1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-2588
Part
1001 7 | dotychczasowym charakterze nie daje się pomyśleć ani Hebbel,
1002 7 | Machiavelli. Jak gdyby myśl polska nie dojrzała jeszcze do tego
1003 7 | się ponad własnym losem i nie może wstąpić w jedyne rzetelne
1004 7 | męstwa i beztroskliwości - nie w twardym żywiole pracy.
1005 7 | pojęcie swobody. Swobody tu nie ma. Nie dojrzano tu jeszcze
1006 7 | swobody. Swobody tu nie ma. Nie dojrzano tu jeszcze do niej.
1007 7 | żywiołu przezwyciężyła: nie zaprzecza ona ich istnienia,
1008 7 | konstelację warunków dziejowych, nie opanowanych przez nią, nie
1009 7 | nie opanowanych przez nią, nie dostrzegająca własnej swej
1010 7 | do życia przypadkowych, nie posiadających żadnych podstaw
1011 7 | istotnie ich przypadkowa i nie umiejąca żyć w przyrodzie
1012 7 | dla tych, co tej pracy nie przebyli - sama natura swobody
1013 7 | wydaję im się, że oni mogliby nie ulegać koniecznościom walki.
1014 7 | frazeologicznego pierza. Nie istnieje tu niepowrotne,
1015 7 | zawsze z czymś, co nigdy już nie stanie się od nas zależnym,
1016 7 | nas zależnym, nigdy już nie przestanie istnieć, jako
1017 7 | wierzycielem losu. Tymczasem los nie uznaje długów: nie uznaje
1018 7 | Tymczasem los nie uznaje długów: nie uznaje niczego, prócz tego,
1019 7 | tworzyć życie. Nieszczęście nie stwarza przywilejów wobec
1020 7 | skomplikowanych warunków. Myśl nasza nie zajmuje wobec tego przedmiotu
1021 7 | być myślany w ten sposób. Nie jest bowiem cząstką rzeczywistości "
1022 7 | Należało jej dochować wiary, nie dać się złamać nieszczęściu -
1023 7 | zaprzeczyć rzeczywistości, nie pozostającej w związku sprawczym
1024 7 | idea: władała ona wolą, nie tą jednak, która życie stwarza,
1025 7 | miała się urzeczywistnić - nie wchodził, nie mógł wchodzić
1026 7 | urzeczywistnić - nie wchodził, nie mógł wchodzić tu w rachubę.
1027 7 | mógł wchodzić tu w rachubę. Nie istniał organizm ekonomiczny
1028 7 | ekonomiczna organizacja Europy, nie mająca nic wspólnego z aspiracjami
1029 7 | aspiracjami emigrantów. Nie istniały namiętności jako
1030 7 | bliski był stanu, dla którego nie ma innego imienia, jak świętość
1031 7 | swoje wnętrze za pomocą nie tyle duchowej pracy nad
1032 7 | zagadnienia: nowoczesna świadomość nie może go tu nie wyczuć. Romantyzm
1033 7 | świadomość nie może go tu nie wyczuć. Romantyzm służył
1034 7 | wewnętrznego zwycięstwa: nie utraci on nigdy jedności
1035 7 | spostrzegli wkrótce, że nie jest tak łatwą rzeczą dochować
1036 7 | samym sobie, jeżeli się nie chce uczynić z wyodrębnienia
1037 7 | na sobie. (Niechaj nikt nie każe nam dzisiaj szukać
1038 7 | indywidualność utraciła lub nie miała jej nigdy; u Mickiewicza,
1039 7 | bankrutem). Usiłowali oni nie zachować tę słuszność, którą
1040 7 | rozumieli, że ma słuszność nie ten, kto cierpi, lecz ten,
1041 7 | hamletyzmu - Krasiński.~Nie jest łatwą rzeczą uniknąć
1042 7 | pamiętać, że żadna formuła nie stwarza woli, co najwyżej
1043 7 | Żadna teoria, ani doktryna nie jest w stanie wywołać życia:
1044 7 | same przez się istnieć. Nic nie jest tak dalekie ode mnie,
1045 7 | polskiego życia. Inteligencja nie jest w stanie stwarzać życiowego
1046 7 | życiowego dążenia pierwotnej, nie wyrozumowanej życiowej siły,
1047 7 | praktyczną walką ze światem nie jest zaś tak luźny, jak
1048 7 | sprawy: życie wewnętrzne nie jest tak bezpośrednio zależne
1049 7 | olbrzymie zadanie do spełnienia. Nie idzie tu o jakąś ekonomiczną,
1050 7 | psychika. Romantycy nasi nie zdawali tej sprawy na los
1051 7 | aby polska samoistność nie opierała się jedynie na
1052 7 | wychowawczej mocy. Myśl narodu - a nie zewnętrzna konieczność jest
1053 7 | bezwiednie zdobyli. Swoboda nie jest dla nas stanem przyrodzonym
1054 7 | społeczeństwo, stwarzające atmosferę nie zbędną dla rozwoju tych
1055 7 | potwierdzającą życie. - Nie ma to nic wspólnego z optymizmem,
1056 7 | pogodzie umysłu ograniczoność. Nie w naszej mocy jest sprawić,
1057 7 | mocy jest sprawić, aby los nie był dla nas tak tragicznie
1058 7 | tragicznie ciężki: toteż nie na tym polega potwierdzenie
1059 7 | niebezpieczeństwo zaprzeczać, nie widzieć go, lecz przeciwnie
1060 7 | utrwalać wobec żywiołu. Nie idzie o czysto zewnętrzną
1061 7 | jako marzenie, tęsknota. To nie jest cień, ślizgający się
1062 7 | stwarza. Tworzenie się a nie zaś rozwijanie się czegoś
1063 7 | odpowiadającym stanowi rzeczy. Nie ma zamkniętego świata: jest
1064 7 | szuka, samo siebie tworzy. Nie mamy więc prawa dokonywać
1065 7 | je - znaczy to tylko, że nie znamy, nie widzimy żadnych
1066 7 | to tylko, że nie znamy, nie widzimy żadnych dróg działania,
1067 7 | żadnych dróg działania, że nie chcemy być działającymi*****.
