Part

 1     4|        ubijającego bruk i stan duszy poety, który ponad jego głową
 2     4|        przeżyć kamieniarza i przeżyć poety. I te i tamte są. Przeminąwszy,
 3     7|              w krwawym sercu naszego poety. Ile było w tym sympatii
 4     7|            ukazujemy jako żywą twarz poety. A może niewielu jest poetów
 5     7|             aby zachwiana była wiara poety. Podstawy jej wsparte są
 6     7|             myśli do Norwida jako do poety pozaspołecznego absolutu, "
 7     7|            rzeczywista praca twórcy, poety, myśliciela - jego postawa
 8     7|              tylko ukrzyżowane serce poety, wyrywające się w ekstazie
 9     7|              ta przybierała w umyśle poety postać teoretycznego poznania:
10     7| indywidualności stawiane były u tego poety, z punktu widzenia jednostki,
11     8|              pisarzowi, że wymaga od poety politycznego programu. Zdaje
12     8|         artystycznej indywidualności poety. Występuje Hamsun przeciwko
13     9|         systemacie ogólnego widzenia poety. Logika i namiętności logiczne
14    10|           wydaje się, że utwory tego poety dominują nad sentymentalizmem
15    10|          chociażby nikt prócz samego poety nie był w stanie skontrolować
16    10|     angielski mistrz swój podziw dla poety, że zwolniony od zewnętrznej
17    11|       przystępuje do dzieł wielkiego poety z całą stanowczością i powagą,
18    11|              Indywidualizm religijny poety jest właściwie rozszerzeniem
19    11|           będzie niezależnie od woli poety. Przestał on wiązać swą
20    12|             duszy, że cała twórczość poety jest coraz beznadziejniejszym
21    12|               która powstała w duszy poety, a oddźwiękami, jakie budzi
22    12|            sercem istotnie wielkiego poety. Z bólem widzimy, że magiczne
23    13|           struktury twórczego świata poety, świata, który dzisiaj po
24    13|            życia i aby wartości tego poety wystarczały istotnie dziejowemu
25    13|             umie już obcować z duszą poety poprzez książkę. To nie
26    13|           osady w duszy starożytnego poety. Rakoczy mógłby w kategoriach
27    13|            ostateczną, która czyni z poety przedstawiciela ludzkości.
28    14|       zasadniczego procesu duchowego poety, z którego wyłaniały się
29    14|              gdy wyczuwamy w pismach poety echo wewnętrznego buntu,
30    14|               wolał: czujemy - dusza poety w krwawym swym wnętrzu odpowiadała:
31    14|              właśnie świat tragiczny poety; jego istota. Teatr jako
32    14|   straciliśmy prawo głosu. Twórczość poety to była walka o prawo do
33    14|             nie pozwala przeistoczyć poety w nową postać, nową metamorfozę
34    14|       całokształcie tragicznej walki poety, zdaje się wystarczać samemu
35    14|             jedno, spełnijmy zadanie poety. Czy nie dość jest dla piękna,
36    14|       zetknięciu z tragicznym duchem poety. Gdy szuka się niezależnego
37    14|        poezja. Na razie istnieje dla poety w tej tylko formie własny
38    14|           jesteśmy wobec tego? Serce poety się rwie, dymi się i jego
39    14|              zaczyna w samym wnętrzu poety myśl istotną: w każdym zaś
40    14|            jakim byłby tragiczny los poety, który chciałby Polskę przez
41    14|   objaśniającą wiarą, powstaje obraz poety dźwigającego Polskę. Ważną