1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3117
Part
1501 8 | psychologia bojownicza i przedsiębiorcza, oparta
1502 8 | zasadniczą siłą rozwoju i utrzymania kultury. Wojna
1503 8 | zastąpić tę dźwignię męstwa i honoru, czy zdoła stworzyć
1504 8 | wielkiego umysłu. Polityczne i społeczne zacofanie Niemiec
1505 8 | Niemiec wycisnęło swoje piętno i na autorze Kapitału; dzisiaj
1506 8 | wyzwolić się od przesądów i uprzedzeń, pora zapoznać
1507 8 | odnajdujemy myśli jego u pisarzów i filozofów, którzy nie znają
1508 8 | jako jedna z najgłębszych i najbogatszych w treść szkół
1509 8 | zagadnienia: całe szeregi doktryn i przesądów są dzisiaj tak
1510 8 | poza dotychczasowych fikcji i fetyszyzmów naukowych jedność
1511 8 | dążeń umysłów badawczych i twórczych. Jest to potrzeba "
1512 8 | rozdarcie między sztuką i nauką pochodzi stąd właśnie,
1513 8 | w samem życiu, że logika i metodologia naukowa są jakby
1514 8 | dotychczasowymi pojęciami i konstruowaniu nowych metod,
1515 8 | żywiołem, konieczność ryzyka i wytrwałości-wszystko to,
1516 8 | świadomiej, odpowiedzialniej i pełniej żyjącej indywidualności
1517 8 | autotresury członka partii i wyborcy-zrzeczenie się samoistności
1518 8 | powstaje niezależne od siły: i siłę też, gotową do zerwania
1519 8 | się wszystkiemu hodować i utrzymywać musimy w naszej
1520 8 | własnego swego życia, to i odwrotnie da się powiedzieć,
1521 8 | Nauka określa nam warunki i formy celowego, posłusznego
1522 8 | człowiek siebie przeobraża i stwarza. Braki naukowych
1523 8 | rzeczy brakami moralnymi; i każdy, kto poważnie myśli
1524 8 | nasza obojętność na ścisłość i prawość naszej myśli, nasze
1525 8 | ferment, niszczący podstawy i metody samokontroli. Bezwiedne,
1526 8 | charakteru, dźwigającego kulturę i naukę: oznacza ono odwagę,
1527 8 | co jest na zewnątrz mnie i co mojej woli podlega, mam
1528 8 | metodą dziejowego czynu. Tu i tam wsiąka się w moczar
1529 8 | nieodpowiedzialności, tu i tam rozpoczyna się narkoza:
1530 8 | pozycja, której mamy bronić i którą powinniśmy uwolnić
1531 8 | którą powinniśmy uwolnić i rozszerzyć. Mgła bezwiedności,
1532 8 | wyhodowanej przez przemoc i pielęgnowanej przez własne
1533 8 | historycznej sprawy. Zużywamy czas i życie na orientowanie się
1534 8 | na wieki obliczonej woli i wiary. Zalatują nas krótkotrwałe,
1535 8 | niezbędne. Wszystko, co wie i co ma człowiek, jest dziełem
1536 8 | człowiek, jest dziełem męstwa i wytrwałości. Każdy twór
1537 8 | naszego narodu - przywilejem i godnością. Rozbrojona, rozhartowana
1538 8 | musi zrozumieć, że świat i własna historia są przeciw
1539 8 | rozwiązania, wyprzedzać i górować. Samoistność nasza
1540 8 | tylko przywiązaniem, lecz i mocą. Dusza nasza, to liryczne
1541 8 | urobiona jest przez wieki i chce czy nie chce, wieki
1542 8 | dumne, demoniczne legendy i oszałamia samą siebie zakresem
1543 8 | taką, jaką ona dziś jest. I dość wniknąć głębiej, aby
1544 8 | gruntem, z którego on wyrasta i czerpie swoje soki, jest
1545 8 | kulturalna, nieopanowana i nieprzemyślana oczywiście.
1546 8 | przesłania go odurzającym dymem. I rzecz charakterystyczna:
1547 8 | zasadniczy. Tak nie czuli i nie zachowywali się względem
1548 8 | wiedzieć. Poza różnicami gestów i stanowisk ukrywa się wspólne
1549 8 | tradycji, nałogów umysłowych i dziejowych z bezładnym dopływem
1550 8 | swoje własne ja. "Twarda i śmiała nauka", nieprawdaż?
1551 8 | Ibsen jest bliższy Novalisa i Schlegla (młodego), niż
1552 8 | złudzeniu systematycznemu i konsekwentnemu, - podczas
1553 8 | konsekwencji psychologicznej i indywidualnej. Zadanie życia
1554 8 | indywidualność, to znaczy z pojęć i uczuć odziedziczonych przez
1555 8 | dokonywającym się poza nami i w nas procesie dziejowym.
