1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3383
Part
1001 7 | zrozumieć, gdzie kończą się pokrewieństwa, a zaczynają
1002 7 | Mickiewicz przecież nie zgodziłby się na wszystkie twierdzenia
1003 7 | idei przeciwstawiającej się teorii łaski, musiał widzieć
1004 7 | zbocze, ku któremu pochyla się wszelki mesjanizm; późniejszy
1005 7 | nieznana. Nie można więc dziwić się, że w ocenie i pojmowaniu
1006 7 | na każdym kroku zdarzać się luki, niedokładności faktyczne;
1007 7 | niepokoją ją, pozwalają domyślać się dalszych, nieustalonych
1008 7 | wobec romantyzmu znajduje się w stanie, jak najbardziej
1009 7 | ogół Młoda Polska poczuła się spadkobierczynią romantyzmu,
1010 7 | zrozumiała? Na czym zasadzało się pokrewieństwo? Stosunek
1011 7 | podani ku ziemi, ku złączeniu się z realnym, krwistym życiem,
1012 7 | wrogiem, tu celem. Stać się duchem, przestać być człowiekiem -
1013 7 | tamtych wielkich, więc stała się ona w oczach tych dzisiejszych
1014 7 | męczeństwo i klęska - stała się dzisiaj szczytem i dumą;
1015 7 | odwrotnym kierunku: wydawało się więc, że sami romantycy
1016 7 | niedostatecznie znali. Każdy czuł się powołanym do tłumaczenia
1017 7 | ciekawe i zasługujące, byśmy się z nim bliżej zapoznali.
1018 7 | niebezpieczniejsze.~ ~1~ ~To, co okazuje się nam jako styl artysty i
1019 7 | nazbyt łatwo zatrzymuje się na powierzchni zastygłej
1020 7 | Norwidzie należą, jak mi się zdaje, do tego właśnie typu;
1021 7 | proces wykrystalizowywania się stylu Norwida czyli sam
1022 7 | Norwidowi narzucił, stała się dla nas treścią jego dzieła,
1023 7 | sobie. Gdy jednak szuka się duszy Norwida w samym tym
1024 7 | tym negatywnym fakcie, gdy się go odnajduje tylko w geście
1025 7 | jaki stawiał światu, gdy się wielkość jego widzi nie
1026 7 | zamkniętym pozostało, grzebie się ten wielki umysł ponownie.
1027 7 | treść kulturalna ukazuje się swojemu twórcy jako konieczny,
1028 7 | bez czego życie nie dałoby się dla niego pomyśleć, ponieważ
1029 7 | niego stworzony ukazuje mu się jako treść, mająca w samej
1030 7 | pozaczasowości, w jakiej ukazuje się nam wartość jako taka, staje
1031 7 | wartość jako taka, staje się przedmiotem poszukiwań.
1032 7 | przedmiotem poszukiwań. Zapomina się, że jest ona tylko formą,
1033 7 | siebie życie odczuwa, szuka się je nie przez opanowanie
1034 7 | przeciwnie przez odwrócenie się od niego, jako obciążonego
1035 7 | nad nim, a które ukazują się zamistyfikowanej świadomości
1036 7 | której myślą samowiedną stało się życie wieków, tłukła się
1037 7 | się życie wieków, tłukła się o twardy kant tapczana w
1038 7 | pośród których rozwijały się i żyły. Tak las urabiał
1039 7 | w innym miejscu zwraca się ku "społeczności chrześcijańskiej"
1040 7 | Pracując, człowiek zmaga się, pasuje z przyrodą, ale
1041 7 | przerastać w sztukę, ujmować się w niej, oddychać poprzez
1042 7 | wśród których żyje i rozwija się dany naród, dotąd nie ma
1043 7 | W tym świetle ukazywały się niewątpliwie Norwidowi narody
1044 7 | drogę. Byt zbiorowy toczy się jak lawina, porywa z sobą
1045 7 | widzą, że los ich dokonał się poza nimi, unosi ich i wlecze
1046 7 | tym bladym, ślizgającym się po życiu jak księżycowe
1047 7 | wyprzędły. Rzym i Egipt ścierają się ze sobą, biją o siebie jak
1048 7 | świadomości podstawy, ukazuje się jej jako jedyne wybawienie,
1049 7 | zaginiony może odrodzić się jedynie wtedy siłami jednostek,
1050 7 | bezsilne, - jak owe ślizgające się po głuchych światach, zbłąkane
1051 7 | świadkiem dokonywającego się fatalizmu, jeżeli swoboda
1052 7 | jest w stanie wszczepić się w sam rdzeń istnienia, rodzić
1053 7 | od wnętrza nie ślizgające się po powierzchni życia marzenia
1054 7 | życie kształtowała. Odrodzić się może naród jedynie jako
1055 7 | samowoli. Samowola utrzymuje się w niej i zwycięża. Dla Engelsa
1056 7 | wobec chaosu i nie ma stać się tego chaosu logicznym wynikiem,
1057 7 | watka, przeciwstawieniem się mu. Gdy zaczyna się on -
1058 7 | przeciwstawieniem się mu. Gdy zaczyna się on - wszystko przedludzkie
1059 7 | wszystko przedludzkie staje się wrogiem, silą, której trzeba
1060 7 | wrogiem, silą, której trzeba się przeciwstawić. Demoralizująca
1061 7(*) | siedzącą w fotelu i pieszczącą się z trojgiem dzieci: - Madame
1062 7(*) | dzięki pewnej interesującej się Polską angielce; pytała
1063 7(*) | filozoficznym, zaczynają się interesować rosyjscy mistycy
1064 7(*) | można więc spodziewać się, że po pewnym czasie ukażą
1065 7(*) | że po pewnym czasie ukażą się zupełne wydania rosyjskie
1066 7 | swobodę swego ostającego się wobec żywiołu ciała. Rzeczywiste,
1067 7 | walce z nią rozgrywające się życie zbiorowe ludzkości
1068 7 | aktem duchowym, zdobywa się ją poza bezpośrednim życiem,
1069 7 | dramacie, rozgrywającym się między człowiekiem i Bogiem.
