1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-2588
Part
501 4 | Pomimo to Jednak pragmatyzm nie wydaje mi się najwyższą
502 4(**) | rosyjskich polega na tym, że nie analizują oni pojęcia "społecznie
503 4(**) | panpsyche". Z mitologią tą nie mam nic wspólnego. Z uznania
504 4(**) | sprawę poznania. Dla tego też nie pojmuję, jak można dostrzegać
505 4(**) | społeczne współżycie człowieka nie jest źródłem zrozumienia
506 4(**) | dziejowy jest pomyłką. To nie znaczy, abym ja twierdził,
507 4(**) | żadnego okrucha treści, nie nabytej przez ludzki gatunek
508 4(**) | swojego o mnie artykułu. Nie pisać o rzeczach, do których
509 4(**) | rzeczach, do których się nie jest przygotowanym, jest
510 4 | niebezpieczeństwo pragmatyzmu; - jeżeli nie posuniemy się dalej, to
511 4 | posuniemy się dalej, to nie wyszliśmy właściwie poza
512 4 | Henryk Bergson wykazuje, że nie mamy prawa podporządkowywać
513 4 | bardziej skomplikowane. Nie może tu być mowy o zwykłem
514 4 | myśl się wykrystalizowuje, nie wchodzi tu całkowicie w
515 4 | funkcjonalny, matematyczny sposób, nie stanowi bynajmniej od tej
516 4 | rozwojem, ideą, wolą i t. p. Nie należy o tym ani na chwilę
517 4 | ponad społeczeństwami, dziś nie żyjącymi.~Zwracam uwagę,
518 4 | intelektualnymi środkami nie da się zastąpić tego, co
519 4 | utracone, tam już nic ich nie zastąpi. Tu jest właśnie
520 4 | naszej psychiki bynajmniej nie wypowiada się w naszych
521 4 | społecznej energii. Siły tej nie stwarza się przez ustalenie
522 4 | tak "jak gdyby nikt nigdy nie miał już posadzić drzewa", -
523 4 | krytyki musi wszystko, co nie pozwala nam widzieć jasnej,
524 4 | Żaden historyk kultury nie uzna, że mocą jednego i
525 4 | zaznaczenie, że myśl nowoczesna nie może dojść do jasności z
526 4 | działanie zgodne z naszą wolą, nie wymykające się z pod kontroli
527 4 | jakimś pojęciu o świecie - nie wychodzimy poza zakres świadomości:
528 4 | świadomości może stać się podstawą nie wymykającego się z pod kontroli
529 4 | skutki swe spowodować będzie nie w świadomości samej, lecz
530 4 | takiego działania, świadomość nie mistyfikuje samej siebie,
531 4 | mistyfikuje samej siebie, nie przeistacza się w bezsilne
532 4 | ukształtowaniu życia płciowego, aby nie~zagrażało ono niezbędnym
533 4 | uczestnikami zbiorowej walki, nie zaś jej narzędziem. Świadomość
534 4 | żyjącej naokoło nas pracy. Nie to, co człowiek o sobie
535 4 | na wskroś, ani na chwilę nie wymykamy się jego wszechobecności.
536 4 | określonymi prawnie (określonymi nie w żadnym kodeksie oczywiście,
537 4 | wykuwam to, co pozostaje: - nie wykrada mi własnej mej rzeczywistości
538 4 | jasność klasyczna w tej formie nie istniała poza nami w przeszłości:
539 4 | bezinteresowność ta powstać nie mogła, byt społeczeństw
540 4 | i kulturalnych w sposób nie zależny od postulatów specjalnie
541 4 | stosunki tych perspektyw; on nie związany przez te zamierzchłe
542 4 | całkowicie nic wspólnego nie ma z tym ewolucyjno-ekonomicznym
543 4 | jest nim sam irracjonalny, nie podlegający żadnym formom
544 4 | żadnym formom fakt życia; nie umiemy wytwarzać życia,
545 4 | umiemy wytwarzać życia, nie znamy tych tajemniczych
546 4 | podłoże. Tylko człowiek, nie opierający się wobec wszechświata
547 4 | poziomie organizacja pracy nie stały się swobodnie przyjmowanym
548 4 | pracujących, dopóki prawo nie stało się zrębem całego
549 4 | całej obyczajowości, póki nie stało się tak pojęte prawo
550 4 | narzucają się mu, lecz nie są przez niego opanowane,
551 4 | są przez niego opanowane, nie stanowią jego własności,
552 4 | procesu: co procesowi temu nie służy, powiększa tylko ciężar
553 4 | ludzkiego gatunku, który nie przestanie nigdy ciążyć
554 4 | życiem ludzkiego gatunku, że nie może być odrywane od zbiorowego,
555 4 | ustala się w tym, co nim nie Jest. Stąd, miejscem, gdzie
556 4 | mniej czynnych umysłów: nie jest w stanie być z natury
557 4 | świata walki i pracy.~Nic nie wydobędziemy żywego ze stosunków
558 4 | życiem. Boć rzeczywistym nie przestaje ono być ani na
559 4 | chwilę; każdej chwili wejść w nie możemy i zapewniam, nie
560 4 | nie możemy i zapewniam, nie od tego jest to zależne,