1556 8 | nieszczerym wobec naiwnych i głębokich praw życia. Psyche,
1557 8 | tylko rezultat, to droga, i narzędzie. Gdy opieramy
1558 8 | swobodnego, przeżytego w słońcu. I to jest tragizm stosunku
1559 8 | Ibsen czuł, że wobec kobiety i miłości jest oszustem, że
1560 8 | jakąś obłudą, kłamstwem i oszustwem wobec erotyzmu
1561 8 | oszustwem wobec erotyzmu i jakby niedojrzałością wobec
1562 8 | poza faktem naszego ciała. I bunt ciała jest nieraz brutalną
1563 8 | ciała jest nieraz brutalną i pozornie amoralną lub umyślnie
1564 8 | ascetyzmem. Dowodzi to silnej i męskiej intuicji pisarskiej
1565 8 | rzeczywistości. Przestrzeń i świat w niej roztoczony
1566 8 | pisarzem bardzo wielkiej miary, i nie zdajemy sobie sprawy,
1567 8 | przekonanie nie na sztywnych i wypracowanych jego dramatach,
1568 8 | też pisał martwe tragedie i nieskończenie nudną Henryadę.
1569 8 | Nowaczyński mógłby być wielką i głęboką siłą. Mówiono nam
1570 8 | łożysku gnijącej historii i przetwarzających na spirytualizm
1571 8 | życia są czymś obojętnym i wrogiem, jest formą martwoty.
1572 8 | wytwarzało tu tyle zderzeń i załamań, że sam Nowaczyński
1573 8 | życie miało w sobie godność i piękno. O tym się wspomina
1574 8 | ideałem. Brak szczerych i głębokich, erotycznych pierwiastków
1575 8 | namiętności, w lekceważeniu i banalizowaniu spraw erotycznych (
1576 8 | majaczeniu o "walkach płci" i t. p. ukrywa się wciąż ta
1577 8 | słuchał o miłości, jako silnej i głębokiej namiętności, aż
1578 8 | jaźń pozostała wierną sobie i nie dała się zreabsorbować
1579 8 | zasadzie swej bezczynna i bezsilna. Bezgraniczny indywidualizm
1580 8 | odmętem dzisiejszych walk i przetworzeń, - to właściwie
1581 8 | się do pisania tych rzeczy i do ich czytania. Jest jakaś
1582 8 | przejęciu się niemi. Czytelnik i pisarz wiedzą, że poza książką
1583 8 | wszystkie jej twierdzenia i jej zaprzeczenia pozostaną
1584 8 | pozostaje poza jej granicami. I czuje się bezwiednie, że
1585 8 | sferze. Wszelkie negacje i potwierdzenia, tragedie
1586 8 | potwierdzenia, tragedie i uniesienia duszy - pozostają
1587 8 | pozostają tam. Odwaga i skupienie, samotność i uspołecznienie -
1588 8 | Odwaga i skupienie, samotność i uspołecznienie - wszystko
1589 8 | siłę życia, na charakter i zakres jego silnej i głębokiej
1590 8 | charakter i zakres jego silnej i głębokiej erotyki, co zmienia
1591 8 | do samego siebie, prawną i wychowawczą świadomość narodu.
1592 8 | najprędzej niezrozumiałą i zbyteczną stała się ta moja
1593 8 | ktokolwiek pragnę swobodnej i męskiej literatury u nas.
1594 8 | nieskończenie cierpliwe wobec gestu. I "gesty" naszych indywidualistów
1595 8 | ukształtowana w sposób przypadkowy. I jakąż starzyzną, jakimż
1596 8 | polskie nieuctwo, niedbała i leniwa uprawa polskich mózgów.
1597 8 | społeczne, technikę, przemysł i wreszcie, gdy przyciśnięte
1598 8 | świadomego dziejowego działania i kierujących niemi wartości,
1599 8 | warunkach niezmiernie różnych i często wysoce sztucznych.
1600 8 | spotykamy w obrębie jednej i tej samej kultury głębokie
1601 8 | źródło spólności kulturalnej, i można twierdzić, że w poszukiwaniu
1602 8 | przyczyny zwrotu wielu szczerych i głębokich umysłów do krańcowego
1603 8 | wyzwolenia klasy robotniczej i zasadniczymi ideami Karola
1604 8 | Nieboska dni naszych: Upiór i maszyna. Patos kultury zachodniej
1605 8 | Patos kultury zachodniej i filozoficzne wyznania wiary
1606 8 | demokracyi. Młoda Polska i Europa psychiczna. Postulaty
1607 8 | samoistności narodowej. Historya i tożsamość. Miriam jako inicyator
1608 8 | Czyste przeżycie. Sztuka i dusza Hamsuna. Indywidualność
1609 8 | Indywidualność królewska i psychologiczne atomy. Metafizyczne
1610 8 | metafizyczna czystej sztuki. Pater i Miriam. Trochę zwierzęcej
1611 8 | zewnętrznych wypadków zarówno, jak i rozgłośnych kulturalnych
1612 8 | najbardziej odległe sfery i dziedziny życia wzrasta
1613 8 | więcej głęboko warunki życia i działania wszystkich innych
1614 8 | nieustannie, z dnia na -dzień, i godziny niemal na godzinę,
1615 8 | istnieniem zmieniają je i komplikują nieustannie.