1070 7 | Na tym właśnie zasadza się przełomowe znaczenie dziejowe
1071 7 | w świat dziejów, wciela się weń, ale właściwie jest
1072 7 | ludzkim życiem, ale sama przez się jest ona rzeczywistością
1073 7 | potentia, noumenalnie daje się od nich logicznie myślowo
1074 7 | musiała dla nich Polska stać się momentem niezbędnym życia
1075 7 | Sama istota Boga musiałaby się zmienić, on sam musiałby
1076 7 | podstawa, na której wznosi się jego Jeruzalem: - życie
1077 7 | życiu - skamienieć ma, stać się bazaltową kolumną, - dźwigającą
1078 7 | tragiczna sytuacja określają się najzupełniej w tym wyrażeniu: "
1079 7 | spokojów, w które zatapiał się duszą, wrastał poeta.~Wspomnieliśmy
1080 7 | wartość: siła ciążenia stała się tam siłą wzlotu: Dlatego
1081 7 | siłą wzlotu: Dlatego wydaje się, że Bóg jest tylko w świecie,
1082 7 | które ona spłynie. Wydaje mi się to stanowisko Norwida jednym
1083 7 | tam, gdzie człowiek czuje się w rzeczywistości swej, jak
1084 7 | z koniecznością ukazuje się jako akt twórczości, wszczepiającej
1085 7 | twórczości, wszczepiającej się w żywioł. Gdy to, co człowiek
1086 7 | spływać z gwiazd, wznosić się z rozoranej ziemi, gdy rzemiosło
1087 7 | ziemi, gdy rzemiosło staje się mu wynikiem sztuki, aktem
1088 7 | Nieistnienie jej, nieziszczenie się jej niezgodne byłoby z człowiekiem
1089 7 | będzie Polska, gdy stanie się ciałem społecznym odkupionych
1090 7 | poniewolnym musem, a stanie się najniższym, najzewnętrzniejszym
1091 7 | dlatego martwą wydaje mu się wiara, nie wcielająca się
1092 7 | się wiara, nie wcielająca się w kształty życia, nie władająca
1093 7 | swobody: - ziemia stająca się duchem i duch rodzący z
1094 7 | wiara Norwida. Zatapiał się on w niej jak w swoim osobistym,
1095 7 | życia - wszystko to składa się na jego styl tak trudny
1096 7 | określenia, jedyny. Wydaje mi się, że krzywdzi się Norwida
1097 7 | Wydaje mi się, że krzywdzi się Norwida zestawiając go z
1098 7 | Adamem lub Poem. To, co wydać się może pokrewieństwem, jest
1099 7 | Jego twórczości nie w tym się zawierał, że wiarę swoją
1100 7 | Brummela. Norwidyzmem stało się zachowywać się wobec własnej
1101 7 | Norwidyzmem stało się zachowywać się wobec własnej polskiej rzeczywistości
1102 7 | nas Boga Pozorów.~Zdaje mi się, że ścisłą prawdą będzie,
1103 7 | Światem, z którym zmagali się oni, który przezwyciężali,
1104 7 | którego ucisku wyzwalali się była niemożność żyć szerokim
1105 7 | polskiej. Teraz, gdy uznaje się za istotę ich tę postawę
1106 7 | świata i postawę tę odtwarza się w sobie w niezmiernie innych
1107 7 | W imię romantyzmu odrywa się duszę od tej samej rzeczywistości,
1108 7 | w imię romantyzmu zdąża się ku temu samemu osamotnieniu
1109 7 | życie narodu: teraz zamienia się samo życie dziejowe w marzenie,
1110 7 | pogłębieniami. Zawsze staje się tu celem i ideałem to, co
1111 7 | subiektywnego załamania się pod ciężarem. Byłoby w ogóle
1112 7 | leżą na powierzchni, stają się one jasnymi i oczywistymi
1113 7 | silniej i dobitniej zarysowuje się znaczenie danego działacza
1114 7 | formie, w jakiej przedstawia się ono z punktu dziejowej solidarności
1115 7 | wyobraźni widza. Wytwarza się złudzenie, że wielcy twórcy
1116 7 | twórców, tj. zmagającymi się z rzeczywistymi przeszkodami,
1117 7 | To co było pracą staje się rolą, życie - dramatycznym
1118 7 | powierzchni, z jaką ścierał się pracujący, rola wymaga efektowności.
