Part
1 1 | zastanego, coś, co jest samo przez się. Zaszczepiamy
2 1 | jako o czymś, co trwa samo przez się, samo przez się
3 1 | co trwa samo przez się, samo przez się się utrzymuje.
4 1 | utrzymuje. Otóż oczywiście to "samo przez się" jest złudzeniem.
5 1 | stwarzało ono aktami swojej woli samo siebie z nicości, gdy usiłujemy
6 1 | świadomość przekształca samo to niepowodzenie, stwarza
7 1 | nowoczesnego stanowiska. Samo przez się nasze ja, jako
8 1 | warunkach ja stwarza i utrzymuje samo siebie, nie zaś jest wytwarzane
9 1 | tradycji i obyczajów. To samo działo się w każdym momencie
10 2 | tylko: nie tłumaczy ono samo przez się nic, ale opiera
11 2 | zestawienia, które nasuwa się samo przez się. Déracinés Barresa
12 2 | romantycznej świadomości, samo pojęcie prawa jest całkowicie
13 2 | całkowicie nieobecne. Już to samo jest charakterystyczne:
14 2 | wymaganiami, człowiek przez to samo spełniałby swą rolę w wielkiej
15 2 | biologicznego historycznego procesu: samo poznanie właściwie polega
16 2 | ziemi, prawo, które wykuwa samo siebie wobec żywiołu - tam
17 3 | przechowałby wszystko, co samo przez się rozpada i o zapomnienie
18 3 | Tołstoja, Żeromskiego. I to samo przeświadczenie, które mówi
19 3 | przykładu posłuszeństwa, tak samo rzeczy stoją względem niektórych
20 3 | myśli zdobytych przez życie. Samo pochodzenie ich było ignorowane.
21 3 | pozabiologicznej prawdy - samo stało się pozycją ekonomiczno-historyczną.
22 3 | kłamstwo nie może trwać samo przez się, musi istnieć
23 3 | gruncie rzeczy zawsze takie samo, tak samo proste i bezzagadnieniowe.
24 3 | rzeczy zawsze takie samo, tak samo proste i bezzagadnieniowe.
25 3(*****)| postaci teologii, które są tak samo wynikiem prób zorganizowania
26 4 | Przeciwnie, sama myśl, samo poznawanie, zwłaszcza w
27 4 | pomoże nic przekonanie, że to samo twierdził Carlyle, a przecież
28 4 | razie zawsze ma miejsce to samo: coś pozaludzkiego ukazuje
29 4 | podstawa jego istnienia. Samo życie społeczne zostaje
30 4 | pierwotny ukazuje się tu samo życie danej grupy ludzkiej,
31 4 | jego narzędziem: życie samo jest poza nim, i kategorie
32 4 | zwycięstwa i obrazem tym samo siebie utrzymuje i stwarza.
33 4 | czyli nieustannie zatracać samo siebie. Swoboda, aby być
34 5 | Życie szło tu istotnie samo przez się, nie obciążając
35 5 | Zwolna, zwolna, powiecie mi, samo przez się, przez samą walkę
36 5 | a ich przecież witało to samo: nie potrzeba.~Więc naprzód,
37 5(*) | położenia tego sprawcą, usiłuje samo siebie okłamać i platonicznie
38 5(*) | dalekiej przyszłości, co samo w sobie ma pewność, że przyszłość
39 6 | scharakteryzowane i przez to samo przezwyciężone wczoraj zaledwie
40 6 | samych nieznanym nam - a tak samo rzeczywistym, jak u mitycznych
41 6 | co czyni, w jaki sposób samo siebie utrzymuje? Ale jest
42 6 | rozpowszechnienie typu myśli spożywcy, samo wytwarzanie pojmowane było
43 6 | myśli musi być stworzona. Samo przez się nie powstaje nic.
44 6 | nasza, myśl nasza - są tak samo wytworem pracy i historii,
45 7 | całkowitego osamotnienia: samo życie wewnętrzne, zatajone
46 7 | wszelkiej twórczej treści. To samo z kontemplacją, jaźnią -
47 7 | żaden naród nie umarł. To samo rozgraniczenie znajdujemy
48 7 | odrzucająca wraz z gniewem samo przebaczenie - postawa wobec
49 7 | tęsknotą i rozpaczą przemierza, samo napięcie patosu kryje tragizm.