561 4 | utajonej w naszym ja, - nie będziemy zabezpieczeni wprawdzie
562 4 | przezwyciężonej - jest zwycięstwem. Nie jest zamkniętym, skończonym
563 4 | zagadnienie swobody. Swoboda nie jest zagadnieniem teoretycznym (
564 4 | słowem, utrwalonymi przez nie pojęciami, możemy posługiwać
565 4 | determinizmu przyrodniczego nie nadają się do określenia
566 4 | głębokiego, twórczego ja: nie daje się ono wyczerpać przez
567 4 | przypomnieć, że twórczość to nie jest kaprys, to nie jest
568 4 | twórczość to nie jest kaprys, to nie jest bezwzględna nieokreśloność,
569 4 | poprzednio, tworzenie to nie podleganie snom - lecz rodzenie
570 4(****) | Marks nigdy nie wyjaśnił związku, jaki istnieje
571 4 | biologią - widzi w życiu nie ewolucję - dalszy ciąg świata
572 4 | żyje i w naszym wnętrzu: - nie złudzenie to, lecz sam płomień
573 4 | gdzie pod determinizmem nie wre żaden irracjonalny twórczy
574 4 | Przecież już w biologii nikt nie wierzy w czysto mechaniczne
575 4 | ośrodkiem przyciągającym nie dla ustalonych, zmechanizowanych
576 4(*****) | roku 1904. Niewątpliwie, nie zestawiam swoich szkiców
577 4(*****) | filozofa, powołuję się zaś na nie tylko w celu ustalenia ciągłości
578 4 | niezbędnym filozofii, która nie chce, już według orzeczenia
579 4 | siebie utrzymuje i stwarza. Nie mając tego obrazu, myśleć
580 4 | umysłowym kształtem: -. gdy nie opieramy się na prowadzącym
581 4 | mogłoby swobodę swą znajdować nie wychodząc z siebie. Dziś -
582 4 | której można marzyć.~Kto nie powiąże dziś u nas swego
583 4 | samą siebie z niewoli, kto nie będzie myślał, pracował,
584 4 | swej wewnętrznej swobody nie baśniowe, lecz rzeczywiste
585 5 | Duszy nie potrzeba!: Świadomość heroiczna
586 5 | Irracyonalizm słabości.~DUSZY NIE POTRZEBA!~ ~Myślę, że nigdy
587 5 | że nigdy i nigdzie świat nie wydawał się tak raz na zawsze
588 5 | inicjatywę osobistą, twórczość- Nie dlatego, aby tak od razu
589 5 | dławić za gardło rozpacz. Nie. Tej się nie dostrzegło
590 5 | gardło rozpacz. Nie. Tej się nie dostrzegło zrazu. Przeciwnie,
591 5 | wczesną młodością zastał. Czy nie było tak, jak gdyby wszyscy
592 5 | atmosfery. Trosce publicznej nie wolno się było objawiać.
593 5 | objawiać. Troska publiczna nie mogła istnieć Jako fakt
594 5 | Jako fakt zewnętrzny, l nie dawał się uczuć nawet jej
595 5 | się uczuć nawet jej brak. Nie czuć było wewnętrznego niepokoju.
596 5 | powinno być tylko poznane: - nie wytwarzano tu własnej samowiedzy,
597 5 | wytwarzano tu własnej samowiedzy, nie miano dla niej zastosowania.
598 5 | niebezpieczeństw, rzutów w nieznane - nie biorą żadnego udziału. Istniały
599 5 | świat już jest skończony, że nie może zajść w nim nic naprawdę
600 5 | to są sprawy całkowicie nie istniejące, czysto subiektywne
601 5 | początku dobrej drogi - nie podawał w wątpliwość nikt.
602 5 | nikt. l do dziś dnia, czy nie myśli w głębi duszy każdy
603 5 | pozwala mu ze spokojem, jeżeli nie z lekceważeniem, spoglądać
604 5 | Szukaliśmy w świecie kultury nie metod czynnego, społecznego
605 5 | naszej jej zdobycze stają się nie narzędziem lub orężem, lecz
606 5 | dbać o to tylko, aby ogień nie wygasł, niż do warsztatu,
607 5 | i szanuje narzędzia, ale nie zachowuje się ani na chwilę
608 5 | potrzeba złamanego dłuta, nie przypuszcza się, że pietyzm
609 5 | istnieje ten szacunek, ale nie przypuszcza się tu, by cały
610 5 | naszą wolą, a tym, co nami nie jest, nie przypuszcza się,
611 5 | a tym, co nami nie jest, nie przypuszcza się, aby człowiek
612 5 | przypuszcza się, aby człowiek nie miał już nic do wydarcia
613 5 | dziwaczny i okrutny sposób: nie mogło ono wyzyskiwać własnych
614 5 | jakby bez udziału myśli. Nie można było ustalić nigdzie
615 5 | skutki, w których wytwarzaniu nie brała udziału, a z drugiej
616 5 | zmiany w budowie społecznej nie wywoływały żadnych następstw
617 5 | istotnie samo przez się, nie obciążając niczyjej odpowiedzialności,
618 5 | jak i dlaczego trzeba żyć.~Nie było zgody co do określenia
619 5 | pewności, ale istnienie jego nie było podawane w wątpliwość:
620 5 | marsyjczykom, a jednocześnie nie był w stanie myśleć konsekwentnie
621 5 | niewątpliwie w Polsce, a nie zna ona samej siebie i my