1119 7 | gdy uchwycimy to unoszące się ponad życiem i pracą dramatyczne
1120 7 | śmiertelnym tchnieniem łamiących się, druzgotanych piersi, -
1121 7 | ich dramat, który staje się tylko naszym grymasem. Ponieważ
1122 7 | pracowali, nasze życie ma się stać dekoracją i gdy wydaje
1123 7 | stać dekoracją i gdy wydaje się nam, że rzeczywistość nasza
1124 7 | ich istotną. Oni łamali się z wiecznie bezimiennym,
1125 7 | nam świat nie chce stać się posłusznym teatrem, co chwila
1126 7 | piekle. Młoda Polska czuje się skłonną tłumaczyć okolicznościami
1127 7 | romantyzmu, a co wydaje się jej brakiem konsekwencji
1128 7 | najistotniejsze jest nie tam, gdzie się ma już świadomość, lecz
1129 7 | świadomość, lecz tam, gdzie się ją wytwarza, wydobywa, wyrywa
1130 7 | świadomość minioną, gdy staramy się umyślnie tak żyć, aby ona
1131 7 | umyślnie tak żyć, aby ona dała się na powierzchni naszego istnienia
1132 7 | istnienia utrzymać, uczymy się żyć tak, jak nigdy nie żył
1133 7 | życie, o ile nie zlewało się z tym jego pędem, było mu
1134 7 | na pierwszy plan wysuwało się nie normalne stałe życie
1135 7 | życie i jego kierunek zdają się zależeć od takiego lub innego
1136 7 | aktu woli, przetwarzały się w umysłach historyków i
1137 7 | rewolucyjnym, gdy zdaje się, gdy przede wszystkim wierzy
1138 7 | przede wszystkim wierzy się i pragnie się wierzyć, że
1139 7 | wszystkim wierzy się i pragnie się wierzyć, że przyszłość cała
1140 7 | momencie walki nie zajmujemy się genezą właściwości naszego
1141 7 | cały kierunek myśli staje się w jego oczach wielką postacią,
1142 7 | wszechpotężną wolą staje się sprawa, z którą on się utożsamia.
1143 7 | staje się sprawa, z którą on się utożsamia. Walczący nie
1144 7 | które wykrystalizowały się z takich wzruszeń i uproszczonych
1145 7 | polskiej emigracji stykała się na zachodzie nieustannie
1146 7 | samym położeniu znajdowały się emigracje włoska, niemiecka,
1147 7 | wpływ przeważny na tworzenie się świadomości kulturalnej.
1148 7 | psychicznym widziała ona rodzenie się i dojrzewanie prądów dziejowych;
1149 7 | Dla ludzi, którzy obracali się w kołach europejskiej inteligencji
1150 7 | myślowymi, abstrakcje te stają się czymś niemal konkretnym,
1151 7 | nieustannym wysiłkiem utrzymującym się życiu, lecz w stanach duszy,
1152 7 | emigracji naszej rozwijało się na tym ogólnym tle. Emigracja
1153 7 | naszej emigracji wydaje się nam czymś tak całkowicie
1154 7 | innego rzędu, że nie tknął się jej czas***. Niewątpliwym
1155 7 | Niewątpliwym jest, że nawet, gdy się mówi o powinowactwie pomysłów
1156 7 | Mickiewicza, nie mierzy się jedną i tą samą miarą tych
1157 7 | Lamennais'go i Mazziniego wydaje się nam przestarzałą i budzi
1158 7(***) | ludzie, co rozczarowali się do własnego romantyzmu,
1159 7 | subiektywne umożliwiły ugruntować się przesądom i nałogom, pozwalającym
1160 7 | świadomości. Tylko dokładne wżycie się w strukturę psychiczną epoki,
1161 7 | czynienia z procesem, który da się w ten sposób przedstawić
1162 7 | szereg postulatów: aby ostać się wobec myśli społecznej francuskiej,
1163 7 | rozwiązania te muszą ukazać się im jako specjalnie polskie
1164 7 | założenie, jasnymi staną się dla nas i wyniki: tylko
1165 7 | przypisywanie tym, którzy stają się jego ofiarą, właściwości,
1166 7 | lub innego powodu cieszą się w danym środowisku uznaniem.
1167 7 | wszelkich pojęć i miar, jakimi się dziś w Polsce posługują.
1168 7 | ogół sprawa przedstawia się w ten sposób: wyniki kultury
1169 7 | europejskiej. Podobnie rzecz się ma z postulatami prawnymi:
1170 7 | prawnymi: i one też rozwinęły się w Europie w związku z procesem
1171 7 | konieczność, czując, że nie może się ich wyrzec, że posiadają
1172 7 | społeczną, która ukrywała się poza logiką myśli: - dla
1173 7 | dziejowo-społeczny, nie dający się wykreślić z pocztu rzeczywistości
1174 7 | ukonstytuowane lub konstytujące się społeczeństwo mieszczańskie.
1175 7 | podstawy, na której oprzeć by się mogła, - odczuwała jako
1176 7 | jako swoją swobodę. Gdy się czyta obok siebie kurs Literatur,
1177 7 | Micheleta i Quineta - rzuca się to natychmiast w oczy. Pozornie
1178 7 | serce poety, wyrywające się w ekstazie ku krajowi. Kraj
1179 7 | krajowi. Kraj sam przez się istnieje tylko jako plazma
1180 7 | Mickiewiczowskie, ale nie rozumie się ich, póki nie pojmuje się
1181 7 | się ich, póki nie pojmuje się ich tragicznego charakteru.
