1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-2588
Part
2001 12 | w jakimś żywiole, który nie jest ani mysią, ani historią,
2002 12 | przyzwoitego chaosu wytworzyć się nie da. Zamiast Bizancjum putrefactio
2003 12 | powiedzenia, że życie ich nie ma sensu, a może mogłoby
2004 12 | gdyby stało się coś, o czym nie można powiedzieć nic określonego,
2005 12 | na sfinksy jakiej taksy nie nałoży. W życiu bowiem tej
2006 12 | homarem. Człowiek, który nie ma do rozporządzenia przynajmniej
2007 12 | jest w tym osamotnieniu, że nie jest to klątwa ani zguba,
2008 12 | fantastyczna baśń przez nie wiedzieć kogo, nie wiedzieć
2009 12 | przez nie wiedzieć kogo, nie wiedzieć komu opowiadana;
2010 12 | więc złudnym: świadomość nie wyszła poza siebie, pozostaje
2011 12 | przypadkowa samowola. Samowola nie uświadamia samej siebie,
2012 12 | naszego umysłowego życia. Nie odczuwamy jej jako naszej
2013 12 | samych kulturalnych treści; nie my bawimy się historią,
2014 12 | historyczno-społecznym świecie, to nie ma przypuszczenia, które
2015 12 | ma przypuszczenia, które nie dałoby się uzasadnić w sposób
2016 12 | jako dziejowego działacza nie jest ani odrobinę mniej
2017 12 | żadnej hipotezy a priori nie wyklucza, żadnymi ograniczeniami
2018 12 | swego wyboru intelektualnego nie zacieśnia. Istotna jednak
2019 12 | zagadnieniem prawa. Życie nie związane z żadną formą działania,
2020 12 | świecie wytwarzania i walki, nie czuć prawa w swym rzeczywistym,
2021 12 | mającą jej zastąpić prawo, nie pozwalającą dostrzec jego
2022 12 | poddanie się tym nieznanym, nie istniejącym jeszcze, lecz
2023 12 | właściwością jest to, że nie ma w nim stałych zadań,
2024 12 | nim stałych zadań, że nic nie ma w nim stałej wartości,
2025 12 | co artysta troszczyć się nie potrzebuje. Wiemy, jaki
2026 12 | ja z wszechświatem. Nauka nie jest rzeczywista w tym znaczeniu,
2027 12 | indywidualności twórczych. Nie jestem w stanie zrozumieć,
2028 12 | Whitmanowi i systematycznie nie korzystać z wychowawczego
2029 12 | zapanować usiłuje nad życiem nie przez rozpławienie tej architektury,
2030 12 | nowy czyn - nowe, nigdy nie widziane dzieło. Tam stykamy
2031 12 | nieznanych mocy to, czego jeszcze nie ma w sobie. Tu na szczycie
2032 12(***) | w tekście zasadę ogólną: nie dopuszczać do wmieszania
2033 12(***) | samowiedzy nic wspólnego nie mają.~
2034 13 | była na nieuchronną, nikogo nie szczędzącą zgubę, gdyby
2035 13 | zgubę, gdyby wyobraźnia nie mogła powołać do życia żadnej
2036 13 | rozkochanym wzrokiem, aby jej nie przeszyła nieskruszona pamięć
2037 13 | stało się tu czuciem, serce nie może znieść ostrego natężenia
2038 13 | punktów widzenia, myśli, czuć, nie wysnutych z wiodącego ku
2039 13 | zarysowaną w samej fabule; nie zdano sobie sprawy z czegoś
2040 13 | wydaje mi się najważniejszym. Nie znalazł poeta w całym zakresie
2041 13 | jednego drgnienia, które nie wiodłyby w zatracenie, które
2042 13 | wiodłyby w zatracenie, które by nie były napiętnowane rozszczepieniem
2043 13 | akt życia jest grzechem; nie ma na czym oprzeć pewności,
2044 13 | pojedynczych opisach i scenach: nie zrozumiano, że tam gdzie
2045 13 | hańby i zguby gotować się nie zdaje, sama miłość życia
2046 13 | wyzwanie. Jeżeli na niczym nie można oprzeć prawa do życia,
2047 13 | prawa do życia, jeżeli nikt nie może powiedzieć, że stwarza
2048 13 | pierzchliwych momentach, czy nie ma pewnej świętości w takiej
2049 13 | miłości samego życia, czy nie jest to pierwiastkiem niezbędnym
2050 13 | Przeżywając tylko siebie, nic nie robiąc, jak tylko żyjąc,
2051 13 | wszystkiego, i widzimy, że nie tylko niezawiniona krzywda,
2052 13 | Ci, co mówili o sadyzmie, nie zastanawiali się nad tym,
2053 13 | zagadnienie poruszali, (nie poruszali zresztą żadnych
2054 13 | żadnych zagadnień: - szczuli). Nie dostrzegali, że w tym głębokim
2055 13 | pasyjne oddanie się mu, tkwi nie tylko tajemnica tego cudownego
2056 13 | świadomości moralnej w ogóle. Nie może ona oczekiwać, nie
2057 13 | Nie może ona oczekiwać, nie oczekuje zbawienia znikąd -
2058 13 | siebie musi je wydobyć. I nie to już mamy na myśli, że