50 7 | narodu: teraz zamienia się samo życie dziejowe w marzenie,
51 7 | wymaga walki z przeszkodą: samo zwycięstwo ma coś w sobie
52 7 | tragiczne warunki. Jedno i to samo prawo myślowe odnajdujemy
53 7 | jej podstaw, znajdujemy samo tylko ukrzyżowane serce
54 7 | się o pracę dokonywaną, o samo dokonanie. Nie o to chodzi
55 7 | istnieć jako "stan czynny". Samo przez się odchylenie się
56 7 | próbą wyższej miary niż samo życie; komuna Romina - to
57 7 | życiowej, poczucia, że życie samo w sobie jest procesem uciążliwym,
58 7 | polskością, lub że przynajmniej samo zagadnienie zostanie pozostawione
59 7 | historię psychika przez samo swoje trwanie może stać
60 7 | zbawić. Inaczej dziś. Dzisiaj samo cierpienie stało się stanem
61 7 | wytrzymującego tę miarę, jaką stosuje samo współzawodnictwo z istniejącymi
62 7 | jest życie, które szuka, samo siebie tworzy. Nie mamy
63 7 | że życie kształtuje się samo, bez udziału świadomości,
64 7 | stwarzając i utrzymując samo siebie - jako duch. Piękno
65 7 | istnienia: kres istnienia, samo jego zamierzenie, wizja
66 7 | znaczyło to dla Słowackiego to samo, co oznacza dla umysłu abstrakcyjnego, -
67 7 | kształt życia, potęgującego samo siebie miłością ku sobie,
68 7 | drogą życia, lecz życie samo. Kto chce żyć, musi wydobywać
69 8 | życiowej niedojrzałości, zanika samo pojmowanie mężnej, odpowiedzialnej
70 8 | Społeczeństwo nasze musi samo w sobie zachowywać i przestrzegać
71 8 | drodze, niż ta, jaką otwiera samo życie, posługujące się coraz
72 8 | natomiast do samopoznania samo wytwarzające naukę życie.
73 8 | zdolne do życia musi być samo dla siebie biologicznym
74 8 | niewiara w to, aby życie samo mogło być czymś godnym,
75 8 | którym musi uczynić zadość samo życie, jego twórczość. Spuszczać
76 8 | władać wiary wydaje się samo usiłowanie paradoksalnym.
77 8 | liryzmu, ale zwolna ginie samo zasadnicze przeżycie, z
78 8 | który tak głęboko wrósł w samo usposobienie chwili, że
79 8 | widzenia - słabością. To samo dążenie wypowiada się w
80 8 | moc z siebie, z tego, co samo dla siebie uczynić zdoła.
81 8 | niesfałszowane życie. Życie samo jest jedyną mocą, w swej,
82 8 | krystalicznej jedności absolutu. Samo nasze istnienie zostaje
83 8 | ogóle sam ktoś, a nawet i samo coś staje się wątpliwe -
84 8 | tych, co go stworzyli, bo samo jego istnienie zmienia ich
85 8 | wychowawczo jak coś zrozumiałego samo przez się na każdą jednostkę.
86 9 | miary świadomości, którą samo wytwarza. Świadomość nie
87 9 | radością i siłą; nagle to samo życie, które zdawało się
88 9 | rozwierają się huczące fale i samo j a znika, jako ich kształt
89 9 | Tu pytaniem zawsze jest samo istnienie siły i jej kierunek.
90 9 | Dla świadomości istnieje samo to przeistaczanie się, rozpalanie
91 9 | woli. Ginie tu właściwie samo pojęcie prawdy, a co więcej
92 9 | całkowicie innym... Wzruszenie samo przez się nie włada światem: -
93 9 | zawsze. I wszystko jest tak samo naprawdę, choć myśl nie
94 9 | do tych głębin, w których samo to życie tworzy się i przeistacza.
95 9 | dziedziną, czymś, co jest samo w sobie i dla siebie. Życie
96 10 | narodowego odkupienia. To samo ma miejsce wobec każdej
97 10 | myślową linią, a przez to samo potoczy się ono lekko i
98 10 | życia został już przez to samo określony. Sens życia naszego
99 10 | naszej istoty, w nie znające samo siebie święte świętych -
100 10 | korzeni angielskiej duszy. To samo zagadnienie stanowi oś ogniskową
101 10 | gorączką, gniewem, patosem: samo wyodrębnienie wydawać się
102 10 | tworzeniem a więc ryzykiem, które samo w sobie jedynie ma swe rękojmie.
