1-500 | 501-1000 | 1001-1298
Part
1001 12 | posterunkiem obleganym przez chaos, że w każdym momencie i zawsze
1002 12 | do swego systematu. Tylko że systemat nie trwa zbyt długo:
1003 12 | nielicznych skojarzeń żywiołowych, że z nich nawet przyzwoitego
1004 12 | tylko mają do powiedzenia, że życie ich nie ma sensu,
1005 12 | Krakowie są przekonani, że Karol Irzykowski wyłącznie
1006 12 | dlatego napisał Pałubę, że mu sfinks - jeśli miał go
1007 12 | dobiega glos, świadczący, że tam biesy igrają wśród chmur
1008 12 | poety. Z bólem widzimy, że magiczne zaklęcia, jakimi
1009 12 | mógłby - gdyby uwierzył, że jego prawda jest w tym osamotnieniu,
1010 12 | jest w tym osamotnieniu, że nie jest to klątwa ani zguba,
1011 12 | I tu mamy do czynienia ze zjawiskiem ściśle związanym
1012 12 | jedyną właściwością jest to, że nie ma w nim stałych zadań,
1013 12 | ma w nim stałych zadań, że nic nie ma w nim stałej
1014 12 | ma w nim stałej wartości, że w każdej chwili wszystko
1015 12 | rzeczywista w tym znaczeniu, że wyraża istotę bytu, lecz
1016 12 | rzeczywistość jej na tym polega, że systematyzuje ona technikę
1017 12 | Goethego. Cokolwiek bądź uczyni ze mną potężne życie, będzie
1018 12 | słyszał szemranie chaosu ze wszystkich ludzkich posterunków.
1019 12(***) | pięciu nieustannie wykazuję, że wszystkie te "systemy" z
1020 13 | zanim jeszcze powstać miała ze słów pieśni, skazana była
1021 13 | zaginęło to wszystko na wieki, że szczęście, sława, duma,
1022 13 | wszędzie też czai się ból, że to właśnie, cała ta swoboda,
1023 13 | życia zostały utracone; że śnią się one tylko jak baśń
1024 13 | sposób ujmowania świata i że sens procesów tych na tym
1025 13 | wolą, która "jest chciana", że posłużę się tu formułą czcigodnego
1026 13 | na czym oprzeć pewności, że człowiek powinien żyć, że
1027 13 | że człowiek powinien żyć, że utrzymuje go przy życiu
1028 13 | scenach: nie zrozumiano, że tam gdzie życie nic prócz
1029 13 | nikt nie może powiedzieć, że stwarza życie, za jakie
1030 13 | Boże miły! Cóż jest w tym, że człowiek kocha życie, sam
1031 13 | Widzimy, jak nieuchronnie ze wszystkiego wyrasta grzech,
1032 13 | straszliwa klęska wyrasta ze wszystkiego, i widzimy,
1033 13 | wszystkiego, i widzimy, że nie tylko niezawiniona krzywda,
1034 13 | szczuli). Nie dostrzegali, że w tym głębokim wyczuciu
1035 13 | nie to już mamy na myśli, że nie spodziewamy się żadnej
1036 13 | ten sposób wszechświatowi, że wypełnia ono swymi czynami
1037 13 | społecznego zadań. Ważnym jest, że to konieczności poznawane
1038 13 | poznawane są jakby poza życiem, że sam proces poznawania jest
1039 13 | samego konkretnego życia, że pozostaje on w odległym
1040 13 | Rzeczą niewątpliwą jest, że związek pomiędzy tą ponadpsychiczną
1041 13 | ujęcia. Pewnym jest tylko, że muszą być siły, zdolne wytwarzać
1042 13 | musi ona uświadomić sobie, że znikąd nie spłynie jej ratunek,
1043 13 | dziwnego nieporozumienia, że w ogóle o tym potrzeba mówić.
1044 13 | jej - to skąd mi wiara, że jest ona poza mną. Życie
1045 13 | nas dzisiaj ludzie sądzą, że dość jest upodobać sobie
1046 13 | wyrozumować. Ale samo poczucie, że się stoi mocno wobec świata,
1047 13 | na sobie tylko wspartym, że się bierze osobiście czynny
1048 13 | proste, ma pewne szansę, że nie zawodzi. W naszym zawikłanym
1049 13 | obyczajach, nie rozumiejącego, że mogłoby być innym. Zapewne,
1050 13 | właśnie mamy prawo czuć, że rytm ogarniający nasze życie
1051 13 | mniej lub więcej talentu, że względem pierwszych nie
1052 13 | może przyjść nawet myśl, że mogliby być czymś innym.