1616 8 | wiemy o tym, każdej chwili i nieustannie jakiś potworny
1617 8 | inne nasze postanowienie. I w każdym razie, nawet biernie
1618 8 | zmieniamy w jakimś nieuchwytnym i często tajemniczym stopniu
1619 8 | obraca się potworna maszyna i im potężniejszym jest to
1620 8 | wobec własnego swego dzieła; i wydawać się zaczyna cała
1621 8 | katastrofą. Jest tak potężna i przemożna, że nie można
1622 8 | poczucie odpowiedzialności, i jako podstawa straszliwego,
1623 8 | istnienia - wzrasta niechęć i niemoc do opanowania tej
1624 8 | każdej przeżywanej przez nas i tak lub inaczej zużytkowanej
1625 8 | minutę wzrasta szybkość i natężenie tego potężnego
1626 8 | ruchu, który nas porywa i o którym nie wiemy po co
1627 8 | o którym nie wiemy po co i dokąd dąży, chociaż sami
1628 8 | sposób zrastają się z sobą i zdaje się, że cały nasz
1629 8 | potwory stały się żelazem i stalą, uderzają na siebie
1630 8 | na siebie elektrycznością i ogniem. W skłębieniu ich
1631 8 | mechanizmowi, stwarzanemu przez się i nieustannie komplikowanemu,
1632 8 | Zbiorowa nieobecność, kłamliwe i systematyczne alibi lub
1633 8 | oddzielne sfery myślenia i czucia izolują się wzajemnie,
1634 8 | pobłażania dla indywidualnych i zbiorowych złudzeń. Ciężar
1635 8 | Wzrastający niepomiernie i bezwiednie zakres ludzkiej .
1636 8 | ludzkiej .odpowiedzialności i zadań, które ma dźwignąć
1637 8 | odpowiedzialność wobec bezwładności i lenistwa za ten bezmiar
1638 8 | lenistwa za ten bezmiar pracy i wysiłku, który dźwigać musi
1639 8 | niewyraźnie na dnie dusz i zestawiając z nim twardy
1640 8 | zestawiając z nim twardy i mozolny żywot, pytają się
1641 8 | potworną grą w chowanego i jakiś Rabelais naszej doby
1642 8 | wytwarzania własnego dumnego losu i jednym wybuchem potężnego,
1643 8 | opętaną fantasmagorię mięśni i żelaza. Nie można powtarzać
1644 8 | po swą odpowiedzialność i po swój ideał po ten właśnie
1645 8 | ideał po ten właśnie twardy i nadludzki sposób życia.
1646 8 | jest powszechną krzywdą i czyjąś winą - tak brzmią
1647 8 | czy coś nie daje nam żyć i pierwszym naszym dążeniem
1648 8 | mamy ubezwładnić, gdzie i kogo sparaliżować. Nienawidzące
1649 8 | wzajemnie myśli, przemycane i ukrywane przed samymi sobą
1650 8 | planu działania, potężnej i współczesnej, to jest dzisiejszym
1651 8 | na poziomie przez pracę i wolę ludzką osiągniętym,
1652 8 | właśnie zasadza się straszliwy i upajający - napoleoński
1653 8 | uczuć się jego świadomym ja i sprawcą, uczuć kulturę woli
1654 8 | sprawcą, uczuć kulturę woli i nieustannego natężenia nie
1655 8 | natężenia nie jako naszą krzywdę i czyjąś tam winę - ale jako
1656 8 | istnienia, wolę naszą, godność i prawo. Świadomość klasy
1657 8 | właśnie zasadza swą przyszłość i o tyle tylko ma ją w sobie,
1658 8 | tego dzieła, o ile wykuje i wychowa w sobie tak czującą,
1659 8 | tak pragnącą psychikę. I ktokolwiek bądź staje w
1660 8 | tkwiącemu w niej posłannictwu i zadaniu. Ruch klasy robotniczej
1661 8 | od pewnych psychicznych i moralno-prawnych własności.
1662 8 | nowoczesnego niewątpliwie czuje i myśli dziś w ten sposób
1663 8 | się do niego powołanym. I ta demokratyczna fikcja
1664 8 | zarówno myśli naukowej, jak i intuicji artystycznej, i
1665 8 | i intuicji artystycznej, i na miejsce jedynego odpowiadającego
1666 8 | człowieka z żywiołem w sobie i poza sobą, ukazuje fikcję
1667 8 | że z metody rozumienia i organizowania kultury uczyniono
1668 8 | konkretnej znajomości dziejowego i kulturalnego życia. Obchodzi
1669 8 | wymagające zrozumienia i szacunku, nie jako coś rzeczywistego
1670 8 | nie jako coś rzeczywistego i niezaprzeczalnego przede
1671 8 | złudzenie, przemijający pozór. I rzecz charakterystyczna:
1672 8 | jako jasno sformułowane i przemyślane przekonanie.
1673 8 | od postulatów szerokiego i pogłębionego życia, - negując
1674 8 | z pewnym bardzo swojskim i wygodnym stanem uczucia
1675 8 | nieustannego narastania i potęgowania się europejskiego
1676 8 | sobie samych niehistorycznie i tę naszą niehistoryczność
1677 8 | przymusową niedojrzałość i jedną z najgłębszych i najtajniejszych
1678 8 | niedojrzałość i jedną z najgłębszych i najtajniejszych sprężyn
1679 8 | Utrwalamy w ten sposób i systematyzujemy własne nasze
1680 8 | jednostkę niedojrzałość woli i myśli, zwykłą ignorancję
1681 8 | myśli, zwykłą ignorancję i t. p. cechami wyższości.
