Part

 1     1     |      tworzyć, być artystą i twórcą własnego przeznaczenia, siebie samego
 2     4     |          żyje w atmosferze swojego własnego, stworzonego przez s i ę
 3     4     |         własnej pracy, prócz swego własnego życia, tylko człowiek wysiłkiem
 4     5     |        własności, myśli, że ma coś własnego prócz pracy swojej, posiada
 5     6     |           jest zawsze wynikiem jej własnego lub poprzedzającego ją życia,
 6     6     |            rzeczywistym podkładzie własnego swego życia: biologiczno-technicznej,
 7     6     |          jednego sposobu przeżycia własnego życia, któryby ich pociągał,
 8     6     |         nie poznana, rzeczywistość własnego działania ma być poznana
 9     6     |         prócz siebie samej, męstwa własnego, własnej wytrwałości i pracy.
10     7     |          nie stworzyła dotąd swego własnego gmachu, - nowoczesnej, na
11     7     |      przyrody. Ten element swobody własnego samoutwierdzenia cechuje
12     7     |        musi być twórczynią swojego własnego kosmosu. Przyroda jest narzędziem
13     7     |      rzeczywistego życia w kraju z własnego ducha wydobyć założenia,
14     7     |          wierząc w takie znaczenie własnego życia, tylko wierząc, że
15     7(***)|             co rozczarowali się do własnego romantyzmu, są pobłażliwsi,
16     7     |            panowania nad światem i własnego samorządu - oto droga, po
17     7     |          Jest to swoboda w obrębie własnego ja. Cokolwiek bądź życie
18     7     |    wyodrębnienia od życia czynnika własnego upadku - śmierci duchowej.
19     7     |        zdolna sama przez się, mocą własnego swego życia - utrzymywać
20     8     |      zdolnością podporządkowywania własnego ja, heroicznym poddaniem
21     8     |         się samoistności duchowej, własnego w głębi duszy utajonego
22     8     |       odpowiedzialnym traktowaniem własnego swego życia, to i odwrotnie
23     8     |           wpływów innych kultur, z własnego, rzeczywistego, niesprawdzanego
24     8     |           a musi przeciwstawić coś własnego tym wszystkim zaprzeczonym
25     8     |           staje się ona sama wobec własnego swego dzieła; i wydawać
26     8     |        gorącym uczynku wytwarzania własnego dumnego losu i jednym wybuchem
27     8     |   indywidualny sposób uzasadnienia własnego rozbicia. Gdziekolwiek rozlega
28     8     |       chemicznie - my zaś jako coś własnego posiadamy tylko bierność
29     9     |      siebie. Znajduje się on wobec własnego poczucia artystycznego w
30     9     |           jej znaczenia, znaczenia własnego swego życia, ale to właśnie
31     9     | somnambulizmu. Nie rozumie skutków własnego swego działania, nie pojmuje,
32     9     |            on wobec samego siebie, własnego wychowanego na Renanie,
33     9     |            literaturze. Do swojego własnego wewnętrznego życia dochodzi
34    10     |             lepiej rozumieć całość własnego naszego gmachu. Tylko u
35    10     |         dźwignąć się na skrzydłach własnego śmiechu, ten przerzucany
36    10     |        jego samotności w granicach własnego ja, ale Francuzi klasyfikowali,
37    10     |    pozostawać w związku z tradycją własnego narodu, gdyż zawsze z niej
38    10     |            dobrowolne degradowanie własnego środowiska kulturalnego.
39    10     |   francuskich pojęć estetycznych i własnego rozbicia psychiki. Chce
40    11     |            do niej się zwraca silą własnego dążenia. Wyjść usiłujemy
41    13     |      niemal strachu przypadkowości własnego przemijania - pochodzą ze
42    13     |        stopienie się duszą z losem własnego plemienia, - lecz zdolność
43    13     |       które zamyka się w granicach własnego naszego wnętrza. Nasze życie
44    13(*)  |        chwila opiera się całą mocą własnego czaru rozszczepieniu, jakie
45    13     |           życie, zatraca znaczenie własnego swego dzieła.~Musi on wiedzieć,
46    14     |      wiecznego "nie-my". Atmosferę własnego swego zbiorowego istnienia
47    14     | utrzymującym samo siebie poczuciem własnego piękna. Tu żyć mogą, poruszać
48    14     |          istniejącego rzekomo mocą własnego piękna widzenia coś niewypowiedzianego
49    14     |            żywi młody paź kawałami własnego serca na pamiątkę dumnej
50    14     |        zamiast myśli daje tragedię własnego nie-myślenia, nieposuwania
51    14     |          procesem, a nie poczuciem własnego piękna, tragizmu, oryginalności.
52    14     |           śmierci, beznadziejności własnego stanu duchowego. Gdy ściągnęła
53    14(*)  |      tworzeniu nowych wykrętów dla własnego bezwładu.~
54    14     |        czymś, co ma się ostać mocą własnego wzruszeniowego promieniowania.