1068 7(****) | Nic nie przeszkodzi niewątpliwie "
1069 7(****) | bezsilnym wobec ludzi, którzy nie cofają się przed fałszywym
1070 7 | świat czysto subiektywnego, nie pracującego ducha. W każdej
1071 7 | ponieważ w dziedzinie marzeń nie ma oporu - więc odnosi się
1072 7 | duszy własnej. Romantycy nie zrzekali się siły, szukali
1073 7 | Dusza, która gardzi siłą - nie wierzy w samą siebie, nie
1074 7 | nie wierzy w samą siebie, nie wierzy bowiem, aby mogła
1075 7 | romantycznego rozdwojenia. Nie darmo Fechner był epigonem
1076 7 | przyjmuje się, że człowiek nie czerpie ze swego życia wewnętrznego
1077 7 | kto się sam sobą czuje, a nie zaś tylko samego siebie
1078 7 | wierzy w to zwycięstwo, nie zaś walczy o nie. Piękno
1079 7 | zwycięstwo, nie zaś walczy o nie. Piękno jest tu wystarczającym
1080 7 | postawienie sprawy. Słowacki nie zrzeka się zasadniczo walki
1081 7 | artystyczną. W dziejach tych nie mogło być pierwiastków absolutnie
1082 7 | widzenia Słowackiego, - życie nie jest, nie może być tragiczne,
1083 7 | Słowackiego, - życie nie jest, nie może być tragiczne, żaden
1084 7 | swoje przekonanie, że Polska nie może, nie mogła zginąć.
1085 7 | przekonanie, że Polska nie może, nie mogła zginąć. Jego filozofia
1086 7 | wiary.~Dla Słowackiego duch nie był obcym sile: przeciwnie
1087 7 | bezwzględnym, prężnym ośrodkiem. Nie wierzył on wprawdzie w ducha
1088 7 | obcości naszej wśród żywiołu, nie rozumiał nigdy straszliwych
1089 7 | verstehst - nicht mir. Słowacki nie wierzył, aby duch mógł mieć
1090 7 | antropomorfizm racjonalnej myśli, ale nie przezwyciężył samego antropomorfizmu.
1091 7 | Dla Słowackiego świat był nie poznaną przez nas duszą.
1092 7 | trzeba myśleć w kategoriach nie istniejącego, to myślenie
1093 7 | istniejącego, to myślenie nie istniejącego uczynić siłą,
1094 7 | nagłe bezwzględnie swobodne, nie wyrozumowane ciśniecie się
1095 7 | czynna, zawiązek życia, nie zaś martwy przedmiot żalów,
1096 7 | robotników, artystów. Polska - nie marzenie i tęsknota wygnańców,
1097 7 | marzenie i tęsknota wygnańców, nie usprawiedliwienie niemocy,
1098 7 | chaosu.~Ten twardy glob nie jest macierzystym duchem
1099 7 | przyjąć, wcielić naszą duszę - nie, to jest uczłowieczony już,
1100 7 | ona pomimo to istnieć nie przestanie, gdy nie przestaną
1101 7 | istnieć nie przestanie, gdy nie przestaną istnieć pracowici,
1102 7 | istocie tylko właściwe, - nie wniknie w nią, jeżeli nie
1103 7 | nie wniknie w nią, jeżeli nie zdołacie wprowadzić duszy
1104 7 | spiżowe ciało: jeżeli wy nie uczynicie tego, nie zatroska
1105 7 | jeżeli wy nie uczynicie tego, nie zatroska się o to nikt.
