Part
1 1 | swoją wrażliwość zdobył człowiek, walcząc o swe istnienie:
2 1 | prowadzi nigdzie. Nowoczesny człowiek kulturalny - to jednostka
3 1 | myślą ludzie nowocześni. Człowiek nowoczesny łudzi się niezmiernie.
4 1 | rzeczywistością konkretną: w nich to człowiek styka się z tym, co jest
5 1 | jest celem i zadaniem. Człowiek musi zawładnąć tak życiem,
6 1 | wszelkich innych kultur: człowiek dąży tu do tego, by stać
7 1 | przedustawnej harmonii. Człowiek musi sam stworzyć sobie
8 2 | polega romantyzm? Na tym, że człowiek usiłuje stworzyć świat,
9 2 | głosem swojej psychiki może człowiek niezależny od konieczności
10 2 | rzecz zdrożna? W czym może człowiek znaleźć w ogóle cel i sens
11 2 | że gdyby nie ten jeden człowiek, nie istniałby cały romantyzm.
12 2 | świadomością, jej wymaganiami, człowiek przez to samo spełniałby
13 2 | walki o jego zachowanie. Człowiek myślący nie był nigdy człowiekiem
14 2 | poznania, coś bytowego. Człowiek znajdujący się w pewnym
15 2 | który stanowi sobie sam człowiek, szponami palców wydzierając
16 2 | kulturalnego, niezbędnego, aby człowiek mógł w Polsce jak najwyższym
17 2 | rzeczy, z której by rozsądny człowiek nie mógł ulepić maluteńkiej
18 3 | nie odtwarza jej kształtu. Człowiek musi dokonać wielkiej przebudowy
19 3 | moment, w którym znajdzie się człowiek sam oko w oko z bezmiarem
20 3 | takich warunków, w których człowiek nie widziałby przed sobą
21 3 | bezmozolnego użycia to, co człowiek wytrwałą i tragiczną pracą
22 3 | wewnętrznych parć życia fakt, trwa człowiek; kto życia swego w diamencie
23 3 | Tylko szept myśli swej ma człowiek za świadka, a stać mu się
24 3 | Wolą swą, myślą i pracą człowiek musi sam siebie wobec przyrody
25 3 | okazał się cały nowoczesny człowiek. Nie, zaiste nie, - nie
26 3 | widzeniach S. Wyspiański, człowiek, który słyszał, jak groźnie
27 3 | trwałego domu, w którym tylko człowiek, pan żywiołów rządzi. Tu
28 3 | ponieważ, aby coś mieć, człowiek musi to wykuć sam w świecie
29 3 | rzeczywisty proces, poprzez który człowiek duszę swoją stwarza- pozostaje
30 3 | tj. myślami, z którymi człowiek, jako gatunek, idzie ku
31 3 | ma. Stworzyć sobie musi człowiek świat, w jakim żyje, stworzyć
32 3 | wyrastającym z niej oparty człowiek - była akcja proletariatu
33 3 | brzydkich rzeczy wydobywa ten człowiek szczęście rodzinne - no
34 3 | ideogenetycznym kultury odrodzenia był człowiek wyzwolony z więzów średniowiecznej
35 3 | nieustannym odkrywaniem. Człowiek był im cudem, jego dzieła
36 4 | ludzkiej działalności; ale sam człowiek był z punktu widzenia naturalizmu
37 4 | właściwie już nie ludzka, gdyż człowiek jest to pewne już tylko
38 4 | mniej określonego. Dopóki człowiek nie przestanie ulegać złudzeniom
39 4(**)| p. Józef Kotarbiński, że człowiek czy ludzkość wymyślili czy
40 4 | formułę homo sapiens Bergson. Człowiek zapanowuje nad przyrodą,
41 4 | nowoczesna indywidualność, człowiek renesansu - są już tu obecni.~
42 4 | faktem, o tyle bardziej człowiek żyje w atmosferze swojego
43 4 | budowy. Podstawą naszą jest człowiek, jako istota, zdolna własnym
44 4 | naokoło nas pracy. Nie to, co człowiek o sobie myśli, lecz czym
45 4 | społecznej rzeczywistości. Człowiek w ten sposób myśli świat,
46 4 | prawa może być uznany tylko człowiek, którego życie pozostaje
47 4 | zbiorowej walki gatunku: tylko człowiek, w którym sumują się bezpośrednio
48 4 | biologiczne podłoże. Tylko człowiek, nie opierający się wobec
49 4 | swego własnego życia, tylko człowiek wysiłkiem własnym utrzymujący
50 4 | istotnie trwała i głęboka: nowy człowiek musi tu powstać, sam siebie
51 4 | katolicyzmu było przekonanie, że człowiek styka się z pozaludzkim