1053 13 | powodzeniem daną treść, lecz są ze swą treścią twórczą czymś
1054 13 | historią współczesną sobie, że forma ich twórczości jest
1055 13 | formą duchowego przesilenia, że tak oni wznoszą całość z
1056 13 | dziejach. Bo pamiętać potrzeba, że forma artystyczna jest w
1057 13 | owartościowania indywidualnych treści, że forma artysty odbija zawsze
1058 13 | obiecaną i Fermenty, czuje się, że mógł je inaczej napisać
1059 13 | samym Reymontem, czuje się, że jest w nim wprawdzie coś
1060 13 | jego zbudowany jest nie ze spostrzeżeń, lecz z czynów
1061 13 | nie przyjdzie do głowy, że Żeromski mógłby inaczej
1062 13 | nieprawdaż? Ale kto nie rozumie, że w nowoczesnych społeczeństwach
1063 13 | postacią duchowego bohaterstwa, że niemożliwość eposu jest
1064 13 | wartościowy świat. Czuje się, że szuka on życia, które byłoby
1065 13 | twórczość pozwoli mi ukazać, że tu nie idzie o żadne moje
1066 13 | A raz jeszcze powtarzam, że kiedy przeciwstawiam tu
1067 13 | Bardzo możliwą jest rzeczą, że Reymont rozporządza nieco
1068 13 | Orkana skalą spostrzeżeń, że ma w pamięci więcej gestów,
1069 13 | zapachów, załamań głosu etc., że wskutek tego świat jego
1070 13 | własnego przemijania - pochodzą ze źródeł intelektualnych.
1071 13 | Reymont lęka się włożyć coś ze świadomości własnej. Dlatego
1072 13 | kształty; i właśnie dlatego, że świat Orkanowski jest jego
1073 13 | kto dziś usiłuje wmówić, że ma swój jasny, beztroskliwy,
1074 13 | Żeromski czuje właśnie, że wszelkie życie, sam fakt
1075 13 | bezpieczny. Sam uświadamia sobie, że nie może tego dokonać. Gintułt,
1076 13 | Nic nie zmieni tego faktu, że życie nasze, jakimkolwiek
1077 13 | cząstką zbiorowego życia, że tkwią w nim jego najodleglejsze
1078 13 | nadludzkie natężenie, to sprawia, że każda chwila zawiera w sobie
1079 13 | Żeromskiego to cechuje właśnie, że jego wzruszeniowość nie
1080 13 | się ukryć, widział jasno, że tak czy inaczej wszystko
1081 13 | Wszyscy ci protestujący sądzą, że mają jakiś dom, jakieś zabezpieczenie
1082 13 | jak Winrych - ale czuje, że nie ma czym tej swej miłości
1083 13 | nie obchodzi nas to nic, że można inaczej odczuwać życie
1084 13 | Żeromski, nie wystarcza, że inni istotnie inaczej czują
1085 13 | opierają się na przekonaniu, że w naszym ręku jest władza
1086 13 | utajoną obawą. Jest w nim coś ze stanu duszy spartańczyka,
1087 13 | który walczy, który czuje, że rodzi z siebie stanowczą
1088 13 | jakby swoją winę w tym, że życie zamienia mu się w
1089 13 | zbliża się pieśniarz; tylko że tu stan duszy jest mniej
1090 13 | sugestia woli, przysięga, że stworzy moc rozstrzygania,
1091 13 | usiłuje sam siebie Żeromski, że poprzestałby na samym powodzeniu.
1092 13 | Wmawia on sam w siebie, że jego widzenia, postacie
1093 13 | dzisiejszym, chociaż zrodzi się ze świata, które to nasze bezcenne
1094 13 | kulturalnymi, nastręczającymi się ze względu na jakieś powinowactwo,
1095 13 | o Dostojewskim: czujemy, że zachodzi tu jakaś niezmiernie
1096 13 | chodzi. Stendhal pisał "że nie wie, kim jest" i cała
1097 13 | coś innego. Wydaje się, że wola może istnieć na dnie
1098 13 | się żywiołowi i czującej, że tworzy coś ostatecznego.
