Part

  1     1      |     Zapanować nad samym sobą, siebie samego tworzyć, być artystą i twórcą
  2     1      |       własnego przeznaczenia, siebie samego znać i posiadać w ten tylko
  3     1      |       własnym, świadomym stwórcą, by samego siebie swobodnie i świadomie
  4     2      |            niezdolnej do wytwarzania samego, społecznego życia. Zwrot
  5     2      |            są tak zrośnięci z logiką samego życia naszego społeczeństwa,
  6     2      |             jako moment w życie tego samego społeczeństwa, od którego,
  7     3(****)|              od wyników myślowych do samego procesu życia, które je
  8     4      |            już z życia, nie wyrwie z samego jego przęsła, zarówno marzenia
  9     4      |      związane są z przekształceniami samego ustroju, z przekształceniami
 10     4      |                jest zawsze hipostazą samego społecznego życia, jego
 11     4      |               że mocą jednego i tego samego procesu dochodził do stosunków
 12     4      |               minionej świadomości z samego życia. Jako fakt pierwotny
 13     4      | indeterminizm zasadniczy są podstawą samego determinizmu; aby naprawdę
 14     5      |          Inną zaś rzeczą jest bronić samego siebie od zagłady duchowej,
 15     6      |              Tak na przykład do tego samego zasadniczo typu - należy
 16     7      |            archeologii i filologii i samego sposobu wyzyskiwania ich
 17     7      |  pełnokrwiste i rzeczywiste kształty samego życia. I tu występuje przed
 18     7      |         związek z nim - nabiera tego samego charakteru bezwzględności.
 19     7      |             było to wszystko dziełem samego ducha, sama zaś rzeczywistość
 20     7      |            lub też nie dostrzegający samego trudu życia, szybujący ponad
 21     7      |           wyrastają z jednego i tego samego dziejowego podłoża. Myśl
 22     7      |         wyczuwa się u niego obecność samego zagadnienia: nowoczesna
 23     7      |         wymaga uczciwego stosunku do samego siebie. Tragicznym jest
 24     7      |          sobą czuje, a nie zaś tylko samego siebie znosi. Kto może na
 25     7      |            siebie znosi. Kto może na samego siebie patrzeć z góry, lub
 26     7      |         Piękno czerpie trwanie swe z samego siebie. Duch jest dla Słowackiego
 27     7      |         myśli, ale nie przezwyciężył samego antropomorfizmu. Ludzki
 28     7      |              narodzie, nie zdoła już samego siebie twórczo przeżyć poza
 29     7      |              zbiorowego instynktu do samego siebie. W postaci idei -
 30     8      |            rozpatrzenia tej sprawy u samego Ibsena. Tu konstatuję tę
 31     8      |              konkretne przetwarzanie samego siebie jest typem rzeczywistości.
 32     8      |        umacnia biologiczną miłość do samego siebie, prawną i wychowawczą
 33     8      |           grzmiących programów wobec samego wiru psychicznego, jaki
 34     8      |         potęguje się wprawiany przez samego człowieka w ruch - mechanizm
 35     8      |     Panglossa, który wreszcie chwyci samego siebie na gorącym uczynku
 36     8      |              postacie jednego i tego samego zjawiska. Przeciwstawiamy
 37     8      |       bezwzględnego tragizmu poprzez samego siebie, umierają za swoje
 38     8      |       przeżywaniu idzie o to, aby za samego siebie nigdy nie odpowiadać.
 39     8      |              wydobywa się psychika z samego procesu organicznego życia.
