1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2038
Part
1501 11 | którego znamienną cechą jest nieobecność świadomego,
1502 11 | cofa się przerażony. Świat jest dla niego cudowną przygodą:
1503 11 | niego cudowną przygodą: i to jest dziwną kompensatą jego nadpowietrznej
1504 11 | w ciało zwycięstwa. Nie jest to rzecz czystego przypadku,
1505 11 | czystego przypadku, nie jest to nawet wynik istniejącej
1506 11 | kulturalnej współzależności, jest w tym osobista zasługa Staffa.
1507 11 | powietrzny mit. Przypadek jest punktem wyjścia, ale wewnątrz
1508 11 | strzeżone przez wolę. Dlatego jest Staff twórcą lirycznych "
1509 11(*) | mi się pewna uwaga: mało jest dzieł w naszej literaturze,
1510 11(*) | nieżyczliwość tajona i bezwiedna jest jedną z cech naszego współczesnego
1511 12 | dobitne. Mistyka rzeczywista jest postacią życia, posiada
1512 12 | własne kryteria prawdy. Nie jest ona uwolniona od specyficznego
1513 12 | jakim ulega, jej ja nie jest nieokreśloną możliwością,
1514 12 | Każda psychika wypracowana jest przez historię i może być
1515 12 | psycho-fizjologiczne życie jest jedyną dziedziną, w której
1516 12 | którym inni wiedzą tylko, że jest. Mistyczna droga poznania
1517 12 | psychicznej świadomość mistyczna jest lub przynajmniej bywa ściśle
1518 12 | całkiem odrębną fizjognomię, jest jak najzupełniej zindywidualizowane;
1519 12 | najzupełniej zindywidualizowane; jest w samej rzeczy bowiem ściśle
1520 12 | znaczeniu tego słowa. Mistyka jest tez postacią empiryzmu;
1521 12 | Dla nauki rzeczywistością jest świat techniki danego momentu:
1522 12 | poznania. Natura założeń jest w nich różna, niemniej jednak
1523 12 | niewątpliwie mistycyzm naukowy, jest on formą bardziej złożoną
1524 12 | Spencer; stąd i jego filozofia jest w zestawieniu ze Spencerowską -
1525 12 | kolejność działań, zawsze jest usiłowaniem takiego zachowania
1526 12 | bytem. Absolutna myśl nie jest bynajmniej nieobecna u Spencera,
1527 12 | bynajmniej nieobecna u Spencera, jest to myśl, dla której istnieje
1528 12 | proces. Hegel sięga głębiej, jest konsekwentniejszy, ale właśnie
1529 12 | naukowego mistycyzmu. Mistyk jest człowiekiem, w którego duchowym
1530 12 | rewolucji. Niewątpliwym jest, że momenty erotyczne odgrywały
1531 12 | zawładnąć czymś, co mu jest obce i co on ma poddać sobie
1532 12 | on działa, lecz coś, co jest bezwzględne, wobec czego
1533 12 | stopił, spłonął, wyniesione jest ponad wszelkie niebezpieczeństwa
1534 12 | gruntuje prawo. Mistyczną jest świadomość socjaldemokracji
1535 12 | znaczenie. Epicka świadomość jest jak najściślej związana
1536 12 | przez świadomość prawną jest w granicach ludzkości bezwzględne;
1537 12 | Prawo od początku zrośnięte jest z poczuciem epickim: określenie
1538 12 | Nie przyroda, lecz prawo jest kategorią rzeczywistości,
1539 12 | co istnieje, utrzymywane jest przez walkę z żywiołem.
1540 12 | moment zbiorowej walki, jest dla nas podstawą wszelkiej
1541 12(*) | Poincarego .iż postulatem nauki jest jednoznaczność zapisów naszych
1542 12 | pewnego społeczeństwa, nie jest na wskroś przepojone przez
1543 12 | emanuje prawda itd. Taką jest logika rzeczy ludzkich,
1544 12 | jak gdyby automatycznie jest wytworem koniecznym żyjącej
1545 12 | się świadomości prawnej, jest wyrazem słabości bezwzględnej,
1546 12 | bezwzględnej, która nie wie, czy jest w ogóle do czegokolwiek
1547 12 | myślowych choćby tylko decyzji. Jest to rozpaczliwe dezerterstwo
1548 12 | postać mistycyzmu nieobca jest Maeterlinckowi, kokietował
1549 12 | logicznych wywodów, czym jest dla niego świat, życie,
1550 12 | nieokreślona: nie wiadomo, czym jest świat, wiadomo, że nie jest
1551 12 | jest świat, wiadomo, że nie jest niczym określonym. Przeciwko
1552 12 | Mistycyzm nieokreśloności to jest nieustanna koalicja wszystkich
1553 12 | wszelkiemu aktowi woli, jest to dialektyka chaosu. Gdy
1554 12 | że cała twórczość poety jest coraz beznadziejniejszym
1555 12 | że każda iskierka duszy jest posterunkiem obleganym przez
1556 12 | on w ten sposób odżegnać, jest własne jego ja, własna jego
