Part

  1   Ded    |        podtrzymaniem, gruntem, do którego dążyło słowo niewypowiedziane,
  2     1    |          narzędzi samozachowania, którego wynikiem miało być takie
  3     2    |          samego społeczeństwa, od którego, wyodrębniając się, rozpoczął
  4     2    |           z niego Maurycy Barres, którego wpływ na styl i poglądy
  5     2    |           jakikolwiek plan życia, którego mu brak, i idealizuje to
  6     2    |        Pisał je Proudhon, mistrz, którego pora by już z zapomnienia
  7     2    |       dziejowym, ponad którym i z którego wykrystalizował się romantyzm,
  8     2    |     scharakteryzować stan rzeczy, którego poszczególnym wyrazem tylko
  9     2    |  biologicznego procesu, w obrębie którego powstaje, tylko dla życia,
 10     2    |        jesteście nimi do żłobu, z którego jecie. Polska pracująca,
 11     3    |          jak na społeczeństwo, do którego należą, sypią się razy,
 12     3    |          strasznego zwaliska, pod którego ciężarem szamoce się i zmaga
 13     3    |          świat pozaludzkich zjaw, którego obecność czuł głębokim dreszczem,
 14     3    |    widzimy jeszcze zwalisko, spod którego groźna, skrwawiona dłoń
 15     3    |         sobie naturę tego tak, od którego się oddziela: to przecież
 16     3    |         którą znali, był świat, z którego wyszli, zabity szczelnie
 17     4(*) |         dziedzinie jest mistrzem, którego szkole poddać się musi każdy
 18     4(*) |       dziś pisarz socjalistyczny, którego miejsce w historyi myśli
 19     4    |        być uznany tylko człowiek, którego życie pozostaje w bezpośrednim
 20     4    |        zawsze i społeczeństwo, do którego należymy: ono też stanowi
 21     4    |           odciętych od życia, dla którego chcieli pracować. Dziś mit
 22     5    |       lecz to macierzyste łono, z którego powstaje życie. Każdy samoistny
 23     6    |     określiwszy proces życiowy, z którego wykrystalizowuje się myśl
 24     6    |          na podstawie świata, bez którego obejść się nie może, lecz
 25     6    |         obejść się nie może, lecz którego nie rozumie, nie ceni t.
 26     7    |          związku ze stanowiskiem, którego wyrazem jest Stygmat, myśli
 27     7    |           nich; poza człowiekiem, którego życie kształtowała. Odrodzić
 28     7    |        życia ducha, zadaniem, bez którego dopełnienia życie świata,
 29     7    |            chrześcijańskie życie, którego dotąd nie było. Uczestnictwo
 30     7    |          który przezwyciężali, od którego ucisku wyzwalali się była
 31     7    |   uwarunkowane były przez proces, którego sens prawdziwy polegał na
 32     7    |          społecznych. Proces ten, którego zakończenie leży w niezbyt
 33     7    |    Słowacki bliski był stanu, dla którego nie ma innego imienia, jak
 34     8    |        twardym dziełem ludzkości, którego stroną zewnętrzną są społeczeństwa,
 35     8    |          kamieniem filozoficznym, którego poszukiwania kryją się poza
 36     8    |        rzeczywistym, człowiekiem, którego wielka wychowawcza rola
 37     8    |       biologicznego procesu, mocą którego sam człowiek siebie przeobraża
 38     8    |          martwy przestwór, pośród którego czuje się ona całkowicie
 39     8    |        właśnie glebie, gruntem, z którego on wyrasta i czerpie swoje
 40     8    |       jest rzeczywiste podłoże, z którego wydobywa się jak obłok odurzający
 41     8    |    ciągłością zbiorowego życia, z którego powstała, odrywa się od
 42     8    |        niż myśli. Stanem uczucia, którego zanalizowanie pali wstydem:
 43     8    |        jako rezultat. Rezultat, z którego bierzemy tyle, ile nam potrzeba
 44     8    |           zasadnicze przeżycie, z którego powstał ten subiektywizm
 45     8    |      niweczą sam zmysł, za pomocą którego mogłyby być ujęte. Własna
 46     8    |         właśnie typu życia, z pod którego nikt się wyłamać nie zechce.
 47     8    |        stwarza typ człowieka, dla którego takie właśnie życie jest
 48     8(*) |         chyba pisarza w Polsce, u którego nie dałoby się zauważyć
 49     9    |         przymusową, złudzeniem, z którego nie możemy się wyzwolić.