1182 7 | granicami jej właśnie rozpoczyna się misja Polski. Granicami
1183 7 | stworzyć typ życia, utrzymujący się jako samoistny twór na powierzchni
1184 7 | Problem ten przedstawiał mu się całkowicie idealistycznie:
1185 7 | którymi świat europejski się zmaga. Oczywiście raz zdobyta
1186 7 | Sprawa jednak przedstawia się inaczej. To, co przeżywa
1187 7 | Zwycięstwa moralne stają się zwycięstwami dziejowymi
1188 7 | zagadnienie to formułuje się mniej więcej w ten sposób:
1189 7 | narzędzie, ułatwiające rodzenie się i dojrzewanie tego typu
1190 7 | przyszłości świata, starała się zdobyć moc moralną, której
1191 7 | historyczne ześrodkowują się w samym kraju. Podstawą
1192 7 | wielokrotnie, jak przedstawia się nam dzisiaj zasadnicze zagadnienie
1193 7 | myśli Mickiewicza. Rodzi się właśnie typ Polaka, zdolnego
1194 7 | myśl polska. Musi ona stać się świadomością swobodnych,
1195 7 | robotników. Mickiewicz starał się czuć i myśleć w centrum
1196 7 | najszczerszy wyraz. Dziś zaś uważa się za spełnienie posłannictwa
1197 7 | Mickiewiczowskiego, gdy się myśli jego ówczesnymi myślami,
1198 7 | ówczesnymi myślami, czyli, gdy się odchyla swe serce od życia
1199 7 | od życia czasu, gdy czyni się to, czego on nigdy nie czynił.
1200 7 | nigdy nie czynił. Szuka się prawdy nie w związku z życiem,
1201 7 | życiem, nie przez przejęcie się nim, lecz w odwróceniu się
1202 7 | się nim, lecz w odwróceniu się od życia ku myślom i uczuciom,
1203 7 | psychologii usiłującego utrzymać się we wszechświatowym procesie
1204 7 | mieszczańskiego, korzącego się przed faktem dokonanym świata,
1205 7 | wiedzieć, że życie domaga się o pracę dokonywaną, o samo
1206 7 | samoistnym, ale o to, aby rwący się ku samoistności polski lud
1207 7 | polskiej myśli, to stać się świadomością samoistnego
1208 7 | polskiej, to znaczy stać się sumieniem woli, zdolnej
1209 7 | tylko ludziom, znajdującym się poza organizmem pracy. Pracujemy
1210 7 | prawo robotnik, ten staje się głosicielem emigracji na
1211 7 | Polski - romantyzm, stał się pretekstem, mającym nadać
1212 7 | jego sztandarem szczepi się dzisiaj estetyczną apatię
1213 7 | apatię wobec życia, przekuwa się w obowiązek narodowy, w
1214 7 | niemoc; w ideał przekształca się niezdolność bezpośredniego
1215 7 | Mickiewiczowskiego imienia zakłada się Monsalvat - schronisko egotystów,
1216 7 | realnej męki. Dziś zamienia się w widowisko pasyjne dla
1217 7 | męczeństwo, tu chęć wykręcenia się "męką" od pracy.~Zwracam
1218 7 | samoistności. - Uprawia się w Polsce na wielką skalę
1219 7 | niby ze światem. Przyjmuje się naukę, kulturę, klasowość,
1220 7 | pewnego stopnia; pragnie się mieć prawo do posługiwania
1221 7 | mieć prawo do posługiwania się tym wszystkim, ale bez tych
1222 7 | są nam niemiłe. Podnosi się następnie tę niezdolność
1223 7 | podstawowej zasady logicznej. Chce się nauki, dopóki jest wygodna, -
1224 7 | przestaje być - apeluje się do samoistności. Tak się
1225 7 | się do samoistności. Tak się dzieje ze wszystkim. Gdy
1226 7 | intelektualny nie stawał się w nich fałszem moralnym,
1227 7 | fałszem moralnym, dziś czyni się z "romantyzmu" kokietowanie
1228 7 | intelektualnie słusznymi kryć zdają się dążenia, nic wspólnego z
1229 7 | schowanko, w którym skryć się można i zataić przed koniecznościami
1230 7 | Micińskiego. Różnica zarysowuje się niezmiernie twardo. Zakon
1231 7 | towiańszczyzna. Wszędzie rzuca się w oczy u Towiańskiego mocna
1232 7 | zaginęły już dla tego, kto się ich dopracował, by siały
1233 7 | ich dopracował, by siały się dorobkiem całej gromady.
