Part
1 1 | pochodzą składające się na nią elementy. Gdybyśmy nawet
2 1 | dziejowych i usiłują ponad nią, niezależnie od niej zrozumieć
3 1 | Nie uda nam się wyjść poza nią. Możemy zmieniać tylko maski,
4 1 | a on te wyciskane przez nią stygmaty - tłumaczy, jako
5 1 | zależnie od głęboko poza nią i pod nią działających przyczyn.
6 1 | od głęboko poza nią i pod nią działających przyczyn. Dalej.
7 1 | korzeniach, jeżeli władać się nią nie nauczymy, jak posłusznym
8 1 | się, narzuca światu poza nią istniejącemu swoje prawa?
9 2 | żywą sprawę, zlania się z nią, zapuszczenia korzeni w
10 2 | się nieuznawanemu przez nią ładowi rzeczy, brać udział
11 2 | dokonywającego się poza nią w sposób niedostępny dla.
12 2 | otaczające ją, potępione przez nią życie, nie jest godne, aby
13 2 | proces, który ją wytworzył i nią się posługuje. O tyle tylko
14 2 | ochraniających i wasze też nad nią władanie, gnąc się i drżąc
15 3 | zstępuje w śmierć, walczy z nią rozpaczliwie, ostatni nasz
16 3 | pracy, posługującej się nią, lecz nie pracującej powierzchni -
17 3 | lekceważąc ją, o ile idzie o nią samą, nasza inteligencja
18 3 | wytwórczości, nie troszczące się o nią ma decydować o istnieniu
19 3 | ominąć ją, wynieść się ponad nią, budować bezpośrednio na
20 3(****)| bezpośrednio z wewnątrz nią kieruje, jednocześnie wyposaża
21 3 | utrzymująca się w świecie, poza nią wytwarzanym - przez kogo
22 4 | do wprost sprzecznych z nią rezultatów. Gdy chodzi p
23 4 | inteligenta", ale nie wniknie w nią nigdy żadna rzeczywistość,
24 4 | własnym, stwarzanym przez nią samą zakresie. Tu leży wielkie
25 4 | właśnie życiu, co jest poza nią. Oto pytanie.~Świadomość
26 4 | życia, które uderzają w nią jak rzeczywistości. Świat
27 4 | psychiki. Wzywając się w nią, przystosowując się do niej,
28 5 | przemoc, biczowanej przez nią pracy. Ktokolwiek bądź w
29 5 | właściwie nigdzie i poza nią - ta samowiedza rządzącej
30 5 | męka: nie tylko wołały poza nią głosy: po cóż mię opuszczasz,
31 5 | Dopominały się o władzę nad nią wszystkie kłamstwa, nie
32 5 | Polak, mieć w piersi, nad nią panować: wrosnąć myślą,
33 6 | stwardniałe i uznawane przez nią za byty niezawisłe pojęcia
34 6 | pomiędzy prawdą - a tym, co nią nie jest. Widzieliśmy, że
35 6 | zetknięciem duszy z tym, co nią nie jest. l Hamlet z litością
36 6 | poznaje ją, zapanowuje nad nią. Niema stałej rzeczywistości,
37 6 | powierzchni, wytwarzanej nie przez nią, przeoczanej przez nią całkowicie "
38 6 | przez nią, przeoczanej przez nią całkowicie "rzeczywistości",
39 6 | Carlyle - gdy się rzuci w nią ziarno i śmiecie, przyjmie
40 7 | w niej, oddychać poprzez nią swobodą i stąd, z tego wierzchołka
41 7 | na tle przyrody w walce z nią rozgrywające się życie zbiorowe
42 7 | straszniejsza - niewspółwymiernych z nią, ignorujących ją codziennych
43 7 | przeżycia wychodziły poza nią; rzutowała je ona na olbrzymie
44 7 | można dojść do szczerego z nią współczucia. Łatwiej jest
45 7 | sama. Wyższość Polski nad nią to było właściwie to, że
46 7 | dopóki jest wygodna, - gdy nią przestaje być - apeluje
47 7 | dziejowych, nie opanowanych przez nią, nie dostrzegająca własnej
48 7 | z przyrodą i walczącą z nią ludzkością nowoczesną. Zamiast
49 7 | narodowej, co zostanie przez nią wplecione, wpojone raz na
50 7 | bezwzględną: strzeżcie się gardzić nią; zbiorowa praca ludzka stoi
51 7 | właściwe, - nie wniknie w nią, jeżeli nie zdołacie wprowadzić
52 8 | prawidłowość nałogu maskuje przed nią samą wewnętrzną zmurszałość:
53 8 | jak łatwo przejrzeć poza nią można wewnętrzne zdyskwalifikowanie
54 8 | jest forma życia, przez nią wytwarzanego, że człowiek
55 8 | czym wy żyjecie, nie jest nią - ona jest, chociaż wasze
56 8 | trzeba lecieć, pędzić wraz z nią. Zwęża się zakres wyboru,
57 8 | wyprzeć się, uciec przed nią, pragnąca życie swe zamienić
58 8 | natężenie poruszanych przez nią sił, ale sam ich kierunek.
59 8 | z tej strony, wniknąć w nią usiłujemy od strony świadomości, -
60 8 | zakresem przezwyciężonej przez nią konieczności: szczytem twórczości
61 8 | ucieczką chroniącej przed nią niemocy. I rozstrzyga o
62 9 | obce jej, pogardzane przez nią życie, ma ją w swej mocy,
63 9 | wytwórczość społeczną i kierować nią bez udziału kapitalisty-przedsiębiorcy.