1682 8 | niedojrzałości kulturalnej i naszej, całkiem już naszą
1683 8 | mechanicznym uciskiem, bezładnym i chaotycznym oddziaływaniem
1684 8 | są różne postacie jednego i tego samego zjawiska. Przeciwstawiamy
1685 8 | wzrastającą niedojrzałość i przeistaczamy naszą niechęć
1686 8 | zagadnień. Chemicznie rozkładani i przeobrażani przez otaczające
1687 8 | zmian, które w nas zachodzą i tworzymy sobie całe mitologiczne
1688 8 | systemy, które pozwalają nam i nadal zachować ten stan
1689 8 | pozahistoryczny stan posiadania i druga, zrośnięta uczuciowymi
1690 8 | określonym środowiskiem. I rzecz dziwna: ustala się
1691 8 | życia Polacy spotykają się i rozumieją. l nie widzi się,
1692 8 | nasz, nieprzystosowanie, i usiłujemy dowieść przed
1693 8 | znaleźć słowa dla określenia i wypowiedzenia tego stanu
1694 8 | odczuwaniu. Wśród łamiących się i odbijających wzajemnie przeobrażeń
1695 8 | jest to coś, co nas porywa i niesie, tego się nie sprawdza,
1696 8 | jest wyrazem samoistności i swobody, inni wreszcie myślą,
1697 8 | zamkniętych wartościowań i doświadczeń: każdy naród
1698 8 | swym rozwoju. Przoduje tak i naród, który bezwiednie
1699 8 | samym procesem swego żyć i a stwarza w swych jednostkach
1700 8 | sprzyjającą wyrastaniu i rozwijaniu się tych cech
1701 8 | się tych cech psychicznych i moralnych, których wymaga
1702 8 | zagłuszają wybuchy buntu i protestu. Nie dajmy się
1703 8 | wyrażał się Carlyle, trwa i wzrasta głębokie, nie znające
1704 8 | Jak nieskończenie słabą i tchórzliwą wydaje się z
1705 8 | epoce. która wprost gnie się i łamie pod ciężarem coraz
1706 8 | procesie przeistoczenia i ani razu nie usiłowała jasno
1707 8 | razu nie usiłowała jasno i bezwzględnie zorientować
1708 8 | potwornym chaosie. Coś jest i coś się zmienia, to coś
1709 8 | poprosili, że ci "poza dobrem i złem" "rozrzutni" - szukają,
1710 8 | wybitnych utworów literatury i sztuki, ale pomimo to nigdy
1711 8 | nie był tak przypadkowy i chwiejny. Obcować z dziełami
1712 8 | jej wewnętrznej struktury i procesu dziejowego, który
1713 8 | abstrakcyjnej myśli ludzkiej, pojęć i wartości, wyrwanych z życia
1714 8 | wyrwanych z życia różnych epok i narodów jest jedną z najzjadliwszych
1715 8 | typowym przedstawicielem i aktorem ruchu młodopolskiego.
1716 8 | młodopolskiego. Teraz ona, oderwana i wyrzucona poza życie, zasadniczo
1717 8 | materializmie faktu. Miriam i Chimera wprowadzili nas
1718 8 | wiele, aby zarówno ci, jak i inni twórcy, stali się czynnikami
1719 8 | twórcy, stali się czynnikami i ośrodkami dziejowego wykolejenia.
1720 8 | niehistoryczność specjalnie i systematycznie hodował.
1721 8 | quem devoret. Zachód więc i jego kultura służyły przeciętnej
1722 8 | Polska do takich postaci i dzieł, w których z tych
1723 8 | dziejowych źródeł pozaczasowości i pozadziejowości w literaturze.
1724 8 | środowiskach kulturalnych i artystycznych i bynajmniej
1725 8 | kulturalnych i artystycznych i bynajmniej nie tylko u nas,
1726 8 | czasów drugiego cesarstwa i trzeciej republiki. Zwracam
1727 8 | zbadanie kultury umysłowej i artystycznej francuskiej
1728 8 | niezmiernie pouczających i ciekawych studiów dla analityka
1729 8 | jakiego rodzaju doświadczenia i przeżycia dziejowe ukrywają
1730 8 | w atmosferze kulturalnej i unoszącymi się w niej w
1731 8 | czystej myśli - pojęciami i wartościami. Sądzimy, że
1732 8 | pewnych innych form głęboko i intensywnie kulturalnego
1733 8 | kulturalnego odczuwania i pojmowania dziejowego życia
1734 8 | abstracto wielostronność i skomplikowanie zagadnień.
1735 8 | posiadać w sobie coś wybitnie i specyficznie antyartystycznego.
1736 8 | wyrasta ono z krzyżujących się i plączących oddziaływań wzajemnych.