622 5 | ona samej siebie i my jej nie znamy. W każdym zaś razie
623 5 | podstaw narodowej myśli jest, nie jako myśl, lecz jako rzeczywistość,
624 5 | zapamiętałej energii. Polska nie zna samej siebie od strony
625 5 | zbiorowego czucia, myśl nie potęguje tu energii, lecz
626 5 | energia ta słabnie. Energia ta nie umie nawet siebie w myśli
627 5 | znośnymi dla samej siebie nie tylko parcie świata, ale
628 5 | tych rodzin polskich padnie nie jedno słabe słowo, ale drgnienia
629 5 | niezmiernie wielką siłę; Polak nie wie jeszcze, w swej świadomej
630 5 | życia, i niestrudzonej, nie słabnącej pod ciosami, przeciwnie,
631 5 | polskiej mocy, i budować na tym nie podlegającym żadnym wywłaszczaniem
632 5 | wytrwania, niechaj się stanie nie tylko wyrazem tęsknoty,
633 5 | mówimy tu, o rzeczach, które nie przekraczają miary ludzkiej
634 5 | spowszedniały. W Polsce nie ma miejsca na właścicieli,
635 5 | tylko w walce. Los nasz nie został nigdzie rozstrzygnięty: -
636 5 | zawsze niezależne, przemocy nie podlega, na tym, co jest
637 5 | zawsze zabezpieczona. Tu nie zdoła wtargnąć przemoc,
638 5 | przemoc, jeżeli jej sami wrót nie otworzymy. Wszelka forma
639 5 | dziedzinie swobody wewnętrznej nie wolno nam liczyć się z niczym,
640 5 | się jej, stawić jej oporu nie potrafią, w swojej zaś przeciwko
641 5 | które są interesem narodu, a nie własności. Myśl, świadomość
642 5 | przed siebie, myśl polska nie wprowadzi do swego dzieła
643 5 | tradycji.~Jest rzeczą pewną, że nie istnieje ona dzisiaj w Polsce,
644 5 | istnieje ona dzisiaj w Polsce, nie istnieje właściwie nigdzie
645 5 | musi z nas, jeżeli człowiek nie ma się okazać bankrutem
646 5 | wszystkim, co tą rzeczywistością nie jest, a w mękach osamotnienia
647 5 | psychicznie widzialna. Myśl nie napotyka tu nic gotowego;
648 5 | nakazywać po sobie żal, jakby nie były to wiecznie jałowe
649 5 | był i jest bólem i męka: nie tylko wołały poza nią głosy:
650 5 | nią wszystkie kłamstwa, nie potrzebowały od niej niczego
651 5 | się Młodej Polski. Duszy nie potrzeba, twórczości nie
652 5 | nie potrzeba, twórczości nie potrzeba, indywidualności
653 5 | indywidualności i odwagi nie potrzeba! Na miły Bóg! -
654 5 | Nigdy chyba i nigdzie nie było tak bardzo, tak śmiertelnie
655 5 | Za nic, za żadną cenę - nie chcemy wracać do takiej
656 5 | dzięki tym wielkim i śmiałym nie wróci, a ich przecież witało
657 5 | przecież witało to samo: nie potrzeba.~Więc naprzód,
658 5 | potrzeba.~Więc naprzód, i nie dawajcie posłuchu, gdy mówią
659 5 | Przewidziane, przewidywane nie istnieje. Was właśnie potrzeba,
660 5(*) | ważną rzeczą, abyśmy o tym nie zapomnieli : dzięki właśnie
661 5(*) | postępowych zrzeszeń, o ile nie ma ona na celu bezpośredniej
662 5(*) | obłudna. W każdym razie nie tu można szukać trwałego
663 5(*) | trwałego gruntu pod budowa nie liczącej się z chwilowymi
664 5(*) | konkurencja wszechświatowa nie uczyniła raz na zawsze kapitału
665 5(*) | kapitału zależnym od innych, nie mających nic wspólnego z
666 5(*) | wprowadzić w błąd umysły, nie przyzwyczajone do poddawania
667 5(*) | że narodowa demokracja nie odzwierciedla nawet charakteru
668 5(*) | ogóle pozwala. Mieszczaństwo nie tylko nie jest zdolne do
669 5(*) | Mieszczaństwo nie tylko nie jest zdolne do jakiejkolwiek
670 5(*) | platonicznie współczuje nie wymagającym od niego żadnej
671 5(*) | wrogiem, ale wrogiem, a nie złudzeniem. Jest rzeczywista
672 5(*) | postęp, jako polityka (nikt nie podaje w wątpliwość jego
673 5(*) | jaką może być ona, to już nie należy do rzeczy. Politykę
674 5(*) | polskich klas posiadających. Nie myślimy, aby błędy polityczne
675 5(*) | aby samo-wiedza kulturalna nie opierała się na tak kruchych
676 5(*) | samowiedzę tylko i dla niej nie znajdujemy żadnej innej
677 6 | życiu idei. Fenomenologia ta nie utraciła bynajmniej swego
678 6 | swego znaczenia; jeżeli nie wyczerpał w niej Hegel życia
679 6 | utraciła dla nas znaczenie, to nie zmienia jednak faktu, że
680 6 | ją życia, i samej siebie nie rozumie ona, póki nie pojmie,
681 6 | siebie nie rozumie ona, póki nie pojmie, w jaki sposób stworzona
682 6 | została przez życie ludzkie ta nie cofniona rzeczywistość.
