Part

 1     2|             świata; gdy przestajemy czuć swój choćby tylko poznawczy
 2     3|     mieszczanin rychło przestał się czuć organizatorem, producentem
 3     3|          całym organizmie narodowym czuć parcie nowych sił; jak dotychczasowym
 4     4|          przyrodą do roli kompleksu czuć. Niema więc ani przyrody,
 5     5|           uczuć nawet jej brak. Nie czuć było wewnętrznego niepokoju.
 6     7|           spokój, który pozwalał mu czuć, że istotnie nie życie go
 7     7|   robotników. Mickiewicz starał się czuć i myśleć w centrum spraw
 8     7|         abyśmy się nauczyli myśleć, czuć, chcieć w kategoriach twórczego,
 9     8|       umiejącej już myśleć, chcieć, czuć w rozległym dziejowym rytmie
10     8|             nich stosunkiem. Trzeba czuć żywą, stwarzaną przez nas
11     8|            historię przed sobą, aby czuć, rozumieć, widzieć historię
12     8|            wszystkich swoich chwil, czuć, ich głęboką, irracjonalną
13    10| nieprzebaczających szalach.~Myśleć, czuć swoją względnością, nie
14    10|             sprawy z tej wiary, nie czuć jej jako czegoś odrębnego.
15    10|      rzeczywistości przeinaczać, by czuć się siłą, nie potrzebował
16    10|          już formami, jakże myśleć, czuć w nich niedokonane? Jest
17    10|        twórczości, nie przestaje on czuć, że spełnia dzieło istotnej
18    10|            w zbiorowym dziele. Musi czuć, że tworzy tylko to, co
19    10|           historii; w tym samotniku czuć śmierć wieków, czuć, że
20    10|       samotniku czuć śmierć wieków, czuć, że jego rozpacz jest sieroctwem
21    10|         duszą jest myśleć, chcieć i czuć tak, jakby się było prawodawcą
22    10|          szczyty. Jednostka może tu czuć i myśleć w rytmie wielkiej
23    11|  współczujące, przyzwyczajone żyć i czuć poza własnymi granicami
24    12|        usiłuje być "gdzie indziej", czuć się "kimś innym", myśleć "
25    12|            wytwarzania i walki, nie czuć prawa w swym rzeczywistym,
26    13|            punktów widzenia, myśli, czuć, nie wysnutych z wiodącego
27    13|       Polska. Tu właśnie mamy prawo czuć, że rytm ogarniający nasze
28    13|       głębiej. Żeromski nauczył się czuć sercem na całej ziemi Winrycha.
29    13|       Żeromski, nie czuje, nie może czuć człowiek, który walczy,
30    13|          mniemaniu psychika zaczyna czuć się bogatą. Przeistacza
31    14|         narodu nie było, ale wprost czuć w sobie uśmiechem, łzą,
32    14|          narodem? czy ja umiem żyć, czuć, jak członek narodu, czy
33    14|      zastępstwem tej, którą mógł on czuć jedynie jako czyn. Czuł
34    14|         pisarzami świeckimi. Ksiądz czuć może się istotnie przedstawicielem
35    14|           coś podobnego: powinniśmy czuć wielki spokój poza własnym