Part
1 1| na świat przyjściem. Gdy teraz usiłujemy na gruncie tego
2 2| tylko krystalizację.~Gdy teraz charakteryzuję w rysach
3 3| gniazdko na złość światu, tak teraz rodzi się może nowy typ
4 4| umożliwia działanie. Ale co teraz rozstrzyga, że działanie
5 4| życiem, które je zrodziło. Teraz unoszą się one nad nami,
6 5| zawarli układ z losem i teraz sami w sobie uśmiechają
7 7| ślepe i nieme ciężary.~Gdy teraz w próżni tej, jaka powstaje
8 7| ważną, abyśmy zrozumieli teraz pewną dość trudno dostępną
9 7| powołał do życia swobodę; teraz wstąpić ma już ona tylko
10 7| rzeczywistej społeczności polskiej. Teraz, gdy uznaje się za istotę
11 7| jednostek w życie narodu: teraz zamienia się samo życie
12 7| psychice porozbiorowej. Teraz staje pomiędzy polską myślą
13 8| aktorem ruchu młodopolskiego. Teraz ona, oderwana i wyrzucona
14 10| co w nas godził, z nas teraz wybucha i wznosi nas ponad
15 10| Być może zresztą, że i teraz przeżywamy jakąś cudowną
16 10| bogactwa. Czy pojmujecie teraz związek pomiędzy Miltonowskim
17 10| nieustannie mówiłem.~Gdy teraz po pismach Carlyle'a weźmiemy
18 10| niezależna potęga, rządziła nim; teraz zmieniają się role. Myślimy
19 11| w bezmiar życia? Stoimy teraz na powierzchni martwego
20 11| poprzez ciało i kość. Sama już teraz będę, na wieki tylko z sobą.
21 11| schłonęło świat, ludzkość, a teraz pozostało jako łuna, jako
22 12| kształtu prawa, staje się teraz organem tak lub inaczej
23 12| już sobie moc wyczerpał, a teraz rzuca jako ostatnią stawkę
24 13| tworzą jednak własnej logiki. Teraz dopiero uczymy się rozumieć
25 13| jej zaufanie do siebie. Teraz może przyjąć samą siebie:
26 14| życia~wyrzekł się czynu i teraz błąka się ponad ludzkim
27 14| świat został odkupiony - a teraz już rozpocząć można prawdziwie
28 14| że dusza jej staje się teraz martwym przypadkiem bez
29 14| tu swój sens: staje się teraz wyrazem dzikiej nieujarzmioności
30 14| wyrastała ich sztuka; gdy my teraz wyodrębniamy ich "styl"
31 14| niej, spala w abstrakcji. Teraz czym my jesteśmy wobec tego?
32 14| czar. to przekleństwo. I teraz on, twórca, czeka wyzwolenia
33 14| naiwnie, nie rozumując. Ale teraz poznali już siebie. Czy
34 14| idealnie w pieśni Homera. Czy teraz świadomość ta zaprzeczy
35 14| niego w nieskończoność. Teraz, gdy odnajduję w sobie nieuchronny
|