1557 12 | sam poeta nie wie, czy nie jest jaką panteistyczną pamięcią
1558 12 | jakimś żywiole, który nie jest ani mysią, ani historią,
1559 12 | głowie. Tajemniczy świat jest zazwyczaj bardzo nieciekawy:
1560 12 | bardzo nieciekawy: poeta jest niczym, chciałby być wszystkim;
1561 12 | określonego, gdyż świat jest nazbyt tajemniczy; i poczciwa
1562 12 | uwierzył, że jego prawda jest w tym osamotnieniu, że nie
1563 12 | tym osamotnieniu, że nie jest to klątwa ani zguba, lecz
1564 12 | opętanych ogni i przepychów. Jest to zjawisko konieczne. Podstawy
1565 12 | dziejowego działacza nie jest ani odrobinę mniej dopuszczalna
1566 12 | filozofii. Mereżkowski skłonny jest widzieć w tym swoim zawieszeniu
1567 12 | psychologia tego zjawiska jest całkiem inna. I tu mamy
1568 12 | człowieka do żywych ludzi, oto jest forma istnienia, która tu
1569 12 | określony sposób czynne, jest niższością, gdyż istotą
1570 12 | niższością, gdyż istotą świata jest tajemnica; zadaniem duszy
1571 12 | tajemnica; zadaniem duszy jest poddanie się tym nieznanym,
1572 12 | którego jedyną właściwością jest to, że nie ma w nim stałych
1573 12 | formy działania: tu życie jest zawieszone, beztreściowe;
1574 12 | promieniowanie uczuć: świat jest tylko refleksem rzucanym
1575 12 | dbał o naukę, nauka zaś to jest to, co wie każdy i o co
1576 12 | wszechświatem. Nauka nie jest rzeczywista w tym znaczeniu,
1577 12 | wobec żywiołu. Wszystko tu jest ściśle określone i uwarunkowane;
1578 12 | świata przez naszą myśl jest możliwe jedynie w drodze
1579 12 | ludzkich posterunków. Świat jest tajemniczy: a tak, zawsze
1580 12 | gdzie wszystko ludzkie jest już opanowane, na wyżynach
1581 12 | nieprzewidziane, cud: tu jest tajemnica tworzenia.~ ~
1582 12(***) | właściwie naukowego mistycyzmu jest obojętność względem ludzkich
1583 12(***) | pierwiastków subiektywnych jest zasadniczą regułą działalności
1584 12(***) | pozytywizmu, świat bez człowieka jest hipostazą metodologicznych
1585 13 | wzruszeniową. Cud życia jest obecny tu wszędzie, nawet
1586 13 | natężenia ekstazy. Upojenie jest tu wszędzie: ostry, bezrozumny
1587 13 | wyłania wszystko. Z niego jest cały świat rzeczy, myśli,
1588 13 | budzi. W każdej chwili dusza jest tu rozdarta przez ból rozłąki,
1589 13 | procesy, których wynikiem jest ten indywidualny sposób
1590 13 | która chce" i wolą, która "jest chciana", że posłużę się
1591 13 | nicość. Każdy akt życia jest grzechem; nie ma na czym
1592 13 | mówi Karamazow. "Jeżeli kto jest choć trochę moralnym szlachcicem" -
1593 13 | mówi mi. Boże miły! Cóż jest w tym, że człowiek kocha
1594 13 | miłości samego życia, czy nie jest to pierwiastkiem niezbędnym
1595 13 | cudownego zjawiska, jakim jest styl artystyczny Żeromskiego,
1596 13 | zmysłowe, wzruszeniowe nie jest już jakąś na wpół tylko
1597 13 | przez nich myślą i wolą - jest prawie obojętne. Są tu oni
1598 13 | społecznego zadań. Ważnym jest, że to konieczności poznawane
1599 13 | że sam proces poznawania jest uznawany za coś odrębnego
1600 13 | społecznej. Rzeczą niewątpliwą jest, że związek pomiędzy tą
1601 13 | trudny do ujęcia. Pewnym jest tylko, że muszą być siły,
1602 13 | siebie. Świat Żeromskiego jest w tworzeniu tak, jak Polska.
1603 13 | Żeromski dla nas dzisiaj jest czymś więcej niż pisarzem,
1604 13 | nie wystarcza. Żeromski to jest życie nasze własne, łączy
1605 13 | można dziś zobaczyć. On jest w tej dziedzinie, gdzie
1606 13 | do zgoła innej kategorii.~Jest wynikiem dziwnego nieporozumienia,
1607 13 | miary. Ale Żeromski z innej jest głębi. Żeromski i Wyspiański;
1608 13 | jaka moc je wytwarza, czym jest ona, czy mam ja oto ją w
1609 13 | jej - to skąd mi wiara, że jest ona poza mną. Życie samo
1610 13 | dzisiaj ludzie sądzą, że dość jest upodobać sobie w swoim przypadkowym
1611 13 | nierozbudzenie nie są siłą. Życie jest irracjonalnym faktem, nie
1612 13 | zwycięstwo, gdy społeczeństwo jest pierwotnie proste, ma pewne
1613 13 | gdzie wszystko, zdaje się, jest zdane na los przypadku,
1614 13 | los przypadku, gdzie prawo jest nieobecne, samo zaufanie
1615 13 | zadość takim wymaganiom - to jest nim nasza dzisiejsza Polska.