1106 7 | wychował w jakimś narodzie, nie zdoła już samego siebie
1107 7 | lub zniknie. Ale naród sam nie jest wielkim, z konieczności
1108 7 | fatalizmem. Ma stać się siłą, lub nie będzie go. Polska musi się
1109 7 | inaczej - życie myślowe nie będzie organem narodowego
1110 7 | narodowego zwycięstwa. Kto nie jest w stanie duszy swojej
1111 7 | bez siły, wbrew sile. Kto nie ma w sobie żadnej siły,
1112 7 | życia, którą władamy, kto nie miałby w sobie żadnej siły,
1113 7 | miałby w sobie żadnej siły, nie mógłby żyć. Żyje się nie
1114 7 | nie mógłby żyć. Żyje się nie tym, co się myśli, nie bezsilną
1115 7 | się nie tym, co się myśli, nie bezsilną prawdą, - lecz
1116 7 | lecz tworzeniem siły. Nie ma w ogóle żadnej abstrakcyjnej,
1117 7 | prawdy. Marzenie o bezsilnej, nie potrzebującej siły prawdzie,
1118 7 | Tylko wyraz "bezczelny" nie powinien tu być pojmowany
1119 7 | koń Lafayette'a.~Gdy ktoś nie dowierza samemu sobie, swej
1120 7 | bankrutującym talencie, myśliciele nie wiedzący po co myślą - wszyscy
1121 7 | jest jedyna nasza podstawa. Nie chcieć myśleć w kategorii
1122 7 | siły, znaczy to właściwie nie myśleć. Nasza, posłuszna
1123 7 | obce mu moce. Prawo zaś to nie jest cudze przyzwolenie -
1124 7 | mocą stwarzane życie. Siła nie jest obcą prawu, stanowi
1125 7 | niej rodzi się ono. Kto nie jest w stanie życia swego
1126 7 | życia swego tworzyć, temu nie przywróci tej mocy nikt,
1127 7 | uchwala trybunału narodów. Nie bezsilna wiara i nie cierpienie
1128 7 | narodów. Nie bezsilna wiara i nie cierpienie są drogą życia,
1129 7 | siebie ocalić. Duszy własnej nie chcecie zdradzić - twórzcie
1130 7 | świata - zwycięzcą.~Tylko nie szukajcie tu zbawiającej
1131 7 | tu zbawiającej formuły. Nie mam jej. To nie jest formułą,
1132 7 | formuły. Nie mam jej. To nie jest formułą, gdy się mówi,
1133 7 | się polskiego lądu - to nie jest także formuła. Tak
1134 7 | historii, ideą ludzkości. Tylko nie jest to żadna idea opatrznościowa,
1135 7 | swego trwania. Instytucje nie w naszym są ręku, jedyną
1136 7(******)| tu umyślnie myśleć to, a nie myśleć o tym: sądzę, że
1137 8 | fermenty słabości i niemocy, nie przeciwstawiające się bezpośrednio
1138 8 | psychiką niemocy i niewoli. Bo nie trzeba się łudzić: niewola
1139 8 | tle kultury Zachodu, - ale nie zdajemy sobie sprawy z tego
1140 8 | dzieła kultury. Byłoby obłudą nie wyznać, że w psychologii
1141 8 | samoistne społeczeństwo istnieć nie może. Kultura nowoczesna,
1142 8 | świadomej ludzkiej energii. Czy nie jest rzeczą jasną, że w
1143 8 | zdolnej ją wytwarzać, a nie zaś używać tylko pewnych
1144 8 | społeczeństwo dziś istnieć nie może. My dzisiaj zachowujemy
1145 8 | obyczajów, idei innych narodów: nie widzimy, że w ten sposób
1146 8 | próżni, gdyż myśli nasze nie wywierają wpływu na nasze
1147 8 | bezwładu i niewoli. Myśl nasza nie ma prawa zapominać, skąd
1148 8 | zapominać, skąd wyrasta, nie ma prawa łudzić się, że
1149 8 | samoistności. Myśl nasza nie może być dziełem dobrowolnej
1150 8 | degradacji. Nic mnie tak nie razi i nie boli, jak to
1151 8 | Nic mnie tak nie razi i nie boli, jak to lekceważenie,
1152 8 | zbiorowego życia innych narodów. Nie umieją wyczuć straszliwego
1153 8 | powłoką nowoczesnych kultur. Nie umieją spojrzeć bezinteresownym,
1154 8 | wewnętrznej struktury. Nikt nie obliczy krzywd, jakie wyrządza
1155 8 | przypada wykonywanym przez nie czynnościom i rozwijanym
1156 8 | czynnościom i rozwijanym przez nie zdolnościom w społeczno-ekonomicznym
1157 8 | wspólnego pomiędzy sobą nie mających lub wręcz sprzecznych.
1158 8 | spirytualistów dziejowych nie różnią się zasadniczo od
1159 8 | dzieła, irracjonalnym, gdyż nie liczącym się z jednostką
1160 8 | wzorem heroizmu, grozą, nie pozwalającą mu zagłuchnąć.
1161 8 | wielka wychowawcza rola nie zaczęła się jeszcze. Dzisiaj
1162 8 | pisarzów i filozofów, którzy nie znają jego dzieł. Sorel
1163 8 | każdy przejść powinien. Nie tu miejsce na rozwijanie
1164 8 | gotowego. Koordynacja nauk nie była nigdy przedmiotem dążeń
1165 8 | niepotrzebnymi, gdzie można żyć, nie licząc już na siebie: bezwiedne
1166 8 | zdanego sobie. Żadne prawo nie powstaje niezależne od siły:
1167 8 | Z tą koncepcją istotnie nie mamy nic wspólnego, ale
1168 8 | nieodpowiadającej za własne losy, nie umiejącej już myśleć, chcieć,
1169 8 | innym zmierza kierunku: nic nie każe mi widzieć, czym jestem,
1170 8 | przepływanie dni, lat, życia, nie myślimy o sobie jako rzeczywistych
1171 8 | zwrot na lewo ku Austrii, nie umiemy zająć jasnego, dobitnego
1172 8 | wielkich dziejowych zagadnień. Nie stać nas na sam wysiłek
1173 8 | socjalistycznego" przewrotu, nie umiemy otrząsnąć się tego
1174 8 | to wszystko. Potrzeba nam nie programu dla obliczonego
1175 8 | wiekuisty proces. Potrzeba nam nie uzasadnienia dla takiej
1176 8 | obliczonych na pokolenia. Nie spodziewajmy się znaleźć
1177 8 | gotowych rozwiązań, ale nie dajmy się zahipnotyzować
1178 8 | widnokręgom. Kultura zachodnia nie mówi nam nic o niezmiennym
1179 8 | narodów. Że w ich przeżyciach nie znalazło się miejsca dla
1180 8 | kulturalnego życia - to nie znaczy, że są one niemożliwe.
1181 8 | niebywałym, zanim powstał. Nie na to mamy się oglądać,
1182 8 | myślowej: zmienia skórę; nie poddawać się przelotnym
1183 8 | narodowość stanie się nam samym nie tylko przywiązaniem, lecz
1184 8 | bronić; niechajże wie, że nie może zbyt głęboko sięgać
1185 8 | jest przez wieki i chce czy nie chce, wieki tworzy.~Wychowana
1186 8 | zakresy życia, na które nie umie się wywrzeć żadnego
1187 8 | pogardy. Gest ten jednak nie uwalnia nas od zależności.