1234 7 | ucisk wrogiego świata; - gdy się czyta Komunę, widzi się,
1235 7 | się czyta Komunę, widzi się, że i tu idzie także o atmosferę
1236 7 | nacisku, pod którym ostać się mogło tylko, co rzetelne;
1237 7 | przeciwieństwa: tu nie hartuje się ni zbroi rycerz, lecz leczy
1238 7 | zbroi rycerz, lecz leczy się z ran obrażonego egotyzmu
1239 7 | dopiero przez wcielenie się w świat sama przed sobą
1240 7 | stan czynny". Samo przez się odchylenie się od świata
1241 7 | Samo przez się odchylenie się od świata psychiki dla Towiańskiego
1242 7 | Trzeba zwrócić uwagę, gdy się roztrząsa zasadnicze właściwości,
1243 7 | środowisku, nie liczącym się z nim i nie przygotowanym
1244 7 | powstawała i nie rozwijała się w związku z samoistną walką
1245 7 | żywioł wewnątrz nas burzący się i nieokiełznany nie istnieją
1246 7 | dotychczasowym charakterze nie daje się pomyśleć ani Hebbel, ani
1247 7 | i z żywiołem; gdy staje się już jasnym, że wszystko
1248 7 | siła. Myśl polska unosi się ponad własnym losem i nie
1249 7 | szlachcic-ziemianin czuli się zależnymi tylko od siebie:
1250 7 | legenda samowoli ukazuje się nam jako polskie pojęcie
1251 7 | podstawy: przepracowuje się ona poprzez obcy sobie żywioł,
1252 7 | sobą ich nieustanne rwanie się, powstrzymuje je nieustannym,
1253 7 | niezrozumiała: wydaję im się, że oni mogliby nie ulegać
1254 7 | zagraża spokojowi, co ukazuje się jako poważne i nic przebaczające
1255 7 | niezdolność do wzniesienia się do tragizmu w czuciu - takie
1256 7 | szlacheckiej psychologii, gdy się ją obedrze z frazeologicznego
1257 7 | co nigdy już nie stanie się od nas zależnym, nigdy już
1258 7 | zaczynając myśleć - czuje się wierzycielem losu. Tymczasem
1259 7 | w nas i przez nas staje się, stać się ma, usiłuje. Należy
1260 7 | przez nas staje się, stać się ma, usiłuje. Należy do dziedziny
1261 7 | jak mówi Bergson: poznaje się w nim bowiem rzeczywistość,
1262 7 | akty wyzwala on. Tu sprawa się komplikuje. W poezji romantycznej
1263 7 | dochować wiary, nie dać się złamać nieszczęściu - zaprzeczyć
1264 7 | w którym wola ta miała się urzeczywistnić - nie wchodził,
1265 7 | ekonomiczny jako łamiący się z przyrodą zbiorowy wysiłek,
1266 7 | zwyciężającego przez odwrócenie się od życia, niedocenianie
1267 7 | wytężeniem. Idea Polski musi się stać czynnikiem życiowego
1268 7 | elementy, które zdawały się prowadzić w kierunku stworzenia
1269 7 | otchłanią żywiołu. Zdawało się, że zostanie zażegnane tu
1270 7 | Mickiewiczowi - rzucała się w oczy rozbieżność między
1271 7 | a stanem świata, starali się oni stworzyć w sobie siłę,
1272 7 | sobą, krwawe wyrzekanie się słabości były fundamentem
1273 7 | wartości moralnych skończyło się bardzo wcześnie, właściwie
1274 7 | późniejszej przeciwstawiał się Krasiński światu jako zamknięty
1275 7 | jednostki myślącej. Opiera się ona na kłamstwie, że ukształtowana
1276 7 | swoje trwanie może stać się źródłem siły i życia. To
1277 7 | Dlatego nazbyt jasno wyczuwa się u niego obecność samego
1278 7 | Czynem, jakiego domagały się od niej dzieje, było stworzenie
1279 7 | realne, z żywiołu wyłaniające się i walczące z nim życie,
1280 7 | polska praca, gdzie wyrabiają się zasadnicze, decydujące o
1281 7 | kiedyś, że cały romantyzm da się zawsze zamknąć między tymi
1282 7 | Chrystusem. Wydawało mi się wówczas, że Chrystus jest
1283 7 | wiary samym sobie, jeżeli się nie chce uczynić z wyodrębnienia
1284 7 | duchowej. Życie ich stało się pracą nad sobą, wyrabiającą
1285 7 | oni, że aby móc opierać się na swym wewnętrznym przekonaniu
1286 7 | Dzisiaj samo cierpienie stało się stanem społecznym, racją
1287 7 | swobodę, cierpienie tu staje się tą górą dumy, na którą wwiódł
1288 7 | narażona myśl posługująca się formułami bardzo ogólnymi.
1289 7 | nich muszą już same przez się istnieć. Nic nie jest tak
1290 7 | do stworzenia same przez się - żadnej rzeczywistości,
1291 7 | Idzie tylko o to, abyśmy się nauczyli myśleć, czuć, chcieć
1292 7 | polskiej energii dokonywa się raczej mocą instynktu, niż
1293 7 | jest zaś tak luźny, jak się to niekiedy wydaje. Niewątpliwie
1294 7 | techniki i ekonomii, jak to się wydaje ludziom, zapatrującym
1295 7 | wydaje ludziom, zapatrującym się na historię poprzez szemaciki
1296 7 | następstwa: idzie o przeniknięcie się życiem Polski pracującej
1297 7 | zwycięstwa nad sobą opierają się na zwycięstwach nad światem.
1298 7 | świadomość wtedy tylko stanie się samoistnym i zdolnym do
1299 7 | samoistność nie opierała się jedynie na uczuciach, na
1300 7 | właściwości, jakie wydawały się istotnymi z punktu widzenia
1301 7 | nauka, technika ukazywały się tu jako konsekwencje tych
1302 7 | wzajemnie wspierającymi się metodami. Życie zmieniło
1303 7 | metodami. Życie zmieniło się dla nas. Wiemy, że w życiu
1304 7 | dla siebie, rozglądajmy się, jakiego rodzaju siły są
1305 7 | mówiłem, że Polska musi się stać ideą, potwierdzającą
1306 7 | bierności. Optymizmem nazywa się w Polsce sprzyjającą pogodzie
1307 7 | procesowi, dokonywającemu się niezależnie od naszej świadomości
1308 7 | owartościowane - wypowiada się jako marzenie, tęsknota.