1616 13 | ogarniający nasze życie jest rytmem rosnącej wielkości,
1617 13 | bohaterstwa i piękności, - a sława jest rozlana naokoło dusz jak
1618 13 | że forma ich twórczości jest formą duchowego przesilenia,
1619 13 | potrzeba, że forma artystyczna jest w istocie swej zawsze wynikiem
1620 13 | wartości w narodzie. Głupcem jest, kto żąda, by Dante pisał
1621 13 | Reymontem, czuje się, że jest w nim wprawdzie coś niezmiennego,
1622 13 | popełnia olbrzymie błędy, ale jest on zrośnięty, nie z wykonaniem
1623 13 | samą. Świat jego zbudowany jest nie ze spostrzeżeń, lecz
1624 13 | jego karty krytyk, jeżeli jest istotnie krytykiem z powołania,
1625 13 | zadość żądaniom duszy świat jest właśnie postacią duchowego
1626 13 | bohaterstwa, że niemożliwość eposu jest jednym z zasadniczych rysów
1627 13 | nieskończenie mało. Homerycki świat jest też swojego rodzaju objawieniem,
1628 13 | objawieniem, pisał Dostojewski. Jest to świat, którego ewangelia
1629 13 | ludzi, którzy wiedzą, czym jest życie, którzy już przestali
1630 13 | wystarczającego duszy i żywiołowi - jest narodowym życiem, myśleniem
1631 13 | strukturę. Bardzo możliwą jest rzeczą, że Reymont rozporządza
1632 13 | wskutek tego świat jego jest szczegółowo bogatszy: nie
1633 13 | Burzę, aby poznać jak wielka jest jego siła). Te cechy zamykają
1634 13 | odpowiedzieć na pytanie, czym jest śmierć i życie człowieka,
1635 13 | pogłębia wraz z duszą własną: jest on w nim jako własna żywa
1636 13 | duchowe Reymontowskich chłopów jest stylizowaną na bezduchowość
1637 13 | stylizowania ich na prostotę. Orkan jest w Roztokach jak całkowity
1638 13 | nie czuje żadnego musu, jest swobodny. Wieczyste zagadnienia
1639 13 | dlatego, że świat Orkanowski jest jego światem, własną jego
1640 13 | jasny Orkanowski świat jest nie przebaczającym sprawdzaczem:
1641 13 | wszelkie życie, sam fakt życia jest zawsze tworzeniem czegoś,
1642 13 | wybawienia sercem, czym jest to tworzenie, jego nie przebaczający,
1643 13 | społeczno-politycznej. Przeciwnie to, co jest w utworach Żeromskiego wynikiem
1644 13 | bezpieczeństwo wobec życia jest obłędem lub kłamstwem. Przed
1645 13 | życiem nie ma ucieczki, jest ono wszędzie, jest wszystkim
1646 13 | ucieczki, jest ono wszędzie, jest wszystkim dla człowieka.
1647 13 | nasze, jakimkolwiek bądź jest ono - jest cząstką zbiorowego
1648 13 | jakimkolwiek bądź jest ono - jest cząstką zbiorowego życia,
1649 13 | dla niego; życie ogółu jest w każdym najbardziej osobistym
1650 13 | sensorium. Sensorium to nie jest w stanie wyczuć jako winy
1651 13 | klasowego spokoju. Żeromski nie jest idealistą Mazziniowskiego
1652 13 | Mazziniowskiego pokroju: jest zawsze pewna nieszczerość
1653 13 | To znalazł Sienkiewicz i jest pomimo wszystko coś z tej
1654 13 | ale nie myśli, czym ono jest, ma w sobie jego kształt,
1655 13 | inaczej czują i widzą. Tak jest. Ale czym jest dla nich
1656 13 | widzą. Tak jest. Ale czym jest dla nich to widzenie? Żeromski
1657 13 | przekonaniu, że w naszym ręku jest władza nad życiem; Żeromski
1658 13 | Żeromski całą duszą wszczepiony jest w sam żywiołowy proces życia:
1659 13 | proces życia: czuje on, czym jest samo życie, czuje utajone
1660 13 | niemal już głębia ducha. I to jest rzecz niezmiernie ważna. "
1661 13 | ascetyzm moralny; życie jest bardziej złożone i nie da
1662 13 | Świat przeżyć płciowych jest dziedziną, w której mają
1663 13 | życie myślowe wtłoczone jest w podświadomą "bezpańską"
1664 13 | patos erotyczny Żeromskiego jest tylko pojedynczą postacią
1665 13 | dionizyjskich z utajoną obawą. Jest w nim coś ze stanu duszy
1666 13 | stanowisko wewnętrzne Żeromskiego jest inne. Wyspiański przyjmował
1667 13 | dusza jego własna porwana jest przez przeistaczający proces.
1668 13 | winy wobec wszystkiego; jest on już we własnym wnętrzu
1669 13 | tylko że tu stan duszy jest mniej określony. Dumna,
1670 13 | już rozróżnić, co w niej jest ocaloną swobodą, a co lubieżnym
1671 13 | jednocześnie przywiązanie to jest rzeczą świętą. Gdzie granica?
1672 13 | poprzestałby na samym powodzeniu. Jest to hipnoza, która pryska.
1673 13 | sprawę. Czyn dla Żeromskiego jest psychiczną niemożliwością;
1674 13 | mu sam proces woli. Czyn jest tu widmem, upiorem - wywołanym
1675 13 | świadomej woli pisarza: jest czynem, a nie ma mocy w
1676 13 | sobie. Świat Żeromskiego jest to świat bez woli, poprzedzający
1677 13 | rozkładający ją w sobie; jest to świat bezsilnej psychiki;
1678 13 | dlatego świat Żeromskiego jest światem nie ciągłości czynnej,
1679 13 | sztukę. Własna jego twórczość jest hipnozą, wydobywającą kształt
1680 13 | ogólnym amorfizmie. Nie jest niczym ostatecznym, przyjętym
1681 13 | ostatecznym, przyjętym przez wolę; jest czymś, co się odbija w ruchomej
1682 13 | odbija, ale niczemu nie jest w stanie dochować wiary.
1683 13 | odbijającym się w marzeniu jest sama sztuka. Sztuka i twórczość
1684 13 | gorzkie osłupienie szaleństwa. Jest to może jedyny w swoim rodzaju
1685 13 | siebie za sztukę. Życie jest straszliwą przemocą spełnianą
1686 13 | duszy w ciemnościach. To jest zasadnicza wizja życia Żeromskiego:
1687 13 | obejmuje sztukę. Czymże więc jest ona? Ostatnim nawrotem ku
1688 13 | Stendhal pisał "że nie wie, kim jest" i cała jego twórczość nacechowana
1689 13 | jego twórczość nacechowana jest właśnie przez to dziwne
1690 13 | psychiczna. Własne jego ja jest rozwijającą się w nim katastrofą.