1188 8 | dziejowego środowiska. Gdy nie usiłuje go zrozumieć, staje
1189 8 | twierdzenia metafizyczne nie przeciwstawiają się sobie.
1190 8 | najbardziej zasadniczy. Tak nie czuli i nie zachowywali
1191 8 | zasadniczy. Tak nie czuli i nie zachowywali się względem
1192 8 | kierunków. U nas dzisiaj nikt nie wie, do jakiego stopnia
1193 8 | obowiązuje go własna myśl, nie chce tego wiedzieć. Poza
1194 8 | bezładne zbiorowe życie. Polska nie trawi już ani własnej kultury,
1195 8 | prawie niepodobna się w niej nie zaplątać. Z Zachodu pobraliśmy
1196 8 | surowość rzeczywistą Ibsena. Nie chodzi tu o wpływ rzeczywisty,
1197 8 | psychicznego, tożsamość nie tyle rzeczywistą, ile ideową.
1198 8 | wielobarwnym. Sprawdzianem jaźni nie jest zgoda jej samej z sobą:
1199 8 | jej samej z sobą: życie nie jest tak proste, nie jest
1200 8 | życie nie jest tak proste, nie jest czystym egzaminem konsekwencji
1201 8 | indywidualnej. Zadanie życia nie jest przez to wyczerpane,
1202 8 | w którym wchodzimy w grę nie jako psychika, lecz jako
1203 8 | bardzo wielkiej miary, i nie zdajemy sobie sprawy, jak
1204 8 | Opieram to przekonanie nie na sztywnych i wypracowanych
1205 8 | wypracowanych jego dramatach, nie na tym, co uchodzi za oznakę
1206 8 | załamań, że sam Nowaczyński nie ogarniał całości kontrastu.
1207 8 | kontrastu. Zaatakowani zaś nie pojmowali wprost, jak można
1208 8 | wspomina ex re Grecyi - ale nie myśli się nigdy. Nie myśli
1209 8 | ale nie myśli się nigdy. Nie myśli się, że miarą kultury
1210 8 | podstawy biologiczne ludzkości nie były zagrożone. Obojętność
1211 8 | pierwiastek upojenia. Gdzie on nie istnieje, oznacza to, że
1212 8 | własnej jego wartości. Kto nie ceni w sobie czegoś jedynego,
1213 8 | nas, ale miary wartości nie wytrzymuje. Lekceważenie
1214 8 | pozostała wierną sobie i nie dała się zreabsorbować mniejsza
1215 8 | upoetyzowaną niewolą. Nic nie mam prócz własnej duszy;
1216 8 | dziejowy, który mię wytworzył, nie podlega dziś mojej władzy,
1217 8 | zewnątrz mojego działania; że nie umiem wyobrazić siebie w
1218 8 | pozostaną w jej własnej sferze. Nie chodzi tu o treść, ale o
1219 8 | treści kulturalnej w sposób, nie mający nic wspólnego z rzetelną
1220 8 | wszystkich innych, wrasta w nie jako ich niezmienna już
1221 8 | wszechwładnie erotyka - nie jako namiętność, ale jako
1222 8 | bezwiednie, że praktyce tej nie grożą nigdy żadne niebezpieczeństwa
1223 8 | samych siebie, a męstwo nie jest podobne w niczym do
1224 8 | jest podobne w niczym do nie obowiązującego, estradowego
1225 8 | pobłażliwie przyjmować. Estrada nie odpowiada przed nikim, nawet
1226 8 | indywidualistów przepływają, nie zmieniając nic w ich własnej
1227 8 | ich własnej choćby woli. Nie przez negowanie jakichś
1228 8 | jest właściwie bezładnym, nie opanowanym przez nas dorobkiem
1229 8 | w naszej duszy historia nie opanowana, ukształtowana
1230 8 | jakąż starzyzną, jakimż nie przewietrzanym rupieciarstwem
1231 8 | zagadnień, o których się nie wie. Lekceważąco strąca
1232 8 | wartości, życie umysłowe, które nie zakłada sobie za cel świadomego
1233 8 | spuściźnie dziejowej. Czy nie czujecie wszyscy, że głęboko
1234 8 | że kulturalne działanie nie może powstać bez poczucia
1235 8 | pojęta struktura ekonomiczna, nie wystarcza tu. Przeciwnie
1236 8 | odpowiada dialektyka klasowa. Nie tu jest miejsce na systematyczną
1237 8 | współczesnej socjaldemokracji. Nie mają one nic wspólnego ze
1238 8 | karykaturą myśli Marksa, nie o automatyzm ten idzie -
1239 8 | automatyczny bieg rzeczy, jest to nie rozumieć prometeistycznej
1240 8 | NIEBOSKA DNI NASZYCH~ ~ ~"Nie, - to nie może być prawdziwą
1241 8 | DNI NASZYCH~ ~ ~"Nie, - to nie może być prawdziwą Francją -
1242 8 | wszystko, czym wy żyjecie, nie jest nią - ona jest, chociaż
1243 8 | tym wszystkim, krzyknąć: nie, to nie jest Europa. A pomimo
1244 8 | wszystkim, krzyknąć: nie, to nie jest Europa. A pomimo to
1245 8 | Europa. A pomimo to Europa nie jest czczym słowem. Przekleństwem
1246 8 | godzinę, gdyż miliony nic nie wiedzących o sobie indywidualnych
1247 8 | komplikują nieustannie. Choć nie wiemy o tym, każdej chwili
1248 8 | potężna i przemożna, że nie można już się jej oprzeć:
1249 8 | zrównań, które zmieniają nie tylko natężenie poruszanych
1250 8 | nieobliczalności naszych czynów nie możemy wycofać naszej odpowiedzialności,
1251 8 | który nas porywa i o którym nie wiemy po co i dokąd dąży,
1252 8 | idzie, aby coś tu dojrzanym nie zostało; wydaje się, iż
1253 8 | świadomości, - dzieje się rzecz nie mniej dziwna: co nie jest
1254 8 | rzecz nie mniej dziwna: co nie jest maszyną tu, staje się
1255 8 | we własnych swych oczach, nie widzieć go. Zbiorowa nieobecność,
1256 8 | rozprószonych, coraz bardziej nie ufających sobie wzajemnie
1257 8 | wzajemnie, usiłują o sobie nie wiedzieć okłamać jedna drugą,
1258 8 | ciężaru. Wydaje się, że nikt nie ma odwagi wziąć na siebie
1259 8 | fantasmagorię mięśni i żelaza. Nie można powtarzać dość często,
1260 8 | formie, że ktoś czy coś nie daje nam żyć i pierwszym
1261 8 | załamania woli. Na próżno. Kto nie zdoła żyć świadomie na poziomie
1262 8 | zahipnotyzowanej, bezwiednej, - inaczej nie utrzyma się na jej poziomie.