1737 8 | przepływającemu przez nas i porywającemu naszą duszę
1738 8 | grasuje ono w krytyce i teorii literatury, psychologii
1739 8 | ono dość ściśle z odrębnym i jedynym w swoim rodzaju
1740 8 | Weźcie do ręki Misterie i przeczytajcie głębokie filipiki
1741 8 | jedynie znaczy żyć swobodnie. I wszelkie inne życie jest
1742 8 | pewne wskazane typy czucia i myślenia. Litość, braterstwo
1743 8 | życia została otamowana i ten to apel do środków psychicznej
1744 8 | irracjonalności. Nie dlatego żyje się i ginie dla czegoś, że jest
1745 8 | ma w sobie samem wartość i poza poddaniem się urokowi
1746 8 | chwil odnajdujemy dumną i tragiczną wolę, gotową zawsze
1747 8 | irracjonalnym, jedynym życiem i z niego wyrastają mu wszystkie
1748 8 | wprowadzonych przez wolę i myśl szematyzacji, życie
1749 8 | rzecz przeżyć w jakiś sposób i gdy wynikiem jakiegoś jednego
1750 8 | apelujemy do bezplanowości życia i zmieniamy perspektywę w
1751 8 | Hamsuna poznaje siebie żyjąc i przyjmuje odpowiedzialność
1752 8 | która wydała R. Kiplinga, i pomimo wielu różnic są pomiędzy
1753 8 | psychologii, z pogłębieniem i rozszerzeniem twórczości
1754 8 | z tysiącznych strumieni i rozlewa się naokoło nas
1755 8 | rodzeniu się zetknięcia i działania na siebie żywiołowego
1756 8 | psychologii hoduje się niemoc woli i obłudę myśli. Poprzestajemy
1757 8 | ma jakieś zjawisko życia i czy w ogóle ma znaczenie,
1758 8 | których coś z kimś się dzieje i niewiadome, co też o tym
1759 8 | ogóle sam ktoś, a nawet i samo coś staje się wątpliwe -
1760 8 | od pracy intelektualnej i artystycznej kompozycji,
1761 8 | krzyżujących się kierunków i zagadnień. Wybrałem przykład
1762 8 | ona chybotać nad absurdem i niemożliwością, nie zostaje
1763 8 | zadość jednak, gnąc się i wynaturzając pod ich ciężarem.
1764 8 | życia, jakiem jest ono, i na jego podstawie oprzeć
1765 8 | elementy, z których krytyk, i to jest jego twórcza rola,
1766 8 | twórczości, aż złączą mu się one i zleją w niebywałe dotąd
1767 8 | ona samą siebie z niebytu i samym obrazem swym siebie
1768 8 | chroniącej przed nią niemocy. I rozstrzyga o tym jedna,
1769 8 | mamy u niego, zarówno jak i u Waltera Patera np. tę
1770 8 | od życia, zamyka w sobie i ze swego zawieszonego w
1771 8 | nie wiedząc, że natężenie i praca, które doprowadziły
1772 8 | pewna sfera wychowawczych i normujących wpływów. Tę
1773 8 | historycznej, gdy to szukani e racy i swego istnienia w sztuce,
1774 8 | zwrócone ku życiu oblicze i sam obraz piękna miał tu
1775 8 | Zamiast tego dochodzi ona i doprowadza do przeświadczenia,
1776 8 | które ją wytworzyło, niema i nie może mieć znaczenia,
1777 8 | odwracając się od niego i ignorując je. Swoboda zostaje
1778 8 | zostaje tu skradziona życiu i wyjałowiona, ze zwycięstwa
1779 8 | różnicę w wyrobieniu smaku i talencie.~Dalsze wyniki
1780 8 | jak krew, odpowiedź, po co i jak chce żyć na tym poziomie.
1781 8 | międzynarodowości nauki i sztuki. Jest w tym bardzo
1782 8 | abstracto istniejących norm i typów - pojęta jako zbiorowość
1783 8 | stosuje się to do literatury i sztuki. Każde pojęcie, każda
1784 8 | zapożyczeń z obcych kultur i łudzimy się, że to jest
1785 8 | biologiczną wartość człowieka i społeczeństwa wizji- w indywidualną
1786 8 | sześciu lat na różnych polach i różną bronią walczę z tym
1787 8 | Narzędziem zasadniczym była i jest w mojej pracy filozofia.
1788 8 | siebie, później w miarę sił' i wpływu dla kulturalnego
1789 8 | wyzwolenie od przesądów i błędów, tłumiących samą
1790 8 | ilość tych moich błędów i pomyłek pochodziła stąd,
1791 8 | ze swego widnokręgu myśli i zagadnienia, które uważałem
1792 8 | wchodzi w dziedzinę głębokiej i świadomej myśli filozoficznej -
1793 8 | dzisiejszej wśród Europy i będą dążyli z całą bezwzględnością,
1794 8 | Pamiętajmy bowiem, że jeden i ten sam zasób sił zmienia
1795 8 | sposób są one skoordynowane i nikt z nas nie wie, jaką
1796 8 | byłaby cała dziś pracująca i rozpaczliwie targająca się
1797 8 | gdyby posiadała ona zbiorową i prawdziwie nowoczesną, to
1798 8 | koordynującą dzisiejsze wysiłki i rozwiązującą dzisiejsze
1799 8(*) | Krawędzi Władysława Reymonta i niema chyba pisarza w Polsce,
1800 8(*) | zaczyna się jakaś dziwaczna i paradoksalna automistyfikacja.~
1801 9 | cesarstwa; koncepcya sztuki i psychologia Flauberta. Świadomość
1802 9 | Flauberta. Świadomość kulturalna i dzieje. Emil Zola i wiara
1803 9 | kulturalna i dzieje. Emil Zola i wiara w naukę. Bezwzględna
1804 9 | stanowi bardzo wdzięczny i pouczający przedmiot studiów
1805 9 | stosunków między społecznie i historycznie uwarunkowaną
1806 9 | psychiką, a wartościami i kierunkami artystycznymi.
1807 9 | dwoma momentami jednego i tego samego zasadniczego
1808 9 | narażona jest pedagogia, i tu i tam materia psychiczna
1809 9 | narażona jest pedagogia, i tu i tam materia psychiczna wypracowywana
1810 9 | rozpościera się wpływ krytycznej i pedagogicznej działalności. -
1811 9 | pewien rozpatruje zjawiska i kierunki literackie z punktu
1812 9 | nieprzydatności ustalonych określeń i klasyfikacji literackich.