1309 7 | nie jest cień, ślizgający się po zwartej, martwej bryle,
1310 7 | martwej bryle, to jest rodząca się siła, siła, która samą siebie
1311 7 | siebie stwarza. Tworzenie się a nie zaś rozwijanie się
1312 7 | się a nie zaś rozwijanie się czegoś dokonanego jest obrazem,
1313 7 | co jest w nas rodzącym się życiem, do roli odbicia
1314 7 | złudzenia. Wszystko, co ukazuje się nam jako tęsknota, uczucie,
1315 7 | być życiem. Sami wyrzekamy się siebie, gdy poprzestajemy
1316 7 | formie przeżycia tej rodzącej się treści: sami pozbawiamy
1317 7 | wewnętrznego stanu. Łudzimy się, że jest to konieczne, że
1318 7(****) | Mazziniego frazeologiem. Jest się raz na zawsze bezsilnym
1319 7(****) | ludzi, którzy nie cofają się przed fałszywym podaniem
1320 7(****) | teraźniejszością - wydaje się bluźniercą.~
1321 7 | rzecz dziwna, jak wspierają się i kojarzą te dwa sposoby
1322 7 | widzenia rzeczy. - Raz mówi się nam, że życie kształtuje
1323 7 | nam, że życie kształtuje się samo, bez udziału świadomości,
1324 7 | oznacza możność poddawania się swym wzruszeniom, bez troski,
1325 7 | siłę. I nagle dowiadujemy się, że tamten twardy, niemy
1326 7 | obłudną dialektykę dwojących się myśli. Zrzeka się panowania
1327 7 | dwojących się myśli. Zrzeka się panowania nad światem dusza,
1328 7 | światem dusza, aby uwolnić się od pracy, potem raz uwolniona
1329 7 | Polskę. Dzisiaj - najpierw się pozostawia świat ślepemu
1330 7 | przypadkowego marzenia spala się duszę na błękitne dymy,
1331 7 | błękitne dymy, wreszcie zaczyna się wierzyć, że ponieważ w dziedzinie
1332 7 | nie ma oporu - więc odnosi się tam istotne zwycięstwa.
1333 7 | zwycięstwa. Chcesz trwać, stań się siłą! Siłą jest już i dzisiaj
1334 7 | wzruszeń, które unoszą się ponad polską walką. Staną
1335 7 | ponad polską walką. Staną się one czymś rzeczywistym,
1336 7 | Romantycy nie zrzekali się siły, szukali oni tej, jaka
1337 7 | inaczej, niż jako buntujące się przeciw życiu marzenie.~
1338 7 | jako założenie przyjmuje się, że człowiek nie czerpie
1339 7 | poza życiem, które zmaga się z losem, - unosi się ona
1340 7 | zmaga się z losem, - unosi się ona w dziedzinie bezcielesności.
1341 7 | Tragicznym jest tylko ten, kto się sam sobą czuje, a nie zaś
1342 7 | nadaremnie usiłował wżyć się w tragedię i zawsze był
1343 7 | historia Polski - stanie się przygotowaniem tego zwycięstwa,
1344 7 | tego zwycięstwa, stanie się faktem, pełnym duchowego
1345 7 | argumentem. Jeżeli zdoła się przeobrazić dzieje Polski
1346 7 | sprawy. Słowacki nie zrzeka się zasadniczo walki i pracy.
1347 7 | wizja jego rzutu stają się źródłem i początkiem wiecznie
1348 7 | początkiem wiecznie odnawiającego się trwania. Piękno jest kołem
1349 7 | wprawdzie w ducha zrzekającego się władzy nad światem, ale
1350 7 | jako nieustanne tworzenie się, wytężanie się, analogiczne
1351 7 | tworzenie się, wytężanie się, analogiczne do tego, które
1352 7 | metafizyka heroizmu - gdy się ją rozważa w przeciwstawieniu
1353 7 | konsekwencjach, stawała się apologetyką romantyzmu:
1354 7 | Własna twórczość ukazywała mu się jak najprawdziwsza, najgłębsza
1355 7 | charakterystyczne: wierzy się w twórczość najczęściej,
1356 7(*****) | w pełnym znaczeniu stają się te treści, które kojarzą
1357 7(*****) | te treści, które kojarzą się bezpośrednio z ruchowymi
1358 7 | ukochane dzieło wzywamy się świadomością w naszą głębszą,
1359 7 | nie wyrozumowane ciśniecie się naprzód całą naszą istotą
1360 7 | świata. Ja logiczne staje się tu tylko rusztowaniem dźwigni.
1361 7 | rusztowaniem dźwigni. To, co się pragnie stworzyć, staje
1362 7 | pragnie stworzyć, staje się siłą, która samą siebie
1363 7 | caput mortuum procesowania się z światem o utracone w przeszłości
1364 7 | wytężeniem ducha.~Dziś dopomina się o stworzenie Polska jako
1365 7 | których myśl przystosowuje się tak lub inaczej. Polska
1366 7 | stanem uczuciowym, kojarzącym się z rozmaitymi organizacjami
1367 7 | materialną, utrzymującego się własną wolą na jej poziomie,
1368 7 | kulturalnych. Tylko to ostoi się jako trwały fundament w
1369 7 | sobie wierne, gdy czuje się sprawcą świata, w jakim
1370 7 | uprzednio. Wtedy miłość staje się naprawdę twórczynią własnej
1371 7 | w którym człowiek styka się bezpośrednio ze światem,
1372 7 | jako siła w siłę - wydobyć się z własną wierną sobie duszą:
1373 7 | posąg swojej duszy, ostać się wobec nacierającego zewsząd
1374 7 | tej rzeczywistości. Wydaje się wam surową i bezwzględną:
1375 7 | i bezwzględną: strzeżcie się gardzić nią; zbiorowa praca
1376 7 | mężni, wytrwali. Strzeżcie się widzieć w niej bóstwo, które
1377 7 | uczynicie tego, nie zatroska się o to nikt. Kto chce być
1378 7 | rozkazywać jego siłom, stawać się silą. Tak. Kto się urodził
1379 7 | stawać się silą. Tak. Kto się urodził i wychował w jakimś
1380 7 | zwycięskim fatalizmem. Ma stać się siłą, lub nie będzie go.
