Part

 1     1|        psychikę, jako świat, podległy własnym swoim prawom, w sobie zamknięty.
 2     1|         prawdziwa, panująca nad losem własnym, nad duszą swą i jej drogami
 3     1|               tu do tego, by stać się własnym, świadomym stwórcą, by samego
 4     3|       bogatego krewniaka - losu, lecz własnym swoim panem. Żyć chce w
 5     3|            oczyma. Na sobie tylko, na własnym męstwie, na wierze w zwycięstwo
 6     3|             pisze, kto poprzestaje na własnym swym odczuciu, ten może
 7     3|       zdobywszy je, korzyli się przed własnym dziełem, jak przed błogosławieństwem
 8     3|             innym oczy ćmić: nie była własnym, tu stwarzanym dziełem.
 9     4|               jest praktyczna w swoim własnym, stwarzanym przez nią samą
10     4|             je. Niema go nigdzie poza własnym naszym, zwycięskim wobec
11     4|         człowiek, jako istota, zdolna własnym swym wysiłkiem stwarzać
12     4|              tylko człowiek wysiłkiem własnym utrzymujący na danym poziomie
13     5|          konsekwentnie choćby tylko o własnym swym, bezpośrednim bezpieczeństwie.
14     5|      wydobywaniu codziennym wysiłkiem własnym jej podstaw. Temu prawu
15     7|            jak pracownicy, walczący z własnym losem: na każdym kroku więc
16     7|               tj. ponad własną pracą, własnym losem. Najgłębszą rzeczywistością,
17     7|         ludowych i ich przyszłość; we własnym życiu psychicznym widziała
18     7|         oddanych od życia i związku z własnym społeczeństwem ludzi - musiały
19     7|           Myśl polska unosi się ponad własnym losem i nie może wstąpić
20     7|              człowieka, stwarzającego własnym wysiłkiem kulturę materialną,
21     8|      elementarnego poczucia, że tylko własnym, wytężonym wbrew wszystkiemu,
22     8|           siebie sen. Być w zgodzie z własnym ja, ale nasze świadome ja
23     8|         rzeczy: nie uznajemy w naszym własnym rzetelnym poczuciu samych
24     8|               już historii, związku z własnym swym położeniem, z własnym
25     8|            własnym swym położeniem, z własnym swym społecznym życiem nie
26     8| indywidualista Hamsunowski żyje sobą, własnym, irracjonalnym, jedynym
27     8|            przekształceniem. Poznałem własnym doświadczeniem, jakimi są
28     9|    subiektywnego podłoża, zaczyna żyć własnym swym życiem, rozwija, się
29     9|               trwale bytowe znaczenie własnym stanom psychicznym, które
30     9|     diamentowej pewności, kto jest we własnym wnętrzu miękkim falowaniem
31     9|             umysły w tym, co było ich własnym instynktem, utrudniały zrozumienie
32    10|    obiektywnej, rzeczywistej jedności własnym stanom poznawczym, utożsamiamy
33    10|                Gdy zbywa nam na życiu własnym, plany te wydają się jakimiś
34    10|               właśnie mieści w naszym własnym, tak powszednim zazwyczaj
35    10|          rodzaju ludzie, działają oni własnym przykładem, zarażają swym
36    10|         sposób zgoła niewspółmierny z własnym ich znaczeniem życiowym
37    10|          określoną formą działania we własnym narodzie, która nie jest
38    11|            nadal w życiu udział nawet własnym czynem, ale duszą stoi się
39    12|         właściwie niechęć obcowania z własnym swym życiem duchowym, jako
40    12|                 nie ponosząc nawet we własnym wnętrzu następstw swego
41    12|                który samego siebie we własnym ciele, we własnym uwarunkowanym
42    12|           siebie we własnym ciele, we własnym uwarunkowanym społecznym
43    13|           wszystkiego; jest on już we własnym wnętrzu swym wobec wszystkiego
44    13|             wytrwać. Tak uświęcona we własnym mniemaniu psychika zaczyna
45    13|                Ona bezsilna dźwiga we własnym mniemaniu ciężar życia.~
46    13|      powietrzem i zasłuchująca się we własnym swym echu. Sorel pisał,
47    13|         wartościowania, jaką wnosi on własnym swym widzeniem świata. Gdy
48    14|      wskrzesić przede wszystkim w tym własnym wewnętrznym poczuciu, że
49    14|         absolutnie pomyśleć. Z życiem własnym ja ludzkie związane jest
50    14|             nad myślą, co w mniemaniu własnym wyrastała już z samego dna
51    14|             włada, by widzieć tym nie własnym już, obcym pożądaniu wzrokiem
52    14|             Czyn staje się tu od razu własnym swoim królewskim upiorem.
53    14|             jakim znajdzie się ona we własnym naszym wnętrzu. Sprawy tak
54    14|             istniejący zwyciężał wolę własnym czarem: wola pozostawała
55    14|        Dlatego czuje się poeta w swym własnym świecie bezcielesnym; własna
56    14|               czuć wielki spokój poza własnym przeżyciem. Książka ta walczy