64 9 | jej znaczenie leży poza nią, prześwieca tylko w momencie
65 9 | oznacza ona coś, co leży poza nią, coś, co pozostaje nieokreślonym.
66 9 | skąd płyną działające na nią, wstrząsające nią lub z
67 9 | działające na nią, wstrząsające nią lub z wolna przeobrażające
68 9 | przeznaczenie", które nią włada. Zrozumiał jednak
69 9 | samą śmierć i wybucha ponad nią śmiechem, w którym dźwięczą
70 9 | dzieła, związki pomiędzy nią a społeczeństwem, jako jej
71 10 | powszednią realność, i tylko o nią, o jakiś całkowicie względny,
72 10 | względności", i przyjmować za nią całkowitą, bezwzględną odpowiedzialność,
73 10 | jednolitą wobec uderzającego na nią pozaludzkiego świata. Do
74 10 | ludzkość z nacierającym na nią chaosem, narzucić mu usiłuje
75 10 | rzeczywistością: tworzyła sobie ponad nią swój świat doskonale opanowany,
76 10 | treść psychiczna wtłoczona w nią przez dzieje jest czymś
77 10 | więc wznosząca się ponad nią, przeciwstawiającą swą coraz
78 10 | nie rozumie, zrosnąć się z nią nierozerwalnie tą miłością
79 10 | Musimy się dźwignąć ponad nią, ująć ją w jej niejasno
80 10 | kulturę i kształtujący poprzez nią swą przyszłość, zabezpieczający
81 10 | jej woli, uznawane przez nią istnienie zbiorowe; 2) świadomość
82 10 | rzeczywistości i wstępuje z nią w taki lub inny stosunek,
83 10 | lub inaczej uznanej przez nią rzeczywistości - możliwe
84 10 | utrzymywanej i odtwarzającej poza nią wytwarzane konfiguracje
85 10 | rzeczywistości, organem obcowania z nią: otacza on nas i dźwiga;
86 11 | szczerość, rzewność, a wraz z nią odrodzone nowe tak, z głębi
87 11 | niezmierzonej Boga, to znowu godzi w nią z naszego serca jak strzała,
88 11 | włada ona nami, jesteśmy w nią tak wpleceni, że ulegamy
89 11 | W niej jest nasze życie, nią jest nasza dusza, nie ma
90 11 | napotkał przeszkody lub się o nią złamał, ale jest jeszcze.
91 11 | śmierć i trwa z niej i nad nią. Nic tu nie ginie: samotność
92 11 | istniejącego życia, stać się nią. Nieobecne w życiu prawo
93 11 | drogę, ale wszedłszy raz na nią, usiłuje on swój świat ugruntować,
94 12 | która w ten sposób nad nią panuje.~Organizm służy tu
95 12 | Maeterlinckowi, kokietował z nią Renan, ginie pod jej wpływem
96 12 | wszystkie nieobjęte przez nią, bierne pierwiastki naszej
97 12 | i teodyceę, która wraz z nią przemija i gaśnie. Gnostycy
98 13 | wykonaniem danej treści, lecz z nią samą. Świat jego zbudowany
99 13 | Czyny powstają w niej i w nią wpadają; nie tworzą jednak
100 13 | duszę rosyjską, wrosnąć w nią, jeżeli chce coś zdziałać.~
101 14 | znowu cofał się sam przed nią, gdy naciskała mu na duszę
102 14 | prowadzących nigdzie poza nią, zrywających się u krawędzi
103 14 | poprzez uczyniony przez nią wyłom świat pozaludzki w
104 14 | przygotowanym, pojednanym z nią. A że wam też - woła Wyspiański
105 14 | rzeczywistości; wchodzi się w nią poprzez życie. Gdy życie
106 14 | krew naszego życia; karmimy nią to, co nami nie jest; życie
107 14 | duch, chwyciła go, wrósł w nią, szarpie się jej ślepą męczarnią.
108 14 | losu; nieznane działa na nią poprzez dziejową atmosferę.
109 14 | wobec niej wolna, zawisa nad nią: na czym więc się opiera?
110 14 | ważnym jest, jakie życie nią włada; ale gdy Wyspiański
111 14 | światem, który jest poza nią - rozstrzygnie o tym, czym
112 14 | usiłuje pchnąć związaną przez nią masę na przebój przeciw
113 14 | punkt ciężkości duszy poza nią, że ginie wobec niej archaiczna
114 14 | której dokonywają się poza nią przyszłe jej własne losy.
115 14 | zachodnią kulturę, żyjemy nią, przyjmujemy twarde, bojownicze,
116 14 | rzeczywistości, do zlania się z nią, jako ciałem jutrzejszego
117 14 | potężna inwersja; lecz sam na nią zdobyć się nie może, gdyż
118 14 | prawda, myśl nasza wrasta w nią i z niej wyrasta poprzez
119 14 | pracą; ale z kolei to, co nią jest, ma już w sobie jego
120 14 | Pisałem ją i myślałem nad nią bez przerwy niemal w ciągu
121 14 | ostatnich: zmieniałem się nad nią i przed nią i ona zmieniała
122 14 | zmieniałem się nad nią i przed nią i ona zmieniała się. Nie
123 14 | kończąc ją, rozstając się z nią, czuję w sobie spokój, jakiegom
124 14 | od niej, choć tylko przez nią przemawiającą do nas podstawę.
|