1099 13 | wyrzec, wiedział bowiem, że każdy naród musi sam z siebie
1100 13 | siebie wydobyć swą siłę, że musi on przyjąć duszę rosyjską,
1101 13 | zbrodniarza. W Biesach podkreśla, że lekarze nie znaleźli w Stawroginie
1102 13(*) | duszy spala się wstydem, że wola zeń nie powstaje, nie
1103 13 | stanu rzeczy. Zdaje mi się, że przynosi tu wskazówkę Duma
1104 13 | pewien rodzaj rehabilitacji ze strony autora zuchwałej
1105 13 | zwycięskiego życia, tłumaczy to, że jej niedojrzałość dziejowa
1106 13 | abyśmy zdali sobie sprawę, że polski bezgraniczny indywidualizm
1107 13 | zaniku dziejowego życia, że apoteozując ten stan rzeczy,
1108 13 | niewolniczej psychiki,- że życie dziejowe da się oprzeć
1109 13 | oprzeć na każdej podstawie, że wszelkie ukształtowanie
1110 13 | istnienia. Nie rozumiemy, że droga do swobody prowadzi
1111 13 | działalności. Wydaje się nam, że jest w tym jakieś wyrzeczenie
1112 13 | wyrzeczenie swobody, wydaje się, że stanowiskiem jedynie nie
1113 13 | bogactwo duszy polskiej, widzi, że ten jedyny nasz świat ginie
1114 13 | życia ludzkości, zrozumieć, że historia nie może uznawać
1115 13 | stanie się tak szlachetny, że ludzie będą żyli w nim bez
1116 13 | nareszcie stanie się jasnym, że zrzeczenie się samowiedzy,
1117 13 | byłoby na to, gdyby nie to, że ulega natychmiast utajonym
1118 13 | stanie się dla niego to, że ta siła rani jego uczuciowość;
1119 13 | swym echu. Sorel pisał, że założeniem epopei jest przeświadczenie,
1120 13 | nowoczesnego stanowiska, że irracjonalna moc życia,
1121 13 | zaś artyzm jego stwierdza, że samo życie, całe życie jest
1122 13 | dowiódł swym widzeniem, że jest ona nie tylko bezsilna,
1123 13 | stanowiskiem jego jest, że każda myślowa forma życia
1124 13 | życie, które ginie, czuje, że ginie z nim samo poznanie
1125 13 | z nim samo poznanie to, że zaczyna działać dla niego
1126 13 | nie jest mocą dziejową, że pozostaje on we wnętrzu
1127 13 | tworzenie jej; jest zrozumienie, że konieczności nowoczesnego
1128 13 | dla nas postulaty moralne, że jedynie czyniąc im zadość,
1129 13 | wymaganie woli zmagającej się ze światem wykreślają cel i
1130 13 | pracującego świata, rozumieć, że to jest nasza rzeczywistość.
1131 13 | rzeczywistość. Zrozumiejmy, że uczuciowy kult tradycji
1132 13 | wreszcie zrozumieć było, ze kto wyrzeka się wyników
1133 13 | sobie niebezpieczeństwo, że w miejsce tragizmu walczącej
1134 13 | tym się właśnie odznacza, że wzrost tragicznego poznania
1135 13(**) | P. Emil Haecker napisał, że ja wziąłem mojego Nieczajewa (
1136 13(**) | przeczytać je, zrozumie, że moje twierdzenia co do p.
1137 14 | wielkość Wyspiańskiego, że toczył on z bezdziejowością
1138 14 | bezdziejowością rozpaczliwą walkę, że dzień po dniu, etap po etapie
1139 14 | człowieka - niewolnika, że walczył z tą pozahistoryczną
1140 14 | własnym wewnętrznym poczuciu, że jest on we mnie? - czym
1141 14 | lęka się wcielenia i czuje, że pomimo wszystko nie żyła?
