skończyła się katastrofą i rozbiciem,
342 3 | kiedy tarcice rozpadają się w naszej tratwie, nie jątrzmy
343 3 | pocieszających, stoczymy się słodko na dno. W braterstwie
344 3 | szlachetnego optymizmu: kochajmy się bracia i sursum corda.~I
345 3 | wszystkie nieszczęścia i niczego się z nich nie nauczyli, domagają
346 3 | nich nie nauczyli, domagają się, aby w imię tej niedoli,
347 3 | myśli twórczej, powołuje się na majestat cierpienia narodowego,
348 3 | cierpienia narodowego, gdy się dowodzi mu, że i on i jemu
349 3 | ciężarów, które zmagający się z wrogim nurtem pływak -
350 3 | polską pisany fałsz stał się prawdą, żaden ucisk nie
351 3 | społeczeństwie, - nie stają się dzięki stanowi wojennemu
352 3 | narodzie nieuk nie staje się powołanym przewodnikiem -
353 3 | ich nie należy, zajmować się nimi nie warto, a myśleć
354 3 | straszliwa tragedia szarpiącej się ze śmiercią, pracującej,
355 3 | naszym włościaństwem, stała się jeszcze ciemniejszą, nie
356 3 | ciemniejszą, nie stanie się kościół ten życie budzącym
357 3 | przeszkodą. I nie stanie się literatura Tarnowskiego
358 3 | i zdolnym do życia stało się to, co żyć nie jest w stanie:
359 3 | naród, który upierałby się czynić tradycję swą z tego,
360 3 | wszystko, co samo przez się rozpada i o zapomnienie
361 3 | archiwum absurdu, sam stałby się absurdem. Śmiecie nawet
362 3 | muzeum przechowane nie stają się cenną rzeczą, co w momencie
363 3 | przeszkody rozwoju, sam stanie się w końcu dla życia swego
364 3 | niech od razu ginie. Gdy się ma iść przez cieśninę, górskie
365 3 | przebywać potoki, nie czyni się przewodnikami kulawych,
366 3 | przewodnikami kulawych, a nie staje się paralityk powołanym do kierownictwa
367 3 | wywłaszczenia nie udało mi się wyszukać głębokiego pojmowania
368 3 | i przed nim nie udaje mi się na żaden sposób postawić
369 3 | że chociażby Anglia stała się tak nieszczęsną, jak my,
370 3 | narodowej kadzi każdy, komu się Stańczykowski kaduceusz
371 3 | dostanie. Każdy, kto staje się organem myśli, musi być
372 3 | miarą; każdy, kto staje się narzędziem życia narodowego -
373 3 | obojętne, w jakiej mierze to się dzieje: dlatego też tę jedną
374 3 | nie zważajcie na to, co się mówi, czy nie czujecie,
375 3 | czy nie czujecie, że coś się robi, że w milczeniu dojrzewa,
376 3 | jakieś narodowe jądro? Dzieją się dziś rzeczy olbrzymie w
377 3 | olbrzymie w ludzie, zmienia się psychologia i struktura
378 3 | struktura polskiej wsi, narodził się potężny, świadomy działacz
379 3 | żywioł dziejów, zmagającej się z nimi za bary - mocy. Krytyka
380 3 | krytyka rzeczy dokonywa się w samym życiu: wykuwa się,
381 3 | się w samym życiu: wykuwa się, powstaje nowy typ Polaka,
382 3 | włościaństwem, niech skojarzy się z ziemią, przepoi jej oddechem,
383 3 | uspokoi, stężeje, a stanie się rzecz niebywała: nowy lud,
384 3 | prawo, kultura. Nie lękajcie się orać zbyt głęboko, trzeba
385 3 | oto głębi; nie lękajcie się sięgać zbyt wysoko: jesteście
386 3 | polską, chłopską wsią zaczyna się, poczyna Polska. Tu jest
387 3 | to żywa prawda: naród się stwarza, szuka dla siebie
388 3 | jeżeli stworzymy coś, co się wobec tego faktu w jego
389 3 | moment, w którym zawiązują się pąki, dojrzewać mające stulecia.
