Part
1 1 | dziejową logikę; przyswajając je sobie, wprowadzamy do naszego
2 1 | walki o byt. Dziś nabywamy je, oddalając się od tego zasadniczego
3 1 | stanowiska życiowego, które je wytworzyło. Przyswajanie
4 1 | tej ostatniej i zamieniamy je w istności niezawisłe. Gdy
5 1 | do tych dziejów i usiłuje je wysnuć z siebie. Te Münchhauseniady
6 1 | się ślepo tym siłom, które je stworzyły i przekształcają.
7 1 | istocie swojej, czym czyni je bieg tej historii, ich udział
8 1 | otaczającego ją życia, musi uznać je za swoje. Co to znaczy?
9 1 | właściwościom psychicznym, utrwalamy je poza sobą. Tak w epoce renesansu
10 1 | niesamodzielnej, utrzymującej je pracy. Pomimo to, ten jeden
11 2 | na duszach, kształtowała je, tworzyła ich charakter
12 2 | całą swą wartość. Pisał je Proudhon, mistrz, którego
13 2 | Usunąć zagadnienie, rozwiązać je, czyli zaprowadzić w swym
14 2 | jakie w nich są: wyście je stworzyli. Wyście byli pleśnią
15 2 | upośledzenia kulturalnego - nie on je idyllizował. Wróg zabijał,
16 2 | gniazdko można usłać, ścielę je: na kominie fabrycznym,
17 3 | życia, niezłomną wolę, która je wykona. W złą godzinę wybrano
18 3 | zagadnienia odpierano tym, że my je wspaniale rozwiążemy, gdy
19 3 | nimi zarządza, rozdziela je; w ten sposób umożliwia
20 3 | postawione jest zagadnienie; ująć je trzeba w całej istocie.
21 3 | poznawać swe przeznaczenie, ale je stwarzać, takim jest utajone
22 3 | opuszczenia i bezsiły; stworzyli je ludzie, którzy utracili
23 3 | życie. Mniejsza o to, jak je podtrzymywano: jedni żebrali,
24 3 | zaś było ono, trzeba było je wytworzyć: sami oni wytwarzali
25 3 | wytworzyć: sami oni wytwarzali je. I ponieważ, aby coś mieć,
26 3 | nieszczęścia lub sławę, a zdobywszy je, korzyli się przed własnym
27 3 | kościół oficjalny albo zmuszał je do posłuszeństwa, albo niweczył;
28 3(****) | samego procesu życia, które je stworzyło. Jego historia
29 3(****) | krytyka form życia, które je tworzy, badanie stopnia
30 3 | musi istnieć dźwigająca je prawda. Jest więc ona i
31 3 | nie stwarza on życia, on je osłania - a ono w myśl własnych
32 4 | wytwór dziejów, ukrywa je przed nami, staje się źródłem
33 4 | stałe, - czy to oznaczamy Je mianem przyrody, czy Boga
34 4 | mity stwarza, ile raczej je ustala, przechowuje; jest
35 4(*) | ośmieszają na zawsze tych, co je wygłosili. Przypominają
36 4 | ich i bezwiedność czyni je niemal niedostępnymi dla
37 4 | swe istnienie, stwarzająca je i utrzymująca nieustannym
38 4 | prawa, jedynie stwarzając je, wywalczając je - mamy je.
39 4 | stwarzając je, wywalczając je - mamy je. Niema go nigdzie
40 4 | je, wywalczając je - mamy je. Niema go nigdzie poza własnym
41 4 | ich serc i zmuszającego je siebie i ten tragiczny świat
42 4 | związku z życiem, które je zrodziło. Teraz unoszą się
43 4 | zadaniem praktycznym: można je rozwiązać tylko czynem.
