Part
1 2| jutro nową czeka ten sam los.~Psychika kulturalna, zależna
2 2| którzy pragnęliby, aby los i kierunek życia, zawisły
3 3| skołatanymi istnieniami targać. Los nie oszczędza ich; widzą,
4 3| litościwe, bo bezlitościwy jest los. Istnienie nasze, to staczanie
5 3| ciężarem, jakim wali w nas los: co nie wytrzyma próby,
6 3| chce w słońcu, myślą swoją los własny stwarzać, siłami
7 3| zajaśniało od jakichś świtań, a los ludzkości w jego piersi
8 5| zbawienia, jak tylko w walce. Los nasz nie został nigdzie
9 7| rozkładu właściwie i zmierzchu. Los narodu, jego głęboka, ciemna,
10 7| międzyplanetarnej, czują i widzą, że los ich dokonał się poza nimi,
11 7| uwarunkowana przez te przez los określone tragiczne warunki.
12 7| wierzycielem losu. Tymczasem los nie uznaje długów: nie uznaje
13 7| nie zdawali tej sprawy na los przypadku, przeciwnie, tworzyli
14 7| naszej mocy jest sprawić, aby los nie był dla nas tak tragicznie
15 7| niedosięgalnego wnętrza, ten los swój już oddał na pastwę
16 7| może być tragiczne, żaden los nic może zniweczyć swobodnej
17 8| wydrzeć mu musimy własny los, przyszłość naszą. Coś z
18 9| tak zamaskowane, że sam los się myli i łudzi się, że
19 10| staje się w naszych oczach. Los postaci wyrasta z nich samych,
20 10| się: ludzie tkają, żyjąc, los swój, wyniki życia jednych
21 11| się - jej kat, jej ślepy los, głuchy ból. Po cóż trwamy
22 11| to są sny. Życie to ślepy los, który gna człowieka. Nikt
23 12| chaosem, rozpłynąć się w nim: los odwieczny wszystkich gnostyków (
24 13| grzebiący sławę pokoleń - los zbiorowy. I klęska, straszliwa
25 13| zdaje się, jest zdane na los przypadku, gdzie prawo jest
26 13| moc, zdolna przezwyciężyć los Polski, cały los, gdyż i
27 13| przezwyciężyć los Polski, cały los, gdyż i Maciejowice były
28 13| tradycji, bardzo obojętni na los żywej pracy: tu poprzestajemy
29 13| zagadnienie. W XVII wieku los dwóch narodów, a właściwie
30 14| istotnie w swej mocy jej los. To, co stanowi ją we własnych
31 14| władają nim jak umarły los w Meleagrze.~Poezja ukazuje
32 14| obcym pożądaniu wzrokiem los ludzki, tak, jak w obliczu
33 14| a jakim byłby tragiczny los poety, który chciałby Polskę
|