2059 13 | to już mamy na myśli, że nie spodziewamy się żadnej pozaludzkiej "
2060 13 | Życie zmysłowe, wzruszeniowe nie jest już jakąś na wpół tylko
2061 13 | Poznanie i poznawane przez nie konieczności mogą tu jakby
2062 13 | konieczności mogą tu jakby nie być niczyją osobistą miłością,
2063 13 | życiem psychicznym jednostek nie może być zupełnie zerwany,
2064 13 | uświadomić sobie, że znikąd nie spłynie jej ratunek, jeżeli
2065 13 | ratunek, jeżeli ona sama go nie stworzy: rozum, wola, obowiązek
2066 13 | wytrawią miłość życia, nie pomoże już jej nic. Musi
2067 13 | siebie nawet na dnie, jeżeli nie ma zaginąć, musi zachować
2068 13 | pomimo wszystko naiwną, nie rozumującą miłość istnienia,
2069 13 | sadyzm". Kto swego życia nie pogłębił aż do tego poziomu,
2070 13 | niewinnego zastania), ten nigdy nie będzie w stanie zrozumieć
2071 13 | Sieroszewski; świat Żeromskiego nie istnieje: istnieje tu dusza
2072 13 | cały świat dusz: ma on za nie odpowiedzialność. Nie może
2073 13 | za nie odpowiedzialność. Nie może być tu mowy o przyjmowaniu
2074 13 | i niewolnika w Polsce tu nie wystarcza. Żeromski to jest
2075 13 | których rozwiązania żyć nie można, których wyrzekając
2076 13 | których wyrzekając się - żyć nie wolno. On żyje nie na powierzchni
2077 13 | żyć nie wolno. On żyje nie na powierzchni tego lub
2078 13 | wszelkie światy dźwigająca. On nie odtwarza tego, co można
2079 13 | dziedzinie, gdzie życie nie związane niczym samo w siebie
2080 13 | się, sądzi. Książki jego nie są dla nas "obrazem" rzeczywistości, -
2081 13 | ogóle o tym potrzeba mówić. Nie idzie tu bynajmniej o siłę
2082 13 | życia, albo się nad nim nie zastanawia (jak Reymont -
2083 13 | oto ją w sobie, a jeżeli nie mam jej - to skąd mi wiara,
2084 13 | nieświadomość, nierozbudzenie nie są siłą. Życie jest irracjonalnym
2085 13 | jest irracjonalnym faktem, nie można go wyrozumować. Ale
2086 13 | proste, ma pewne szansę, że nie zawodzi. W naszym zawikłanym
2087 13 | nieobecne, samo zaufanie nie wystarcza. Tu nie ma miejsca
2088 13 | zaufanie nie wystarcza. Tu nie ma miejsca na Homera.~Homera
2089 13 | urządzeniach, obyczajach, nie rozumiejącego, że mogłoby
2090 13 | że względem pierwszych nie może przyjść nawet myśl,
2091 13 | mogliby być czymś innym. Nie opracowują oni z mniejszym
2092 13 | przypadkowych wartości, a nie z ich świadomym tworzeniem.
2093 13 | przypadkowym oświetleniu. Nie o artyzm tu chodzi. Żeromski
2094 13 | ale jest on zrośnięty, nie z wykonaniem danej treści,
2095 13 | Świat jego zbudowany jest nie ze spostrzeżeń, lecz z czynów
2096 13 | serca i sumienia. Nikomu nie przyjdzie do głowy, że Żeromski
2097 13 | jego trzewiów. Mógł on ich nie napisać - a z jakiejś jednej
2098 13 | Homera - nieprawdaż? Ale kto nie rozumie, że w nowoczesnych
2099 13 | eposu wymaga, aby poeta nie miał duchowych wartości
2100 13 | ginę, by t o było. Kto tego nie czuje, ten nie umie już
2101 13 | Kto tego nie czuje, ten nie umie już obcować z duszą
2102 13 | poety poprzez książkę. To nie są opowieści dla ludzi,
2103 13 | czytało listy Cycerona, ale nie czytało się wtedy tego,
2104 13 | Krasickiego, Naruszewicza, ale nie rozumiało się z nich nic.
2105 13 | tabelach statystycznych, ale nie naród. Naród to nie liczba:
2106 13 | ale nie naród. Naród to nie liczba: to duchowa potęga,
2107 13 | człowieka, a wystarczy, aby nie zginęła, to bezwiedny i
2108 13 | usiłujący ją wznieść na szczyt. Nie fakt życia - ale tworzenie
2109 13 | czyni członkiem narodu i nie przyjmowanie byle jakiej
2110 13 | życiem, myśleniem o narodzie. Nie uniknie się tragizmu, jeżeli
2111 13 | pozwoli mi ukazać, że tu nie idzie o żadne moje konstrukcje,
2112 13 | Reymontowskim Chłopom - to nie idzie mi o krytykę estetyczną,
2113 13 | estetyczną, bo na tę tu nie mam miejsca, lecz o duchową
2114 13 | jest szczegółowo bogatszy: nie zmienia to jednak istoty
2115 13 | rzeczy. Epickim nazywa się nie stan duszy przypadkowej
2116 13 | przypadkowej opisowości, nie sztuczne ograniczenie się
2117 13 | sobie całą naszą istotną a nie ad hoc stylizowaną duszę.