44 4 | w to ustalone, opanować je: determinizm oznacza jakby
45 4 | swobodę w naszym ignorującym je śnie.~By ujrzeć, uświadomić
46 6 | po za myślą życie, ukazać je - znaczy to ujawnić jej
47 6 | zasłużyć na nie, wytwórca musi je wytworzyć. I gdyby nikt
48 6 | czekające na to, byśmy je przeżyli, a raczej, aby
49 6 | poza nami, konstatujemy je, niektóre z nich nas niepokoją,
50 6 | jest tu pojęte tak, jak je przeżywa epikurejczyk, dyletant,
51 6 | i wyniki. Życie zbiorowe je wytworzyło, - ono jest ich
52 7 | życia. Romantycy usiłowali je przemóc, wyrównać wysiłkiem
53 7 | życie odczuwa, szuka się je nie przez opanowanie życia,
54 7(*) | oryginały zaginą, - będzie je można na nowo z rosyjskiego
55 7 | jedynie, który napotyka je na swojej drodze, jako pozostawioną
56 7 | rzeczywistością psychiczną, która je zrodziła. Nie są to wytwory
57 7 | wychodziły poza nią; rzutowała je ona na olbrzymie tła. Było
58 7 | samej mierze, gdy napotykamy je na kartach pisarzów innych
59 7 | rwanie się, powstrzymuje je nieustannym, zwycięskim
60 7 | przeciwieństwo, lub wyrównać je bólem i ofiarą. Nieustanna
61 7 | życie przyszłości, redukując je do roli jedynie naszego
62 7 | kształtującemu życie, urabiającemu je - znaczy to tylko, że nie
63 7 | bez troski, czy potrafimy je przekuć w istotną, zdolną
64 8 | tu od pracy, opłaciwszy je jak myto, czujemy się zabezpieczonymi
65 8 | krwistego życia - zmienia je w zależny od siebie sen.
66 8 | postacie żywiołu, które je wytworzyły. Przestajemy
67 8 | nimi jednak jest to, co je wytworzyło, l nietrudno
68 8 | grup pozostaje spajająca je, żelazna wola struktury
69 8 | żywiołowym istnieniem zmieniają je i komplikują nieustannie.
70 8 | żelazne członki, druzgocą je. Jest to jakaś gotycka architektura
71 8 | przemyślane przekonanie. Można-by je tak sformułować, że usiłujemy
72 8 | pogłębionego życia, - negując je. Idzie jednak o rodzaj tej
73 8 | poza nami. My odczuwamy je tylko, usiłujemy wydobyć
74 8 | koło dzieł kultury, izoluje je, odrywa od warunków, w których
75 8 | odczuwaniu, modyfikujemy je w myśl jakichś abstrakcyjnych
76 8 | się od niego i ignorując je. Swoboda zostaje tu skradziona
77 8 | ulega mu ona tylko, przeżywa je w wyżej scharakteryzowany
78 8 | nad piekłem życia, które je stworzyło.~Od sześciu lat
79 9 | punkt wyjścia; jeżeli się je tu przyjmuje, to jedynie
80 9 | musi być przeżyte, musimy je poznać, zrozumieć, dlaczego
81 9 | tłumy, zbiorowiska, upaja je sobą, wytwarza stany mrocznej
82 9 | sam rytm, który wyniósł je na ten szczyt, zawiera w
83 9 | procesu społecznego, który je zużywa, lecz nie zabezpiecza
84 9 | nieobliczalny kształtuje je. - Absolutna zdradliwość
85 9 | należąc do niej. Otacza je ona nie jako wspólne dzieło,
86 9 | Baudelaire'a; odnajdujemy je u wszystkich prawdziwie
87 9 | zrozumieć to życie, które je dźwiga, a tym bardziej zaś
88 10 | naszego życia, połączyć je z nim myślową linią, a przez
89 10 | razem na zawsze będzie, czym je my uczynimy. Religijne znaczenie
90 10 | a nie zaś takim, jakim je mieć byśmy chcieli. Nieskończenie
91 10 | biada, gdy ktoś usiłuje je traktować jak nierzeczywistość:
92 10 | się ma odwagę skierować je we własne serce, w sam żywy
93 10 | tajemniczą moc, co uskrzydli je i porwie, spogląda nieskończenie
94 10 | życia, do wszystkiego, co je dźwiga. Życie nie wymaga
