Part

 1     1| najniebezpieczniejszych jest optymistyczna wiara w przyszłość powstającą
 2     3|                nastrój pokrzepionych serc, wiara, że choćby tam nie wiem
 3     3|                  nie wiedząc, czym jest ta wiara, nie chcąc o tym myśleć,
 4     4|                    da się pogodzić z dobrą wiarą. Ludzie, którzy znają n.
 5     4|               przestrzeni pewnych działań: wiara moja jest praktyczna w swoim
 6     7|                    i samotna, niewzruszona wiara. Transcendentalizm Norwida:
 7     7|                świat cały. Ważnym jest, że wiara Norwida w historyczną przyszłość
 8     7|        niewątpliwie o to właśnie chodziło. Wiara Norwida musiała mu dać punkt
 9     7|             zaprzeczyć, aby zachwiana była wiara poety. Podstawy jej wsparte
10     7|                 wiecznego - Boga. Przebywa wiara ta w życie narodu w świecie
11     7|                  łączy życie historyczne z wiarą w zbawienie człowieka; katolickim
12     7|               dlatego martwą wydaje mu się wiara, nie wcielająca się w kształty
13     7|                   ognisku duchów - to była wiara Norwida. Zatapiał się on
14     7|              Norwida była jego historyczna wiara, wynikiem wewnętrznym -
15     7|          Mickiewicz, był entuzjazm czynny, wiara, siła woli. Gdy dążył on
16     7|                 realnie na emigracji, była wiara, i w jego oczach wiara zdolna
17     7|                była wiara, i w jego oczach wiara zdolna była do wszystkiego.
18     7|                     Oczywiście raz zdobyta wiara ta przybierała w umyśle
19     7|               emigracji najważniejszą była wiara i wola; dziś poprzestawać
20     7|                 snobów. Najważniejszą jest wiara - woła Mickiewicz, najważniejszą
21     7|             Mickiewicz, najważniejszą jest wiara - powtarzają dzisiejsi jego
22     7|           posiadanie. Jedyną siłą ich była wiara w siebie jako dusze czynne,
23     7|            trybunału narodów. Nie bezsilna wiara i nie cierpienie są drogą
24     8|                  usiłowanie paradoksalnym. Wiara wydaje się dziś tylko środkiem,
25     8|                    zmniejszać jego ciężar. Wiarą nazywa się dziś pewien indywidualny
26     9|           kulturalna i dzieje. Emil Zola i wiara w naukę. Bezwzględna rzetelność
27     9|           demokratycznemu sposobowi czucia wiara w nieodpowiedzialność, sprawiająca,
28     9|             rzeczywistością. Sentymentalna wiara w postęp jest dzisiaj najszkodliwszą
29    10|                   nieprzepartą masą tłumu. Wiara w konieczność zwycięstwa
30    10|                    do nieprzewidzialności, wiara w czynne bogactwo życia,
31    11|                 łaski, przebaczenia. Niech wiara zgaśnie w sercu - a czystość,
32    13|                    pogodzić miłość życia z wiarą w jego wartość, namiętne
33    13|                   nie mam jej - to skąd mi wiara, że jest ona poza mną. Życie
34    14|                    własna obejmująca życie wiara przełamać może klątwę izolacji.
35    14|           wytrzymująca krytykę własna jego wiara - myśl? Wierzy w naród.
36    14|         bezdziejowej, zrozpaczonej próżni. Wiara jego jest wiarą, która nie
37    14|                    próżni. Wiara jego jest wiarą, która nie może żyć, która
38    14|           niedojrzałość. Poeta chciał, aby wiara w nim wyrosła, a on ją tylko
39    14|                  ona nad sobą: to, co było wiarą, staje się dowolnością polskiej
40    14|                   tłumaczącą, objaśniającą wiarą, powstaje obraz poety dźwigającego
41    14|                  świadomość, jako fenomen: wiara. Tak jest; Sorel ma słuszność,
42    14|                    nie istnieje w nas jako wiara, istnieje on w nas jako