2118 13 | się, wytwarzającego nowe, nie znające przeszłości, zbyt
2119 13 | kierunku pogłębienia - o ile nie płyną z rzeczywistego, fizjologicznego
2120 13 | wartości. Tu tragizm się nie zbudził, i dlatego wieś
2121 13 | dlatego wieś ta odbija się nie w zwycięskiej historycznej
2122 13 | przypadkowym spojrzeniu nie znającej swych historycznych
2123 13 | się tu zrodzone obrazy. Nie potrzebuje o niczym zapomnieć,
2124 13 | głęboko zindywidualizowane i nie ulega on pokusie stylizowania
2125 13 | mus "schłopienia". Orkan nie czuje żadnego musu, jest
2126 13 | światem, własną jego treścią, nie może on dla artystycznego
2127 13 | najpierwszej ojczyźnie. Nie zapomina on w niej o wszechświatowym
2128 13 | narodowi moc i przyszłość. - Tu nie może być mowy o żadnym zatraceniu
2129 13 | jasny Orkanowski świat jest nie przebaczającym sprawdzaczem:
2130 13 | wszedł w tragedię dziejową i nie mogło być inaczej: kto dziś
2131 13 | beztroskliwy, artystyczny świat, nie zastanawiał się nad tragiczną
2132 13 | jest to tworzenie, jego nie przebaczający, niepowstrzymany
2133 13 | dzisiejszej Polsce Bezdomnych. Nie może być większego nieporozumienia,
2134 13 | marzenia myślowe Gintułta nie określają zasadniczego,
2135 13 | Sam uświadamia sobie, że nie może tego dokonać. Gintułt,
2136 13 | obłędem lub kłamstwem. Przed nie przebaczającym życiem nie
2137 13 | nie przebaczającym życiem nie ma ucieczki, jest ono wszędzie,
2138 13 | wszystkim dla człowieka. Nic nie zmieni tego faktu, że życie
2139 13 | życia jakieś parti pris, nie chcą sumiennie wniknąć w
2140 13 | że jego wzruszeniowość nie da się zamknąć w żadnym
2141 13 | sensorium. Sensorium to nie jest w stanie wyczuć jako
2142 13 | ono tej właśnie formie, nie sięga głębiej. Żeromski
2143 13 | całej ziemi Winrycha. Ten nie miał już gdzie się ukryć,
2144 13 | ludzkiej nędzy w tym odruchu: nie zabijajcie mnie, w tym przytuleniu
2145 13 | się do końskiej szyi. To nie może mnie spotkać, mnie
2146 13 | były przecież skutkiem, nie przyczyną? Widzieć je mógł
2147 13 | niezamącony pogląd zdrowego, nie przesadzającego - dla całego
2148 13 | przesadzającego - dla całego narodu a nie dla garstki wizjonerów -
2149 13 | Nieuprzedzeniem nazywa się w Polsce nie męczeńskie stopienie się
2150 13 | klasowego spokoju. Żeromski nie jest idealistą Mazziniowskiego
2151 13 | Winrych - ale czuje, że nie ma czym tej swej miłości
2152 13 | tej swej miłości osłonić, nie ma żadnego: dla mnie i mnie
2153 13 | sienkiewiczowskiej racji stanu nie tylko u Reymonta ale i u
2154 13 | wyrzec się schronienia, ale nie myśli, czym ono jest, ma
2155 13 | Z tego punktu widzenia, nie obchodzi nas to nic, że
2156 13 | odczuwać życie niż Żeromski, nie wystarcza, że inni istotnie
2157 13 | poczucia, zlania się z potęgą. Nie wystarcza tu umysłowa konstrukcja. -
2158 13 | nim ciążenie ku zgubie. Nie wystarczy mu żaden pogląd
2159 13 | intelektualnym konstrukcjom. Intelekt nie tworzy siły, on ją konstatuje.
2160 13 | ignorujemy jakąś dziedzinę życia, nie unicestwiamy jej, lecz żyjemy
2161 13 | lecz żyjemy w niej w sposób nie znoszący światła. I nie
2162 13 | nie znoszący światła. I nie idzie tu o żaden ascetyzm
2163 13 | jest bardziej złożone i nie da ująć w żadną formułę.
2164 13 | definitywnego myślenia, nie czuje się on nigdzie wyniesionym
2165 13 | twórczości. I tu, jak zawsze, nie należy oddzielać pewnej
2166 13 | Żeromskiego. Tak jak Żeromski, nie czuje, nie może czuć człowiek,
2167 13 | jak Żeromski, nie czuje, nie może czuć człowiek, który
2168 13 | rozstrzygającą wolę. Żeromski nie czuje się w związku z żadnym
2169 13 | Rodzi ona z siebie nieznane, nie może powstrzymać tego procesu,
2170 13 | pierwiastka mocy. Na niczym nie może się oprzeć: życie płynie,
2171 13 | miało prawo wszystko, tylko nie on; samo tworzenie staje
2172 13 | czuje się nagle niewolnicą, nie umie już rozróżnić, co w
2173 13 | grzech czynu. U Żeromskiego nie ma tej decyzji. Nie wierzy
2174 13 | Żeromskiego nie ma tej decyzji. Nie wierzy on w bezgrzeszne
2175 13 | bezgrzeszne poświęcenie i nie może przyjąć twardej filozofii
2176 13 | Potrzebny by mu był czyn, nie gwałcący niczego w duszy.
2177 13 | właściwość. Czyn u Żeromskiego nie wrasta w świat zrodzonych
2178 13 | zrodzonych przez wolę następstw; nie, opada on z powrotem jako
2179 13 | pisarza: jest czynem, a nie ma mocy w sobie. Świat Żeromskiego
2180 13 | Żeromskiego jest światem nie ciągłości czynnej, lecz
2181 13 | w niej i w nią wpadają; nie tworzą jednak własnej logiki.
2182 13 | się w ogólnym amorfizmie. Nie jest niczym ostatecznym,
2183 13 | szumi i odbija, ale niczemu nie jest w stanie dochować wiary.
2184 13 | woli został tu zniszczony; nie istnieje ona jako pojęcie
2185 13 | uzasadniać przed samym sobą. Nie przełamywa w nim sztuka
2186 13 | ja nasze jutrzejsze nic nie będzie wiedziało o naszym
2187 13 | ja tej chwili zniszczy. Nie ma żadnej ciągłości pomiędzy
2188 13 | pogłębieniem tęsknoty. Nie przełamuje ona fatalizmu.