683 6 | ludzka struktura społeczna nie zarysuje się przed nami,
684 6 | ciężarem swej obcości.~Tu nie idzie nam o historię, lecz
685 6 | idzie nam, czym jesteśmy - nie wobec choćby najdawniejszych,
686 6 | najbardziej ustalonych myśli, nie wobec słów, które mają choćby
687 6 | ale wobec tego, co nigdy nie jest ludzkim słowem, ale
688 6 | głuchą, bardzo rzetelną i nie dającą się zwieść nocą poza
689 6 | milczenie, tak, jak gdyby nie istniały nigdy żadne słowa,
690 6 | się nam ważnym, - nam ale, nie jej, ona to wtedy przynajmniej -
691 6 | tego lub innego rodzaju nie fałszów już nawet - ale
692 6 | starych i raz na zawsze nie naiwnych dzieci, - pasjansów
693 6 | innych gier, które pozwalają nie zstąpić w tę dziedzinę,
694 6 | raz na zawsze i nigdy nami nie jest i nie będzie, ale pomimo
695 6 | i nigdy nami nie jest i nie będzie, ale pomimo to właśnie
696 6 | zawsze tylko z nas i poza nas nie prowadzi. Różne formy antropomorfizmu.~
697 6 | Różne formy antropomorfizmu.~Nie uda się nam niewątpliwie
698 6 | od siebie, nigdy siebie nie napotkać, życie. Fenomenologia
699 6 | życie. Fenomenologia nasza nie może być zupełna, wiemy,
700 6 | przewidzenia lub przewidziana, lecz nie chcąca tego widzieć seria
701 6 | maski, których nikt już nie wynajmie. (Rakaka - jak
702 6 | nawet pani Bahrewiczowa nic nie mówi).~Poprzestaniemy na
703 6 | innej drogi tu niema i być nie może: - ale rozumowanie
704 6 | jest rzeczą obojętną, że to nie ma żadnego widzialnego wpływu;
705 6 | odległej - w każdym razie nie dzisiejszej i nie jutrzejszej
706 6 | razie nie dzisiejszej i nie jutrzejszej przyszłości.
707 6 | czym wykazało, że istnieje nie tylko dla siebie, ale i
708 6 | ludzkim przeświadczeniem nie jest, a o co rozbijają się
709 6 | rozbijają się one, póki nie stworzy człowiek sobie duszy
710 6 | nasz język: - oto ludzie, nie biorący udziału w życiu
711 6 | w życiu wytwórczym, ani nie kierujący rzeczywistymi
712 6 | społecznymi, ani w ogóle nie czyniący nic w świecie żywiołu
713 6 | rzeczy, za sprawdzian życia.~Nie mogą inaczej. Tak jest.
714 6 | mogą inaczej. Tak jest. Nie przeczymy temu, ale skoro
715 6 | pomiędzy prawdą - a tym, co nią nie jest. Widzieliśmy, że można,
716 6 | ich istotę: - bynajmniej nie znaczy to jeszcze zniweczyć.
717 6 | zawsze w pewien sposób: czy nie jest to najtragiczniejsza,
718 6 | literaturą? - Bierzemy oczywiście nie żaden poszczególny wypadek,
719 6 | części człowiek, który albo nie znalazł dla siebie w całym
720 6 | żadnej działalności, albo też nie odnalazł siebie w swojej
721 6 | bezwartościowe, w każdym razie jako nie wyczerpujące jego wartości
722 6 | niewspółwymiernego. Na razie może nie być nawet jasno uświadomionym
723 6 | bo niezatrudnione przez nie władze i tęsknoty - tworzą
724 6 | rozdwojenia: - świadomość nie jest świadomością życia,
725 6 | przymusowa prawda znikłaby. Nie jest to więc już prawda,
726 6 | bez którego obejść się nie może, lecz którego nie rozumie,
727 6 | się nie może, lecz którego nie rozumie, nie ceni t.j. żyje
728 6 | lecz którego nie rozumie, nie ceni t.j. żyje na podstawie
729 6 | przez kogoś wytworzonych, nie zdaje sobie on sprawy, jaką
730 6 | odrzuca więc on ją, jako nie istotną, nie rzeczywistą.
731 6 | on ją, jako nie istotną, nie rzeczywistą. Robotnik wydaje
732 6 | spożycie, miał zasłużyć na nie, wytwórca musi je wytworzyć.
733 6 | wytworzyć. I gdyby nikt niczego nie wytwarzał, nie mógłby już
734 6 | nikt niczego nie wytwarzał, nie mógłby już nikt na nic zasłużyć.
