Part
1 1 | To, co było charakterem, staje się dla nas sztucznym temperamentem,
2 1 | świadomości: złudzenie tylko staje się szczelniejszym. Dorobek
3 1 | nad nim. Sen o swobodzie staje się istotną niewolą. Gdy
4 1 | realizuje ono swoją swobodę, staje się niezależnym od warunków
5 2 | bytu, życie nasze myślowe staje się jakimś kalejdoskopem
6 2 | stosunku międzyludzkiego, każda staje się podstawą, motywem, powodem
7 2 | twórczości protestuje. Jest, staje nam przed oczyma: w łachman
8 3 | najnieszczęśliwszym narodzie nieuk nie staje się powołanym przewodnikiem -
9 3 | przewodnikami kulawych, a nie staje się paralityk powołanym
10 3 | ręce dostanie. Każdy, kto staje się organem myśli, musi
11 3 | traktowany jej miarą; każdy, kto staje się narzędziem życia narodowego -
12 3 | prawa: przedmiotem łaski staje się tu wytwór pracy, zachowany
13 3 | samoistnym organizmem moralnym, staje się pasożytem, od tego momentu
14 3 | sposób umożliwia życie, staje się jego źródłem. Jeżeli
15 3 | Proces porządkowania treści staje się jej zdobywaniem - poznaniem.
16 3 | niedostrzegalnie przeobraża się, staje się tym, czym ją uczyni
17 3 | procesu życie myślowe zależnym staje się od naszego pozadziejowego
18 3 | i tworzeniu: treścią jej staje się skamieniała bezczynność
19 3 | lecz komfort. Kościół staje się ofiarą niezbłaganych,
20 4 | dziejów, ukrywa je przed nami, staje się źródłem wszelkiego dogmatyzmu,
21 4 | przestawieniu planów. Wynik staje się przyczyną i gruntem.~
22 4 | którym ponadspołeczny świat staje się przedmiotem indywidualnych
23 4 | wszechświata: o ile siła ta staje się poddanym naszej myśli
24 4 | dziecinną. Gdy praca nasza staje się w naszych oczach tak
25 4 | prawie; regułą działania staje się wzgląd na to, czym będzie
26 4 | moja trwa w życiu. Wszystko staje się jedynym i stanowczym,
27 4 | epicka rzetelność walki staje się duchowym powietrzem;
28 4 | charakterystykami. Ja nasze staje się w naszych oczach przedmiotem
29 4 | jedno, że własne nasze ja staje się legendą, którą można
30 5 | ją jak wyzwolenie. To, co staje na przeszkodzie - to słabość
31 6 | Tak i wtedy jasnym się staje, że oto coś całkiem samotnego,
32 6 | ponad nim. Stąd koniecznym staje się rozdział samych wartości:
33 6 | marzeniem jaźni nieprzebudzonej staje się niezmierny świat pracy
34 7 | się nam wartość jako taka, staje się przedmiotem poszukiwań.
35 7 | wszystko przedludzkie staje się wrogiem, silą, której
36 7 | rozoranej ziemi, gdy rzemiosło staje się mu wynikiem sztuki,
37 7 | nowoczesnymi pogłębieniami. Zawsze staje się tu celem i ideałem to,
38 7 | jaźni. To co było pracą staje się rolą, życie - dramatycznym
39 7 | można ich dramat, który staje się tylko naszym grymasem.
40 7 | instytucja, cały kierunek myśli staje się w jego oczach wielką
41 7 | jedną wszechpotężną wolą staje się sprawa, z którą on się
42 7 | swe prawo robotnik, ten staje się głosicielem emigracji
43 7 | z sobą i z żywiołem; gdy staje się już jasnym, że wszystko
44 7 | przemagając jego opór; gdy staje w słońcu, ma w sobie siłę,
45 7 | psychice porozbiorowej. Teraz staje pomiędzy polską myślą a
46 7 | która w nas i przez nas staje się, stać się ma, usiłuje.
47 7 | istotną swobodę, cierpienie tu staje się tą górą dumy, na którą
48 7 | sobie świata. Ja logiczne staje się tu tylko rusztowaniem
49 7 | co się pragnie stworzyć, staje się siłą, która samą siebie
50 7 | uprzednio. Wtedy miłość staje się naprawdę twórczynią
51 8 | odpowiedzialnego wytwarzania staje się coraz mniej zdolną.