390 3 | tą miarą. Sama uznawała się nie za zabawkę, nic za pokrzepienie
391 3 | zakon życia. Życiem zajmować się tylko należy: życie rośnie,
392 3 | życie rośnie, zmagając się z sobą. Książka ta jest
393 3 | sposób literatura przyczynić się może do zwycięstwa świadomości
394 3 | jakiej mierze przyczynić się może do przekształcenia
395 3 | pragnę, aby jasna myśl stała się jedyną Polski pracującej
396 3 | osłonę mroku i cienia uciekać się będą.~Na jasności, konsekwencji
397 3 | pragnęliśmy, aby myśl polska stała się narzędziem Polski pracującej
398 3 | pracującej nad sobą, aby rozwiały się mgły i powstał ten jeden
399 3 | ludzkie prawo, aby stała się Polska pierwszym organizmem
400 3 | rozkucie duszy narodowej się dopominał. Co rzeczywiste -
401 3 | trwa pod popiołem, zbroi się i rośnie; czy czekać chcecie
402 3 | do spełnienia. Narodzić się może naprawdę ta literatura,
403 3 | Tylko śmieć, tylko nie cofać się, nic drżeć, tylko raz na
404 3 | robotniczej! i zarysowują się wam obrazy szare, nudne,
405 3 | sobą pracy, do wyzbycia się wszystkiego, co pracą nie
406 3 | a na powierzchni życia się utrzymuje i warunki tego
407 3 | warunki tego swego utrzymania się uważa za istotę społeczeństwa,
408 3 | głowami: myśl nasza unosi się ponad pracą, nie wrasta
409 3 | przebudowy myśli: urodziła się ona na zależnej od pracy,
410 3 | zależnej od pracy, posługującej się nią, lecz nie pracującej
411 3 | pracującej powierzchni - stać się musi wzrokiem samym, widzeniem,
412 3 | wolą pracujących. Zbliża się moment, w którym znajdzie
413 3 | moment, w którym znajdzie się człowiek sam oko w oko z
414 3 | wykona. W złą godzinę wybrano się mówić o romantyzmie. Idzie
415 3 | czasów Augusta II. ten, komu się jakieś wizje apokaliptyczne
416 3 | brzucha, że mimo wszystko żyje się przecież.~Czy zastanawialiście
417 3 | przecież.~Czy zastanawialiście się, co i jak czują ginące narody?
418 3 | pogoda, słodycz rozlewają się w duszach. Już nie trzeba
419 3 | zapadła. I gdy ziemia zdaje się zapadać, gdy zaczynają się
420 3 | się zapadać, gdy zaczynają się pojawiać znaki, że może
421 3 | wtedy istotnie wydaje się, że wszystko ginie. Gdy
422 3 | niezamącona. Nic nie przedstawia się tak jasno i przejrzyście,
423 3 | Krzemienia wróci. Nazywa się to dziś plemienną mocą;
424 3 | warstwach narodu, jeżeli się jej parcie przedostaje nawet
425 3 | im i tak dobrze: wczuli się i wżyli w tę swoją prywatną
426 3 | tu żadna zagadka, bo nikt się o nic nie pytał - o tym
427 3 | starsi - tam, gdzie załatwia się wszystko - a wy tu sobie
428 3 | bez wydarzeń chwilę. I gdy się spłaciło daninę cieniom,
429 3 | Jednocześnie więc było się ofiarą i miało jej majestat
430 3 | jej majestat i przebywało się nadal na sienkiewiczowskim
431 3 | nam to będzie wolno. Tym się pocieszano. Świat tam na
432 3 | tam na Zachodzie stawał się coraz dziwniejszy i bardziej
433 3 | tego następuje ono i wali się czarną ścianą czasu, ten
434 3 | rzeczy niegotowych, czuje się za coś odpowiedzialnym,
435 3 | odgadnie. Tam, gdzie stykając się piersią w pierś z nieznanym
436 3 | łzami widzeniem, że stal się cud i jego zaprzepaszczone,
437 3 | tam wszędzie, gdzie styka się piersią w pierś moc ludzka
438 3 | być dokonany, tam gdzie się rodzi życie, więc jest ból
439 3 | oblicze - męstwa, biorącego się za bary z nieznanym losem.
440 3 | ma już walki, pasowania się, wysiłku, natężenia woli,
441 3 | budową.~Kto nie usiłował wżyć się weń, nie zna jego tajemnic,
442 3 | umie być katolicyzm, gdy się w nim szuka głębokości.