735 6 | dla siebie tworzyć życie, nie otrzymywać go z góry; jako
736 6 | zdobycz własną, patrzy on na nie, Jako na swe wydarte pozaludzkiemu,
737 6 | żelaznemu światu prawo. Nie zasługa już i nie łaska,
738 6 | prawo. Nie zasługa już i nie łaska, w każdym razie nie
739 6 | nie łaska, w każdym razie nie odpowiedź na czysto psychiczne
740 6 | sposoby dosłużenia się; nie, coś wydartego siłą, wolą
741 6 | wolą ludzką, coś, czego nie byłoby bez człowieka, -
742 6 | że nic, co jest ludzkim, nie jest rzetelną zasługą, że
743 6 | czyn i on - Hamlet - trzeba nie kalać się żadnym przymusem,
744 6 | zetknięciem duszy z tym, co nią nie jest. l Hamlet z litością
745 6 | robotników: - dlaczegoż nie mówią tym ludziom o jaźni,
746 6 | ja, swobodnie jak ja. Czy nie słyszeliśmy tych Hamletów,
747 6 | słyszeliśmy tych Hamletów, czy nie zabierają oni do dziś dnia
748 6 | stała kariera - zasługą nie są, nie wytrzymują tej miary,
749 6 | kariera - zasługą nie są, nie wytrzymują tej miary, jaką
750 6 | wobec rzetelnych zasług. Nie wiedzą, że stała się rzecz,
751 6 | już ś. p. zasługi. Nikt nie prowadzi książek służbowych
752 6 | ekonomiczno-prawnej jego istocie, że kto nie tworzy rzeczy nowych, zdolnych
753 6 | nowych, zdolnych żyć - ten nie zasługuje już zaiste na
754 6 | poza sobą sam człowiek. Nie zasługa już, spływająca
755 6 | święcie ludzka: prawo. Tak i nie inaczej - ale niema istoty
756 6 | samemu sobie konsument. Nie trzeba tego pojmować w ten
757 6 | istnieniu na barkach innych. Nie. Taki sposób widzenia sprawy,
758 6 | autosugestiom moralizatorskim - nie odgrywa tu prawie żadnej
759 6 | się im wydawać bezpłodną: nie znajdują naokoło siebie
760 6 | ich woli, narzucona im, nie spowodowana przez nich,
761 6 | im treść istnienia, ale nie jest z nich, nie do nich
762 6 | istnienia, ale nie jest z nich, nie do nich należy. Świadomość
763 6 | zrozumieć potrzeba, jeżeli się nie chce swym istnieniem pomnażać
764 6 | pozoru. - Życie - wiemy to - nie jest to coś gotowego, to
765 6 | jest to coś gotowego, to nie żadna gotowa rzeczywistość,
766 6 | możliwego istnienia - na barkach nie przez nas dokonanej pracy,
767 6 | działalność, w której my nie bierzemy świadomie udziału.
768 6 | formy życia na tle pracy nie przez nas dokonanej - ukazują
769 6 | nam ono bezwartościowym, nie myślmy, żeśmy już poznali
770 6 | człowieka, jego rzetelne, nie dopuszczające złudzeń, twarde
771 6 | twarde istnienie. Bynajmniej. Nie zetknęliśmy się jeszcze
772 6 | na chwilę z tą głębiną, nie wiemy, czym jest ona. Znamy
773 6 | świata uczłowieczonego już, nie znamy tego istotnego życia,
774 6 | świat, w którym żyliśmy, nie powiedzieliśmy nic jeszcze
775 6 | ludzki wysiłek - świata, nie powiedzieliśmy nic jeszcze
776 6 | gotowe prawo, gotową prawdę i nie wytwarza tego wszystkiego,
777 6 | sam żył jako wytwórca". Nie idzie więc tu o kazanie
778 6 | stworzona. Samo przez się nie powstaje nic. Nie rozstrzygnie
779 6 | przez się nie powstaje nic. Nie rozstrzygnie tej sprawy
780 6 | będzie własną ich pracę nie tylko już jako błąd, ale
781 6 | coś niemożliwego, coś co nie może istnieć, mieć rezultat.
782 6 | zawisnąć, jak gdyby w próżni nie istnienia, i nie stracić
783 6 | próżni nie istnienia, i nie stracić odwagi, iść naprzód
784 6 | które, z pozoru biorąc, nie dotyczą nawet osobnika.
785 6 | nawet osobnika. Zmienia się nie on, - lecz jak gdyby niezależna
786 6 | rzeczywistość. Świadomości nie wskazuje tu nic, że to wszystko
787 6 | powinowactwa ze zjawiskami, które nie miały w sobie nic z protestu,
788 6 | życia. Rzeczywistość, nigdy nie poznana, rzeczywistość własnego
789 6 | znaleźli się sami z sobą w nie krępującej pustce: stali
790 6 | swoboda. Jest moment, kiedy nie pozostało już z poprzedniego
791 6 | chwili możemy zrozumieć, że nie mamy nic wobec żywiołu,
792 6 | że żadna forma "ducha" tu nie jest wystarczającą podstawą.