1263 8 | i nieustannego natężenia nie jako naszą krzywdę i czyjąś
1264 8 | czego określeniem jest nie mieć żadnej wyszczególniającej
1265 8 | musi bowiem przelewać się, nie napotykając przeszkód, nie
1266 8 | nie napotykając przeszkód, nie zahaczając o żaden opór,
1267 8 | myśl zgoła innych metod.~Nie zajmujemy się tu specjalnie
1268 8 | materializmem dziejowym, nie możemy uzasadniać w sposób
1269 8 | dziś przez umysły polskie nie jako pewien zdobyty, ustalony
1270 8 | ustalony poziom życia, nie jako dzieło wielowiekowej
1271 8 | zrozumienia i szacunku, nie jako coś rzeczywistego i
1272 8 | charakterystyczna: stanowisko to nie wypowiada się wyraźnie,
1273 8 | nieuzasadnione, działają nie wychowawczo, lecz wręcz
1274 8 | stąd wynika. Jeżeli Europa nie jest dziś pewnym fundamentem
1275 8 | w ten sposób nikt z nami nie zechce prowadzić dyskusji.
1276 8 | dziejowej nędzy. Dzięki temu, iż nie dźwigamy jako samoistne
1277 8 | miarę potrzeb społeczeństwa, nie władającego samem sobą,
1278 8 | indywidualny użytek. - Dlatego nie umiemy myśleć o kulturze
1279 8 | wielkim zbiorowym dziele, nie czujemy jej od tej czynnej
1280 8 | wobec kulturalnych zjawisk. Nie możemy wżyć się w głęboki'
1281 8 | samoistna polityczna całość nie bierzemy w nim udziału,
1282 8 | bierzemy w nim udziału, że nie uda nam się nigdy ani powstrzymać
1283 8 | środowiska, ani uczynić nie istniejącymi tych zmian,
1284 8 | poglądów na inne społeczeństwa. Nie umiemy w nich wyczuć tej
1285 8 | bezczynności politycznej, naszej, nie całkiem niezawinionej niedojrzałości
1286 8 | uroczyste zaczadzenie, które nie pozwala ujrzeć prawdziwego
1287 8 | otaczające nas środowisko nie umiemy uświadomić sobie
1288 8 | coraz bardziej obcymi sobie, nie rozumiejącymi się typami
1289 8 | to zagadnienia, których nie chcemy widzieć. Panuje u
1290 8 | tymi dwoma sferami życia. Nie wstępują one w żaden czynny
1291 8 | spotykają się i rozumieją. l nie widzi się, że w ten sposób
1292 8 | bardziej staje się prawdą, iż nie my posiadamy kulturę europejską,
1293 8 | zbiorowej psychiki stanowi nie treść, ale tło jedynie naszego
1294 8 | świadomego życia. Myśl nasza nie usiłuje opanować tego procesu,
1295 8 | psychicznych, których nikt nie bada. Czym jest to coś,
1296 8 | porywa i niesie, tego się nie sprawdza, nad tym się nie
1297 8 | nie sprawdza, nad tym się nie zastanawia nikt. Jedni ufają
1298 8 | niema, powie-waż oni jej nie widzą. Nie zmienia to samej
1299 8 | powie-waż oni jej nie widzą. Nie zmienia to samej istoty
1300 8 | to samej istoty rzeczy: nie uznajemy w naszym własnym
1301 8 | europejskiej grupy narodów, nie czujemy, nie myślimy O sobie
1302 8 | grupy narodów, nie czujemy, nie myślimy O sobie jako o samoistnej,
1303 8 | musi on wydobyć z siebie, - nie da mu jej automatyczny rozwój
1304 8 | przystosowywać. Naród, który nie wydobywa z siebie, swej
1305 8 | poziomie Europa jest to nie pojęcie geograficzne, jest
1306 8 | pewien poziom życia. Kto nie zdoła żyć na nim, zrośnie
1307 8 | się dziejowym materiałem, nie twórcą. Historia zaś jest
1308 8 | Historia zaś jest pracą, nie poprzestaje ona na aktach
1309 8 | poprzestaje ona na aktach wiary. Nie idzie tu o mesjanizm narodowy,
1310 8 | wybuchy buntu i protestu. Nie dajmy się zwieść temu: pod
1311 8 | trwa i wzrasta głębokie, nie znające siebie, czujące
1312 8 | czujące tylko swój wysiłek, nie zaś nieustanne zwycięstwo,
1313 8 | jakie stawia życie, jeżeli nie obejmie całego natężenia
1314 8 | sobą w tym, co nas osłabia, nie zaś w tym, co jest naszą
1315 8 | przeistoczenia i ani razu nie usiłowała jasno i bezwzględnie
1316 8 | piśmiennictwa europejskiego nie był tak przypadkowy i chwiejny.