2189 13 | sama żądza wytrwania w nim, nie żądza, lecz upojenie wewnętrzne,
2190 13 | własnej indywidualności: - i nie o samowiedzę tu chodzi.
2191 13 | chodzi. Stendhal pisał "że nie wie, kim jest" i cała jego
2192 13 | życia. Stendhal, Dostojewski nie znają siebie, łudzą się
2193 13 | niepowrotnego życia. U Żeromskiego nie ma tego właśnie momentu.
2194 13 | Polakach, ale Polacy ich nie tworzą: trzeba poprzestać
2195 13 | położenia. Psychika polska nie ma już tego nawet schronienia,
2196 13 | wnętrza. Nasze życie duchowe nie wyrasta już z nas samych,
2197 13 | Utrwalić w sztuce tę duszę nie chcącej nic widzieć niewoli.~
2198 13 | widzieć niewoli.~Dla tych, co nie chcą rozumieć, myśleć -
2199 13 | chcą rozumieć, myśleć - nie ma rady. Dla chcących widzieć
2200 13 | rady. Dla chcących widzieć nie może być rzeczy tragiczniejszej,
2201 13 | jest coś, co się dokonywa nie we mnie już nawet, bo mnie
2202 13 | mnie już nawet, bo mnie tu nie ma, bo ja sam jestem czymś,
2203 13 | nieodpowiedzialność. Myśli tu nie są myślami, tragizm - tragizmem,
2204 13 | tragizmem, nic bowiem nie jest ostatecznym. Brak w
2205 13 | ustalonej wydajności. Nic tu nie tworzy przeznaczenia, wszystko
2206 13 | zamknięte we wzruszeniu i nie przekracza granic jego,
2207 13 | przekracza granic jego, nie kondensuje się w myśl, ani
2208 13 | myśl, ani akt woli.~Dlatego nie można mówić o światopoglądzie
2209 13 | światopoglądzie Żeromskiego. Nie ma tu woli przeciwstawiającej
2210 13 | sobie dziejową bestię i nie chciał, nie mógł się jej
2211 13 | dziejową bestię i nie chciał, nie mógł się jej wyrzec, wiedział
2212 13 | Biesach podkreśla, że lekarze nie znaleźli w Stawroginie cech
2213 13 | obłędu. Idzie tu bynajmniej nie o stanowisko tout comprendre,
2214 13(*) | się wstydem, że wola zeń nie powstaje, nie usprawiedliwia
2215 13(*) | że wola zeń nie powstaje, nie usprawiedliwia go, a jednocześnie
2216 13 | mówiłem**. U Żeromskiego nie tak się mają rzeczy: jego
2217 13 | twórcza z głębi duszy - a nie maestrii słowa, płynąca
2218 13 | zagadkowy uśmiech.~Cała Cecora nie przeważa wrażenia tego uśmiechu.~
2219 13 | tej twórczości. Żeromski nie jest w stanie przezwyciężyć
2220 13 | sobie kłamać; niechże jednak nie czyni tego w obecności Ewy.
2221 13 | taką, jaką jest. Ponieważ nie może stać się podstawą skutecznego,
2222 13 | bezgranicznego poświęcenia. Nie ma form dziejowych, które
2223 13 | tych form, które są przez nie dźwigane. Polskie poświęcenie
2224 13 | nieustannie. Naród, który nie tworzy trwałych, panujących
2225 13 | przyrodą form bytu, który nie tworzy w sobie wytrwałej,
2226 13 | historycznego istnienia. Nie rozumiemy, że droga do swobody
2227 13 | że stanowiskiem jedynie nie uwłaczającym naszej godności
2228 13 | nasze ja mogło istnieć, nie zadając sobie żadnego przymusu.
2229 13 | ukształtowanie psychiczne. Męczeństwo nie zastępuje pracy. Żadne wytrwanie
2230 13 | wytrwanie i samozaparcie nie zastąpi zdolności utrzymywania
2231 13 | żadne współczucie z ginącymi nie uwalnia pisarza od obowiązku
2232 13 | istnienie. Gdy się zaś tego nie czyni, gdy się nie odróżnia
2233 13 | tego nie czyni, gdy się nie odróżnia swobody od bezwładnego
2234 13 | duchowej pracy nad sobą, a nie zaś, jak to się roi polskim
2235 13 | całkowitej szczerości. Sztuce nie wystarcza chęć, nie zatrzymuje
2236 13 | Sztuce nie wystarcza chęć, nie zatrzymuje się ona na szlachetnym
2237 13 | jedyny nasz świat ginie i nie chce nawet jasno ujrzeć
2238 13 | wszystko zaginie już na zawsze, nie wróci to już nigdy w życiu
2239 13 | zatapianie się w sobie, nie chcą poddać siebie musowi
2240 13 | zrozumieć, że historia nie może uznawać prawa nie opartego
2241 13 | historia nie może uznawać prawa nie opartego na biologicznych,
2242 13 | Batorym, z rozumem i wolą nie współczuje nikt. Współczucie
2243 13 | jest łatwiejsze od pracy: nie wymaga ono tworzenia w sobie
2244 13 | dzięki nim istniejemy, ale nie umiemy, nie chcemy zżyć
2245 13 | istniejemy, ale nie umiemy, nie chcemy zżyć się z tym nowym,
2246 13 | zetknięciem się z istotnym, nie dającym się oszukać światem.
2247 13 | przekształcającym wszystko; nie ma wobec niego schronienia.
2248 13 | stać byłoby na to, gdyby nie to, że ulega natychmiast
2249 13 | gwałci ją w sobie, lecz nie może jej przemóc.~Ta bezsiła
2250 13 | W kontemplacji niczego nie trzeba się wyrzekać, można
2251 13 | falowaniem psychicznych, nie powtarzających się cudów.