1142 14 | wszystko nie żyła? Wydaje się, że od Meleagra aż do Powrotu
1143 14 | uśpić, gdzie łudził się, że już zdobył spokój, roztopił
1144 14 | głębszym wzrokiem odkrywał, że to obce, artystyczne widzenie -
1145 14 | jedynego uspokojenia: poczucia, że przeżytym zostało coś, co
1146 14 | w sobie dziejową pełnię, że narodziło się w duszy poczucie
1147 14 | naoczną jej istnienie. I wiem, że każdy dziś umie wydawszy
1148 14 | wydawszy policzki mówić, że on właśnie tak naiwnie w
1149 14 | walącym o ziemię przerażeniem, że w gruzy idą bez świadka
1150 14 | świadka dziejowe gmachy, że samo słowo przestało być
1151 14 | tumanem wzajemnego mirażu, że my wszyscy nie wiemy, czym
1152 14 | robię z wami i co wy robicie ze mną? ten jęk z głębi duszy,
1153 14 | milczcie - czy nie rozumiecie, że ja idę w śmierć bez pewności
1154 14 | polskiego słowa? I wydaje się, że Powrót Odysa jest czymś
1155 14 | rzeczywistości, zrozumieć, że gdy maskaradowy tłum udający
1156 14 | Wyspiańskiego - ten wie, że cała jego twórczość jest
1157 14 | dopracowywaniem się narodowej duszy, że stoi się tu u zawartych
1158 14 | własnej duszy wrót narodu, że w nas samych obudzić się
1159 14 | się ma Apollo Salvator i że w nas samych trwa męka pasowanie
1160 14 | wydzieranie duszy omamieniom, że tu nie ma miejsca na tryumfalne
1161 14 | mieć odwagę powiedzieć, że twórca Wyzwolenia w dalszych
1162 14 | helotyzm duszy - sądzą, że właściwie Wesele i Wyzwolenie
1163 14 | Polsce wyobrażają sobie, że i na Golgocie tańczono z
1164 14 | Golgocie tańczono z radości, że przecież już raz ten świat
1165 14 | zwalczyć i jestem przekonany, że właśnie wpływ Wyspiańskiego
1166 14 | niebezpieczeństwami istocie jego dzieła, że natomiast wpływ Wyspiańskiego
1167 14 | wszystko zaś pamiętać trzeba, że spuścizna duchowa Wyspiańskiego,
1168 14 | uważam za rozstrzygające. Ze strasznym widmem bezhistorycznego "
1169 14 | Jest rzeczą niewątpliwą, że Meleager, Protezylas i Laodamia
1170 14 | wyrażają coś osobistego, że wiążą się one z pozostałą
1171 14 | płaszczyznach duchowych. Sądzę, że świat tragiczny Protezylasa,
1172 14 | prawom niż świat Achilleidy, że z innych znowu widnokręgów
1173 14 | widnokręgów wysnuty został Powrót, że w ogóle twórczość Wyspiańskiego
1174 14 | samego procesu swą strukturę, że nagle moment czysto malarski
1175 14 | odkrywać.~Wydaje mi się, że Meleager i Protezylas należą
1176 14 | utworów Wyspiańskiego, tj. że przy tworzeniu ich kierowała
1177 14 | unicestwione, czuje ona, że to własna jej, najgłębsza
1178 14 | rzeczywiście w tych płomieniach, że dusza jej staje się teraz
1179 14 | poecie ta głęboka prawda, że nie ma nic w naszej indywidualności
1180 14 | i szyderską. Zdaje się, że to, cośmy powiedzieli, wystarczy,
1181 14 | Człowiek żyje, wierząc, że stany jego duszy, wytężenia
1182 14 | założenie jego poezji. Tylko że nie odsłoniło się jeszcze
1183 14 | zapadło widzenie. Tylko ze śmiertelnej łodzi rozpościera
1184 14 | przygotowanym, pojednanym z nią. A że wam też - woła Wyspiański
1185 14 | życie. Gdy życie jest takie, że wydaje się, że innym być
1186 14 | jest takie, że wydaje się, że innym być by nie mogło,
1187 14 | nim w takiej poufałości, że mówi on do nas nawet nie
1188 14 | z krzaka ognistego, lecz ze szpalt niemieckich felietonów,
1189 14 | poza życiem - znaczy to, że się nie znajduje wartościowych
1190 14 | samym, iż się stwierdziło, że to życie, jakie jest dla
1191 14 | dojść do głosu, okazuje się, że aby patrzyć na świat okiem
1192 14 | zimne, zakończone, jakby już ze świata umarłych oglądane,
1193 14 | nieustraszoności? Nie uważa na razie, że ich nie znalazł, stwarza