1691 13 | wyrasta już z nas samych, lecz jest w nas urabiane, dokonywa
1692 13 | dokonywa się w nas. Dusza nasza jest jak topielec z ciężarem
1693 13 | zostać artystami - takim jest hasło.~Bezwiedność stała
1694 13 | duszę, jakąkolwiek bądź jest ona, jak kwiat. Niechaj
1695 13 | kwitnie: zadaniem artysty jest dać z dziecięcą naiwnością,
1696 13 | Żeromskiego: - dusza moja jest coś, co się dokonywa nie
1697 13 | sobą ten rwący potok. I to jest właśnie to, co dezorientuje
1698 13 | tragizmem, nic bowiem nie jest ostatecznym. Brak w tych
1699 13 | ostatecznego. Tu wszystko jest wzruszającym się, cierpiącym
1700 13 | duszy. To jestem ja i to jest moje - ten cały świat krwi
1701 13(*) | Dośrodkowa" karamazowska siła jest tym dnem psychicznym, z
1702 13 | się mają rzeczy: jego wola jest unoszoną przez żywioł. Jej
1703 13 | usprawiedliwienia. Jednym z nich jest pasyjny charakter sztuki
1704 13 | wyzywający gromy? Sam on jest właśnie tylko w tym patosie
1705 13 | wskazówkę Duma o Hetmanie. Jest w niej dla mnie jedna tylko
1706 13 | tego uśmiechu.~Tragedia jest w nim.~Tu bowiem jest zdradzona
1707 13 | Tragedia jest w nim.~Tu bowiem jest zdradzona przez uczucie,
1708 13 | twórczości Żeromskiego.~To jest znaczenie owego "cokolwiek
1709 13 | twórczości. Żeromski nie jest w stanie przezwyciężyć bezwolności,
1710 13 | kulturalnej, to Duma o Hetmanie jest objawem woli, która i nadal
1711 13 | czynem. Duma o Hetmanie jest frazeologią, jest kompromisem,
1712 13 | Hetmanie jest frazeologią, jest kompromisem, dobrowolnym
1713 13 | kunsztu. Jedyną głęboką rzeczą jest wzgardliwy uśmiech Batorego.
1714 13 | historię psychiki kulturalnej jest, jak mieliśmy się sposobność
1715 13 | zapewnia samej sobie trwanie. Jest to jedyne możliwe stanowisko,
1716 13 | świat uzna ją taką, jaką jest. Ponieważ nie może stać
1717 13 | jej niedojrzałość dziejowa jest wyższością. Dusza polska
1718 13 | wyższością. Dusza polska jest wyższa ponad dzieje, wyższa
1719 13 | poświęcenia zależne właśnie jest od wartości tych form, które
1720 13 | zastępujące wszelkie formy jest tylko rozpaczliwym wysiłkiem
1721 13 | bezgraniczny indywidualizm jest formą zaniku dziejowego
1722 13 | działalności. Wydaje się nam, że jest w tym jakieś wyrzeczenie
1723 13 | uwłaczającym naszej godności jest domagać się, aby świat był
1724 13 | znaczy to sprawdzić, czym jest ona w procesie ludzkiej
1725 13 | subiektywizm estetyczny jest stanem duszy, żyjącej poza
1726 13 | dziejowej pracy. Inaczej jest ja nasze tylko subiektywnym
1727 13 | nas, bez nas i wbrew nam; jest tylko jednym z momentów
1728 13 | zasadę szczęścia mas". Twórca jest człowiekiem urabiającym
1729 13 | pojmowana sposób. Artysta jest to człowiek świadomie i
1730 13 | wobec dziejów formą. Goethe jest tu wzorem dla każdego, kto
1731 13 | organizujące świat w jasną całość jest życiem dojrzałym do godności
1732 13 | wypowiedzenia: wypowiedzenie jest bezwzględnym celem. Kult
1733 13 | artystyczny kanon. Żeromski, gdy jest twórcą, czuje tę powagę
1734 13 | szlachetnym zamiarze: dusza ludzka jest w niej wobec samej siebie,
1735 13 | ginącego piękna; - porwana jest przez jego zgubę: tak określa
1736 13 | życia. Żeromski obowiązany jest widzieć. Powinien on zrozumieć
1737 13 | zrozumieć, jak strasznie ciężkim jest dzisiejsze istnienie człowieka;
1738 13 | Chrystusową" Polskę. Cierpienie jest łatwiejsze od pracy: nie
1739 13 | samowiedzy, rozumu, woli jest szpetotą? Ten rozum, ta
1740 13 | stanowisko określimy: życie jest tu tragicznym procesem porywającym
1741 13 | możemy. Błogosławioną więc jest miłość życia, przywiązanie
1742 13 | chęć wytrwania przy nim. To jest tragiczne założenie: i gdyby
1743 13 | istnienia. Jego ja zamknięte jest w granicach bezsilnej kulturalnej
1744 13 | przyjąć całą treść swą, jaką jest ona. Zdaje się ona być zdolna
1745 13 | którego zanik widzieliśmy, jest tu już niepotrzebne: świat
1746 13 | niepotrzebne: świat i życie jest falowaniem psychicznych,
1747 13 | tych momentów; treścią ich jest zawsze to jedno - hipnoza
1748 13 | pisał, że założeniem epopei jest przeświadczenie, iż opiewane
1749 13 | założeniem tej twórczości jest klęska, jej niepowstrzymany,
1750 13 | chwili, która tym tylko jest: złudzeniem, na którym trzyma
1751 13 | myśli, postanowienia. Myśl jest tu cząstką estetycznego
1752 13 | Naród polski pozornie tylko jest tym, co mówi tu, i tym,
1753 13 | sprzeczność. Żeromski nie jest idealistą: cały jego artyzm
1754 13 | konkretna rzeczywistość jest najgłębszą nie tylko istotą
1755 13 | którego wyrastają, ich wartość jest w nim. Światem estetycznych,
1756 13 | etycznych itp. wartości jest dla Żeromskiego świat polskiej
1757 13 | psychiczny świat duchowy, który jest świadomością odpowiadającą
1758 13 | że samo życie, całe życie jest źródłem ducha, jego podstawą.
