Part

 1     1    |            kulturalnej, niemożliwym jest przecież bez przyswojenia sobie przez
 2     2    |              świat obiegła: świat bowiem przecież to właściwie treść naszej
 3     2    |                   że ten świat, który on przecież dostrzega, widzi, zastaje,
 4     2    |                rodzaju. Atmosferę, która przecież przez lat trzydzieści była
 5     2    |                   Bo zginiemy my, którym przecież żyć na cudzych barkach pozwalają.
 6     2    |               mówią, myślał pan Benet, a przecież co mam - to mam, beatus
 7     3    |            historii w polskim robotniku. Przecież to jest nowy, na niczyje
 8     3    |                że mimo wszystko żyje się przecież.~Czy zastanawialiście się,
 9     3    |               wprost nieprawdopodobna: a przecież ten martwy fakt przynależności
10     3    |              sobie duszę wątpliwościami: przecież tam w kościele co dzień
11     3    |                  życia. A myśmy widzieli przecież jego twarz śniadą, dumną
12     3    |                  żyli. Pomimo to istniał przecież ten świat, był prawdą ich
13     3    |            zabija bezwiednie drugą. Legł przecież czyjś głód w osnowę szczęścia
14     3    |                 którego się oddziela: to przecież byli synowie rodziny Połanieckich, -
15     4    |                samo twierdził Carlyle, a przecież można o nim w polskiej prasie
16     4(*) |             filozofię z Uriela Acosty, a przecież tu na zachodzie przenikają
17     4(*) |                nerwy kół wykształconych, przecież już przeciętni - byle nie
18     4(**)|               zawodowo zaśmiecająca, żyć przecież z czegoś musi.~ ~
19     4    |         działanie miało miejsce. Widzimy przecież, świat i nasze działanie
20     4    |               zbiorowe życie narodu, - a przecież, gdy się już tylko analitycznie
21     4    |              rzeczywistość. Powiedzą mi: przecież w klasycznej "ojczyźnie"
22     4    |          kontroli myśli działania, które przecież skutki swe spowodować będzie
23     4    |                 nieznanemu - nieznanego. Przecież już w biologii nikt nie
24     5    |                 śmiałym nie wróci, a ich przecież witało to samo: nie potrzeba.~
25     7    |                  i Quinet? Nie chodzi tu przecież o pustą ciekawość, lecz
26     7    |            zaczynają różnice. Mickiewicz przecież nie zgodziłby się na wszystkie
27     7    |                twórczości Norwida z niej przecież wypływa i jedynie na jej
28     7    |           wszystkich narodów i krajów. A przecież mniejszości te wywierały
29     7    |                  Widzicie, jak wierzę: - przecież nic nie robię - powtarzają
30     7    |             niepowetowane: człowiek może przecież zawsze cofnąć swą decyzję,
31     7    |                stawić. Życie polskie tak przecież ten problem rozwiązuje:
32     7    |              polskiej jako rzecz obca; a przecież istnieje ona niezaprzeczalnie,
33     8    |           historycznego rozbicia: chodzi przecież tylko o to, aby, mniejsza
34     8    |            twórcy żywych dzieł; ale jest przecież, istnieje moje ja, w nim
35     8    | bezinteresowności wobec siebie, l na tym przecież polega własna jego poezja,
36     9    |                 samym poziomie. Istnieją przecież ludzie, mówiący o socjologicznych
37     9    |               duszy. Każda dusza stanowi przecież równoważnik najwyższej i
38    10    |        przypadkowy szczegół konkretny. A przecież, gdy ginie taka śmieszna
39    10    |                  i obojętności swoich. A przecież. Każda siła, gdy się poczyna,
40    10    |            popędowi, - to rys najgłębszy przecież może tego wielkiego wychowawcy,
41    10    |                 sprzeczności, rozdartą a przecież jednolitą wobec uderzającego
42    10    |             konkretnego: niejednokrotnie przecież już krzywdziłem naszych
43    10    |                  Rzeczywistość! tak jest przecież bowiem: sam człowiek tworzy
44    11    |                nam nieznane pomoce, jest przecież cały ten świat, z którego
45    12    |                naukowa mistyka. Idzie tu przecież o wyrzucenie na zewnątrz
46    12    |              własna jego myśl, która raz przecież chciałaby się zetknąć z
47    13    |                  gdyż i Maciejowice były przecież skutkiem, nie przyczyną?
48    13    |                  tragizmu. Dusza moja to przecież cząsteczka tylko tego ginącego
49    13    |             Rozum zostaje opuszczony.~Bo przecież tak piękna jest ta gotowa
50    14    |          Golgocie tańczono z radości, że przecież już raz ten świat został
51    14    |              zimne widowisko, - ale jest przecież życie, byle jakie, ale dzisiejsze.
52    14    |             tylko śmieć. I tu Młoda śmie przecież, ale w co obraca się, czym
53    14    |               glebą zrośnięty żywot? - A przecież w nim, w tym rozkołysanym