2252 13 | dziś tragedia Żeromskiego.~Nie stać nas nawet na to, byśmy
2253 13 | czymś się to dzieje, a więc nie z nami i sama zguba zamienia
2254 13 | ten straszliwy stan rzeczy nie staje się ostatecznie tragizmem,
2255 13 | gdy wróci znowu do serca, nie zastanie już tej samej duszy.
2256 13 | Ja moje dzisiejsze, to nie związek jutra, to coś, co
2257 13 | chwilę stanie się cząstką nie powracającej przeszłości,
2258 13 | cząstką estetycznego fenomenu: nie z niego rodzi się tragiczne
2259 13 | w siebie poznającego. Tu nie tworzy się w słowie zakon
2260 13 | rzeczy sprzeczność. Żeromski nie jest idealistą: cały jego
2261 13 | rzeczywistość jest najgłębszą nie tylko istotą człowieka,
2262 13 | klasowym interesom. Żeromski nie wierzy ani w szlachecką,
2263 13 | mu się wzlotem. Żeromski nie ma prawa posługiwać się
2264 13 | swym widzeniem, że jest ona nie tylko bezsilna, ale nie
2265 13 | nie tylko bezsilna, ale nie wytrzymuje miary wartościowania,
2266 13 | wszystkie jej wartości. Nie jest w stanie formacja ta
2267 13 | nowoczesnemu życiu, ani wrosnąć w nie. I to jest tragizm. Bo w
2268 13 | całkiem, doszczętnie, jeżeli nie wrośniemy w nowe, zwycięskie
2269 13 | czuje, iż czar tej kultury nie jest mocą dziejową, że pozostaje
2270 13 | tylko jako twarde życie - nie sama przez się.~Tak; - ale
2271 13 | droga do swobody prowadzi nie przez sentymentalne zamknięcie
2272 13 | pogłębianie jej. Tu cierpienie nie mówi samo przez się, wrasta
2273 13 | Ale polski sentymentalizm nie rozumie, co znaczy ból przemilczany;
2274 13 | myśli pogłębia i tworzy nie zwrot w kierunku duchowego
2275 13 | Rzeczywistością naszą jest nie stan dusz myślących Polaków,
2276 13 | dusz myślących Polaków, nie sposób, w jaki reaguje w
2277 13 | przyszłość dla naszej tradycji. Nie uczuciowe wymaganie tradycji,
2278 13 | zostało postawione, i Żeromski nie chciał go rozwiązać. Nie
2279 13 | nie chciał go rozwiązać. Nie chciał, bo uznawszy w Batorym
2280 13 | w Batorym rozum polski, nie miał prawa go opuszczać.
2281 13 | Samuela" swą polską łaską - nie stałby się cud dziejowy?~
2282 13 | nieokreśloności: sam poeta nie chce zobaczyć, co stwarza,
2283 13 | się wyników myśli własnej, nie chce, nie może być swobodny.
2284 13 | myśli własnej, nie chce, nie może być swobodny. Nie można
2285 13 | nie może być swobodny. Nie można bowiem żyć przeciwko
2286 13 | polska krytyka do dziś dnia nie widziała, nie chce widzieć
2287 13 | dziś dnia nie widziała, nie chce widzieć kryjącej się
2288 13(**) | Dostojewskiego. Pan Haecker albo nie czytał Biesów, albo nie
2289 13(**) | nie czytał Biesów, albo nie umie w ogóle czytać (t.
2290 14 | rzetelności. Wyspiański nie komponował walki, lecz istotnie
2291 14 | okiełznania duszy? - czy nie jest to bunt jakiegoś wyższego,
2292 14 | meduz Laokonowych wężów? czy nie lepszym jest wyrzeczenie,
2293 14 | jest ona poza życiem? - czy nie jest to wszystko, całe to
2294 14 | która kształtu swego tylko nie ma, nie może się wcielić,
2295 14 | kształtu swego tylko nie ma, nie może się wcielić, lęka się
2296 14 | czuje, że pomimo wszystko nie żyła? Wydaje się, że od
2297 14 | duszy poczucie pozwalające nie zastanawiać się nawet nad
2298 14 | mogłoby być - aby narodu nie było, ale wprost czuć w
2299 14 | Tego poczucia Wyspiański nie zdobył i krytyka, która
2300 14 | twierdzi coś przeciwnego, nie rozumie absolutnie nic,
2301 14 | rozumie absolutnie nic, nie chce rozumieć, chce tylko
2302 14 | przeszłość cała nad nami, nie kłamiąca, nie przebaczająca
2303 14 | nad nami, nie kłamiąca, nie przebaczająca obecność w
2304 14 | swym wnętrzu odpowiadała: nie wierzę. Nie mogła przełamać
2305 14 | odpowiadała: nie wierzę. Nie mogła przełamać tej niewiary,
2306 14 | Bo w teatrze, w sztuce nie wygrywa się politycznych
2307 14 | się politycznych bojów; i nie hasłem do powstania było
2308 14 | ten Wyspiański walczył i nie zdobył go, lecz przeszył
2309 14 | wzajemnego mirażu, że my wszyscy nie wiemy, czym jesteśmy, kto
2310 14 | samorząd zbiorowej duszy nie mógł też powstać: tu widzenia
2311 14 | piorunem narodowa wola i centr nie ustalał się nigdzie. Teatr
2312 14 | trumną moją milczcie - czy nie rozumiecie, że ja idę w
2313 14 | przeciwstawić trzeba swe veto, nie lękać się rzeczywistości,
2314 14 | twórczość ta, to królewski jęk: nie mam go, nie mam korony i