103 10 | spokojnego absolutu; życie samo jako takie jest czymś, co
104 10 | wytwarzanymi przez życie, ono samo tworzy je - więc nie mieści
105 10 | Sprawdzianem ostatecznym jest ono samo, jako bezwzględnie irracjonalna,
106 10 | w sztuce. Tylko Meredith samo zagadnienie stawiał w sposób
107 10 | rys wspólny: jedno i to samo poczucie, jeden i ten sam
108 10 | zachowane. Prawo to broni samo siebie oporem, jaki stawia
109 10 | ale te, które odbijają samo skomplikowane, w walce z
110 10 | ekonomiczno-biologiczną konieczność. Samo życie zbiorowe nie jest
111 10 | wrastając w to życie, wrastamy w samo twórcze dno duszy naszej:
112 11 | Kasprowicza jest zjawiskiem tak samo samobytnym i istotnym, jak
113 11 | postumentem ubóstwiającego samo siebie ja. Indywidualizm
114 11 | przestwór, bezwinność wstępuje w samo ciało grzechu, w upojenie
115 11 | zmąci nikt tej jedności - samo siebie tylko mające serce
116 11 | przygniata głuchy ciężar czasu. Samo życie, które wytwarza wzruszenie,
117 11 | znika, pozostaje tylko ono samo: - ból, znużenie, ekstaza
118 12 | gdyby źródłem, z którego samo życie płynie. Gdy zaś raz
119 12 | zawieszona; znika ona. Zostaje samo ja, sam na sam z Bogiem,
120 13 | wzruszenia życia. Życie samo stało się tu czuciem, serce
121 13 | życie nie związane niczym samo w siebie wnika, zastanawia
122 13 | z jakich źródeł płynie samo życie społeczeństwa, jaka
123 13 | jest ona poza mną. Życie samo całego społeczeństwa polskiego
124 13 | można go wyrozumować. Ale samo poczucie, że się stoi mocno
125 13 | gdzie prawo jest nieobecne, samo zaufanie nie wystarcza.
126 13 | rosnącej wielkości, tu właśnie samo życie stało się żywiołem,
127 13 | są głębokie wtargnięcia w samo nasze wnętrze, przeistoczenia
128 13 | których mówi Mickiewicz, tak samo, jak się czytało poezje
129 13 | rozumiało się z nich nic. To samo z Żeromskim: czyta się go
130 13 | można było już przedstawić samo życie wsi naszej jako wystarczającą
131 13 | życia: czuje on, czym jest samo życie, czuje utajone w nim
132 13 | świadomości: życie ludzkie samo z siebie musi wydobyć ostrą
133 13 | wszystko, tylko nie on; samo tworzenie staje się tu jakąś
134 13 | Stanowisko to tworzyło samo dla siebie usprawiedliwienia.
135 13 | Zatraconym zostało u nas samo pojęcie odpowiedzialnego,
136 13 | artyzm jego stwierdza, że samo życie, całe życie jest źródłem
137 13 | ginie, czuje, że ginie z nim samo poznanie to, że zaczyna
138 13 | Tu cierpienie nie mówi samo przez się, wrasta ono w
139 13 | uczuciowości, która nieustannie samo widzenie myśli pogłębia
140 14 | daje nagle zapomnienie, iż samo pytanie powstać mogło. Bo
141 14 | świadka dziejowe gmachy, że samo słowo przestało być organem
142 14 | samodzielne jest w stanie samo siebie wyżyć i rozwinąć
143 14 | w widzeniu, utrzymującym samo siebie poczuciem własnego
144 14 | atmosfera. Nie szuka się piękna; samo słowo może nie istnieć:
145 14 | polskiej historii. Ależ też i samo myślenie pada ofiarą dowolności,
146 14 | widzieć właściwy stan rzeczy, samo to widzenie Wyspiańskiego,
147 14 | poprzednio i ta treść ma to samo znaczenie. Nie wie on nic
148 14 | narodowej demokracji, jest to samo postanowienie przyjęcia
149 14 | właściwie, że przyjmujemy samo to życie, z którego się
|