1194 14 | wulgarny estetyzm sądzi, że tworzy się wieczną sztukę,
1195 14 | niesamowitym ogniem. To widowisko ze szczytów śmierci, jej sępim
1196 14 | straszliwie głęboko, właśnie że mimowoli, postawił sprawę
1197 14 | narzuconej sieci. Czy znaczy to, że chcę wyzyskać Klątwę na
1198 14 | tworzyć pod ciężarem poczucia, że wiary tej nie ma: ale sam
1199 14 | świata. W Klątwie wyczuł, że w tym martwym świecie pogrzebane
1200 14 | ale jemu samemu się zdaje, że on słucha tylko. Kimże jesteś
1201 14 | słuchający? Wy, co słuchacie ze mną: dumni, uczeni, pewni
1202 14 | myśli, niechęć widzenia, że to wy właśnie macie sobie
1203 14 | własna jego niedecyzja, a że widzi - więc mu się zdaje,
1204 14 | widzi - więc mu się zdaje, że ją przezwyciężył, a że sądzi
1205 14 | że ją przezwyciężył, a że sądzi tak o tym, więc przestaje
1206 14 | wódz naczelny przekonał, że mylny zrobił manewr. Tu
1207 14 | Artysta łudzi się sam, że sam siebie oszuka: ponieważ
1208 14 | swój świat, więc sądzi, że może w nim, w tym nowym
1209 14 | której w sobie nie wyrobił. Że, słowem, fikcyjny świat
1210 14 | życia, ale nie znaczy to, że przez to już autor stał
1211 14 | wystarczy, byśmy uwierzyli, że on reprezentuje to, co mówi
1212 14 | myli się, jeżeli sądzi, że go przekroczył: jego psychika
1213 14 | wyżyn, uległ on złudzeniu, że można przełamać tragizm,
1214 14 | widzeniu treścią widzianego, że zwierciadlane odbicie zdoła
1215 14 | życiem, przekonywał się, że posiada ono jako narzędzie
1216 14 | właśnie tylko psychikę i że do życia ona nie wystarcza,
1217 14 | których mówi de Maistre "że życia jednostek są ich minutami",
1218 14 | sprawy w momencie myślenia, że gdy wkłada on tę lub inną
1219 14 | usta swej postaci, sądził, że to ona się porusza, gdy
1220 14 | najgłębszych chwilach rozumiał on, że gest ma tu oznaczać potęgę,
1221 14(**) | ciele. Ale dlatego właśnie, że je mierzę siłą przywiązania,
1222 14(**) | życie duchowe, gra na niby ze światem. Jest tylko jeden
1223 14(**) | działalności W. Feldmana i dlatego, że pragnę zachować* prawo bezwzględnej
1224 14(**) | pozwalam sobie tu oświadczyć, że w osobistym moim z nim stosunku
1225 14(**) | stronie. Poza tym sądzę, że istotnie młoda dusza Polski
1226 14(**) | prawdziwie czujną, widzi, że rodzi się epoka niezmiernie
1227 14(**) | Narody zaczynają pojmować, że bytowe, abstrakcyjne teorie
1228 14(**) | nasza droga. Mam nadzieję, że tu jest moja ostatnia wycieczka
1229 14(**) | polskiej.~Pora zrozumieć, że tylko ten naród istnieje
1230 14(**) | sami ludzie, którzy sądzą, że Mi-szuka Kaniowskiego podyktował
1231 14(**) | samodzielni, to dlatego, że pod tą powłoką kryją już
1232 14 | Istota procesu polega na tym, że zamiast przetworzenia psychiki
1233 14 | rzeczypospolitej mamy do czynienia ze stanem rzeczy tragiczniej
1234 14 | wnętrzu. Sprawy tak stoją, że wśród naszej ukształtowanej
1235 14 | Wyspiańskiego, to znaczy zrozumieć, że tylko jako treść psychiczna
1236 14 | przebudowując ją. Wyspiański ze szczytów śmierci patrzył
1237 14 | nie i usiłował uzasadnić, że miał prawo, że powinien
1238 14 | uzasadnić, że miał prawo, że powinien był ten tragiczny
1239 14 | tą siłą, o zrozumienie, że wzruszeniowe promieniowanie
1240 14 | intencję swego gustu zrozumiał, że cała dusza jego cofnęła
1241 14 | mógł jej się poddać. Czuł, że przenosi ona punkt ciężkości
1242 14 | ciężkości duszy poza nią, że ginie wobec niej archaiczna
1243 14 | Wyspiańskiego. Pamiętajcie, że cały ludzki świat psychiczny,
1244 14 | sobie nerwowo-mięśniowego, że tak powiem, połączenia z
1245 14 | historię i życie; zapomina zaś, że jest to czysto fikcyjna
1246 14 | Ale znaczy to właściwie, że przyjmujemy samo to życie,