2315 14 | królewski jęk: nie mam go, nie mam korony i berła! I wtedy
2316 14 | dzienników usiłuje zaprzeczyć:, nie. Ty masz, ty dzierżysz narodowe
2317 14 | rzetelną męką i właśnie dlatego nie chce, by była ona sfałszowana,
2318 14 | to tylko właśnie czyni: nie pozwala przeistoczyć poety
2319 14 | duszy omamieniom, że tu nie ma miejsca na tryumfalne
2320 14 | tej strasznej męki nigdy nie przeżyli, bo za działanie
2321 14 | czczą oni w Wyspiańskim, nie poetę. Polskę trzeba odnaleźć
2322 14 | duszy mej własnej odnaleźć nie mogę - mówi Wyspiański. -
2323 14 | wola tłum. Wyspiański to nie tryumf. Słyszycie - to nie
2324 14 | nie tryumf. Słyszycie - to nie obchód narodowy w "Sokole" -
2325 14 | w dziele Wyspiańskiego, nie można brać w jednakowej
2326 14 | kierunku duchowej walki, a nie zaś system przekonań, myśli,
2327 14 | podobnego u Wyspiańskego nie znajdujemy i strzec się
2328 14 | zboczenia walczącej woli.~Nie może tu być naturalnie mowy
2329 14 | przypuszcza. Nade wszystko zaś nie należy tworzyć spośród dzieł
2330 14 | poecie ta głęboka prawda, że nie ma nic w naszej indywidualności
2331 14 | indywidualności takiego, co by nie było jednocześnie narodowym,
2332 14 | w nim, z niego wyrasta. Nie może ona odnaleźć życia
2333 14 | bezwzględnie bezhistoryczna nie byłaby w stanie świadomie
2334 14 | stanie świadomie istnieć: nie daje się absolutnie pomyśleć.
2335 14 | pośrednie ogniwo ginie, ja nie jest w stanie znieść ciężaru
2336 14 | nas, - "styl archaiczny" - nie jest bynajmniej konsekwencją
2337 14 | istnieje w naszym głębokim, nie rozumującym przeświadczeniu
2338 14 | przeżywają tu siebie wzajemnie, nie wiedząc o tym, nie widząc:
2339 14 | wzajemnie, nie wiedząc o tym, nie widząc: własne bezwiedne
2340 14 | jest jedynym wyzwoleniem. Nie ma dla człowieka losu poza
2341 14 | tylko twórczynią złudzeń nie prowadzących nigdzie poza
2342 14 | który wstępuje każdy sam - nie rozumiejący i niezrozumiany.
2343 14 | założenie jego poezji. Tylko że nie odsłoniło się jeszcze całe
2344 14 | ta żyje jeszcze? - to go nie obchodzi; on przebywa w
2345 14 | spełnijmy zadanie poety. Czy nie dość jest dla piękna, by
2346 14 | ciężko, widząc chwałę, a nie mając chwały, żyć poza światem,
2347 14 | Laodamia odrzuca pieśniarza. Nie wystarcza widzenie piękna,
2348 14 | śmierć.~Komu sztuka staje się nie tworzeniem życia, lecz ucieczką
2349 14 | Tu, na tym urwisku, które nie prowadzi nigdzie, można
2350 14 | obcość życiu, którym się nie włada, by widzieć tym nie
2351 14 | nie włada, by widzieć tym nie własnym już, obcym pożądaniu
2352 14 | jego słoneczna atmosfera. Nie szuka się piękna; samo słowo
2353 14 | piękna; samo słowo może nie istnieć: rzecz spada jak
2354 14 | wydaje się, że innym być by nie mogło, przeżywamy "wieczność",
2355 14 | wieczność", tworzymy "piękno". Nie są to pozażyciowe cele i
2356 14 | które tylko w nim i poprzez nie napotkane być mogą. Nie
2357 14 | nie napotkane być mogą. Nie śniła się żadna wieczność
2358 14 | przemijania. Nikt silny nie szukał nowego piękna: szukano
2359 14 | zwykłego lusterka do golenia. Nie każdemu jednak dane jest
2360 14 | że mówi on do nas nawet nie z krzaka ognistego, lecz
2361 14 | życiem - znaczy to, że się nie znajduje wartościowych form
2362 14 | do piękna podniesione być nie może. Piękno jest wtedy
2363 14 | jej promienie. Usiłujemy nie żyć, aby duszom naszym pozwolić
2364 14 | powstało z niej piękno - już nie samoistny wytwór życia,
2365 14 | która ma wytworzyć taką a nie inną florę. Samobójstwo
2366 14 | karmimy nią to, co nami nie jest; życie staje się magią,
2367 14 | świata umarłych oglądane, nie było to dla niego niezawinioną
2368 14 | rzucane ku życiu bez trwogi, nie lękające się niczego, co
2369 14 | podstawy tej nieustraszoności? Nie uważa na razie, że ich nie
2370 14 | Nie uważa na razie, że ich nie znalazł, stwarza naokoło
2371 14 | się od brzegu żyjących, nie myśli może o tym: skoro
2372 14 | myśli może o tym: skoro nie można żyć pięknie z żywymi,
2373 14 | tworzyć tak, jak gdyby go nie było. Życia nie ma, jest
2374 14 | gdyby go nie było. Życia nie ma, jest tylko poezja. Na
2375 14 | w kraj śmierci, by w nim nie oglądając się na to, co
2376 14 | odbijają się poza wami, nie ma w was organu prawdy,
2377 14 | ma w was organu prawdy, nie ma w was samowiednego życia.