1759 13 | mesjaniczne usprawiedliwienie.~Tu jest przełomowa linia.~Tragicznym
1760 13 | Konsekwencją stanowiska Żeromskiego jest nieuchronność zguby.~Pod
1761 13 | dowiódł swym widzeniem, że jest ona nie tylko bezsilna,
1762 13 | dzieła.~Musi on wiedzieć, kim jest.~Czy stanowiskiem jego jest,
1763 13 | jest.~Czy stanowiskiem jego jest, że każda myślowa forma
1764 13 | każda myślowa forma życia jest zwężeniem życia, i dlatego,
1765 13 | najgłębszego prawa?~Czy też życie jest niższe od myśli, jest formą
1766 13 | życie jest niższe od myśli, jest formą upadku?~Konkretnie:~
1767 13 | grzebie dawną Polskę, to jest rodzenie się głębszego,
1768 13 | naszego świata.~Gdzie jest Żeromski?~W tym świecie?
1769 13 | wszystkie jej wartości. Nie jest w stanie formacja ta ani
1770 13 | ani wrosnąć w nie. I to jest tragizm. Bo w tym nowoczesnym
1771 13 | tym nowoczesnym świecie jest też i rodząca się, rzeczywista
1772 13 | każdy moment jej istnienia jest męką. Męka ta jest momentem,
1773 13 | istnienia jest męką. Męka ta jest momentem, który łudzi, daje
1774 13 | daje urojenie tożsamości. Jest ona utożsamiana z męką grzebanej
1775 13 | rzeczywistym oporem.~Tylko życie jest naszym gruntem: a więc musimy
1776 13 | nowe, zwycięskie życie; ale jest ono dziś obce, stawia zadania
1777 13 | Bo przecież tak piękna jest ta gotowa już polska kultura,
1778 13 | iż czar tej kultury nie jest mocą dziejową, że pozostaje
1779 13 | formy duchowego życia.~To jest rys odbierający światowi
1780 13 | męki.~Rzeczywistością naszą jest nie stan dusz myślących
1781 13 | myśli i woli. Dlatego jedna jest tylko droga dla nas: poszukiwanie
1782 13 | poszukiwanie siły, tworzenie jej; jest zrozumienie, że konieczności
1783 13 | pierwszym naszym obowiązkiem jest żyć w myślowym naszym wnętrzu
1784 13 | świata, rozumieć, że to jest nasza rzeczywistość. Zrozumiejmy,
1785 13 | uczuciowy kult tradycji jest tylko formą naszego duchowego
1786 13 | duchowego lenistwa. Dla jednych jest tradycja symbolem ich przewodnictwa,
1787 13 | uprzywilejowanego istnienia: jest to optymizm historyczny.
1788 13 | historyczny. Dla innych jest ona symbolem uczuciowego
1789 13 | i dlatego jego twórczość jest dotychczas zjawiskiem, rozwijającym
1790 13 | poznania przysłonięty tu jest przez sentymentalny opór
1791 13 | świadomości.~Ten ostatni jest na pierwszym planie i polska
1792 14 | usiłują od twardego dzieła - jest to dla nas nowa rękojmia
1793 14 | dzieje? działać? - dlaczego jest naokoło życie i ja jestem,
1794 14 | zatracił? gdzie, w czym jest? - jak go ująć w sobie,
1795 14 | wewnętrznym poczuciu, że jest on we mnie? - czym jest
1796 14 | jest on we mnie? - czym jest ten bunt wewnętrzny przed
1797 14 | okiełznania duszy? - czy nie jest to bunt jakiegoś wyższego,
1798 14 | godzi się być narodem? - co jest poza granicą historycznych
1799 14 | Laokonowych wężów? czy nie lepszym jest wyrzeczenie, niż przelewanie
1800 14 | gdzie znaleźć słuszność? Czy jest ona poza życiem? - czy nie
1801 14 | ona poza życiem? - czy nie jest to wszystko, całe to zmaganie
1802 14 | tragicznym dziełem. I tak jest istotnie; najgłębszą spuścizną
1803 14 | spuścizną Wyspiańskiego jest tragiczny żywot twórcy,
1804 14 | do końca na scenie obecny jest tylko sam Wyspiański. Teatr
1805 14 | ale wiemy także, czym to jest: to darcie czerwonego sukna
1806 14 | jesteśmy, kto nas pędzi, gdzie jest siła zdolna wstrzymać wewnętrzne
1807 14 | wydaje się, że Powrót Odysa jest czymś w rodzaju Ibsenowskiego
1808 14 | że cała jego twórczość jest bolesnym dopracowywaniem
1809 14 | i sobie - oddaniem czci jest wejście w siebie, praca
1810 14 | pierwszych swych dramatach. Jest rzeczą niewątpliwą, że Meleager,
1811 14 | sobie i z siebie. Meleager jest tragedią osamotnionej, odciętej
1812 14 | działania, wszystko to związane jest z życiem gromady, do niej
1813 14 | niej należy. Ja samodzielne jest w stanie samo siebie wyżyć
1814 14 | narodowym, historycznym. Naród jest związkiem psychiki z bytem:
1815 14 | bytem: bytowe znaczenie jej jest w nim, z niego wyrasta.
