Part

 1     3    |            dokonany, tam gdzie się rodzi życie, więc jest ból i męka,
 2     3    |            złość światu, tak teraz rodzi się może nowy typ Polaka
 3     4    |      dziedzin życiowych, z których rodzi się wola; w każdym zaś razie
 4     5    |           samych, w naszej piersi, rodzi się z nas każdej godziny.
 5     7    |      kierunkowi myśli Mickiewicza. Rodzi się właśnie typ Polaka,
 6     7    |          stanowi ona rdzeń, z niej rodzi się ono. Kto nie jest w
 7     8    |     cenione przez żywych ludzi, co rodzi się z ich samorodnej, nieprzymuszonej
 8     8    |            straszaka, nakazu, gdyż rodzi się ona u niego nie jako
 9    10    |         porwać, wydźwignąć. Grzech rodzi się dla Blake'a z niedostateczności
10    10    |       rozkłada się średniowiecze i rodzi się nowoczesność". Każda
11    10    |    wystarczająca samemu życiu myśl rodzi się dopiero ciężko i powoli.
12    10    |       życiowy. Człowiek nowoczesny rodzi się w Europie, - choć o
13    11    |          sama do siebie przez łzy, rodzi się z własnej piersi Bóg
14    11    |           życie, kędyś nas niesie, rodzi zbrodnie, cnoty, nieszczęścia,
15    11    |         strugami łez. Serce, które rodzi swój świat z siebie, skarży
16    11    |             pachnących marzeń. Tak rodzi się ta poezja. Jest do dna
17    11    |           potężnej katedry. Liryzm rodzi się tu jak milczenie dzieła,
18    11    |       wyjałowieniem. Dusza samotna rodzi się z konfliktu między rzeczywistym,
19    12    |         sobie. Tu na szczycie woli rodzi się nieprzewidziane, cud:
20    13    |       każdego elementarnego czucia rodzi się tu, wytrysku j e, cała
21    13    |         niczyją osobistą miłością, rodzi się w jakiejś ponaduczuciowej,
22    13    |            walczy, który czuje, że rodzi z siebie stanowczą i rozstrzygającą
23    13    |            swych, obcych nam praw. Rodzi ona z siebie nieznane, nie
24    13    |         się mocy; ukazywałaby, jak rodzi się ona w ciemnych, ślepych,
25    13    |  promieniowaniem duszy; i wreszcie rodzi się jakaś metafizyka falowania
26    13    | estetycznego fenomenu: nie z niego rodzi się tragiczne poznanie,
27    13    |         tych stanowisk, gdzie myśl rodzi z siebie życie, zatraca
28    14    |        zbiorowość wytwarza piękno: rodzi się ono jako niezamierzony
29    14    |      poznać naturę życia, które je rodzi. Sam na sam z wiecznością
30    14    |           pogrzebane formy. Piękno rodzi się tu z zawieszenia życia,
31    14    |         więcej. Z tego stanu duszy rodzi się Klątwa. Z tego stanu
32    14(**)|       prawdziwie czujną, widzi, że rodzi się epoka niezmiernie konkretnego
33    14    |        myśl o grozie, która czyha, rodzi się wśród nocy. Polska historia
34    14    |      szczycie narodowego istnienia rodzi się dusza, ale jakże ma
35    14    |        wstanie, gdy poczujecie, że rodzi się z waszych dusz siła,
36    14    |         nie ma go w niej, a raczej rodzi się on w niej dopiero; byłoby