793 6 | jeżeli żadna forma ducha nie jest podstawą obowiązującą
794 6 | żywa siła tkwimy w nim i nie duchem, lecz siłą zdobywamy
795 6 | wszystko, że wnętrze świata nie otwiera się na żadne sezamowe
796 6 | stwierdzonym zostaje, że świat nie jest ani materią, ani w
797 6 | powierzchni, wytwarzanej nie przez nią, przeoczanej przez
798 6 | w świecie, który i nadal nie przestał być stwarzany przez
799 6 | niezmierny świat pracy i wysiłku. Nie jest to jedyne stanowisko
800 6 | epikurejczyk, dyletant, nie związany, nie zrośnięty
801 6 | dyletant, nie związany, nie zrośnięty duszą z żadną
802 6 | że tu dochodzi do głosu nie punkt widzenia, lecz prawda,
803 6 | widzenia, lecz prawda, że tu nie ma mowy o moim osobistym
804 6 | chaosu tworzy. Nigdy zanadto nie możemy strzec się form,
805 6 | co ludzkie, wysiłku, - nie istnieje jeszcze w świecie:
806 6 | najwyraźniej czujemy, że nic nie ma żadna zbiorowość ludzka
807 6 | jasną samowiedzę.~Ode mnie nie chcecie przyjąć tej prawdy? -
808 6 | chcecie przyjąć tej prawdy? - Nie zważajcie, kto mówi, albo
809 6 | zniesławiony, wyklęty, że nie przeminie żadna z głoszonych
810 6 | zostaną. Zostaną, - choć nie mam środków bronienia tej
811 6 | użytek". Więc powtarzam, nie pomogą nic krętactwa i jednodniowe
812 6 | szukał w Polsce prawdy.~Nie ma - powtarzam raz jeszcze -
813 6 | wiecznie wytężone życie. Nie żaden określony bóg, nie,
814 6 | Nie żaden określony bóg, nie, materia, nie dusza, wszystko
815 6 | określony bóg, nie, materia, nie dusza, wszystko to są już
816 6 | istotną głęboką prawdą. Dopóki nie umiemy jasnym, jurydycznym
817 6 | rzeczywistości; i ona też nie istnieje sama przez się;
818 6 | w żadnym jej określeniu nie uda się nam znaleźć pierwiastku,
819 6 | znaleźć pierwiastku, który nie byłby wypracowany przez
820 6 | wydrzeć usiłują samą duszę: my nie mamy czasu. Prawda, tylko
821 6 | uciskiem historii, która nie przygotowała narzędzi pracy,
822 6 | obciążyła nas nawyknieniami, nie mającymi nic wspólnego z
823 6 | nikt w świecie jeszcze się nie dopracował. To musi się
824 6 | woli - to zawisło. Nikt nie może przeszkodzić Warn w
825 6 | Gdziekolwiek bądź szukać będziecie, nie znajdziecie innej.~
826 7 | lat 1830-1850 znane są nam nie o wiele dokładniej, niż
827 7 | sprawa byłaby już załatwiona, nie ma więc powodu tłumaczyć
828 7 | wygłaszali Michelet i Quinet? Nie chodzi tu przecież o pustą
829 7 | różnice. Mickiewicz przecież nie zgodziłby się na wszystkie
830 7 | o Rewolucji, Odrodzeniu, nie wszystko musiał aprobować
831 7 | burzyciel jego legendy, nie mógł już wtedy bez bolesnego
832 7 | jeszcze całkowicie nieznana. Nie można więc dziwić się, że
833 7 | właściwie postawę, gest, nie to, co żyło poza postawą.
834 7 | Norwida jest to, że żyć nie mógł, nie mógł żyć tym życiem,
835 7 | jest to, że żyć nie mógł, nie mógł żyć tym życiem, jakie
836 7 | się wielkość jego widzi nie w tym, czym był on w swoim
837 7 | jako coś, bez czego życie nie dałoby się dla niego pomyśleć,
838 7 | życie odczuwa, szuka się je nie przez opanowanie życia,
839 7 | Historia była dla Norwida nie czymś przypadkowym, zewnętrznym
840 7 | przezwyciężał swe nieszczęście, nie uznawał on pozahistorycznego
841 7 | Poznanie, widzenie prawdy nie było dla niego w momentach
842 7 | wylano - mówi Norwid - a nie było jeszcze właściwych
843 7 | starożytnego świata, że nie stworzyła dotąd swego własnego
844 7 | budową przezeń wzniesioną, a nie zaś stygmatem, wyciśniętym
845 7 | praca była jego pracą, a nie zaś zewnętrznym, ciążącym
846 7 | rozwija się dany naród, dotąd nie ma tam właściwie miejsca
847 7 | wśród narodu, który jest nie ludzkim, nie prześwietlonym
848 7 | który jest nie ludzkim, nie prześwietlonym przez myśl,
849 7 | prześwietlonym przez myśl, nie przepojonym przez swobodę
850 7 | narodu, życia zbiorowego, już nie jako ślepego, dźwiganego
851 7 | siłami jednostek, jeżeli nie będą one już tak wobec zbiorowego
852 7 | fatalizmu, jeżeli swoboda nie jest w stanie wszczepić
853 7 | rodzić i dźwigać od wnętrza nie ślizgające się po powierzchni
854 7 | myśli Norwida o tym, że nie było jeszcze właściwych
855 7 | konieczności: siła była w niej, a nie w nich; poza człowiekiem,
856 7 | czasu Chrystusa żaden naród nie umarł. To samo rozgraniczenie
857 7 | co stanowi zdaniem naszym nie przemijający pokład umysłowy
858 7 | jest sam wobec chaosu i nie ma stać się tego chaosu
859 7 | ocalić wbrew niemu. Człowiek nie jest dalszym ciągiem ewolucji,
860 7 | przyrodę i kształtuje ją, nie zaś wyrasta z niej**. Praca
861 7(*) | chociaż rozumie po polsku, nie jest w stanie pojąć, o co
862 7(*) | Musiałem jej tłumaczyć, że nie jest to właściwie polski
863 7(*) | odpowiedziałem jej, że nie mamy nawet złego, że natomiast
864 7 | ona jako ślepa i głucha, nie znająca siebie, bezsilna
865 7 | tworzy swój duchowy organizm nie w samym życiu, lecz w pozaświatowej
866 7 | kultura - życie historyczne - nie jest żywiołem, w którym
867 7 | jaką nosi w sercu, - że nie tylko dzieje potrzebują
868 7 | transcendentalizm Norwida nie występuje prawie samoistnie,
869 7 | ma być w świecie dziejów. Nie jest to jednak immanencja
870 7 | pozahistoryczne źródło, że nie wypływa ona z jego stosunku
871 7 | wierzyć w to, że byt narodu nie został utracony, że zaprzeczony
872 7 | wszechświatowego, wszechludzkiego ducha nie wypełni swoich przeznaczeń.