1381 7 | nie będzie go. Polska musi się stać zwycięską, utrzymującą
1382 7 | stać zwycięską, utrzymującą się o własnej mocy rzeczywistością,
1383 7 | tego każda prawda stanie się osłaniającym niemoc kłamstwem.
1384 7 | siły, nie mógłby żyć. Żyje się nie tym, co się myśli, nie
1385 7 | żyć. Żyje się nie tym, co się myśli, nie bezsilną prawdą, -
1386 7 | siły prawdzie, zrodziło się w głowach retorów podbitych,
1387 7 | konkretne Niemcy uczyły się kochać same siebie, w tej
1388 7 | siebie, w tej szkole uczyły się ubóstwiać własną swą cierpliwą
1389 7 | psychologicznych intuicji nadają się tylko wyrazy, z którymi
1390 7 | wyrazy, z którymi wiążą się negatywne, etyczne i estetyczne
1391 7 | prawdy. Coś chorego czuje się tu, coś co chce zwyciężać,
1392 7 | tego szuka każdy, kto czuje się jeszcze twórcą; siły szuka -
1393 7 | ona rdzeń, z niej rodzi się ono. Kto nie jest w stanie
1394 7 | każdą duszą ludzką ukazuje się to zagadnienie: mocą czego
1395 7 | To nie jest formułą, gdy się mówi, że życie jest jedyną
1396 7 | masą, powolnym wznoszeniem się polskiego lądu - to nie
1397 7 | pewna zbiorowa, stwarzająca się rzeczywistość, która odpowiada
1398 7 | musi być zdolna sama przez się, mocą własnego swego życia -
1399 7 | swego życia - utrzymywać się na najwyższym poziomie techniczno-ekonomicznego
1400 7 | bezkrytycznej, zrośnięcie się z metodami nauki jak z instynktem,
1401 8 | tożsamością rodzaju i formy ukrywa się nieraz z przedziwną przebiegłością
1402 8 | twardość rzeczywistą, jeżeli się chce rozumieć istotne znaczenie
1403 8 | istotne znaczenie rzucających się w oczy i łudzących pozorami
1404 8 | odpowiedzialnego wytwarzania staje się coraz mniej zdolną. Mechaniczna
1405 8 | nurtują w niej i zbierają się fermenty słabości i niemocy,
1406 8 | niemocy, nie przeciwstawiające się bezpośrednio wymaganiom
1407 8 | opłaciwszy je jak myto, czujemy się zabezpieczonymi od groźnego
1408 8 | kultury Zachodu, uwalniamy się od zastanowienia nad zagadnieniem,
1409 8 | zastanowienia nad zagadnieniem, co się dzieje w nas z siłami psychicznymi,
1410 8 | konstrukcyjnym społeczeństwem- wylęga się w nas swoisty, sielankowy,
1411 8 | tafla zastoju - ukazuje się nam jako jakiś szczyt. Gdy
1412 8 | nam jako jakiś szczyt. Gdy się zanalizuje różne formy,
1413 8 | i niewoli. Bo nie trzeba się łudzić: niewola wyhodowała
1414 8 | wewnętrzna siła narodów trzyma się tą wewnętrzną organizacją,
1415 8 | swobody psychicznej mierzy się tą potęga, którą ta swoboda
1416 8 | wysiłków. Kultura wydaje się jej jakimś stanem beztroskliwego
1417 8 | koniecznościami nieustannego pasowania się z nim. Mamy tu do czynienia
1418 8 | czynienia z wymykającymi się, zdradliwymi stanami duszy.
1419 8 | bardziej na lewo przesuwamy się wśród naszych kierunków
1420 8 | wyrasta, nie ma prawa łudzić się, że przemija bez skutku.