1816 14 | pierwotniejszym od narodu, jest faktycznie późniejszym od
1817 14 | narodowej duszy: ale ona jest najgłębszą formą rzeczywistości,
1818 14 | własnym ja ludzkie związane jest poprzez zbiorowość, gdy
1819 14 | pośrednie ogniwo ginie, ja nie jest w stanie znieść ciężaru
1820 14 | jak bardzo współczesnym jest archaiczny Meleager. To,
1821 14 | styl archaiczny" - nie jest bynajmniej konsekwencją
1822 14 | osamotnienie i znużenie jest jedynym wyzwoleniem. Nie
1823 14 | poza gromadą, a gromada jest tylko twórczynią złudzeń
1824 14 | Psychologicznie tu może jest związek pomiędzy Legendą
1825 14 | bezwzględność śmierci, w coś, co jest niezależnie od tego, co
1826 14 | niezachwianą jasność myśli. Czyja jest myśl? Życia, które było,
1827 14 | zadanie poety. Czy nie dość jest dla piękna, by było widziane?
1828 14 | widziane? mniejsza o to, kim jest ten, kto je widzi. Jak powstała,
1829 14 | zawieszonym w nim świecie jest ich ojczyzna. Sztuka dla
1830 14 | tam chcę żyć! tam z wami jest moja dusza i płynie ku niej
1831 14 | najgłębsza tajemnica. Czyja dusza jest już cała w widzeniu, ten
1832 14 | jak zimne widowisko, - ale jest przecież życie, byle jakie,
1833 14 | serce pragnie żyć w nim: gdy jest zaginione, lepsza śmierć.~
1834 14 | ale wiedzieć trzeba, czym jest to widzenie: tak wolno patrzyć
1835 14 | piękno. Piękno wytwarzane jest przez zbiorowość ludzką,
1836 14 | poprzez życie. Gdy życie jest takie, że wydaje się, że
1837 14 | Nie każdemu jednak dane jest tak za pan brat oglądać
1838 14 | książek. Jakkolwiek bądź jest, trudno zrozumieć, jak mogła
1839 14 | stwierdziło, że to życie, jakie jest dla nas dostępne, do piękna
1840 14 | podniesione być nie może. Piękno jest wtedy darem, pozostawionym
1841 14 | dnie każdego esteiyzmu, gdy jest głęboki i tragiczny: powstaje
1842 14 | karmimy nią to, co nami nie jest; życie staje się magią,
1843 14 | i histerią. Gdy artysta jest silny, opanowuje tę najgłębszą
1844 14 | napotkać może, tak mocno jest ugruntowane w swym zwycięstwie.
1845 14 | nie było. Życia nie ma, jest tylko poezja. Na razie istnieje
1846 14 | świetle tę sprawę. Sztuka to jest samowiedza zbiorowości,
1847 14 | pierwszych utworów Wyspiańskiego jest w zasadzie już tym samym
1848 14 | styl tych utworów. Sądem jest ten styl. Sądem głoszącym
1849 14 | żyje, żyć będzie? Nie wiem. Jest poezja. Ta jest w mojej
1850 14 | Nie wiem. Jest poezja. Ta jest w mojej mocy, jest moją
1851 14 | poezja. Ta jest w mojej mocy, jest moją sprawą; tworzę w niej
1852 14 | raczej on się nie pyta - on jest tresowany - to sztuka, rzecz,
1853 14 | archaiczny. Ale pytanie jest, choć ginie wśród ognia
1854 14 | ludzkości: jej tragizm związany jest z dzisiejszą postacią losu;
1855 14 | byłaby satysfakcja. Sprawa jest głębsza. Klątwa ukazuje
1856 14 | bezwzględnie druzgocze on dusze. Jest to ukazane z tą samą jasnością,
1857 14 | Więc gdzie odpowiedź? czy jest ona w dumnym przyjęciu ofiary? -
1858 14 | budową świata? - ale czym jest wtedy to Boże słowo? komu
1859 14 | czy może przeciwnie buntem jest w imię "słowiańskiej anarchii", -
1860 14 | tym rozkołysanym kłosami jest nasza najbliższa prawda:
1861 14 | najbliższa prawda: i mowa ziemi jest najbardziej dostępnym dla
1862 14 | nadludzkiego świata? - Gdzie jest Wyspiański, gdzie jest widz? -
1863 14 | Gdzie jest Wyspiański, gdzie jest widz? - w świecie czystej
1864 14 | wiem: ja widzę.~Ale czym jest to dla ciebie? - Nie wiem,
1865 14 | społeczeństwo wobec bezkresu; ta to jest głownią Altei.~Wyspiański
1866 14 | martwym świecie pogrzebane jest żywe jego serce. Czym więc
1867 14 | żywe jego serce. Czym więc jest to? - ale odpowiedź ginie,
1868 14 | sobie odpowiedzieć, czym jest dla was raz na zawsze życie.