1247 14 | wyrosła? Znaczyłoby to, że zaprzecza samą siebie. Życie
1248 14 | którym władzą duchową - że użyję tu Comte'owskiego
1249 14 | najprędzej zdać sobie sprawę, że w samym centrum jego woli,
1250 14 | robotniczej, to znaczy, wierzę, że tu istnieje typ ludzki,
1251 14 | Nie przestanę twierdzić, że nie idzie tu, nie może iść
1252 14 | sprawy mocą naszych dziejów, że polska klasa pracująca musi
1253 14 | dokładnie. Wiem bardzo dobrze, że polski robotnik jako taki
1254 14 | dokonywać cudu. Ale pamiętajmy, że idzie tu nie o fakt materialnej
1255 14 | historii**** mówiłem o tym, że materializm dziejowy może
1256 14 | bardziej jestem przekonany, że jest to jedyny niemetafizyczny,
1257 14 | wierności. Wyspiański czuje, że musi tu być dokonana jakaś
1258 14 | nieznany, o którym się wie, że jest, do którego się pragnie
1259 14 | rzeczywistość - oto ona.~Wiem, że wyda się to ciasnym.~Ale
1260 14 | posłuchajcie.~Twierdzicie, że ten świat, życie wasze w
1261 14 | tajemnicy tym samym stwierdza, że w tych granicach właśnie,
1262 14 | przez tajemnicę przyjmowane, że żyje ona w nim, przyjmuje
1263 14 | sędziego narodów, Boga. Wierzę, że tu jest centralna myśl,
1264 14 | Sorel ma słuszność, mówiąc, że materializm dziejowy jest
1265 14 | której mamy prawo powiedzieć, że widzieli ją w wielkim zarysie
1266 14 | odcienia. Trzeba pamiętać, że zwycięstwo narodowe jest
1267 14 | narodowe jest tu sprawdzianem, że zatem myśl nasza, póki jest
1268 14 | wszystko zaś zrozumiemy, że spuścizna Wyspiańskiego
1269 14 | bezcielesną. Jestem przekonany, że wypowiada się tu głębokie
1270 14 | jedynie jako czyn. Czuł on, że nie ma organu tworzenia
1271 14 | nie wystarcza mu, tchnął ze swego umęczonego ciała płomienną
1272 14 | to piszę. Zrozumiejcie, że jedno tylko musi mieć znaczenie
1273 14 | wstanie, gdy poczujecie, że rodzi się z waszych dusz
1274 14 | siła, znaczyć to będzie, że Bóg, prawda są w waszych
1275 14 | występuje na jaw prawda, że każda wola, która umiała
1276 14 | doprowadziła do portu. To pewne, że kończąc ją, rozstając się
1277 14 | poza mną. Wiem już dziś, że nie ma dla człowieka prawd,
1278 14 | jego śmiałościom. Sądzę, że powinniśmy wyrobić w sobie
1279 14 | głęboko, aby nie zrozumieć, że niezależnie od tego, co
1280 14 | całkiem jasne. Zdaje się, że katolicyzm, jako dziejowa,
1281 14 | ich życiem.~Widzieliśmy, że nasz punkt widzenia ukazuje
1282 14 | niezbędną formę prawdy, ale że prawda, która się w tej
1283 14 | rozdziałów niniejszej książki, że cała epoka nasza może być
1284 14 | czasami wydaje mi się, że powinienem był napisać:
1285 14 | przeistoczenie. To jest pewną rzeczą, że nie to jest prawdą życia,
1286 14 | ale jest w tym poznaniu, że walka jest formą zrozumienia,
1287 14 | znaczenie katolicyzmu.~Mówi on, że wydaje się mu on formą myśli,
1288 14 | się.~Nietrudno zrozumieć, że jest to myśl mająca wszystkie
1289 14 | słowem?~Można by myśleć, że trzeba mieć odwagę tylko
1290 14 | najbliższych pokoleń; to pewne, że droga do niej prowadzi dla
1291 14(*****) | straszne błędy. Gdyby nie to, że trąci to teatrem: mógłbym
1292 14(*****) | Sienkiewiczowi usiłuję wykazać, że nie posiadamy współczesnej
1293 14(*****) | krytyce usiłuję dowieść, że szukać podstaw dla tej świadomości
1294 14(*****) | usiłowałem przedstawić, że brak twórczej świadomości
1295 14(*****) | musi wziąć Kaniowskiego ze wszystkimi jego niepewnościami:
1296 14(*****) | rolę. Uważam za pewnik, że sztuka może i ma prawo ogarnąć
1297 14(*****) | myślowe. Powie mi ktoś, ze zadanie sztuki polega na
1298 14(*****) | powiedzą oni. - Wyznam, że chodzi mi, chodzić będzie
1-500 | 501-1000 | 1001-1298 |