2378 14 | polski żyje, żyć będzie? Nie wiem. Jest poezja. Ta jest
2379 14 | spleciony z życiem, w którym nie ma podstawy dla dzisiejszego,
2380 14 | czytelnik - albo raczej on się nie pyta - on jest tresowany -
2381 14 | wytrwania wystarczą tu: Młoda nie mniej ma w sobie dzikiego
2382 14 | co tu idzie. Nasi krytycy nie chcieli zrozumieć, jak straszliwie
2383 14 | której mówi Dziewka "ludzie nie gady". - A pustelnik odpowiada -
2384 14 | Poprzestajemy na sztuce, bo nie chcemy zrozumieć, nie chcemy
2385 14 | bo nie chcemy zrozumieć, nie chcemy myśleć.~ ~Co ty myślisz
2386 14 | coś ukazał właśnie?~Ja nie wiem: ja widzę.~Ale czym
2387 14 | czym jest to dla ciebie? - Nie wiem, nie chcę wiedzieć.~
2388 14 | dla ciebie? - Nie wiem, nie chcę wiedzieć.~Tylko własna
2389 14 | ciężarem poczucia, że wiary tej nie ma: ale sam ten brak ukazał
2390 14 | życie w widzenie, jak żyć nie mógł, nie mógł - bo wola
2391 14 | widzenie, jak żyć nie mógł, nie mógł - bo wola była w widzeniu
2392 14 | chodzi, to jest to poezja. Nie ulega to najmniejszej wątpliwości,
2393 14 | władzę mają nad tą duszą. Nie trzeba tracić przede wszystkim
2394 14 | wplecione w dzieje narodu. Nie widzi dla nich przyszłości:
2395 14 | myśl nasza sama dla siebie nie znajdzie spokoju.~Założenia
2396 14 | Było to stanowisko może nie całkowicie świadome, ale
2397 14 | Warszawiance wystrzela buntem. Nie wyjdzie nikt z sali. Duch
2398 14 | umierająca dusza narodu. Nie przyjmujecie tego stanowiska,
2399 14 | przyszłości. Zwycięstwo nie od nas zależy: ale do nas
2400 14 | Wyspiański tego kontaktu nie czuje, nie wie, kim jest,
2401 14 | tego kontaktu nie czuje, nie wie, kim jest, co myśli,
2402 14 | wie, kim jest, co myśli, nie wie, jakie znaczenie mają
2403 14 | Wiara jego jest wiarą, która nie może żyć, która utraciła
2404 14 | rzeczywistość. A więc rzeczywistości nie ma. I to jest polska tragedia.
2405 14 | kontemplacji tego swego bezczynu. Nie szukajcie już u niego żywej
2406 14 | tu kontemplacja, jak myśl nie chce myśleć, wola chcieć,
2407 14 | Siedlecki ma słuszność: ta epoka nie chce nic otwierać, decydować.
2408 14 | decydować. Trzeba to pojąć, aby nie pójść na lep niedorzeczności,
2409 14 | wynaturzający i wynaturzony: sam on nie wie, nie chce wiedzieć,
2410 14 | wynaturzony: sam on nie wie, nie chce wiedzieć, czy jest
2411 14 | myśl omijająca sprawdziany, nie uznająca ich, nie czująca
2412 14 | sprawdziany, nie uznająca ich, nie czująca ich pod sobą. W
2413 14 | pada ofiarą dowolności, nie ma w sobie dostatecznej
2414 14 | oparcia się wobec kaprysu. I nie wiemy, czy poeta myśli,
2415 14 | wciąż trwa i on sam tego nie wie. Konrad chwyta swój
2416 14 | światu, ale po chwili już nie jest to dla Wyspiańskiego
2417 14 | jej wrażenie w teatrze. I nie wiemy: czy to myśliciel
2418 14 | istnieje rola myśliciela. Nie można igrać z myślą własną.
2419 14 | można igrać z myślą własną. Nie można uczynić myśli z jej
2420 14 | uczynić myśli z jej braku. Nie można tego, co sami mamy
2421 14 | polską tragedię: jeżeli my nie wywalczymy sobie jasnej
2422 14 | jasnej wiary, jeżeli my nie wydobędziemy dla samych
2423 14 | stwarza sam w sobie człowiek i nie może domagać się prawdy
2424 14 | wykończonej, własnej, Wyspiański nie zostawił. Wszedł on do sztuki,
2425 14 | względnie obojętny. Ta myśl tu nie tyle tłumaczy, poznaje,
2426 14 | wszystkiego. Jest to myśl nie tworząca podstaw sztuki,
2427 14 | czym więc się opiera? Na to nie znaleźlibyśmy odpowiedzi,
2428 14 | ścisłym znaczeniu tego słowa nie może być mowy, gdyż Wyspiański
2429 14 | być mowy, gdyż Wyspiański nie wyrobił w sobie samego organu
2430 14 | tworzeniem "wizerunków" myśli nie istniejących, gestów, które
2431 14 | sztuki stworzyć myśl, której nie wypracował, wolę, której
2432 14 | wypracował, wolę, której w sobie nie wyrobił. Że, słowem, fikcyjny
2433 14 | dzisiejszego społecznego życia, ale nie znaczy to, że przez to już
2434 14 | zagadnienie polityki i pomimo to nie zdołał na tym poprzestać.
2435 14 | poeta. Ale poeta przez to nie wychodzi poza swój właściwy
2436 14 | treść ma to samo znaczenie. Nie wie on nic o tym, co jest
2437 14 | jaka znana jest poecie: nie zwiększa on jego kompetencji.
2438 14 | myśli polskiej. I Wyspiański nie jest od niej wolny; wyzwolić
2439 14 | wolny; wyzwolić się od niej nie może, sama walka o to wyzwolenie
2440 14 | poznawczym, surowym procesem, a nie poczuciem własnego piękna,
2441 14 | martwą i chce zmienić się, nie przełamując bierności zasadniczej.