1813 9 | literatury dokonywane były i są zazwyczaj na zasadzie
1814 9 | zewnętrznych powinowactw. Różnice i pokrewieństwa głębszej struktury
1815 9 | pewnych zasadniczych postaw i literackich punktów widzenia
1816 9 | Kto studiuje uważnie listy i dzieła Flauberta, spostrzega,
1817 9 | się nie zawsze w jednej i tej samej postaci. Wydaje
1818 9 | sobą, roztapia się w nim - i ten tak przepojony indywidualnością
1819 9 | nie tylko do Zoli, lecz i do Elemira Bourgesa, do
1820 9 | Bourgesa, do Mallarmégo i jednocześnie do Anatola
1821 9 | jednocześnie do Anatola France'a i Laforgue'a. To nie znaczy
1822 9 | pierwszego, dwoma formami jednego i tego samego upadku. Sztuka
1823 9 | się poprzez nie do sztuki i piękna. Sztuka nie jest
1824 9 | faktu, że przepływa ono i przez jego wnętrzne - beztęczowym
1825 9 | beztęczowym potokiem, ciężką i nudną falą powszedniości.
1826 9 | swobodnym widzeniu sztuki. I nie zmienia to bynajmniej
1827 9 | dwóch płaszczyzn: życia i sztuki. Gdy wchodzi on w
1828 9 | wartości. Istnieje ono dla nas i w nas, ale jakby nie przez
1829 9 | przeżywa, zużywa człowieka i nie jest jego dziełem, lecz
1830 9 | było zrazu ich radością i siłą; nagle to samo życie,
1831 9 | oto jedno jesteście ty i odwieczny chaos. Ja ludzkie
1832 9 | położenia, władcą głębokich i potężnych sił, lecz ten
1833 9 | zawiera w sobie jego zagładę i rozwierają się huczące fale
1834 9 | rozwierają się huczące fale i samo j a znika, jako ich
1835 9 | jako ich kształt chwilowy i przelotny. Zola nie analizował
1836 9 | amorficznego liryzmu, w ciężki i grząski panteizm. Każda
1837 9 | dla niej samej to życie i działanie. Środowisko społeczne
1838 9 | widzi zjawiska konkretne i indywidualne, nie zaś abstrakcyjne
1839 9 | swe zęby jednostkowe losy i w sposób całkowicie nieobliczalny
1840 9 | najmniejszej lojalności wobec typów i form życiowych, które sam
1841 9 | badań tego samego typu, co i rzeczywistość przyrodnicza. *~
1842 9 | wszystkie, jakimi zajmuje się i może zajmować się przyrodoznawstwo
1843 9 | jest samo istnienie siły i jej kierunek. Problem społeczny
1844 9 | Nie o poznanie tu idzie i nie o techniczne wyzyskanie
1845 9 | opanować wytwórczość społeczną i kierować nią bez udziału
1846 9 | istnienie, o stworzenie i samowychowanie pewnego typu
1847 9 | tym samym znaczeniu, co i przyroda: chodzić mogło
1848 9 | wobec niej tylko o poznanie i zastosowanie wyników tego
1849 9 | racjonalistą do głębi duszy i niezaprzeczalnym romantykiem.
1850 9 | poznania, proces klasyfikacji i idealizacji myślowej ukazywał
1851 9 | zrozumienie "prawa" życia i zużytkowania tego poznania.
1852 9 | strukturę społeczną stany i nadaje im znaczenie niezależne,
1853 9 | psychicznym, które powstają i istnieją jedynie na tle
1854 9 | pozostaje zasadniczo bez zmiany i żadna głębsza i istotna
1855 9 | bez zmiany i żadna głębsza i istotna zmiana zajść w nim
1856 9 | wystąpi świadomość wytwarzania i pracy, twardego i zdobywanego
1857 9 | wytwarzania i pracy, twardego i zdobywanego w nieustannym
1858 9 | Zoli Paturot był lirykiem i wierzył w te ciężkie emanacje
1859 9 | życia - uznaje za sam byt i na podstawie jej formułuje
1860 9 | Zola wierzył, że byt jest i ma być poznany, w tym poznaniu
1861 9 | poznaniu widział swe zadanie i prawo wewnętrzne. U innych
1862 9 | ogólnego widzenia poety. Logika i namiętności logiczne były
1863 9 | Zadowolenie klasyfikatora i architekta było tym stanem
1864 9 | pozwalał mu znosić "zastaną" i odtwarzaną rzeczywistość.
1865 9 | zmienionej. Gdy czytamy listy i dzienniki Baudelaire'a,
1866 9 | poecie, jako nieprawdopodobne i paradoksalne zmyślenie.
1867 9 | z jakimś ogólnym planem i zarysowuje się ona im na
1868 9 | właśnie, jaką jest, konkretnej i czuciowej, zmysłowej i teraźniejszej -
1869 9 | konkretnej i czuciowej, zmysłowej i teraźniejszej - jakimś podziemnym
1870 9 | jak niezmiernie rzadką i trudną jest taka odwaga
1871 9 | trudną jest taka odwaga i nie znająca ucieczki przed
1872 9 | surową szkolę artystycznej i wewnętrznej uczciwości.