1869 14 | od tego, czym się wydaje, jest, jest do głębi. Trzeba wejść
1870 14 | czym się wydaje, jest, jest do głębi. Trzeba wejść w
1871 14 | stawanie u wrót myśli. I Klątwa jest pierwszym krokiem na tej
1872 14 | jeżeli o to chodzi, to jest to poezja. Nie ulega to
1873 14 | pisząc, czytając Klątwę, jest poezją, dobrze jest wiedzieć,
1874 14 | Klątwę, jest poezją, dobrze jest wiedzieć, jak się nazywa
1875 14 | Chłopicki, wiedział, co jest strategia, sztuka militarna,
1876 14 | przyjdzie - wasze dzieło? To jest czar, co ja robię - woła
1877 14 | postanowić, ma zrozumieć, czym jest on i jego życie, wplecione
1878 14 | mu żyć bez narodu? Jakąż jest tu wytrzymująca krytykę
1879 14 | tę śmiałość: życie nasze jest widowiskiem, w które patrzy
1880 14 | wasza dusza. Gdzież więc jest ta podstawa wasza? Czym
1881 14 | nie czuje, nie wie, kim jest, co myśli, nie wie, jakie
1882 14 | zrozpaczonej próżni. Wiara jego jest wiarą, która nie może żyć,
1883 14 | rzeczywistości nie ma. I to jest polska tragedia. Ale jeżeli
1884 14 | nie chce wiedzieć, czy jest to myśl, jaką on ma, czy
1885 14 | tylko myśl, jaką on widzi. Jest to więc myśl omijająca sprawdziany,
1886 14 | światu, ale po chwili już nie jest to dla Wyspiańskiego myśl,
1887 14 | samych siebie prawdy, to jest to nasza wina: bo grunt
1888 14 | konkretny kształt tego załamania jest tu względnie obojętny. Ta
1889 14 | ograniczoność tego wszystkiego. Jest to myśl nie tworząca podstaw
1890 14 | istniejąca dla niej. Sztuka jest zawsze wobec niej wolna,
1891 14 | znaleźlibyśmy odpowiedzi, gdyż taki jest tragizm tego stanowiska,
1892 14 | gest Wyspiańskiego, który jest widziany. Tu mamy wyjaławiający
1893 14 | pograniczu.~Proces ten właściwy jest całej nowoczesnej strukturze
1894 14 | Nie wie on nic o tym, co jest poza widnokręgiem tej psychiki.
1895 14 | Niezmiernie typowym zaś jest proces podstawiający na
1896 14 | o tworzeniu jako takim. Jest to zawsze sąd w granicach
1897 14 | tej psychiki, jaka znana jest poecie: nie zwiększa on
1898 14 | która mogłaby być dokonana, jest zjadliwą chorobą współczesnej
1899 14 | polskiej. I Wyspiański nie jest od niej wolny; wyzwolić
1900 14 | ewentualnych wyników. Takim jest przekleństwo zwierciadeł.
1901 14 | twórczości, w jej założeniach jest groźne rozszczepienie woli,
1902 14 | czymś, co się odbija i co jest odbijane: mirażem lub tragiczną
1903 14 | odbicia. Zadanie postawione jest tu w sposób rozpaczliwy:
1904 14 | psychika jako widzenie, obraz jest bezsilna; ważnym jest, jakie
1905 14 | obraz jest bezsilna; ważnym jest, jakie życie nią włada;
1906 14 | życia ona nie wystarcza, nie jest prawdziwa. Więc ponieważ
1907 14 | właśnie, z którą zerwał. To jest fatalne, błędne koło. Tylko
1908 14 | Adama Czartoryskiego:~ ~Jest wyższa Wola. Siła, co zwala
1909 14 | Jest Przeznaczenie, które nami
1910 14 | właśnie nasze obłędy~stłumi...~Jest czyn,~który umysły roztargnione
1911 14 | jednostek są ich minutami", jest inna. Naród zużywa jako
1912 14 | nieokreśleni. Cała historia nasza jest zawieszona ponad nieokreślonym,
1913 14 | życiem: i to zawieszenie jest właściwą sceną duchową,
1914 14 | jestem, czy wy jesteście, czy jest przeszłość; wszystko to
1915 14 | na mnie nim zawołać? To jest tragedia: wzięła ona w pierś
1916 14 | czystej sztuki. Ale ona to jest w przeobrażeniu i musimy
1917 14 | a groźnym światem, który jest poza nią - rozstrzygnie
1918 14 | Właściwie więc poza nami jest nasze własne działanie i
1919 14 | ta sama rysa. Czyn nasz jest właściwie promieniowaniem:
1920 14 | promieni, nieznanym nam jest bowiem współczynnik przełamania.
1921 14 | dziejowej nie od nas zależy, jest właściwie zawsze symbolem
1922 14 | witrażów. Własna twórczość jest tu ujmowana przez pośrednictwo
1923 14 | scharakteryzowany stosunek, myśl jest tu właściwie symbolicznym
1924 14 | myślami. Treść tych myśli jest ujmowana poprzez tę koncepcję:
1925 14 | diademu, groźny ciężar berła. Jest to niewątpliwie rys, charakteryzujący
1926 14(**) | Wyspiańskiego; w zasadzie jest mi to obojętne, gdyż nic
1927 14(**) | się wszyscy w Polsce: nie jest to żaden argument. Czytelnik
1928 14(**) | gra na niby ze światem. Jest tylko jeden w Polsce męczennik,
1929 14(**) | cierpienia nie obchodzą nikogo: jest to umęczony w nas wszystkich
1930 14(**) | niż kiedykolwiek aktualna jest Pałuba Irzykowskiego. Kraj
1931 14(**) | psychika, o którą tu idzie, jest wytworem rozkładu i bankructwa
1932 14(**) | pisarzów przeciwko Feldmanowi jest w Polsce odruchem talentów,
1933 14(**) | niezrównaną bezczelnością jest uporczywe, zawistne, zaglądanie
1934 14(**) | kiedykolwiek. Śmiałością i swobodą jest nie zuchwalstwo w zaprzeczaniu,
1935 14(**) | się ma przekonania. Naród jest naszą podstawą w bycie.