873 7 | istotną jest tu treść, a nie duchowa forma, że formę
874 7 | dźwigającą niezmienną, nie wymagającą już czynu dla
875 7 | niezmienna, chociaż on sam nie władał nawet ziarenkiem
876 7 | długu potomkowi Sobieskich - nie może być nieodpowiedzialnym,
877 7 | Jednocześnie zaś świat nie jest obojętnym, na zewnątrz
878 7 | człowiek sam zasłużyć musi. Nie mógłby jej zasłużyć, gdyby
879 7 | jej zasłużyć, gdyby jej nie było: sam jednak wyrzeźbić
880 7 | zdobyta przez Chrystusa, nie jest stanem bezhistorycznym;
881 7 | chrześcijańskie życie, którego dotąd nie było. Uczestnictwo w Chrystusowej
882 7 | jednocześnie pracą dziejową, nie zaś niezależnym od historii
883 7 | wynikiem sztuki, aktem swobody, nie zaś musem ślepej konieczności -
884 7 | martwą wydaje mu się wiara, nie wcielająca się w kształty
885 7 | wcielająca się w kształty życia, nie władająca nimi - dlatego
886 7 | pozwalał mu czuć, że istotnie nie życie go zabija, lecz on
887 7 | życie go zabija, lecz on żyć nie raczy. Ten jego stosunek
888 7 | cały sens Jego twórczości nie w tym się zawierał, że wiarę
889 7 | chronił, lecz w tym, że życiu nie wierzył. Z człowieka, który
890 7 | należała ona do obcego, nic nie znaczącego życia, do zaprzeczającego
891 7 | równy tragizmem mu, choć nie spokojem ten jeden tylko
892 7 | całość tragedii: żyje w niej, nie obejmuje jej w sobie.~Stosunek
893 7 | romantykach przez nieszczęście: - nie ich obiektywna praca, lecz
894 7 | wyniki i znaczenie pracy nie leżą na powierzchni, stają
895 7 | znaczenie danego działacza nie w tej formie, w jakiej przedstawia
896 7 | zastygło ono w uderzonej przez nie wyobraźni widza. Wytwarza
897 7 | złudzenie, że wielcy twórcy nie tym byli, co uczyniło z
898 7 | manifestującej samą siebie na nie stawiającej oporu scenie -
899 7 | rzeczywistego świata, w środowisko nie uciskającego, posłusznego
900 7 | gniotącym losem, nam świat nie chce stać się posłusznym
901 7 | wypisywali krwią i potem. Świat nie chce słuchać naszego gestu,
902 7 | uświadomienia. Ci dawni żyli nie jak bohaterowie naszego
903 7 | tylko pierś i duszę, - a nie wyuczoną rolę. Wtedy tylko
904 7 | siebie utrzymywał i stwarzał, nie zaś jak siebie oglądał i
905 7 | Życie .najistotniejsze jest nie tam, gdzie się ma już świadomość,
906 7 | uczymy się żyć tak, jak nigdy nie żył twórca, tj. ponad własną
907 7 | pragnął tworzyć - życie, o ile nie zlewało się z tym jego pędem,
908 7 | Takie "poczynanie z ducha" nie było bynajmniej czymś wyjątkowym,
909 7 | pierwszy plan wysuwało się nie normalne stałe życie społeczne,
910 7 | pisarze, jak Mazzini lub Börne nie mogą być zrozumiane bez
911 7 | psychiczną, która je zrodziła. Nie są to wytwory chłodnej myśli
912 7 | walki. W momencie walki nie zajmujemy się genezą właściwości
913 7 | właściwości naszego przeciwnika, nie analizujemy go jako przedmiotu
914 7 | Niemcy, Rzym, kościół, to nie są dla Micheleta wielkie
915 7 | się utożsamia. Walczący nie analizuje tego, co zdoła
916 7 | zwycięstwem: - wszystko inne jakby nie istnieje. Spirytualistyczna
917 7 | złudzenie, że sama emigracja nie jest niczym wyjątkowym.
918 7 | kulturalnej. Idealizm dziejowy nie był teorią, był stanem duszy,
919 7 | znaczenie wyłącznie poznawcze, nie rozumiemy ich istoty. Były
920 7 | kół, wytwarzających myśl nie w samym swym konkretnym,
921 7 | zimnymi lub przynajmniej nie wzruszają nas w tej samej
922 7 | zjawiskiem innego rzędu, że nie tknął się jej czas***. Niewątpliwym
923 7 | Mazziniego, i Mickiewicza, nie mierzy się jedną i tą samą
924 7 | tych mężów. Dla nas jest nie tylko Lamennais, ale i Mazzini
925 7 | przeżyć****. Tego rodzaju nie poddawane krytyce odczucia
926 7 | romantycznej i emigracyjnej nie mogła być zrozumiana i określona
927 7 | naszego umysłowego życia nie doszedł wprost do świadomości.
928 7 | kulturalnych zagadnień. Nie może tu być mowy o mniej
929 7 | dzieje Polski muszą na nie odpowiedzieć: takim jest
930 7 | kulturalno-historycznego zjawiska. Nie można zaś zrozumieć, nie
931 7 | Nie można zaś zrozumieć, nie określając. Gdy z ustalonym
932 7 | przyszłości przed nami, - nie posiadał naówczas swojej
933 7 | w tym dużo złudzeń, ale nie wszystko było złudzeniem.
