Part
1 1 | dzisiaj przetwarzanie pracy dziejowej ludzkości i jej dorobku
2 1 | działalności, pracy, walki dziejowej, olbrzymiego twórczego życiowego
3 1 | opanowujemy wyniki pracy dziejowej, stając się niezdolnymi
4 1 | lub innej formie rezultat dziejowej pracy, zamieniony w bezwyjściową
5 1 | o naturze życia i pracy dziejowej, tracimy zdolność pojmowania
6 1 | emocjonalnych potrzeb wyniki dziejowej pracy, która była nieustannym
7 1 | przyswojenia sobie wyników pracy dziejowej, jest ściśle związany z
8 1 | bieg i kierunek wielkiej dziejowej rzeki.~Pociąga to niezmiernie
9 3 | tragiczna: zbudzenie się dziejowej siły. Problem dziejowy,
10 3 | czynnikiem izolacji kulturalnej, dziejowej, społecznej: pozwala on
11 3 | biorące udziału w twórczej dziejowej pracy, lecz nie mogące uniezależnić
12 3(*****)| t. j. wielkie organizmy dziejowej pracy sięgać po całkowitą
13 3(*****)| katolicyzmu przez formy dziejowej pracy, o wiele powierzchowniejsze,
14 4(*) | ani oryginalną) - na rzecz dziejowej dialektyki. Rozwój ekonomiczny
15 4(**) | gatunek w jego biologicznej i dziejowej walce. Rozpatrywanie nawet
16 4 | niemożliwość konstrukcji dziejowej - oto są pod tym względem
17 5 | pojmowania życia dziejowego, dziejowej twórczości został wykrzywiony.
18 6 | dokonanej poza nami technicznej, dziejowej, życiowej pracy. To rezultat~
19 7 | psychiki. Kultura bezpłodności dziejowej i psychologicznej izolacyi.
20 7 | olbrzymią wizję swobody dziejowej. W opowiadaniu Stygmat ukazuje
21 7 | niezależnym od rzeczywistości dziejowej, jej doświadczeń. I niewątpliwie
22 7 | międzyplanetarnej próżni dziejowej jak z równymi gadał z duchami
23 7 | przedstawia się ono z punktu dziejowej solidarności wysiłku i tworzenia,
24 7 | sprawy kultury i twórczości dziejowej zależnymi od widzimisię
25 8 | kulturalny surogat wojny, jako dziejowej szkoły. Na sumieniu Marksa,
26 8 | tradycji, naszej psychiki dziejowej wystarczy jeszcze na to,
27 8 | umysłowym, oderwanym od dziejowej pracy panować zaczyna wszechwładnie
28 8 | rozkładającej się spuściźnie dziejowej. Czy nie czujecie wszyscy,
29 8 | niewoli, naszej głębokiej dziejowej nędzy. Dzięki temu, iż nie
30 8 | poziomie, zatraciliśmy zmysł dziejowej przyczynowości, głębokiej
31 8 | sobie jako o samoistnej, dziejowej jednostce.~Ulegamy fikcjom,
32 8 | wyczuć ich indywidualnej, dziejowej duszy. Dla niego istniała
33 8 | zależy od charakteru tej dziejowej rzeczywistości, z której
34 9 | wielkiej, czynnej idei jedności dziejowej, jedność, która, powtarzam,
35 9 | uczestnikami twórczości dziejowej, stajemy się igraszką mistyfikującej
36 10 | myśli na miejsce twórczości dziejowej, operujemy złagodzonymi
37 10 | własności woli. Stosunek do dziejowej tradycji, do świata religijnych
38 10 | samych sobie nie wydźwigniemy dziejowej woli, nie uczynimy z niej
39 10 | ukształtowanie tradycji dziejowej, przetwarzające się pod
40 10 | względem naszej rzeczywistości dziejowej, to jest inna sprawa. Kto
41 11 | psychiki w jednej i tej samej dziejowej glebie.. Glebę tę odnajdziemy
42 12 | opanowaniu wyników myśli i pracy dziejowej przez uczuciowość, zawsze
43 13 | zadomowiona. Złudzenia obojętności dziejowej. Reymont. Poezya Orkana.
44 13 | wyzwolenia. Wyrzeczenie się woli dziejowej. Duma o Hetmanie i Dzieje
45 13 | rzeczywistości, lecz dźwiganie dziejowej treści do poziomu wystarczającego
46 13 | krytycznego stosunku względem dziejowej podstawy, z której wyrasta
47 13 | niechęć wyrabiania w sobie dziejowej woli.~Żeromskiego Duma o
48 13 | własnej narzędzie skutecznej, dziejowej pracy. Inaczej jest ja nasze
49 14 | zależną od rezultatów walki dziejowej, jakim będzie życie Polski,
50 14 | poczucie braku własnej wiary dziejowej, własnej myśli obejmującej
51 14 | Treść czynu, rezultat pracy dziejowej nie od nas zależy, jest
52 14 | symbolicznym znakiem myśli dziejowej. Ktoś stać tu ma nad narodem,
53 14 | promieniowanie ukształtowanej dziejowej psychiki, męczeńskie spalenie
54 14 | poczucie surowej rzeczywistości dziejowej.~Nade wszystko zaś zrozumiemy,
|