 50     9    |           wieszczbiarskiego, mocą którego usiłowała psychika starożytna
 51     9    |      przeżycia w twórcy a tym, na którego twórczość działa. Ta strona
 52     9    |         zasadniczego typu życia o którego scharakteryzowanie tu chodzi.~
 53     9    |        dziejowo-społeczny proces, którego natury świadomość nie rozumie,
 54     9    |           jest tu całym dramatem, którego wynik ostateczny ginie wam
 55    10    |       zdumiewającym stanie duszy, którego głębokość odsłania się nam
 56    10    |        jako prawdziwego władcę, w którego ręce składają swe losy wszyscy,
 57    10    |           podłożem psychicznym, z którego rodzą się najbardziej intensywne,
 58    10    |        śmierci wielkiego pisarza, którego oby jak najprędzej zaczęto
 59    10    |          mającym z procesem, mocą którego myśl jest możliwa. Dlatego
 60    10    |           momenty procesu, na tle którego powstały te perypetie. Świadomość
 61    10    |        zapoznaje naturę gruntu, z którego wyrasta; przeciwnie, uważa
 62    11    |          ten rys konstrukcyjny, o którego zrozumienie iść powinno
 63    11    |  przeciwko całemu stanowi rzeczy, którego momentem ono było. To włoska
 64    11    |     obcować jak z wielkim życiem, którego fale unoszą nas ku szczytom,
 65    11    |         tło tych wzruszeń, tło, z którego zdają się one wyrastać i
 66    11    |      życia gdy płynie, źródłem, z którego może powstać czyn: jeszcze
 67    11    |             to sam potok życia, z którego wychyli się nasze jutro,
 68    11    |      powracamy do zestawienia, od którego zaczęliśmy naszą charakterystykę.
 69    11    |        przecież cały ten świat, z którego ja nasze wyrasta, glebą
 70    11    |        stulecia stanu i nastroju, którego znamienną cechą jest nieobecność
 71    12    |          się jak gdyby źródłem, z którego samo życie płynie. Gdy zaś
 72    12    |        zmienia życie historyczne, którego są one wynikiem, w bezpośrednie
 73    12    |        Mistyk jest człowiekiem, w którego duchowym życiu historia
 74    12    |     skrzętnie gromadzi ten chaos, którego ofiarą pada następnie.~Ten
 75    12    |      obiera świadomość w świecie, którego jedyną właściwością jest
 76    13    |           w duszy taki zakątek, z którego rozlewa się dziecinna, słodka
 77    13    |          Reymont.~Znamy świat, do którego należy Reymont i Sieroszewski;
 78    13    |           więcej niż pisarzem, od którego oczekuje się książek; żąda
 79    13    |        Istnieje społeczeństwo, do którego i ja należę; posiada ono
 80    13    |   świadomością społeczeństwa, dla którego kształty życia zlewały się
 81    13    |       Dostojewski. Jest to świat, którego ewangelia zlała się z plastycznym
 82    13    |           tej świadomości. Poeta, którego głębia uczucia porwała aż
 83    13(*) |           tym dnem psychicznym, z którego wyrasta wola. U Żeromskiego
 84    13    |  muzykalnego antropomorfizmu.~Ja, którego zanik widzieliśmy, jest
 85    13    |          opierają się na życiu, z którego wyrastają, ich wartość jest
 86    13    |        życie grzebie jej świat, z którego wyrosły wszystkie jej wartości.
 87    13    | subiektywizm, obcy światu, na tle którego on wyrósł - rozumnej woli,
 88    14    |        procesu duchowego poety, z którego wyłaniały się jego dzieła.
 89    14    |       tego centralnego ogniska, z którego bije piorunem narodowa wola
 90    14    |         Stare gromadzkie życie, z którego wyszła, z którego wyrosła
 91    14    |        życie, z którego wyszła, z którego wyrosła jednostka, posiada
 92    14    |           tle zbiorowego życia, z którego wyrosło, w związku z nim.
 93    14    |         tresowany rycerski sokół, którego żywi młody paź kawałami
 94    14    |         tego zasadniczego punktu, którego już dotknęliśmy. Poeta dokonać
 95    14(**)|         jeden w Polsce męczennik, którego cierpienia nie obchodzą
 96    14    |        się. Reprezentuje grunt, z którego narodowa demokracja zeszła,
 97    14    |      przyjmujemy samo to życie, z którego się to piękno zrodziło.
 98    14    |           w swym imieniu życiu, z którego wyrosła? Znaczyłoby to,
 99    14    |       którym się wie, że jest, do którego się pragnie mieć zaufanie,
100    14    |       pragnie mieć zaufanie, lecz którego się nie zna. Wyspiański
101    14    |          centralna myśl, punkt, z którego wyrasta dzisiejsza nowoczesna
102    14    |           sformułowaną u pisarza, którego książka stanie się dla każdego,
103    14    |       nadzwyczajnym zagadnieniem, którego znaczenie tu dopiero może
104    14    |        narodami głębokie życie, z którego wyrastają one, czujemy pod
105    14    |         prawdy. To jest punkt, od którego nie możemy odstąpić, gdyż