52 5 | nie przypuszcza się, aby człowiek nie miał już nic do wydarcia
53 5 | narodzić się musi z nas, jeżeli człowiek nie ma się okazać bankrutem
54 6 | się one, póki nie stworzy człowiek sobie duszy z twardego,
55 6 | znaczy to jeszcze zniweczyć. Człowiek jest głębszy, niż wszelka
56 6 | ujawnić jej treść najgłębszą. Człowiek żyjący i umierający raz
57 6 | jest po większej części człowiek, który albo nie znalazł
58 6 | prawdą. Faktem pozostaje, że człowiek pod pewnymi przynajmniej
59 6 | świadomością życia, jakie wytwarza człowiek, jest ona poza nim, ponad
60 6 | pozostaje ta sama wciąż: człowiek żyje na podstawie świata,
61 6 | w sobie i poza sobą sam człowiek. Nie zasługa już, spływająca
62 6 | wartościowań, naszych sądów. Człowiek dotychczasowy nawet wtedy,
63 6 | od wytwórczego procesu. Człowiek mimo woli zawsze obiektywizuje
64 6 | jeszcze - innej podstawy człowiek, prócz walki swojej, zbiorowej
65 7 | znaczenie sztuki.~Pracując, człowiek zmaga się, pasuje z przyrodą,
66 7 | i kultury starożytności. Człowiek, samowiedne i odrębne ja
67 7 | człowieka w przyrodzie. Człowiek jest sam wobec chaosu i
68 7 | treść ocalić wbrew niemu. Człowiek nie jest dalszym ciągiem
69 7 | spływa nań w miarę jak go człowiek tworzy. Życie ludzkie, ludzkie
70 7 | wieki jest w Bogu, ale którą człowiek sam zasłużyć musi. Nie mógłby
71 7 | że tworząc życie swoje człowiek jak gdyby odzyskuje tylko
72 7 | powstaje ona tam, gdzie człowiek czuje się w rzeczywistości
73 7 | się w żywioł. Gdy to, co człowiek zdobywa poprzez pracę, wraca
74 7 | opanowywania rzeczywistości. Człowiek żyje według Mickiewicza
75 7 | tego stopnia, na którym człowiek pozostaje sam na sam z sobą
76 7 | niepowrotne, niepowetowane: człowiek może przecież zawsze cofnąć
77 7 | obejmie tę dziedzinę, w której człowiek walczy z żywiołem. Chodzi
78 7 | celowo działającej siły jest człowiek swobodnym - wobec rzetelnego,
79 7 | założenie przyjmuje się, że człowiek nie czerpie ze swego życia
80 7 | skłębienia wytężeń, w którym człowiek styka się bezpośrednio ze
81 8 | przyrodzonym właścicielem. Człowiek włada nauką, wytwarza ją,
82 8 | procesu, mocą którego sam człowiek siebie przeobraża i stwarza.
83 8 | Wszystko, co wie i co ma człowiek, jest dziełem męstwa i wytrwałości.
84 8 | przez nią wytwarzanego, że człowiek jest istotą żywą, organizmem,
85 8 | sprawca tego pandemonium, człowiek. Gdy zamiast zastanawiać
86 8 | jednak czuję. Hamsun to człowiek tej duchowej formacji, która
87 8 | jako dziedzina, w której człowiek sam siebie stwarza, dziedzina,
88 8 | W dziedzinie twórczości człowiek tworzy siebie, opierając
89 8 | czysto praktycznych, którym człowiek musi uczynić zadość, aby
90 8 | uważałem za najważniejsze. Człowiek, który chciałby w Polsce
91 9 | do jej dziedziny. To, co człowiek czyni w życiu, to, co przeżywa
92 9 | mrocznej hipnozy, w której sam człowiek staje się sobie tragicznym
93 9 | dogmat kierunku, partii. Gdy człowiek tego typu styka się z poetą
94 9 | obojętne. Nie o to idzie, co człowiek myśli o sobie, ani o to,
95 9 | Dla symbolizmu świat i człowiek są wieczni, istnieją nieustannie
96 9 | lub więcej oznacza: gdy człowiek przestaje dążyć do czegokolwiek
97 10 | majestat religijnego aktu**. - Człowiek - kapłan bezwiedny, pisał
98 10 | rwący się, poczynający człowiek jest swą bezwzględną osłoną
99 10 | oto szkoła humoru. Gdyby człowiek mógł sobie wystarczać, nie
100 10 | absolutnie nieruchoma; nie człowiek - przenigdy, ale wizja absolutu,
101 10 | nieskończoność, a słaby człowiek bił czołem w proch i spisywał
102 10 | a szukający swojej jaźni człowiek, wpleciony w nowoczesny,