95 10 | usprawiedliwień; tworzy je wszystkie, w swoich granicach
96 10 | przez życie, ono samo tworzy je - więc nie mieści się w
97 10 | psychiczne; szablonizujemy je. "Środowisko" ukazuje się
98 10 | tym kierunku, uspasabiała je umysłowo i moralnie do odpowiadającego
99 10 | zachodnim życiem, dźwigać je, lub też dobrowolne degradowanie
100 10 | się sprawdzianem: to, co je mąci, psuje jego jednolitość,
101 10 | dźwigać dusze, sprzymierzać je w tajnym sprzysiężeniu,
102 10 | nie wytwarza, przyjmuje je tylko. Niepodobna czysto
103 11 | stanowczością i powagą, gdy się je bada nie jako formy pewnej
104 11 | tym głębokim tętnie, które je ogarnia. Mniejsza o to,
105 11 | zapomnienia, gdzie zdoła je znaleźć dusza, obarczona
106 11 | społeczeństwo, znosząca je tylko, dźwigająca je lub
107 11 | znosząca je tylko, dźwigająca je lub podlegająca mu dziedzina
108 11 | w głębi duszy napotykamy je, z samego dna naszego psychicznego
109 11 | słońce kultury, rozpławiło je w sobie i tak spotężniałe
110 12 | środkiem, wzbogacającym je w nową treść. Na ogół więc
111 12 | własne ludzkie ja, usiłował je ująć, jak nagi miecz, znaleźć
112 12 | gnije i wyziewami swymi je upaja. Ten czad historyczny,
113 13 | zbawienia znikąd - z siebie musi je wydobyć. I nie to już mamy
114 13 | automatyczne formy, siły, zdolne je czynem wypełniać. Psychika
115 13 | społeczeństwa, jaka moc je wytwarza, czym jest ona,
116 13 | Fermenty, czuje się, że mógł je inaczej napisać i pozostać
117 13 | nie przyczyną? Widzieć je mógł już Żółkiewski z Cecorskich
118 13 | Cecorskich pól, widział je Skarga, który też przesadzał,
119 13 | Żeromski kocha życie, kocha je, jak Winrych - ale czuje,
120 13 | mają prawo istnieć: musi je on uzasadniać przed samym
121 13 | nieustannego poświęcenia, które je utrzymuje; ale znaczenie
122 13 | Bezsilnymi jednak czyni je własna wola. Za życie uznały
123 13 | zagadnień - ale bez woli, która je stawia, stanowisk, ale bez
124 13 | stanowisk, ale bez osoby, która je zajmuje.~I cały ten straszliwy
125 13 | w siebie życie i zmienia je w płacz, który dogasa. Naród
126 13(**) | ręki Biesy i przeczytać je, zrozumie, że moje twierdzenia
127 14 | o to, kim jest ten, kto je widzi. Jak powstała, skąd
128 14 | nowych form życia i aby je zrozumieć, trzeba poznać
129 14 | poznać naturę życia, które je rodzi. Sam na sam z wiecznością
130 14 | przez umarłych: oni umieli je wytworzyć, dla nich było
131 14 | własne życie, redukując je do roli gleby, która ma
132 14 | dusze ponad gromadę, wyrywa je z niej, spala w abstrakcji.
133 14 | działających. Mierżą oni je bowiem swoją logiką. Logika
134 14 | zwycięży on - wydobędzie on je wraz z sobą na słońce: ale
135 14(**) | Ale dlatego właśnie, że je mierzę siłą przywiązania,
136 14 | rozporządza ona: znajduje je w interesach warstw, które
137 14 | sama bez żadnej kontroli je wykonywać. Ona jedna bowiem
138 14 | żyje ona w nim, przyjmuje je w swe łona, pulsuje w nim.
139 14 | chociażby znajdowało się je "u źródeł duszy polskiej"
140 14 | Micińskiego, chociażby hodowano je w "komunie duchowej" Romina.
141 14 | dróg, na których napotkać je można: zwycięskie ciało
142 14 | wrasta w nagrody, tworząc je. Jest ona w nich, pod nimi,
143 14(*****)| trąci to teatrem: mógłbym tu je wymienić. Tu poprzestaję
|