Part
1 1 | jakimi historia literatury żyje. Konsekwencje dotyczące
2 1 | jedyny fundament myśli. Myśl żyje w świecie, o ile utrzymywana
3 2 | biologiczno-dziejowy proces zawartość. Żyje jak w stanie natury w świecie
4 2 | w głębinie umarło. I tam żyje Polska nie urojona, istotna:
5 2 | Polska tradycji jeszcze żyje, jeszcze dyszy, podparła
6 3 | brzucha, że mimo wszystko żyje się przecież.~Czy zastanawialiście
7 3 | wołające o zapełnienie, ten żyje wśród rzeczy niegotowych,
8 3 | rozgałęzienia potężnej nauki, żyje pod jej sklepieniami, i
9 3 | buntownikiem, urodził się on i żyje w stanie otwartego buntu:
10 3 | człowiek świat, w jakim żyje, stworzyć całkowicie: nie
11 3 | prawda. Jest więc ona i żyje w cielsku naszej starej
12 4 | o tyle bardziej człowiek żyje w atmosferze swojego własnego,
13 4 | wola, - ku nowemu, która żyje i w naszym wnętrzu: - nie
14 5 | Ktokolwiek bądź w Polsce dzisiaj żyje dla swojej własności, myśli,
15 5(*) | wielko-chamstwa (wszystko to, co żyje z bezpośredniej eksploatacji
16 6 | sprawa obca. W istocie więc żyje on na powierzchni praktycznego,
17 6 | ta sama wciąż: człowiek żyje na podstawie świata, bez
18 6 | nie rozumie, nie ceni t.j. żyje na podstawie wytwórczości,
19 6 | rzeczy. Twórca literatury żyje zawsze mniej lub więcej
20 6 | zrośnięty duszą z żadną pracą. Żyje on w społeczeństwie, jak
21 7 | chrześcijańskiej" i wyrzuca jej, że żyje właściwie na gruzach starożytnego
22 7 | warunkami, wśród których żyje i rozwija się dany naród,
23 7 | najbardziej konkretne - naród. Żyje on jednak z geometrycznym
24 7 | każdy element świata i w nim żyje tak, jak gdyby czerpał go
25 7 | ślepej konieczności - swoboda żyje w historii, społeczność
26 7 | przesiania mu całość tragedii: żyje w niej, nie obejmuje jej
27 7 | rzeczywistości. Człowiek żyje według Mickiewicza w świecie,
28 7 | badawczego stanowiska. Polska żyje w dziedzinie nadprzyrodzonej.
29 7 | sprawcą świata, w jakim żyje, gdy po podźwignięciu tego
30 7 | żadnej siły, nie mógłby żyć. Żyje się nie tym, co się myśli,
31 8 | właściwie tej kultury, w której żyje. Kultura ukazuje się jej
32 8 | najmniej psychiki. Jedna, która żyje taką lub inną kulturą europejską,
33 8 | wyzwolenia pracy. Młoda Polska żyje na ciele swego społeczeństwa,
34 8 | przekształcającej się Europy, żyje w epoce. która wprost gnie
35 8 | irracjonalności. Nie dlatego żyje się i ginie dla czegoś,
36 8 | indywidualista Hamsunowski żyje sobą, własnym, irracjonalnym,
37 8 | artystów pracuje, to jest żyje swym życiem z tą myślą,
38 9 | uczynić w świecie, która żyje na tle nowoczesnego skomplikowanego
39 9 | swoje otoczenie, w jakim żyje, a tym, co jest istotnie
40 9 | sięgającego w byt... Dzięki temu żyje ona w społeczeństwie jakby
41 10 | osłoną wobec bezmiaru i żyje tylko tym, że swoją względność
42 10 | jak żywioł i atmosfera - żyję i jestem. Biada człowiekowi,
43 10 | tu, gdzie się cieleśnie żyje, - a więc z konieczności
44 10 | występuje najsamowiedniej, to żyje ona jako ukryta dusza, jako
45 10 | śmierci Carducciego pisał, że żyje w jego pismach wielowiekowa
46 10 | Kultura nowoczesna - choć żyje w pojedynczych głowach -
47 10 | perypetie. Świadomość kulturalna żyje na tle olbrzymiego procesu
48 10 | przemóc widma gotowego świata, żyje ona nieustannie złudzeniem,
49 10 | wyzyskana spuścizna romantyków? Żyje się pewną tradycją tylko
50 10 | sobie sam świat, w jakim żyje, ten świat przepojony jest
51 11 | tylko mające serce ludzkości żyje tu. Tam w świecie wali w
52 11 | styczności z Wiktorem Hugo i że żyje w nim najsilniej nie to
53 11 | więc silnie i samoistnie żyje. Żyć świadomością poza życiem,
54 12 | która w nim w ten sposób żyje, powstaje wrażenie, że przeżywa
55 13 | tragizmem istnienia, kto żyje na tle pewnych społecznych
56 13 | się - żyć nie wolno. On żyje nie na powierzchni tego
57 13 | tragizmu, jeżeli się tylko żyje prawdziwie głębokim życiem.
58 13 | żadnego przymusu. Nasze ja żyje dziś w ten sposób, gdyż
59 13 | podstawę; inteligencja polska żyje na powierzchni stwarzanej
60 13 | stwarzanej przez ten wysiłek. Żyje na tej podstawie i swoje
61 13 | przedstawiciela ludzkości. Myśl tu żyje w rozterce z wolą. I ta
62 14 | kłosów - jestem w narodzie, żyję w nim i on we mnie; jesteśmy.
63 14 | poczucie mocy. Człowiek żyje, wierząc, że stany jego
64 14 | chwili niebezpieczeństwa. Żyje ona tymi swymi wytworami,
65 14 | świadomości; czy zbiorowość ta żyje jeszcze? - to go nie obchodzi;
66 14 | żyć poza światem, w którym żyje dusza. Dusza własna zawisa
67 14 | wyżyn. Czy naród polski żyje, żyć będzie? Nie wiem. Jest
68 14 | wy tu, gdzie rozwija się, żyje dziejowa potęga. Słowo?
69 14(**)| Irzykowskiego. Kraj cały żyje dziś myślami, które się
70 14 | tajemnicę przyjmowane, że żyje ona w nim, przyjmuje je
71 14 | które są jedyne. Jest Bóg, żyje prawda, myśl nasza wrasta
72 14 | do warunków, w jakich on żyje i rozwija się.~Nietrudno
|