1936 14(**) | najbardziej natężonego. Jest tu wrogiem ten, kto usiłuje
1937 14(**) | droga. Mam nadzieję, że tu jest moja ostatnia wycieczka
1938 14 | czyniło zeń formę gestu. Jest rzeczą konieczną zrozumieć
1939 14 | ściśle określająca wolę myśl jest pierwiastkiem tego psychicznego
1940 14 | Wyspiańskiego ofiara życia jest w założeniu równie bezwzględna:
1941 14 | dźwigającego Polskę. Ważną jest idea dźwigania. Konkretna
1942 14 | własnej psychiki takiej, jaką jest, w środek ekspresji dla
1943 14 | wyzwolenie przez zaprzeczenie jest fikcją), spotykamy tutaj.
1944 14 | działa ona u nas na umysły, jest bardzo złym przygotowaniem
1945 14 | narodowa i nowoczesna psychika jest postulatem. Mówi się dzisiaj
1946 14 | formy jego twórczego umysłu. Jest to dążność bezwzględnie
1947 14 | rozumienie Wyspiańskiego, jest tylko powierzchowną hipnozą.
1948 14 | zwłok, jak święta relikwia: jest, jak duch, który może się
1949 14 | To co nas łączy w naród, jest naszą siłą", ale ta łącząca
1950 14 | zagadnienie. Wyzwolenie jest dobitnym wyrazem tego stanu
1951 14 | Konrad przeciwstawia maskom, jest bezcielesny, nieprzemyślany
1952 14 | nieprzemyślany instynkt, jest myśl powstająca z zaprzeczenia
1953 14 | treści. Świat Wyzwolenia, to jest ten sam świat z Wesela,
1954 14 | duszy, który sam przez się jest tylko postanowieniem wejścia
1955 14 | sama rzeczywistość nie jest tu przemyślana, istnieje
1956 14 | przyjęcia. Jakąkolwiek bądź jest rzeczywistość narodowa,
1957 14 | w narodowej demokracji, jest to samo postanowienie przyjęcia
1958 14 | rzeczywistości polskiej, jaką jest ona. Wnet jednak zarysowuje
1959 14 | fatalne załamanie: jaką jest ona? Co to znaczy? Linia
1960 14 | granice siły polskiej, jaką jest ona wobec świata. Siłę tę
1961 14 | poznać, zrozumieć. Co nie jest silą, nie jest rzeczywiste;
1962 14 | zrozumieć. Co nie jest silą, nie jest rzeczywiste; jest rzeczywistym
1963 14 | silą, nie jest rzeczywiste; jest rzeczywistym tylko, o ile
1964 14 | rzeczywistym tylko, o ile jest siłą. Gdy Wyspiański usiłuje
1965 14 | Ale grunt ten zaznaczony jest tu symbolicznie, jest nim
1966 14 | zaznaczony jest tu symbolicznie, jest nim to, co jest rzeczywistym
1967 14 | symbolicznie, jest nim to, co jest rzeczywistym życiem, rzeczywistą
1968 14 | poleganie na tym tylko, co jest tą siłą, o zrozumienie,
1969 14 | tym mniej więcej: tylko to jest waszym, co jest waszą silą,
1970 14 | tylko to jest waszym, co jest waszą silą, poznajcie ją,
1971 14 | własną męką: wszystko to już jest znane, wycierpiane, straszliwe,
1972 14 | lecz sama treść tych pojęć jest jakby całkiem nieznana.
1973 14 | walczy o nie, nie pracuje; jest to właśnie świat psychiki
1974 14 | bezgranicznej miłości, lecz nie jest w stanie wyjść poza siebie,
1975 14 | usługach woli. Podstawą swobody jest sprężyste, przedsiębiorcze,
1976 14 | europejski świat stworzony jest mocą tej właśnie biologicznej
1977 14 | życie; zapomina zaś, że jest to czysto fikcyjna biologia.
1978 14 | Polaka za życie indywidualne, jest szeregiem reakcji, zachodzących
1979 14 | się to piękno zrodziło. To jest problem Achilleidy. Achilles,
1980 14 | Wola nasza, myśl nasza jest pierwszym terenem, na którym
1981 14 | polski robotnik jako taki nie jest w stanie sam przez siebie
1982 14 | polska klasa robotnicza jest tu w tym związku dla mnie
1983 14 | bardziej jestem przekonany, że jest to jedyny niemetafizyczny,
1984 14 | związku. Dla Polski ideowej jest to pandemonium historii,
1985 14 | nieznany, o którym się wie, że jest, do którego się pragnie
1986 14 | Nie człowiek, ale naród jest organem żywej prawdy: jego
1987 14 | świat, życie wasze w nim jest tajemnicą, której myśl nasza
1988 14 | granicach właśnie, w jakich jest, jest przez tajemnicę przyjmowane,
1989 14 | właśnie, w jakich jest, jest przez tajemnicę przyjmowane,
1990 14 | narodów, Boga. Wierzę, że tu jest centralna myśl, punkt, z
1991 14 | jako fenomen: wiara. Tak jest; Sorel ma słuszność, mówiąc,
1992 14 | że materializm dziejowy jest jedyną metodą, szanującą
1993 14 | tajemnicę życia. Świat nie jest mozaiką złudzeń: jest głęboko
1994 14 | nie jest mozaiką złudzeń: jest głęboko na wskroś prawdziwy,
1995 14 | głęboko na wskroś prawdziwy, jest dziełem Boga, który zaiste
1996 14 | wprowadza. Życie, zbiorowe życie jest sprawdzianem prawdy, jest
1997 14 | jest sprawdzianem prawdy, jest jej manifestacją, rzeczą
1998 14 | manifestacją, rzeczą samą, o ile jest ona w człowieku. Myśli,
1999 14 | tylko tymi, które są jedyne. Jest Bóg, żyje prawda, myśl nasza
2000 14 | potęgę. Jej każdy przyrost jest wzrastaniem prawdy, jej
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2038 |