1421 8 | piękna moralnego, kryjącego się pod zewnętrzną, odstręczającą
1422 8 | niebosiężnych wyżyn zdają się padać słowa potępienia na
1423 8 | Wzruszeniem ramion zbywają się podziwu godne - przez wieki
1424 8 | samo życie, posługujące się coraz potężniejszymi i intensywniejszymi
1425 8 | którego poszukiwania kryją się poza rożnem i formami ruchów
1426 8 | wytwórczości doskonalenia się moralnego: ona kryje się
1427 8 | się moralnego: ona kryje się poza metafizycznymi aspiracjami,
1428 8 | wręcz sprzecznych. Postaramy się to wykazać w zastosowaniu
1429 8 | spirytualistów dziejowych nie różnią się zasadniczo od psychiki wyznawców
1430 8 | umysłowego, które zrodziło się z całkowitego wypaczenia
1431 8 | której żyje. Kultura ukazuje się jej jako olbrzymi aparat
1432 8 | ogrzewania. Kultura zaś trzyma się zdolnością podporządkowywania
1433 8 | ja, heroicznym poddaniem się wymaganiom dzieła, irracjonalnym,
1434 8 | irracjonalnym, gdyż nie liczącym się z jednostką wytężeniem ducha
1435 8 | Zagadnienie pokoju przedstawiało się dla Proudhona jako pytanie,
1436 8 | niewyrównana wina jego odezwania się o Proudhonie. Zwłaszcza
1437 8 | Kapitału; dzisiaj pora wyzwolić się od przesądów i uprzedzeń,
1438 8 | uprzedzeń, pora zapoznać się z Proudhonem rzeczywistym,
1439 8 | wychowawcza rola nie zaczęła się jeszcze. Dzisiaj na każdym
1440 8 | intuicjami wielkiego samouka. Gdy się wyzwoli Proudhona od przypadkowych
1441 8 | terminologicznych- ukaże się nam jego myśl jako jedna
1442 8 | umysłom; natomiast wysuwa się z poza dotychczasowych fikcji
1443 8 | człowieka posługującego się tymi wszystkimi narzędziami
1444 8 | zerwanie z życiem, oderwanie się od niego, podporządkowanie
1445 8 | niego, podporządkowanie się mechanizmowi. Pojęcie jedności
1446 8 | postulatów, z jakimi zwracają się ku nauce umysły, otrzymujące
1447 8 | właśnie, że nauka przedstawia się artystom jako niwelujący
1448 8 | samokontrola duszy, oddanie się przedmiotowi - zostają wypracowane
1449 8 | automatycznie wytwarzanym, - staje się cząstką pracy człowieka
1450 8 | partii i wyborcy-zrzeczenie się samoistności duchowej, własnego
1451 8 | którym ryzyko, męstwo stają się niepotrzebnymi, gdzie można
1452 8 | przeszkodzie, męstwem, zdołamy się wydobyć na poziom samoistnego
1453 8 | indywidualizujące. Uczyć się musimy spoglądać na świat
1454 8 | wszystkim, do przeciwstawienia się wszystkiemu hodować i utrzymywać
1455 8 | perfidia mogą dopatrywać się w tym, com powiedział powyżej,
1456 8 | życia, to i odwrotnie da się powiedzieć, że lekceważąc
1457 8 | naukę, sprzeniewierzając się jej - sprzeniewierzamy się
1458 8 | się jej - sprzeniewierzamy się własnej godności moralnej.
1459 8 | działania, sprzeniewierzając się jej zrzekamy się kontroli
1460 8 | sprzeniewierzając się jej zrzekamy się kontroli nad własnymi czynami,
1461 8 | własnymi czynami, zrzekamy się odpowiedzialności za przyszłość
1462 8 | pozaludzkiego świata: staje się cząstką biologicznego procesu,
1463 8 | wtedy nawet, gdy wyczerpią się wszystkie znane jej środki,
1464 8 | jak zechcę - tak dałoby się określić to źródło niewolniczego
1465 8 | duchowa, która wypowiada się w postępowym racjonalizmie.
1466 8 | racjonalizmie. Tam wypowiada się zaufanie do poznanego mechanicznego
1467 8 | nieokreślonego stawania się. Życie pojmowane jest tu
1468 8 | dziejowego czynu. Tu i tam wsiąka się w moczar nieodpowiedzialności,
1469 8 | nieodpowiedzialności, tu i tam rozpoczyna się narkoza: znika jedyna konkretna
1470 8 | bezwiedności, stan dusz rodzący się z ich wyhodowanej przez
1471 8 | i życie na orientowanie się wśród przemijających konstelacji
1472 8 | przewrotu, nie umiemy otrząsnąć się tego wszystkiego, zrozumieć,
1473 8 | socjalistyczna apokalipsa zamieniła się w zachodniej psychologii
1474 8 | pokolenia. Nie spodziewajmy się znaleźć nigdzie gotowych
1475 8 | rozwiązań, ale nie dajmy się zahipnotyzować istniejącym
1476 8 | przeżyciach nie znalazło się miejsca dla jakichś form
1477 8 | powstał. Nie na to mamy się oglądać, co istnieje, co
1478 8 | siebie, że w sobie musi się skupić, zaciąć. Świat europejski
1479 8 | zmienia skórę; nie poddawać się przelotnym sugestiom nam
1480 8 | nasza narodowość stanie się nam samym nie tylko przywiązaniem,
1481 8 | medium, w którym przetwarzają się w żal, płacz, "marzenie,
1482 8 | marzenie, przewalające się nad nami losy - otrząsnąć
1483 8 | nad nami losy - otrząsnąć się musi z bezwładu. Każde j
1484 8 | myśl, zbyt daleko wytężać się jego wola. Każda dusza urobiona
1485 8 | przestwór, pośród którego czuje się ona całkowicie odosobnioną
1486 8 | twórczością. Samotność ta maskuje się sama przed sobą, sama dla
1487 8 | szczątki rozkładającego się społecznego istnienia. Negacja
1488 8 | zobojętnienie, znużenie. Neguje się zakresy życia, na które
1489 8 | życia, na które nie umie się wywrzeć żadnego wpływu.
1490 8 | którym wszystkie drogi zdają się być zamkniętymi przed dziejową
1491 8 | nieskrępowana dusza, wynurzająca się z tajemniczego mare tenebrarum
1492 8 | wniknąć głębiej, aby przekonać się, że tak jest istotnie. Polski
1493 8 | usiłuje go zrozumieć, staje się zależną od tych przypadkowych
1494 8 | bezwzględnej jaźni ukazują się różne formy spontanicznego
1495 8 | metafizyczne nie przeciwstawiają się sobie. Wzajemna pobłażliwość,
1496 8 | czuli i nie zachowywali się względem siebie nigdy rzeczywiści
1497 8 | gestów i stanowisk ukrywa się wspólne dla wszystkich,
1498 8 | kulturalny chaos, który wytwarza się przez połączenie resztek
1499 8 | Poza tym procesem ukrywa się jako jego istota bezładne
1500 8 | naszą jest, gdy dokonywa się w nas jakaś jedyna w swoim
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3383 |