443 3 | Pierwszym pozorem, rzucającym się w oczy, jest subordynacja,
444 3 | katolicyzmem doktorów, nie ułożyły się w sposób tak straszliwie
445 3 | głębokiej powagi. Wydaje mi się, że nie można sobie wyobrazić
446 3 | Polscy postępowcy posługują się niezmiernie uproszczoną
447 3 | modernizmu, aby przekonać się, jak wiele jeszcze życia
448 3 | światopoglądu. Wydaje mi się wielkim nieporozumieniem,
449 3 | dokładniej poznane, gdy zajmie się nimi jaki francuski lub
450 3 | że przynajmniej kończy się okres obowiązkowej ignorancji
451 3 | niebezpiecznym wydawało się wszystko, co dotyczyło religii,
452 3 | religii, a nie odbywało się pod kontrolą kościoła. *
453 3 | księdza. Polak wie, że msza się odprawia, że żona i służba
454 3 | niczym, ot przeżegnaniem się lub zdjęciem czapki przy
455 3 | wszystkich kościołach odbywa się msza żałobna za setki tysięcy
456 3 | spychacie. Nic to. Msza się odprawia. Tu załatwiają
457 3 | odprawia. Tu załatwiają się wszystkie wasze z wszechświatem
458 3 | bardzo odmiennym, pociesza się, że to jest tylko pierwszy
459 3 | myślenia, zastanawiania się nad czymkolwiek, która rezygnuje
460 3 | rezygnuje ze wszystkiego, byle się jej dobrze spało, jest rzeczą
461 3 | przedmiotem łaski staje się tu wytwór pracy, zachowany
462 3 | organizmem moralnym, staje się pasożytem, od tego momentu
463 3 | Nazbyt często przypisuje się machiawelizmowi jednostek
464 3 | kościoła, jego zachowanie się w sprawach kultury uwarunkowane
465 3 | sposób umożliwia życie, staje się jego źródłem. Jeżeli życie
466 3 | stwarza, to i to wydaje się wynikiem spływającej z góry
467 3 | nieuniknione.~Dzisiaj przeciwstawia się nazbyt często kościołowi
468 3 | jeżeli zamiast zatrzymywać się na ideologicznej powłoce,
469 3 | innej ważnej sprawy. Mówi się u nas często o socjalizmie,
470 3 | będzie niczym, rozpłynie się w potoku słów i mgle złudzeń,
471 3 | i café chantant'u unosi się dziś w powietrzu jako szeroka
472 3 | jest buntownikiem, urodził się on i żyje w stanie otwartego
473 3 | to kardynalnych, wydaje się, że znikły one ze świata
474 3(*) | przemyśleć ani zapoznać się z nim z pierwszorzędnych,
475 3 | Ale dopóty nie ruszycie się z miejsca - póki nie odszukacie
476 3 | istocie. Ten tylko zostaje się w historii, tworzy w niej,
477 3 | przyszłością. Kto nie troszczy się o zagadnienia budowania,
478 3 | kultury. Tylko jako ostający się wobec natury, wobec wewnętrznych
479 3 | twórcą i prawodawcą nigdy się nie stanie. Co dzień spotykam
480 3 | człowiek za świadka, a stać mu się ona ma opoką, zdolną wytrzymać
481 3 | poprzez szczelinę każdą wciska się w nasz okręt wrogi, mroczny
482 3 | mówi ruinami, nie okazał się cały nowoczesny człowiek.
483 3 | umiesz chcieć, nie, od czego się uchylasz, ale co tworzysz,
484 3 | swym teatrze, zawiedzie się - zapewniam was - gdy uwierzy,
485 3 | meduzy, owe węże, które stały się jedyną przyszłością; jedynym
486 3 | na tym właśnie zasadzało się chrześcijaństwo, że było
487 3 | opuszczonych, nie troszczących się o nic, co jest poza nimi. ***~
488 3(**) | a konieczność wyzwolenia się z pod władzy wszystkich
489 3 | żywy i chcący żyć, kłębiący się od namiętności, pożądań
490 3 | niechaj zważy, by nie stało się zadość jego dumie, by nie
491 3 | jego dumie, by nie stał się on kamieniem grobowym na
492 3 | skrwawiona dłoń wydobywa się spod ciężaru złomów, słyszymy
493 3 | jest fundament, tam kładą się w muł żywioły ludzkie, jak
494 3 | kamienie - przebywa i tworzy się zmagająca się z żywiołem
495 3 | przebywa i tworzy się zmagająca się z żywiołem wola: haec est
496 3 | wewnętrzną, którzy czuli się prochem, wystawionym na
497 3 | rozumieli życia; porozpadały się starożytne społeczeństwa
498 3 | jak powietrze, tworzyli się ludzie, nie rozumiejący
499 3 | jak gdyby w próżni. Czuli się bezsilni, widzieli okrucieństwo
500 3 | czynić, jak tylko kochać się wzajemnie i czekać dnia,
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3383 |