1317 8 | barbarzyństwa. Nikt zaś mi nie zaprzeczy, że w tej właśnie
1318 8 | własnym swym społecznym życiem nie wyczuwała, tam rozpoczynał
1319 8 | dziejowego wykolejenia. Nie było w Polsce człowieka
1320 8 | wiele dzieł, poza którymi nie umie wyczuć ich indywidualnej,
1321 8 | artystycznych i bynajmniej nie tylko u nas, związana jest
1322 8 | oddziaływań wzajemnych. Nie wiemy, czym jesteśmy jako
1323 8 | swobodzie wewnętrznej - nie wiemy dokąd ona nas niesie.
1324 8 | abstrakcja, własne nasze życie nie jest ujmowane w kategoriach
1325 8 | nami. Osobiście, świadomie nie czujemy się ich twórcami.
1326 8 | odczuwać ten ich przebieg, nie zdając sobie nawet sprawy
1327 8 | duszy w drganiach, które nie wiedzą o sobie ani skąd
1328 8 | usposobienie chwili, że nie jest odczuwany, jako styl,
1329 8 | nieuchwytnym, jedynym chwilom, - nie poprzestawaniu na nich.
1330 8 | wszelkie inne życie jest nie tylko kłamliwe, lecz z tego
1331 8 | każdemu usiłowaniu zaważenia nie tym, czym się jest,w sobie,
1332 8 | którego nikt się wyłamać nie zechce. Chcemy opierać się
1333 8 | wszystkie związki między ludźmi? nie. Cenne jest to, co jest
1334 8 | mistrzem głębokiej szczerości, nie szczerości jako zasady,
1335 8 | gdyż rodzi się ona u niego nie jako abstrakcyjne hasło,
1336 8 | planów, irracjonalności. Nie dlatego żyje się i ginie
1337 8 | przeżycia. Postacie Hamsunowskie nie uciekają przed niczym w
1338 8 | w melodramatach za ideę. Nie umierają za siebie, ale
1339 8 | wynikiem, rzetelną konsekwencją nie gwałconego, nie szematyzowanego
1340 8 | konsekwencją nie gwałconego, nie szematyzowanego życia, u
1341 8 | aby za samego siebie nigdy nie odpowiadać. Hamsun rozszerza
1342 8 | irracjonalnie tworzony, nie znający siebie jako całość
1343 8 | tego wszystkiego, czego nie umiem ująć w słowie, a co
1344 8 | klasycznej analizy Bergsona, to nie dająca się zastąpić przeszłość
1345 8 | zasadza, - że nigdy z niego nie zrodzi się wola. Psychika,
1346 8 | intelektualnych postaciach, nic nigdy nie staje się tragizmem choćby
1347 8 | Poprzestajemy na przeżyciu, gdy nie wiemy jakie znaczenie ma
1348 8 | ogóle ma znaczenie, gdy nie wiemy, czy nie okaże się
1349 8 | znaczenie, gdy nie wiemy, czy nie okaże się jakieś nieznane
1350 8 | czymś, w czym my go znaleźć nie umiemy. Dawać same przeżycia
1351 8 | absurdem i niemożliwością, nie zostaje nigdy zatracony,
1352 8 | jest, abyśmy zrozumieli, iż nie w tym dumnym wzniesieniu
1353 8 | innym chciałby być. Nic tu nie rozstrzyga prócz tej właśnie
1354 8 | wszystkimi zagadnieniami. Nie trzeba sobie wyobrażać,
1355 8 | artyści wydobywają różne, nie wiedzące o sobie fragmenty
1356 8 | niebezpieczeństwo. Piękno może stać się nie żywiołem panującej nad życiem
1357 8 | może przybrać charakter nie rodzącej się woli potwierdzenia
1358 8 | trwania wyrzeka się życia, nie wiedząc, że natężenie i
1359 8 | które ją wytworzyło, niema i nie może mieć znaczenia, że
1360 8 | że dochodzi się do niej, nie walcząc z życiem, lecz odwracając
1361 8 | ale konkretną, udzielającą nie życiu samemu, działającą
1362 8 | życiu samemu, działającą na nie, rozlewającą się w nim jak
1363 8 | pojęciowych można odnaleźć związek nie tylko z historią nauki w
1364 8 | Metodologia naukowa - a proszę nie mieć na myśli przytem śmiesznego
1365 8 | niemieckiej lub angielskiej nie istnieją żadne różnice.