52 8 | automatycznie wytwarzanym, - staje się cząstką pracy człowieka
53 8 | wytężonym wbrew wszystkiemu, co staje na przeszkodzie, męstwem,
54 8 | poznawaniem pozaludzkiego świata: staje się cząstką biologicznego
55 8 | nie usiłuje go zrozumieć, staje się zależną od tych przypadkowych
56 8 | ludzka, coraz wyłącznie] staje się wynikiem krzyżujących
57 8 | ludzkiej woli, tym niklejszą staje się ona sama wobec własnego
58 8 | nieświadomość, bezwiedność staje się coraz szczelniejszą,
59 8 | co nie jest maszyną tu, staje się upiorem. Dusza usiłuje
60 8 | złudzeń. Ciężar życia, które Staje się coraz uciążliwsze, gdyż
61 8 | gdyż bardziej natężone - staje się jakąś winą, którą zwalają
62 8 | najsilniejszą działalności umysłowej staje się to wyszukiwanie winowajcy,
63 8 | psychikę. I ktokolwiek bądź staje w poprzek tego procesu,
64 8 | pewien status quo. Polska staje się psychicznym zaciszem,
65 8 | sielską-anielską" ucieczkę. Tak zwolna staje się dla nas ojczyzna schronieniem
66 8 | ten sposób coraz bardziej staje się prawdą, iż nie my posiadamy
67 8 | sam tragizm dziejowy. Myśl staje się jakby tylko pewnym rodzajem
68 8 | Coraz ważniejszą rzeczą staje się wykrycie, jakiego rodzaju
69 8 | poezja, że każda chwila staje się dla niego pewnym rodzajem
70 8 | twórczości. Tak pojęte życie staje się mocno umiejscowione,
71 8 | przeszłości indywidualnej, staje się istotnie naszym przeżyciem.
72 8 | postaciach, nic nigdy nie staje się tragizmem choćby w znaczeniu
73 8 | ktoś, a nawet i samo coś staje się wątpliwe - a pozostaje
74 8 | sztuce, o którym mówiliśmy, - staje się zagadnieniem pierwszorzędnej
75 8 | filozoficznej - indyferentyzm staje się powszechny. Gdy się
76 9 | tego samego upadku. Sztuka staje się formą świadomości towarzyszącej
77 9 | hipnozy, w której sam człowiek staje się sobie tragicznym przeznaczeniem,
78 9 | określonego działania - staje się zależną od perypetii
79 9 | działaniem, obraz świata staje się jak gdyby tylko refleksem
80 9 | potężnym wysiłkiem świat staje się tylko narzędziem dźwięczącej
81 9 | wysiłku. Wzruszeniowość staje się właściwym łącznikiem
82 9 | duszy. Pole świadomości staje się dziedziną, w której
83 9 | podstawa psychiczna. Psychika staje się czymś mglistym, biernym,
84 9 | dokonane, zaniedbanie nie staje się czynem. Świadomość kulturalna,
85 9 | psychofizjologia nasza staje się ośrodkiem, grupującym
86 9 | punktu widzenia świadomości, staje się jednak, i ludzie, którzy
87 9 | nie wystarczy, retoryka staje się formą, w której uświadomione
88 9 | przecięte. Społeczeństwo staje się tylko podłożem, na którym
89 10 | niespodziewanie, i wtedy staje się dla nas jasnym wiele
90 10 | już przedmiocie. Życie nie staje się tu logicznym czy estetycznym
91 10 | migotaniu nad nami, aż z wolna staje się rzecz cudowna, Szyderskie
92 10 | przewidziane. Wszystko inne staje się z konieczności nie samopoznaniem,
93 10 | uświadomienia, grzechem staje się cząstka naszej istoty,
94 10 | całość - jako twórcza energia staje się żywiołem, wielką siłą,
95 10 | kompetencję. Intuicja myślowa staje się konkretnym życiowym
96 10 | pedancko-mistyczny charakter, staje się jakby najwyższą formą
97 10 | właśnie, gdzie myśl nasza staje się najpłodniejszą, opuszcza
98 10 | takie jest czymś, co się staje. Wszystkie logiczne, etyczne,
99 10 | założeń, gdyż wszystko to staje się w naszych oczach. Los
100 10 | myśl. Każda forma psychiki staje się podstawą działania,
101 10 | złożonego życiowego procesu, staje się czymś dostępnym dla
102 10 | czymś dostępnym dla każdego. Staje się pozażyciowym stanem
103 10 | treści marzeń. Marzenie staje się sprawdzianem: to, co
104 10 | tragicznie osobistą rzeczą staje się myślenie, coraz bardziej
105 10 | wyzwoleniu od samej woli, staje się przypadkową igraszką
106 10 | tak stałą, jak myślano, staje się widocznym, że zawsze
107 10 | podstawę "poznania", świadomość staje się w oczach swych zdolną
108 11 | wzruszeń. Nasze głębokie ja staje się jednym z biegunów -
109 11 | kościołów, koi się ciszą. Staje się krajobrazem, wsią, lasem,
110 11 | wzruszeniowość, wzruszeniem staje się cała psychika ludzka,
111 11 | co czynią w życiu. Dusza staje się tu morzem zalewającym
112 11 | Każde jednak wstrząśnienie staje się ośrodkiem boju, usiłuje
113 12 | wyzwolenia i opresje, wszystko to staje się narzędziem obcowania
114 12 | związku z tą historią. Gdy staje się, ona dla nas bytem niezawisłym,
115 12 | całą sferę świadomości i staje się jak gdyby źródłem, z
116 12 | warunkach i od nich zależny. - Staje się ono stanem życiowym
117 12 | pojęcie na myśl wyszkoloną staje się w oczach uczonego siłą
118 12 | pokrewnym stanem duszy. Mistyk staje się zaborcą, rozpłynąwszy
119 12(*) | Co dzień staje się jaśniejszym, że nauka
120 12 | sobie ujrzeć kształtu prawa, staje się teraz organem tak lub
121 12 | być może". Cały świat staje się takim "być może". "Być
122 12 | takim "być może". "Być może" staje się cała nasza działalność.
