Part
1 1 | zagadnieniach dziejowych i usiłują ponad nią, niezależnie od niej
2 1 | każda metafizyka. Wszelka ponad czy pozahistoryczna koncepcja
3 1 | ostawać się wobec niego i ponad jego skłębienie siebie wydźwigać -
4 2 | romantyzm. O procesie dziejowym, ponad którym i z którego wykrystalizował
5 3 | myśl tylko własną i wolę ponad sobą, własne, wykute w głębi
6 3 | głowami: myśl nasza unosi się ponad pracą, nie wrasta w jej
7 3 | swej myśli wy dźwigającego ponad otchłanie swobodny swój
8 3 | skomplikowany, ale my byliśmy wyżsi ponad to wszystko. Dzięki pomocy
9 3 | zrzeszeniem wiernych, wyniesionych ponad rzeczywiste, "historyczne"
10 3 | usiłujemy ominąć ją, wynieść się ponad nią, budować bezpośrednio
11 4 | stan duszy poety, który ponad jego głową snuje niedostrzegalny,
12 4 | które unosiły się niegdyś ponad społeczeństwami, dziś nie
13 4 | wzniesienia się, wybicia ponad społeczeństwo w dziedzinę
14 4 | opanowaną własność, był on już ponad nim: - w zasadzie nowoczesna
15 4 | klerykaturą, obrzędem odprawianym ponad niewypowiedzianie rzeczywistym
16 5 | jakieś ustalone poza nami i ponad nami prawodawstwo, jakaś
17 5 | polskiej, jako jej wyższość ponad zagadnienia, które roznamiętniają
18 6 | człowiek, jest ona poza nim, ponad nim. Stąd koniecznym staje
19 6 | podstawy pewnego wyniesionego ponad wszelkie formy i warunki
20 6 | tworzy, dźwiga i utrzymuje ponad zawsze obcą otchłanią nasz
21 6 | Tylko tworząc górującą ponad wszystkim prawdę, tylko
22 7 | związek, póki stoją oni ponad życiem, póki poprzestają
23 7 | światu". Trzeba było mieć ponad historią punkt oparcia dla
24 7 | narodowy - utwierdzony był ponad osobistą niemocą. Był niezależnie
25 7 | próżnię trwania, zawieszonego ponad wysiłkiem i pracą, i krwawe,
26 7 | uchwycimy to unoszące się ponad życiem i pracą dramatyczne
27 7 | nigdy nie żył twórca, tj. ponad własną pracą, własnym losem.
28 7 | samego trudu życia, szybujący ponad nim - duch. Pan Jowialski
29 7 | siła. Myśl polska unosi się ponad własnym losem i nie może
30 7 | szlacheckiej, wyniesionej ponad dobro i zło samowoli. I
31 7 | dziełem ducha, stojącego ponad życiem, zwyciężającego przez
32 7 | dźwigających swe zbiorowe istnienie ponad otchłanią żywiołu. Zdawało
33 7 | wzruszeń, które unoszą się ponad polską walką. Staną się
34 7 | w tragedię i zawsze był ponad losem swych postaci jako
35 7 | opatrznościowa, żaden zawieszony ponad ludzkością wyrok czy plan.
36 8 | beztroskliwego zawieszenia ponad żywiołem i koniecznościami
37 8 | niejednokrotnie. Samotna, unosząca się ponad życiem psychika jest wytworem
38 8 | przeszłości, że z niej powstaje ponad odmętem dzisiejszych walk
39 8 | scharakteryzowany sposób, tworzy ponad nim estetyczne widzenia,
40 9 | uczonego; 3) artysta jest ponad światem, bawi się swoim
41 9 | złudzeń, które unoszą się ponad dzisiejszą demokracją. Świadomość
42 9 | życiem, nie unoszącym się ponad psychikę naszą rozumieniem,
43 9 | zbiorowej pracy, która dźwiga ją ponad żywiołem. Świadomość ignoruje
44 9 | zwycięża samą śmierć i wybucha ponad nią śmiechem, w którym dźwięczą
45 10 | dziejowo zawikłanego losu, nie ponad nim. Nie chciał baśni o
46 10 | teraz wybucha i wznosi nas ponad formy. W ten sposób tylko
47 10 | otaczająca postacie Ibsena, że ponad nimi wszystkimi: Rosmerem,
48 10 | swoich granicach przyjmuje i ponad nie wyrasta. Nieprzewidziane,
49 10 | musiała żyć tu całe wieki ponad rzeczywistością: tworzyła
50 10 | rzeczywistością: tworzyła sobie ponad nią swój świat doskonale
51 10 | dzieło, a więc wznosząca się ponad nią, przeciwstawiającą swą
52 10 | zdołamy. Musimy się dźwignąć ponad nią, ująć ją w jej niejasno
53 11 | rwące się w kawały gdzieś ponad światem, tryskające słupami
54 11 | się w wielkim, łkającym ponad całym życiem wzruszeniu.
55 11 | musi być moment, w którym ponad dzieło swe wzbija się zbiorowa
56 11 | pychy, zaciekłego dźwigania; ponad całym tym światem rozpościera
57 11 | oblicza migocą w falach; i ponad to wszystko łka samotna
58 11 | indywidualnościach. Życie ponad rzeczywistością społeczną,
59 11 | rzeczywistością społeczną, ponad konkretnym, faktycznym procesem
60 11 | walki rozgrywa się już jakby ponad życiem. Mam tu na myśli
61 11 | psychiki, unoszącej się ponad życiem myśli, ale i tu zaczął
62 11 | Nieobecne w życiu prawo wytwarza ponad życiem pustkę, w której
63 12 | spłonął, wyniesione jest ponad wszelkie niebezpieczeństwa
64 12(*)| nauka ma za cel zbudować ponad przyrodą (superposer) "warsztat" (
65 12 | wyrasta w swych oczach ponad nie. Mistycyzm powstający
66 12 | ponadosobowym, zawieszonym ponad epokami. I gdyby nie rytm
67 12 | się atrybutem wzniesionego ponad historię bytu. Być niczym
68 12 | uczuciowego, wzniesienie ponad życie, ponad prawo, ponad
69 12 | wzniesienie ponad życie, ponad prawo, ponad wszystkie określone
70 12 | ponad życie, ponad prawo, ponad wszystkie określone stosunki.
71 13 | się on nigdzie wyniesionym ponad niebezpieczeństwo nieopanowanego
72 13 | Dusza polska jest wyższa ponad dzieje, wyższa ponad naturę
73 13 | wyższa ponad dzieje, wyższa ponad naturę ludzką: ma dochować
74 13 | tragedia tylko fenomenem; ponad cierpiącym, szamocącym się,
75 14 | czynu i teraz błąka się ponad ludzkim pobojowiskiem jak
76 14 | wyrzuconej przez nas poza siebie, ponad siebie, i umie z niej gromada
77 14 | tu świat pozaludzki dusze ponad gromadę, wyrywa je z niej,
78 14 | przeszłość i my sami wisimy ponad tą żywiołową plazmą przeznaczenia,
79 14 | historia nasza jest zawieszona ponad nieokreślonym, nieznanym
80 14 | na symbolu: zawiesza ona ponad światem swoją wolę działania,
81 14 | Jest ona w nich, pod nimi, ponad nimi. Ziemia rodzinna staje
82 14 | przez narody, wychodzi ona ponad nie i ogarnia: zazębia się
|