Part

 1     1|              Mitologia wprowadzona w czyn kończy się niepowodzeniem,
 2     3|               hartuje, - zbroi. Jest czyn nad miarę ludzką - czyn
 3     3|              czyn nad miarę ludzką - czyn do spełnienia. Narodzić
 4     4|           gdy uwarunkowany przez nie czyn dokonany zostanie - muszą
 5     4|             w które wpada nasz każdy czyn, w którym sam nasz proces
 6     6|            naprawdę, żyć tak, jak to czyn i on - Hamlet - trzeba nie
 7     7|          dlatego wola o sztukę, jako czyn duchowy, jako o umocowany
 8     7|     postulaty poznawcze za samoistny czyn rozumu. Nie było to ścisłe:
 9     9|            że każde przeżycie, każdy czyn, każde poszczególne zachowanie
10    10|       wyprostuj się w obliczu Boga i czyń", czyń, jak gdyby nigdy
11    10|              w obliczu Boga i czyń", czyń, jak gdyby nigdy żaden czyn
12    10|          czyń, jak gdyby nigdy żaden czyn nie ginął, jak gdyby nie
13    10|         przekonanie, że żaden ludzki czyn nie ginie, które stanowi
14    10|          stanie się z twoim czynem - czyń - tak określało się to stanowisko,
15    10|             twoja każda i każdy twój czyn zaważą na losie ludzi, należących
16    10|           przez żaden kształt. Stój, czyń i walcz: po to tu jesteś,
17    10|              dzisiaj Mickiewiczowski czyn europejski, i czyn ten musi
18    10|   Mickiewiczowski czyn europejski, i czyn ten musi być dokonany, musimy
19    11|           nie on tam włada. Ale jego czyn, życie to, w którym bierze
20    11|         Swoboda, nie istniejąca jako czyn - ocala tak samą siebie
21    11|             istnieć będzie jako nasz czyn. Społeczeństwo i życie są
22    11|               z którego może powstać czyn: jeszcze nie napotkał przeszkody
23    11|            ciszy duszy. Jutro nasze, czyn nasz - muszą gdzieś być
24    11|           przez obecność, dokonywany czyn, - to sam potok życia, z
25    12|          jedynie mogący być dokonany czyn epicki, jako ściśle i wszechstronnie
26    12|           swe nowe odgadnienie, nowy czyn - nowe, nigdy nie widziane
27    13|       Bolesława. Potrzebny by mu był czyn, nie gwałcący niczego w
28    13|       Popioły przesądzają tu sprawę. Czyn dla Żeromskiego jest psychiczną
29    13|            spostrzegł tę właściwość. Czyn u Żeromskiego nie wrasta
30    13|       przesłania mu sam proces woli. Czyn jest tu widmem, upiorem -
31    13|            świat bezsilnej psychiki; czyn wpada tu i ginie; i dlatego
32    14| symbolicznego czynu. Myśl jako gest. Czyn w teatrze. Czyn jako linia.
33    14|           jako gest. Czyn w teatrze. Czyn jako linia. Dusza bezdziejowa
34    14|       Przyjęcie odpowiedzialności za czyn irracyonalny i konkretny.
35    14|          nasze obłędy~stłumi...~Jest czyn,~który umysły roztargnione
36    14|           pogłębia się ta sama rysa. Czyn nasz jest właściwie promieniowaniem:
37    14|          wolę działania, niewykonany czyn, myśl o nim, jego możliwość.
38    14|         teatr, poezję, jako dziejowy czyn. Widzi i dlatego powraca
39    14|       których można tę ideę wyrazić. Czyn staje się tu od razu własnym
40    14|              jakby całkiem nieznana. Czyn ukazuje się w postaci jakiegoś
41    14|       wyprostuj się w obliczu Boga i czyń. Czyń to, co niesie ci życie:
42    14|           się w obliczu Boga i czyń. Czyń to, co niesie ci życie:
43    14|            mógł on czuć jedynie jako czyn. Czuł on, że nie ma organu