1366 8 | kulturalnej pracy u nas. A nie mówię tu o warunkach zewnętrznych -
1367 8 | z samymi tylko ideami - nie napotkałby niemal oporu:
1368 8 | niemal oporu: idee jako takie nie obchodzą nikogo. Gdy się
1369 8 | coś o czyjejś pracy pisze, nie ma się zamiaru w niczym
1370 8 | skoordynowane i nikt z nas nie wie, jaką siłą byłaby cała
1371 8(*) | pisarza w Polsce, u którego nie dałoby się zauważyć takich
1372 9 | artystycznymi. Być może nawet nie właściwym jest tu wyraz:
1373 9 | obiektywizmu sztuki" ukazuje się nie zawsze w jednej i tej samej
1374 9 | simple. Flaubert prowadzi nie tylko do Zoli, lecz i do
1375 9 | France'a i Laforgue'a. To nie znaczy to, abym tu mówił
1376 9 | tożsamość lub analogię struktur. Nie trudno spostrzec, że trzy
1377 9 | towarzyszącej życiu, które nie jest jej dziełem, nie jest
1378 9 | które nie jest jej dziełem, nie jest od niej zależne. Życie
1379 9 | jest od niej zależne. Życie nie jest wartością z punktu
1380 9 | widzenia jej twórczości: nie dochodzi się poprzez nie
1381 9 | nie dochodzi się poprzez nie do sztuki i piękna. Sztuka
1382 9 | sztuki i piękna. Sztuka nie jest unoszącą się nad życiem
1383 9 | życiu, które nim włada. Nie może on zmienić życia, nie
1384 9 | Nie może on zmienić życia, nie może on zmienić faktu, że
1385 9 | zależnością od czegoś, co nie wytrzymuje miary świadomości,
1386 9 | samo wytwarza. Świadomość nie czuje się na siłach nic
1387 9 | siłach nic zmienić. Już nie roi romantycznych snów o
1388 9 | się, aby coś osobistego nie przedostało się do jej dziedziny.
1389 9 | swobodnym widzeniu sztuki. I nie zmienia to bynajmniej stanu
1390 9 | twórczości, tak, jakby to nie było jego przeżycie. Ustala
1391 9 | jest nam narzucone, lecz co nie ma nad nami władzy uznawanej
1392 9 | dla nas i w nas, ale jakby nie przez nas. Życie przeżywa,
1393 9 | przeżywa, zużywa człowieka i nie jest jego dziełem, lecz
1394 9 | przymusową, złudzeniem, z którego nie możemy się wyzwolić. W najlepszym
1395 9 | przebyte - tak zapatruje się na nie Zola. Życie musi być przeżyte,
1396 9 | porwanych, wypływa poza nich. Nie wytrzymali oni jego mocy:
1397 9 | powierzchni czegoś, czym nie władała, że tylko ulegała
1398 9 | raczej, niż czynny. Życie nie należy do człowieka, chwyta
1399 9 | chwilowy i przelotny. Zola nie analizował tego swojego
1400 9 | stosunku do rzeczywistości: nie był on dla niego dziejowym
1401 9 | społecznego, który je zużywa, lecz nie zabezpiecza trwania wyników
1402 9 | życie danej zbiorowości. Nie ma jednak żadnego stałego
1403 9 | działanie. Środowisko społeczne nie może być dziś rozpatrywane
1404 9 | konkretne i indywidualne, nie zaś abstrakcyjne typy. Środowisko
1405 9 | Społeczeństwo dzisiejsze nie posiada najmniejszej lojalności
1406 9 | jasnością. Zola - ideolog nie zdawał sobie sprawy z całej
1407 9 | ścisłe. Idzie tu bowiem nie o opanowanie "sił" znanych
1408 9 | kierunek. Problem społeczny nie mieści się formalnie w kategoriach
1409 9 | w kategoriach poznania. Nie o poznanie tu idzie i nie
1410 9 | Nie o poznanie tu idzie i nie o techniczne wyzyskanie
1411 9 | kapitalistycznego społeczeństwa nie doprowadzi do usunięcia
1412 9 | do usunięcia ich, jeżeli nie ma sił, zdolnych opanować
1413 9 | kierować nim samoistnie. Nie o poznanie tu idzie; lecz
1414 9 | idzie; lecz o istnienie lub nie istnienie, o stworzenie
1415 9 | świadomość rzeczywistością, nie dziełem historycznym człowieka,
1416 9 | Prawo jest tu nieobecne. Nie istnieje krytyka świadomości.
1417 9 | udziału życia - świadomość. Nie wyszliśmy tu poza granice
1418 9 | istotna zmiana zajść w nim nie może, dopóki nie zostanie
1419 9 | zajść w nim nie może, dopóki nie zostanie przezwyciężona
1420 9 | taki lub inny gotowy świat, nie wystąpi świadomość wytwarzania
1421 9 | Zoli siłą dominującą było nie postrzeganie bezpośrednie,
1422 9 | artysty, że wchodzi tu w grę nie tylko różnica formy umysłu,
1423 9 | przemyśleniu wywoływanych przez nie zagadnień doszedłem do przekonania,
1424 9 | stanów, czegoś, co prawie nie istnieje. Dla Baudelaire'
1425 9 | niezniszczalne psychicznie. Nie był on zdolny wymknąć się
1426 9 | trudną jest taka odwaga i nie znająca ucieczki przed sobą
1427 9 | byłoby, gdyby gatunek ludzki nie miał już nigdy niczego doświadczyć.
1428 9 | doświadczyć. Baudelaire nie mistyfikował nikogo swym
1429 9 | katolikiem bardzo wysokiego typu. Nie mistykiem, nie symbolistą -
1430 9 | wysokiego typu. Nie mistykiem, nie symbolistą - lecz właśnie
1431 9 | szatanowi i grzechowi. Nic tu nie jest obojętne. Nie o to
1432 9 | Nic tu nie jest obojętne. Nie o to idzie, co człowiek
1433 9 | Chrystusa, który ją odkupił. Nie intencją wiążącą nas z powszechnym
1434 9 | nas z powszechnym życiem, nie unoszącym się ponad psychikę
1435 9 | psychikę naszą rozumieniem, nie zewnętrznym czynem, ale
1436 9 | wszystkich - dla tych też, co nie podzielają ich wiary - szkołę
1437 9 | widzenia - polega na tym, że nie pozwala on nam rozgraniczać
1438 9 | przyznać, że bezwzględnie nie obce heroizmowi było jego
1439 9 | wartość i słowo miało go oddać nie w przybliżeniu - lecz w
1440 9 | właśnie jedyności. Nic bowiem nie jest przeżywane w przybliżeniu,
1441 9 | odczuwającym głęboką stanowczość nie przebaczającego życia. Aforyzm
1442 9 | iż wartość aktów i uczuć nie jest stała, że można coś
1443 9 | iż demokracja jako taka nie wydała i nie wyda nigdy
1444 9 | demokracja jako taka nie wydała i nie wyda nigdy klasycznego pisarza,
1445 9 | siebie, w coś, co siebie nie zna i jest nieokreślone.
