Part

 1     1      |             istnienia, właściwa żyjącym jakby w porach dzisiejszego społeczeństwa
 2     3(****)|              głowie czytelnika, stwarza jakby nowe komórki i włókna mózgowe,
 3     3      |              stosunek do świata kultury jakby istniał on sam przez się,
 4     4      |                unoszą się one nad nami, jakby były niezawisłe od człowieka,
 5     4      |                 je: determinizm oznacza jakby stopień, na który wspiąć
 6     5      |              ale wszystko to działo się jakby bez udziału myśli. Nie można
 7     5      |                 nakazywać po sobie żal, jakby nie były to wiecznie jałowe
 8     6      |               zbiorowego życia. Mamy tu jakby dwa bieguny polaryzacji
 9     7      |     przeznaczenie. Ma ono swoją własną, jakby przez samą siłę ciążenia
10     7      |                  Bóg nim włada: jest on jakby nieskończenie pełnym, gotowym
11     7      |           zasługi. Łaska jest dla niego jakby w tym, że zasługa jest możliwa: -
12     7      |                 możliwa: - zarazem jest jakby naprzód już ustalonym kształtem
13     7      |                 Sztuka jest dla Norwida jakby sprawdzianem, że swoboda-Chrystus
14     7      |       konieczność. Dlatego Norwid widzi jakby symbol niewoli, fałszu,
15     7      |            wiary, spojrzenie ku Polsce, jakby poprzez śmierć i spoza życia -
16     7      |                 kompleksy faktów, są to jakby osoby, zbiorowe dusze; w
17     7      |            zwycięstwem: - wszystko inne jakby nie istnieje. Spirytualistyczna
18     7      |        emigranckiej duszy odnajdywał on jakby na dnie tradycji plemiennej.
19     7      |         zależnymi tylko od siebie: żyli jakby zawieszeni w powietrzu męstwa
20     8      |                i metodologia naukowa są jakby kwintesencją cech, zdobytych
21     8      |              oszustwem wobec erotyzmu i jakby niedojrzałością wobec śmierci.
22     8      |            pismach. Literatura wychodzi jakby z założenia, że wszystkie
23     8      |               słówku. Wytrwało się ono, jakby mimowolne wyznanie, panu
24     8      |                dziejowy. Myśl staje się jakby tylko pewnym rodzajem muzycznej
25     9      |       przedmiotem jego twórczości, tak, jakby to nie było jego przeżycie.
26     9      |                ono dla nas i w nas, ale jakby nie przez nas. Życie przeżywa,
27     9      |              określone i konkretne jest jakby niedojrzałym symbolem. W
28     9      |                tle nowoczesnej kultury, jakby tylko zewnętrznie należąc
29     9      |               żyje ona w społeczeństwie jakby w stanie nieustannego somnambulizmu.
30     9      |                 kulturalna, utrzymywana jakby mocą czaru na barkach realnego
31    10      |              gesty dojdzie do nas nagle jakby błysk miecza archanioła
32    10      |                 z Miltonowskiej epopei, jakby tchnienie tęsknoty wiecznego
33    10      |                posiadać jakąś odrębność jakby rasy. To nadaje charakter
34    10      | pedancko-mistyczny charakter, staje się jakby najwyższą formą gimnastyki,
35    10      |          artystycznej wartości. Jest to jakby cmentarzysko kultury włoskiej,
36    10      |             jest Vico. Leopardi, to już jakby konsekwencja tylko praw
37    10      |              myśleć, chcieć i czuć tak, jakby się było prawodawcą rodzaju
38    10      |              mniej wysadzony z wewnątrz jakby przez stan serca, bardziej
39    10      |       berserkierskiego śmiechu, słychać jakby miarowy krok legionów. Tak
40    11      |               jeszcze samodzielnego: to jakby kształty tylko, przejściowe
41    11      |              wzruszeniu. Poezja jest tu jakby żywą hostią dusz, sakramentem
42    11      |        specyficzne zabarwienie, jest on jakby milczeniem i dumą potężnej
43    11      |           proces walki rozgrywa się już jakby ponad życiem. Mam tu na
44    11      |              twierdzeniu, że Staff jest jakby przeciwieństwem i uzupełnieniem
45    11      |                ich życiową mocą. Są one jakby dar z królestwa duchów:
46    11      |             zbłąkane myśli spotykają tu jakby jasne, prześwietlone już
47    12      |              schyłku może) w porównaniu jakby do kwakierskiej sali kazań.
48    13      |               konieczności poznawane są jakby poza życiem, że sam proces
49    13      |                nie konieczności mogą tu jakby nie być niczyją osobistą
50    13      |         zagadnienie i rozwiązanie są tu jakby narzucone, całe życie myślowe
51    13      |       postanowień swobody. Twórca czuje jakby swoją winę w tym, że życie
52    13      |            wobec wszystkiego bezprawny, jakby żyć miało prawo wszystko,
53    13      |               różnica. Brak Żeromskiemu jakby jakiegoś ostatecznego ujęcia
54    13      |           Sztuka stwarza nad tym morzem jakby niebo. Fale duszy odbijają
55    13      |                 siebie. Wygląda to tak, jakby ktoś tonący widział w lustrze
56    14      |                i tragiczny: powstaje on jakby wskutek odwrócenia łożyska,
57    14      |            obojętne, zimne, zakończone, jakby już ze świata umarłych oglądane,
58    14      |         kontemplacja ta zrywa się nagle jakby zbudzona, zmienia ona w
59    14      |                z usiłowaniem życia tak, jakby się miało światopogląd bez
60    14      |         światopogląd bez światopoglądu, jakby się miało wiedzę bez poznawania.
61    14      |           iluzoryczność - stać się musi jakby pokutującą duszą w opuszczonym
62    14      |             poeta staje się sam w sobie jakby jednym z tych królewskich
63    14      |              sama treść tych pojęć jest jakby całkiem nieznana. Czyn ukazuje
64    14      |               Ziemia rodzinna staje się jakby pierwszą i najgłębszą mową
65    14      |           którym wątpienie to staje się jakby odnajdującym drogę poszukiwaniem.