1873 9 | ludzkość przeciwko szatanowi i grzechowi. Nic tu nie jest
1874 9 | przecież równoważnik najwyższej i najpełniejszej rzeczywistości:
1875 9 | przenikliwymi, tak głęboko i mężnie sięgającymi w życie
1876 9 | znajdować w stanie duszy i myśli, mogącym służyć za
1877 9 | do własnych swych przeżyć i doświadczeń. Znaczenie jego
1878 9 | sfer subiektywnego odczucia i rzeczywistego, dziejowego
1879 9 | dla niego jedyną wartość i słowo miało go oddać nie
1880 9 | sposób jedyny, całkowity i na zawsze niezmienny. Gdy
1881 9 | zmienić się, iż wartość aktów i uczuć nie jest stała, że
1882 9 | demokracja jako taka nie wydała i nie wyda nigdy klasycznego
1883 9 | treściowych określeń duszy i, tacy "mistycy" jak Maeterlinck
1884 9 | najwyższe finezje pułapkami i przynętami na kołyszącą
1885 9 | przynętami na kołyszącą się i chwiejną duszę tłumu. O
1886 9 | filozoficznych - Proudhon, i można się zawahać, zanim
1887 9 | w coś, co siebie nie zna i jest nieokreślone. Dla Baudelaire'
1888 9 | kulturalnej współczesnych swoich i określa ją jako stan upadku
1889 9 | określa ją jako stan upadku i grzechu. Nie usiłuje on
1890 9 | pocieszenia; daje to, co widzi i tak, jak widzi. Przezwycięża
1891 9 | dodatnie - znaczenie, że zawsze i wszędzie stanowi ta psychika
1892 9 | same siebie za par force i mocą definicji postępowe**.
1893 9(*) | według fałszywych metod i ulegających dogmatycznym
1894 9(*) | z pod władzy naturalizmu i socjologicznego zboczenia,
1895 9 | iż wszystko, co myślimy i czujemy, musi mieć dodatnie
1896 9 | nigdy w życiu umysłowym i moralnym - z rzeczywistością.
1897 9 | inteligencji formą obłudy moralnej i nierzetelności umysłowej.
1898 9 | się sam z sobą, dla siebie i wobec siebie. Znajduje się
1899 9 | Nic wielkiego nie powstało i nie powstanie nigdy w świecie
1900 9 | tego, co się nam wydaje i nie w świat naszego wydawania
1901 9 | wydawania się, mniemania i złudy pada każda przeżyta
1902 9 | wszystko się żłobi, pozostaje i pozostawia bardzo realne
1903 9 | miękkim falowaniem marzeń i nastrojów, ten nie zdoła
1904 9 | wytwórczości świadomość i ta zastygła w jego prawdomównej
1905 9 | wielokształtny świat grzechu i kłamstwa. Gdy od Baudelaire'
1906 9 | dali. Wzruszenie przemija i znowu szarzeją barwy, sztywnieją
1907 9 | związany z żadnym określonym i odczuwanym jako wartościowe
1908 9 | miarę naszych przypływów i dogasań jest cały świat
1909 9 | jest on wobec nas martwy i głuchy. Dla świadomości,
1910 9 | zależy od naszych wzruszeń i uczuć, nie daje się ująć
1911 9 | łącznikiem pomiędzy człowiekiem i istnieniem. Oczywiście świadomość
1912 9 | jest tym bardziej wyłączna i całkowita, iż wypełnia ono
1913 9 | dziedziną, w której ukazują się i znikają zabarwione i przekształcone
1914 9 | się i znikają zabarwione i przekształcone przez wzruszenia
1915 9 | przeistaczanie się, rozpalanie się i ugasanie obrazów. Doznaje
1916 9 | głębszym, istotniejszym i pierwotniejszym, niż społeczeństwo
1917 9 | pierwotniejszym, niż społeczeństwo i określone przez stosunek
1918 9 | momenty, w których ona poznaje i ujmuje prawdę. Wszystko
1919 9 | indywidualny jest tylko wyrazem i skutkiem nierozbudzenia
1920 9 | Życie indywidualne określone i konkretne jest jakby niedojrzałym
1921 9 | walczącej o swoje istnienie i w walce tej wytwarzającej
1922 9 | przeistaczana przez nie i te swoje emocjonalne transformacje
1923 9 | przekształcanych w symbole, jak i wzruszeniowość stanowiąca
1924 9 | wzruszeniowości nad umysłem i wolą. Wzruszenia odgrywają
1925 9 | oddźwięk, budzony przez myśli i wyobrażenia decyduje, czym
1926 9 | kierunek, lecz charakterystyką i analizą struktury społeczno-psychicznej
1927 9 | postawą życia duchowego. I z tego punktu widzenia jest
1928 9 | jakich posiada dziś prawość i męskość myślenia i woli.
1929 9 | prawość i męskość myślenia i woli. Ginie tu właściwie
1930 9 | rozpłynięcie się nie jest i nie może być nigdzie ujęte,
1931 9 | to one w sposób określony i nawet po usunięciu pojęcia
1932 9 | pozostawimy na stronie logiczne i w ogóle intelektualne wyznaczniki
1933 9 | jest poczucie ciągłości i tożsamości życia, tj. poczucie,
1934 9 | Jest to fakt niezmienny i niezależny od naszej woli.
1935 9 | jedynie bardzo rzetelnej i ciężkiej pracy duchowej.