934 7 | za samoistny czyn rozumu. Nie było to ścisłe: nauka i
935 7 | czystej myśli - myśl ta nie błądziła, czując ich głęboką
936 7 | konieczność, czując, że nie może się ich wyrzec, że
937 7 | Myśl polskiej emigracji nie czuła tego oporu, nie pozostawała
938 7 | emigracji nie czuła tego oporu, nie pozostawała bowiem w żadnym
939 7 | europejskich dążeń. Mickiewicz nie jest w stanie zrozumieć,
940 7 | że filozofia niemiecka nie tworzy w próżni, ale w formie
941 7 | zagadnienia, że idzie tu nie o samowolę myśli, lecz o
942 7 | problem dziejowo-społeczny, nie dający się wykreślić z pocztu
943 7 | niemieckich i francuskich, nie działały w tej samej mierze
944 7 | ponieważ pozwalał on im nie dostrzegać trudności, z
945 7 | nic podobnego: swoboda tu nie napotyka przeszkód, ale,
946 7 | kursy Mickiewiczowskie, ale nie rozumie się ich, póki nie
947 7 | nie rozumie się ich, póki nie pojmuje się ich tragicznego
948 7 | tragicznego charakteru. Nie jako myśl, lecz jako akt
949 7 | woli istnieje ta książka, nie jako program działania,
950 7 | serca. Rzeczywistość jest nie w przedmiocie, lecz w osobie,
951 7 | samym Mickiewiczu. Jest to nie samo-poznanie narodu, lecz
952 7 | to było właściwie to, że nie żyła ona jeszcze samoistnie
953 7 | obrońców samoistnego życia; nie zmienia to jednak w niczym
954 7 | holenderskiego mieszczaństwa. Nie dosyć jest stwierdzić, że
955 7 | nowoczesnego życia samoistnie tj. nie dzięki przypadkowi, lecz
956 7 | stawianych przez ten poziom, nie zdołaliby oni. Świat nowoczesny,
957 7 | zdołaliby oni. Świat nowoczesny, nie istniał dla nich. Świat
958 7 | zdobyta przez ludzką pracę nie istniał w ogóle dla Polski,
959 7 | widział martwą doktrynę tylko, nie zdawał sobie sprawy z tego
960 7 | zdolna była do wszystkiego. Nie dostrzegał on, że to, w
961 7 | świadomości polskiej. Że problem nie na tym tylko polega, czy
962 7 | heroiczne ocalenie wiary, ale nie metoda tworzenia i opanowywania
963 7 | psychiki dany typ życiowy, nie rozstrzyga jeszcze o jego
964 7 | światu opór. Problem polega nie tylko na tym, aby zachować
965 7 | utrzymywała przekonanie, że świat nie jest zamknięty, zakończony,
966 7 | czyni się to, czego on nigdy nie czynił. Szuka się prawdy
967 7 | czynił. Szuka się prawdy nie w związku z życiem, nie
968 7 | nie w związku z życiem, nie przez przejęcie się nim,
969 7 | pracowników jest stworzyć nie panującą nad zwątpieniem
970 7 | poprzestawać na woli i wierze, to nie wiedzieć, że życie domaga
971 7 | dokonywaną, o samo dokonanie. Nie o to chodzi tylko, aby Polak
972 7 | postępowego Polaka jest nie umęczony inteligent, lecz
973 7 | Tak uczył romantyzm. - Tak nie uczył romantyzm: widzieliśmy
974 7 | swe bezpłodne istnienie. Nie mogę nic zdziałać - a jednak
975 7 | jak wierzę: - przecież nic nie robię - powtarzają dzisiejsi
976 7 | dzisiejszych epigonach romantyzmu - nie mam na myśli tych, którzy
977 7 | partyjny, czy koteryjny, nie są niczym - a więc wiem,
978 7 | postawienie kropki nad i nie uchroni tej książki przed
979 7 | umysłowej. Cierpienie romantyków nie uczyniło błędów, przyjmowanych
980 7 | sprawiło, że błąd intelektualny nie stawał się w nich fałszem
981 7 | tu zależnym było tak lub nie od jego dobrej woli. Panuje
982 7 | wspólnego z wolą prawdy nie mające. Trzeba raz zrozumieć,
983 7 | samoistność narodowa - to nie jest schowanko, w którym
984 7 | wspólne, czynne życie, oparte nie na pracy wśród świata, lecz
985 7 | nowe natężenie woli i wiary nie zaginęły już dla tego, kto
986 7 | różnice są głębokie: Towiański nie widział bynajmniej w rozdźwięku
987 7 | Romina idzie o atmosferę nie wzmożonej kontroli, lecz
988 7 | usuniętego przeciwieństwa: tu nie hartuje się ni zbroi rycerz,
989 7 | każda "wyższość", która nie zdołała świata wznieść do
990 7 | przedmiotem wątpliwości, było nie przywilejem, lecz kwestią,
991 7 | istnienia w środowisku, nie liczącym się z nim i nie
992 7 | nie liczącym się z nim i nie przygotowanym na nie. Istnieją
993 7 | nim i nie przygotowanym na nie. Istnieją tu dwa przeciwieństwa:
994 7 | bierny optymizm, lub też nie dostrzegający samego trudu
995 7 | dziejowego podłoża. Myśl polska nie powstawała i nie rozwijała
996 7 | polska nie powstawała i nie rozwijała się w związku
997 7 | burzący się i nieokiełznany nie istnieją właściwie dla polskiej
998 7 | dojść można do jakiegoś nie opartego na żadnym zwycięstwie
999 7 | tragizm, demonizm wewnętrzny nie mają pełnych praw w polskiej
1000 7 | Polski intelekt jak gdyby nie posiada środków do ujęcia
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-2588 |