103 10 | formy i postacie artyzmu. Człowiek czuje tu swą samoistność
104 10 | artystycznego tworzenia i poznania. Człowiek w literaturze angielskiej
105 10 | wytężenia całej istoty sam człowiek - jako całość - jako twórcza
106 10 | natężenia i energii - dochodzi człowiek do tego stanowiska, które
107 10 | tylko naturalnie nam chodzi. Człowiek występuje tu jako twórca
108 10 | żywiołu: zaczyna myśleć jak człowiek przepływający wszechświatowy
109 10 | Bardzo więc być może, że i człowiek wschodni pana Górskiego
110 10 | indywidualności życiowo bezsilnej. Człowiek Zachodu - to człowiek świadomie
111 10 | bezsilnej. Człowiek Zachodu - to człowiek świadomie stwarzający swe
112 10 | stosunku do zbiorowego życia. Człowiek Wschodu uczy się znosić
113 10 | każdego konkretnego kształtu; człowiek Zachodu, i to w znacznej
114 10 | powoli. Tworzący własne życie człowiek nie należy do siebie. Co
115 10 | stwarzanych. Ta zasadnicza myśl: - człowiek jako świadomy sprawca i
116 10 | jest przecież bowiem: sam człowiek tworzy swą historię. Tworzy
117 10 | zgubę, bo wiary w to, że człowiek jest tylko wykonawcą jakichś
118 10 | wyrasta jako fakt życiowy. Człowiek nowoczesny rodzi się w Europie, -
119 10 | ekonomiczne, rozwój ekonomiczny. Człowiek ma "tylko poznać" tę rzeczywistość
120 10 | jakimi dzisiaj łamie się człowiek: to, co dzisiaj uznane jest
121 11 | do pogodzenia żądania, że człowiek, który szczerze zrośnie
122 11 | Stronice te napisał ten sam człowiek, który przez błonia życia
123 11 | gdzie dusza? - Samotny człowiek - wyrzucony przez fale czeka,
124 11 | się czuje, cierpi, kocha. Człowiek tu jest sam z sobą, z duszą
125 11 | zniesienia i wytrwania. To, co człowiek czyni, jest konieczne: nie
126 11 | się zresztą twierdzić, że człowiek może w ogóle tak samego
127 11 | barkach zwyciężonego losu człowiek rzeczywisty, bojownik więc
128 12 | sobie. Mistyk nowoczesny, to człowiek, który zawsze usiłuje być "
129 12 | wewnętrznej sprawczości, to człowiek, który nie chce przyjąć
130 12 | objawień. Gdy następnie człowiek, w którym takie przeistoczenie
131 12 | odpowiedzialność męstwie. Człowiek tu działa jako ja, osoba,
132 12 | Gerard de Nerval z homarem. Człowiek, który nie ma do rozporządzenia
133 12 | tam tylko ona mówi, gdzie człowiek już padł; wiecznie oblega
134 12 | okopach pracy, tam, gdzie człowiek znaną już sobie moc wyczerpał,
135 12 | wypływa nasze tworzenie, człowiek kładzie jako tarczę dla
136 13 | czym oprzeć pewności, że człowiek powinien żyć, że utrzymuje
137 13 | miły! Cóż jest w tym, że człowiek kocha życie, sam fakt życia
138 13 | Roztokach jak całkowity żywy człowiek między ludźmi: u Reymonta
139 13 | nie czuje, nie może czuć człowiek, który walczy, który czuje,
140 13 | sposób. Artysta jest to człowiek świadomie i swobodnie podnoszący
141 13 | trzyma się złudzenie. Ten człowiek, który dziś opowiada nam
142 14 | umie tylko widzieć, jak się człowiek w swej złudzie życiowej
143 14 | czerpie ona poczucie mocy. Człowiek żyje, wierząc, że stany
144 14 | Gromadę swą i jej żywot ma człowiek jako jedyne schronienie
145 14 | dzieje się z osobą ludzką. Człowiek został zamordowany, by żyć
146 14 | żyć mógł upiór; gorzej, człowiek został zdeptany we własnych
147 14 | inaczej, gdy w grę wchodzi człowiek, umiejący patrzeć na duszę
148 14 | narodzić poeta, umrzeć musiał człowiek, węzłem "lubości" spleciony
149 14 | zrozumianej, stwarza sam w sobie człowiek i nie może domagać się prawdy
150 14 | być większej przepaści. Człowiek tu, swobodny biały człowiek,
151 14 | Człowiek tu, swobodny biały człowiek, to źródło biologicznej
152 14 | jako narodowa siła. Nie człowiek, ale naród jest organem
|