 40     8      |             właśnie stwarza. Ująwszy samego siebie w nim, zaprzecza
 41     9      |             momentami jednego i tego samego zasadniczego procesu. Jest
 42     9      |         dwoma formami jednego i tego samego upadku. Sztuka staje się
 43     9      |         Idzie nam tu bowiem o ujęcie samego procesu wartościowania życia,
 44     9      |        procesu wartościowania życia, samego sądu o nim, tego irracjonalnego
 45     9      |          była przedmiotem badań tego samego typu, co i rzeczywistość
 46     9      |     znaczenie niezależne, głębsze od samego społeczeństwa. Przyroda
 47     9      |              usiłuje on stworzyć dla samego siebie, czy dla innych pocieszenia;
 48     9      |      struktury społeczno-psychicznej samego kierunku. Pod tym względem
 49     9      |             ośrodkiem jednego i tego samego wzruszeniowego życia. I
 50     9      |           zmienia to jednak w niczym samego zasadniczego typu życia
 51     9      |              one niewątpliwie z tego samego podłoża dziejowo-kulturalnego,
 52     9      |       subtelności. Powtarza on wobec samego siebie, własnego wychowanego
 53     9      |           różne formy jednego i tego samego zasadniczego faktu: historyczno-społecznej
 54     9      |     niebywałe. Wydobyć ze świata i z samego siebie oryginalne wzruszenie,
 55    10      |           nie zaprzecza, nie zabija; samego siebie można ująć jedynie
 56    10      |     działalności, ale także i siebie samego. Młoda Polska nie chciała
 57    10      |           ulega twórca, są wymagania samego przedmiotu, poznawanej i
 58    10      |               i chociażby nikt prócz samego poety nie był w stanie skontrolować
 59    10      |               jako zerwania z powagą samego życia, lecz przeciwnie,
 60    10      |     niejednokrotnie u jednego i tego samego pisarza w naszych oczach
 61    10      |          zachować męstwo, czerpiąc z samego siebie bez żadnej bytowej,
 62    10      |        pojmowane w sposób zależny od samego życia; jako środowisko ukazuje
 63    10      |             igraszką sił przez niego samego bezwiednie stwarzanych.
 64    10      |     życiowego typu, i to typu, który samego życia nie wytwarza, przyjmuje
 65    11      |           oświetlenia jednego i tego samego głębokiego, zasadniczego
 66    11      |             kartach nie wyczuje tego samego zasadniczego akcentu, ten
 67    11      |           dwie strony jednego i tego samego procesu. Aby móc tak z całym
 68    11      |     interesowność naszego ja, trzeba samego siebie rozpławić w wielkiej,
 69    11      |            cały pragnie spalić. Boga samego obdarzyć swym nadmiarem:
 70    11      |           dwa bieguny jednego i tego samego wzruszenia, które schłonęło
 71    11      |            człowiek może w ogóle tak samego siebie posiadać, aby żyć
 72    11      |         głębi duszy napotykamy je, z samego dna naszego psychicznego
 73    11(*)   |           dobrocią. Gdy się nie chce samego siebie skrzywdzić ich niezrozumieniem -
 74    12      |               który nie chce przyjąć samego siebie, któremu każda rzeczywistość
 75    12      |           wyrzucenie na zewnątrz nas samego poznawczego procesu, systematyzującej
 76    12      |              w równej mierze do tego samego, ambrą woniejącego, buduarowego "
 77    12(**)  |              te ostatnie wyrastają z samego życia, a nie są dowolnym
 78    12      |              i historii, jego, który samego siebie we własnym ciele,
 79    12      |           niedostrzegalnie dla niego samego zmienia się i rozkłada w
 80    13      |             zachwyt, przywiązanie do samego siebie. Życie tworzy, wyłania
 81    13      |           świętości w takiej miłości samego życia, czy nie jest to pierwiastkiem
 82    13      |         uznawany za coś odrębnego od samego konkretnego życia, że pozostaje
 83    13      |          kultury, ten naturalnie i z samego Homera zrozumiał nieskończenie
 84    13      |              wyczuć jako winy naszej samego naszego normalnego istnienia;
 85    13      |            zdrady człowieka względem samego siebie. U nas moralizatorska
 86    13      |             Żeromskiego ogarnia jego samego, jego sztukę. Własna jego
 87    13      |           nieodpowiedzialności wobec samego siebie za sztukę. Życie
 88    13      |          żyli w nim bez wysiłku mocą samego swego duchowego piękna.
 89    13      |        niedojrzałość, chęć oszukania samego siebie: Szujski, Wielopolski,
 90    14      |       Wyspiańskim, to niezrozumienie samego zadania, z jakim walczył
 91    14      |      Wyspiańskiego zmieniała w ciągu samego procesu swą strukturę, że
 92    14      |              własnym wyrastała już z samego dna żywiołu. Gromadę swą
 93    14      |              nieprawdopodobieństw. U samego wstępu twórczości poetyckiej,
 94    14      |       Wyspiański nie wyrobił w sobie samego organu stanowczych myślowych
 95    14      |           być cząstką jednego i tego samego potężnego, zwycięskiego
 96    14(**)  |         zaprzeczaniu, nie ciągnięcie samego siebie za włosy w świat
 97    14      |             narodowy zakątek, albo z samego rozdarcia czynimy nową formę
 98    14      |         dwoma formami jednego i tego samego załamania.~Narodowa demokracja,
 99    14      |     artystycznego temperamentu wobec samego widma woli czuje się najwyraźniej
100    14      |               zostali wysunięci mocą samego położenia na tę płaszczyznę,