123 12 | ustępuje miejsca innemu i myśl staje się tylko pobojowiskiem
124 12 | usprawiedliwienia. Nieokreśloność staje się atrybutem wzniesionego
125 12 | irradiacji. Światopoglądem staje się ten układ wierzeń, pod
126 13 | cały ten wyłoniony świat: - staje się wzruszeniem. Z każdego
127 13 | najpierwotniejsze uczucie staje się zawiązkiem hańby i grzechu.
128 13 | inaczej, gdy centralnym staje się właśnie zagadnienie,
129 13 | tylko nie on; samo tworzenie staje się tu jakąś tajemniczą
130 13 | tego poziomu, na którym staje się ona trwałą, ostającą
131 13 | straszliwy stan rzeczy nie staje się ostatecznie tragizmem,
132 13 | otchłanią. Wszystko tu ginie, staje się bezprzyszłościową przeszłością.
133 13 | podstawą. Światem jego więc staje się rozkładanie i zguba
134 13 | złudzenie upadku: siła ciążenia staje mu się wzlotem. Żeromski
135 13 | I ta rozterka wewnętrzna staje się podłożem uczuciowości,
136 14 | płomieniach, że dusza jej staje się teraz martwym przypadkiem
137 14 | nadprzyrodzony zmienia tu swój sens: staje się teraz wyrazem dzikiej
138 14 | granicami ślepnie nasza dusza, staje się igraszką istniejących
139 14 | lepsza śmierć.~Komu sztuka staje się nie tworzeniem życia,
140 14 | zastyga, raz na zawsze już staje się milczącym i jasnym.
141 14 | co nami nie jest; życie staje się magią, wywoływaniem
142 14 | piękna, jasnego spozierania staje się tu i ówdzie upiorem,
143 14 | sępim wzrokiem ujrzane - staje się głosem krwi bijącej
144 14 | ale w co obraca się, czym staje się tu śmiałość? Świat pozaludzki
145 14 | ukazuje nam, jak katolicyzm staje się tragedią w polskiej
146 14 | sobą: to, co było wiarą, staje się dowolnością polskiej
147 14 | sama walka o to wyzwolenie staje się widowiskiem, zamiast
148 14 | znaczeniem swej psychiki - sam staje się fikcją. Życie ujrzał
149 14 | możliwość. Za życia poeta staje się sam w sobie jakby jednym
150 14(**)| głębszego od nich. Naród staje się organem stosunku myśli
151 14 | dźwigania. Konkretna myśl staje się tu jednym z wielu znaków,
152 14 | można tę ideę wyrazić. Czyn staje się tu od razu własnym swoim
153 14 | męczeńskie spalenie się jej - staje się silą dziejową jedynie
154 14 | stan posiadania: stąd siłą staje się życie polskie, o ile
155 14 | rozwijająca się potężnie historia staje nieraz w poprzek drogi,
156 14 | surowa Marksowska myśl staje się żywą istotą, odzyskuje
157 14 | ponad nimi. Ziemia rodzinna staje się jakby pierwszą i najgłębszą
158 14 | sceptycyzmu: krańcowe zwątpienie staje się, nie wiedząc o tym,
159 14 | punktu, w którym wątpienie to staje się jakby odnajdującym drogę
|