1446 9 | Baudelaire'a nic podobnego nie istnieje. Ujmuje on to,
1447 9 | jako stan upadku i grzechu. Nie usiłuje on stworzyć dla
1448 9(*) | Na szczęście zaszczyt ten nie jest zasłużony przez wielkiego
1449 9(*) | wielkiego filozofa. Vico nie jest poprzednikiem ani Spencera,
1450 9(*) | przemyślenia jego pism, a nie zaś w celu wyłowienia tej
1451 9 | Jest bardzo ważną rzeczą nie wierzyć, iż wszystko, co
1452 9 | znaczenie. Kto me umie żyć, nie opierając się na uczuciowej
1453 9 | postęp, ten - na pewno, - nie zetknie się nigdy w życiu
1454 9 | pozostaje względem swej nie dającej się oszukać pracy
1455 9 | swobodę własną. Nic wielkiego nie powstało i nie powstanie
1456 9 | wielkiego nie powstało i nie powstanie nigdy w świecie
1457 9 | świecie bez tej rzetelności. Nie żyjemy w świecie tego, co
1458 9 | tego, co się nam wydaje i nie w świat naszego wydawania
1459 9 | skutki. Kto sam w sobie nie posiada tego adamantowego
1460 9 | marzeń i nastrojów, ten nie zdoła dźwignąć ciężaru świadomej
1461 9 | kochająca sama siebie, choć nie znająca swych podstaw psychika
1462 9 | podstaw psychika jest zagadką. Nie znają oni jej znaczenia,
1463 9 | natchnienia. Sama przez się nie posiada określonego charakteru,
1464 9 | charakterystycznym wytworem przypadkowej, nie pozostającej w żadnym określonym
1465 9 | Treść świadomości, o ile nie służy za podstawę dla ściśle
1466 9 | przez ducha rzeczywistości. Nie związany z żadnym określonym
1467 9 | bowiem głębszego znaczenia nie jest związany z żadną intelektualną
1468 9 | naszych wzruszeń i uczuć, nie daje się ująć w żadne myślowe
1469 9 | czynienia z psychiką, która nie przywiązuje żadnej wartości
1470 9 | istnieniem. Oczywiście świadomość nie zdaje tu sobie sprawy z
1471 9 | bytowe znaczenie. Wzruszenie nie jest tu pojmowane jako konkretne
1472 9 | wrażenia, że obcowała poprzez nie z czymś nieskończenie głębokim,
1473 9 | obcowanie z istotą świata. Nie dość na tym. Życiem właściwym
1474 9 | skutkiem nierozbudzenia duszy - nie istnieje właściwie. Życie
1475 9 | wzruszenia, przeistaczana przez nie i te swoje emocjonalne transformacje
1476 9 | czynnik umysłowego życia nie istnieje; świat nie jest
1477 9 | życia nie istnieje; świat nie jest materią czynu, zadaniem:
1478 9 | twórcy. Zajmujemy się tu nie oceną estetyczną dzieł,
1479 9 | właściwym jednostkom, które nie są w stanie znaleźć dla
1480 9 | których życie wewnętrzne, nie związane z żadnym działaniem,
1481 9 | należąc do niej. Otacza je ona nie jako wspólne dzieło, lecz
1482 9 | działa. Ta strona sprawy nie obchodzi nas tutaj. Zajmujemy
1483 9 | to jej rozpłynięcie się nie jest i nie może być nigdzie
1484 9 | rozpłynięcie się nie jest i nie może być nigdzie ujęte,
1485 9 | może być nigdzie ujęte, nie występuje jawnie. Istnieją
1486 9 | prawdy, spostrzeżemy, że nie one stanowią jej istotę,
1487 9 | czas przeżycia, momenty nie są czymś samoistnym względem
1488 9 | istotami samoistnymi, a nie zlepkami oddzielnych wydarzeń,
1489 9 | odpowiedzialność naszą. Naturalnie nie idzie tu o żadną samowolę
1490 9 | za całe nasze życie. Tu nie ma mowy o żadnym odgadywaniu
1491 9 | rozpoznaniu, ale dopóki się nie zrzekamy swej woli, wiemy,
1492 9 | zbiorowy proces życia. Świat nie jest tu żadną twardą rzeczywistością,
1493 9 | tylko widzeniami śniących. Nie chcę tu stawiać zagadnienia,
1494 9 | umysły tak zorganizowane, że nie mogą one wprost inaczej
1495 9 | zostało dokonane, zaniedbanie nie staje się czynem. Świadomość
1496 9 | wzruszeniowe echa. Symbolizm nie określa więc żadnych stałych
1497 9 | całkowicie złudna. Symbolizm nie jest w stanie ustalić wobec
1498 9 | koncertowa sala. Świat zaś nie jest koncertem, nie jest
1499 9 | zaś nie jest koncertem, nie jest w ogóle muzyką, ani
1500 9 | Wzruszenie samo przez się nie włada światem: - stać się
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-2588 |