2442 14 | kultura dziejowa Polski, są tu nie żywym organizmem życia,
2443 14 | rozpaczliwy: jak można, nie tworząc życia, wznieść się
2444 14 | się w obawie coś, czego nie ma w twórcy**? Tego zagadnienia
2445 14(*) | stoją rzeczy bynajmniej nie w młodzieńczych tylko utworach
2446 14(*) | politycznych doktrynerów. Swobodę nie wyrzekania się tego stanu
2447 14 | Tego zagadnienia Wyspiański nie przemógł nigdy: obraz, odbicie -
2448 14 | psychikę i że do życia ona nie wystarcza, nie jest prawdziwa.
2449 14 | życia ona nie wystarcza, nie jest prawdziwa. Więc ponieważ
2450 14 | prawdziwa. Więc ponieważ nie czuł w sobie organu życia,
2451 14 | poznania i prawdy wyzwala. Kto nie tworzy wystarczających życiu
2452 14 | stanowisk - musi paść ofiarą nie wystarczających, kto zrozumiał
2453 14 | wydarzeń szali~pan jeszcze nie rozumie...~dokąd w słowach
2454 14 | pojedynczych stanowiskach. Nie wiedząc o tym, muszą one
2455 14 | tego stanowiska, jeżeli nie chcemy zapoznać najtragiczniejszego
2456 14 | rysu tej twórczości. Ja nie wiem, czy my mamy przyszłość,
2457 14 | ziemi myśli narodami. Ja nie wiem, czy jestem, czy wy
2458 14 | były myśli tych wyrazem. Nie wie się nigdy, co się właściwie
2459 14 | są same jego sprawdziany. Nie my rozstrzygamy, kim będziemy,
2460 14 | promieniowaniem: wysyłamy światło i nie widzimy go. Wola nasza nie
2461 14 | nie widzimy go. Wola nasza nie włada kierunkiem promieni,
2462 14 | rezultat pracy dziejowej nie od nas zależy, jest właściwie
2463 14 | tragiczny sobowtór myśli. Nie zdawał on sobie sprawy w
2464 14 | inną. Myśl Wyspiańskiego nie wyraża się nigdy przez słowo:
2465 14 | wyraża się nigdy przez słowo: nie myślał on słowami, myślał
2466 14(**) | mi to obojętne, gdyż nic nie zdoła zabić we mnie przeświadczenia,
2467 14(**) | kształcie: dbam o jego treść, a nie o "sobaczą łzę'" plamiącego
2468 14(**) | Męczymy się wszyscy w Polsce: nie jest to żaden argument.
2469 14(**) | Czytelnik żąda od nas pracy, nie cierpienia. Życie twórcze
2470 14(**) | artyzmu. Po Wyspiańskim nie powinno być mowy o "artyzmie",
2471 14(**) | polskie niewiniątka o umyślnie nie chcących widzieć, dziecinnych
2472 14(**) | męczennik, którego cierpienia nie obchodzą nikogo: jest to
2473 14(**) | się wstydzić. Szuka się nie myśli zdolnej zorganizować
2474 14(**) | rozbiły w strasznej próbie i nie chce się do tego przyznać.
2475 14(**) | rozpaczliwy stan rzeczy. Nie potrzebuję mówić, co myślę
2476 14(**) | myślenie uważać. Tu jednak nie o to idzie. W osobie Feldmana
2477 14(**) | 1904-1906. Tego stanu dusz nie mam zamiaru bronić: stanowi
2478 14(**) | najbezwzględniej. Ale tu nie o to idzie, aby usunąć same
2479 14(**) | myśli i nowe formy życia. Nie chcą sobie chyba ludzie
2480 14(**) | zawsze wytworem dziejów, a nie zaś odsłaniają coś głębszego
2481 14(**) | Śmiałością i swobodą jest nie zuchwalstwo w zaprzeczaniu,
2482 14(**) | zuchwalstwo w zaprzeczaniu, nie ciągnięcie samego siebie
2483 14(**) | środowisku. Jeżeli naród nasz nie zdobędzie sobie podstaw
2484 14(**) | łup bankrutów historii. Nie naród trupów i nie naród -
2485 14(**) | historii. Nie naród trupów i nie naród - fikcja - lecz straszliwie
2486 14(**) | porównania nawet z tą literaturą nie wytrzymujące zacofanie.~ ~
2487 14 | symbolizował ją. Intencja myśli, a nie własna, raz na zawsze ściśle
2488 14 | zasadzie u Żeromskiego (nic nie znaczą tu walczące z tą
2489 14 | bohaterskim spalaniu się, nie zaś na konstruowaniu i wznoszeniu.
2490 14 | Psychika polska myśli o sobie nie jako o biologicznej sile,
2491 14 | wzruszeniowego promieniowania. Nie potrzebuję uwydatniać zasadniczej
2492 14 | świat nowoczesnej myśli, nie zahaczający o ten specjalnie
2493 14 | zbiorową potęgę, jeżeli nie chcecie, by wszystko, co
2494 14 | zawiązuje się wola, lecz nie ma nic z wykonania. Trzeba
2495 14 | prowadziło widmo-sobowtór, nie mające realnych oręży; patrzył
2496 14 | świat, osądziła go: wola nie zdołała jej poza jego zakres
2497 14 | może się ukazywać, lecz nie działać.~ ~* * *~ ~"To co
2498 14 | psychika nasza do życia nie wystarcza, tak zarysowuje
2499 14 | rzeczywistością: sama rzeczywistość nie jest tu przemyślana, istnieje
2500 14 | to stanowisko Wyspiański nie wyszedł, przeciwnie, cofnął
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-2588 |