1936 9 | wszystkich prawdziwie wielkich i głębokich natur. Stanowisko
1937 9 | czymś, co się nam śni, życie i wytwory życia, prawdy są
1938 9 | kierunek jako szkoła myśli i na to znajduję tę tylko
1939 9 | odpowiedź: chorobą myśli i woli, fermentem, rozkładającym
1940 9 | utrzymywanym przez złe i dobre wróżki królestwie -
1941 9 | tego falowania wzruszeń i uczuć, które ma w sobie.
1942 9 | życia. Jest to szerokość i rozległość całkowicie złudna.
1943 9 | ludzkich czynów, mroczny i surowy grunt historii. Tu
1944 9 | tylko niejako kondygnacje i pogłębienia snu. Symboliczna
1945 9 | snu. Symboliczna krytyka i historia twórczości wytrawia
1946 9 | istniejącego.~Dla symbolizmu świat i człowiek są wieczni, istnieją
1947 9 | sposób ośrodkiem jednego i tego samego wzruszeniowego
1948 9 | samego wzruszeniowego życia. I w ogóle symboliczna synteza
1949 9 | poprzestaje na emocjonalnym życiu i z punktu tego życia rozważa
1950 9 | różnice między stanowiskami i poglądami, powstaje jedność
1951 9 | jedność fizjologii ludzkiej. I symbolizm ten właściwie
1952 9 | dwie dziedziny: historia i fizjologia są do pewnego
1953 9 | myśl własnych swoich praw i potrzeb pierwiastki kulturalne.
1954 9 | samą siebie za podstawę i normę czynnego, społecznego,
1955 9 | uchyla się spod kontroli i inicjatywy świadomości.
1956 9 | konsekwencjach. Oczywiście i tu nie możemy objąć wszystkich
1957 9 | tych wszystkich myślicieli i poetów francuskich, którzy
1958 9 | którzy starali się ująć i przezwyciężyć paradoksalne
1959 9 | znaczenie jako przewodnik i środek orientacyjny pewnego
1960 9 | ignoruje ten stan rzeczy i w swym mniemaniu styka się
1961 9 | przeobrażające zdarzenia i zmiany. Wszystko to widzieliśmy
1962 9 | włada. Zrozumiał jednak i dalsze konsekwencje tego
1963 9 | życie idzie swymi drogami i nie zależy od tych patetycznych
1964 9 | gestów, tragicznych załamań i pogłębień, poprzez jakie
1965 9 | jego jest bardzo prawdziwa i raz na zawsze nie do poprawienia,
1966 9 | zawsze nie do poprawienia, i tak ze wszystkim: niezależnie
1967 9 | ciągnie nas swoimi drogami, i Laforgue daje właśnie ten
1968 9 | hamletyzującej metafizyki i ironiczną, nie oglądającą
1969 9 | To, co jest niedorzecznym i potwornym z punktu widzenia
1970 9 | świadomości, staje się jednak, i ludzie, którzy żyli myślą
1971 9 | jednak naprawdę rzetelnie i raz na zawsze. I wszystko
1972 9 | rzetelnie i raz na zawsze. I wszystko jest tak samo naprawdę,
1973 9 | Jest więc jednocześnie i bunt, i płacz świadomości
1974 9 | więc jednocześnie i bunt, i płacz świadomości za światem,
1975 9 | świadomości za światem, i śmiech z donkiszotującej
1976 9 | donkiszotującej świadomości, i westchnienie więcej niż
1977 9 | pobłażliwej miłości ku niej, i szyderstwo, które nie wiadomo
1978 9 | odcienie żyją w każdym zdaniu i dlatego też każde zdanie
1979 9 | papierowym szelestem niby maska i krew przysycha tak do różu,
1980 9 | Maskarada zwycięża samą śmierć i wybucha ponad nią śmiechem,
1981 9 | nierzeczywiste. Jest tu i przeczucie, że żywioł może
1982 9 | żywioł może mieć słuszność, i ironia wobec tej nowej postaci
1983 9 | nowej postaci romantyzmu, i tęskne spojrzenie ku światu
1984 9 | spojrzenie ku światu lampionów i masek, przezierających się
1985 9 | przezierających się w styksowej fali, i miedziane kroki przeznaczenia,
1986 9 | miedziane kroki przeznaczenia, i trzepotanie wachlarzy z
1987 9 | sentymentalną historią o pasterzu i pasterce. Serce jest tu
1988 9 | zamaskowane, że sam los się myli i łudzi się, że nic nie rozdeptał
1989 9 | się, że nic nie rozdeptał i gdy nagle dobiega dziecięcy
1990 9 | ludzkim połączeniem błazeństwa i bólu. Gdy się objęło całe
1991 9 | świadomość, wystarcza go uznać i zająć w nim miejsce. Pruscy
1992 9 | roku, czytając Hartmanna i Schopenhauera, dla odpoczynku
1993 9 | rozkochała się w pruskim bucie i z tego związku wbrew naturze
1994 9 | marzenie rzeczy kosztownych i jedynych, zmiażdżonych przez
1995 9 | czuje się nieustannie trzask i zgrzyt, głuchy jęk deptanej
1996 9 | dzisiejszy automatyczny i bezwiedny proces zbiorowego
1997 9 | postaciami odczuwania życia i świata przez świadomość
1998 9 | przeanalizowanych tu przez nas pojęć i kierunków artystyczno-myślowych
1999 9 | unosząca się na jej powierzchni i niezdolna jej pojąć. Romantyzm,
2000 9 | jako różne formy jednego i tego samego zasadniczego
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3117 |