Part

501    10       |              ostatecznym jest ono samo, jako bezwzględnie irracjonalna,
502    10       |                 ciężar punktu widzenia. Jako zbiorowa siła walczy ludzkość
503    10       |             treść nie może być przyjęta jako podstawa, cały świat "idei"
504    10       |                 i idealizm opierają się jako na swym założeniu na pojęciu
505    10       |              nie może być pojmowane ani jako, wykonywanie pewnego idealnego
506    10       |            pewnego idealnego wzoru, ani jako proces, dokonywający się
507    10       |                zależny od samego życia; jako środowisko ukazuje się nam
508    10       |                 jego życia: wyrasta ono jako obraz psychiczny z jego
509    10       |  psychologicznych procesów. Na początku jako założenie mamy zawsze grupy
510    10       |             inny sposób ujmowania życia jako nieuzasadniony dogmatyzm.
511    10       |               indywidualnym przeżyciem, jako pewną niezależną rzeczywistość.
512    10       |                nas poprzez słowo innych jako coś logicznie zamkniętego,
513    10       |           chodzi. Człowiek występuje tu jako twórca prawa, budowniczy
514    10       |       dotychczasowy czuł się, rozumował jako twórca prawa. To stanowiło
515    10       |            charakterystyczna: póki Rzym jako stolica wyzwolonych Włoch
516    10       |            najsamowiedniej, to żyje ona jako ukryta dusza, jako instynkt
517    10       |             żyje ona jako ukryta dusza, jako instynkt w całej wielkiej
518    10       |                 ukazujące się nam zrazu jako wyniki czysto indywidualne,
519    10       |          badaczowi rzuca się ono w oczy jako skłonność do patosu, teatralność
520    10       |            zjawisk. To, cośmy określili jako humor i pokrewne mu stany
521    10       |                 planu. Działamy jedynie jako świadomi budowniczowie życia,
522    10       |           świadomi budowniczowie życia, jako twórcy prawa. Bez tej podstawy
523    10       |            przeciwstawiająca się światu jako określony kształt. Carlyle'
524    10       |          znaczenie jej ukształtowaniem. Jako cząstka demokratycznej masy
525    10       |        przygotowania, posiada znaczenie jako demokratyczny środek działania.
526    10       |            duszy demokracji politycznej jako takiej. Członek demokracji,
527    10       |                 dziś obłudnie pojmowany jako usprawiedliwienie własnej
528    10       |            spoglądająca na całą kulturę jako na swe dzieło, a więc wznosząca
529    10       |            życia; powstają nowe narody, jako wielkie, zbiorowe, wolną
530    10       |             zasadnicza myśl: - człowiek jako świadomy sprawca i kierownik
531    10       |              bowiem rozwiązanie wyrasta jako fakt życiowy. Człowiek nowoczesny
532    10       |                 się dotąd właścicielowi jako niezależna potęga, rządziła
533    10       |            pozostaje absolutna samowola jako jedyny wynik całego procesu.
534    10       |           sposób niezmiernie różnorodny jako ostateczne bankructwo i
535    10       |              bankructwo i osamotnienie, jako wyzwolenie i radosna wiedza
536    10       |        człowieka z żywiołem ukazuje się jako konsekwencja przekształceń
537    10       |              ukazuje się ona jej zawsze jako coś innego, niż to, czym
538    10       |             myśli, zostaje wytłumaczone jako absolutna niezależność rzeczywistości
539    10       |              mozołu i walki ukazują się jako przedstawiciele człowieka
540    10       |               dzisiaj służy, aby ukazać jako naszą samoistność wzrastające
541    10(***)  |       absolutnie nie wchodzi w rachubę, jako filozof.~
542    11       |             Hegel mogą być rozpatrywani jako próby stworzenia dla siebie
543    11       |                będzie w stanie wżyć się jako w swój świat duszy w twórczość
544    11       |              koneserzy stylów odczuwają jako brak taktu, gdy się przystępuje
545    11       |             powagą, gdy się je bada nie jako formy pewnej powierzchownej
546    11       |          nazywanej dzisiaj sztuką, lecz jako to, czym one są - tj. jako
547    11       |              jako to, czym one są - tj. jako postacie życia raz na zawsze
548    11       |           pogrążona w nich i cały świat jako jej olbrzymie, tętniące
549    11       |             ludzkość, a teraz pozostało jako łuna, jako olbrzymi, rozdzielający
550    11       |              teraz pozostało jako łuna, jako olbrzymi, rozdzielający
551    11       |                 poezji słowami: liryzm, jako kult. Życie rzeczywiste,
552    11       |          wzruszeń. Dusza ukazuje się tu jako czuciowość, wzruszeniowość,
553    11       |                 Swoboda, nie istniejąca jako czyn - ocala tak samą siebie
554    11       |                   ocala tak samą siebie jako wzruszenie: porozdzierani
555    11       |              ono z nami, istnieć będzie jako nasz czyn. Społeczeństwo
556    11       |             bijąca w sklepienia. Liryzm jako religia, jako posłannictwo,
557    11       |        sklepienia. Liryzm jako religia, jako posłannictwo, przeznaczenie,
558    11       |             krytyka, że podziwiany dziś jako coś niebywałego, jedynego,
559    11       |                tu jak milczenie dzieła, jako potężny patos: dusza tu
560    11       |                 stoi gmach. Katolicyzm, jako uczucie, polega na nieustannym
561    11       |              Współczucie wiąże tu ludzi jako uczestników wielkiej budowy,
562    11       |               miłość nie ukazuje się tu jako chęć uwolnienia od trudu.
563    12       |           Mistycyzm naukowy. Neomistyka jako wola chaosu. Poezya Micińskiego.
564    12       |           jakieś twardo określone, dane jako rzeczywistość objawienie
565    12       |           własnym swym życiem duchowym, jako z czymś rzeczywistym, -
566    12       |        mistykowi w świetle jego wierzeń jako dziedzina mających daleko
567    12       |               możemy określić mistycyzm jako opanowanie mniej lub więcej
568    12       |           stanów, które ukazują się jej jako objawy absolutnego życia
569    12       |               panuje.~Organizm służy tu jako medium, wyzwalające pewne
570    12       |             utajonej formie istnieje on jako przeżycie towarzyszące pracy
571    12       |              błędnej) formy naszego ja, jako o źródle możliwego przewrotu
572    12       |              ogólnie określić mistycyzm jako wtargnięcie naszych stanów
573    12       |          naszego intelektualnego życia, jako podstawienie uczuć "pewności", "
574    12       |              tylko o wrześniu 1793 roku jako o bankructwie filozoficznych
575    12       |             męstwie. Człowiek tu działa jako ja, osoba, narzuca swoją
576    12       |             bezwzględne; zawiera bowiem jako swą przesłankę zwycięską
577    12       |             żywiołem. Nasza działalność jako ściśle określony, przez
578    12       |               być dokonany czyn epicki, jako ściśle i wszechstronnie
579    12       |               co czynimy, czym jesteśmy jako członkowie pewnego społeczeństwa,
580    12       |            charakterystyczna: ja, które jako takie nie zdołało w sobie
581    12       |                 świat, włączają tę wolę jako bierne uczucie, jako intelektualny
582    12       |               wolę jako bierne uczucie, jako intelektualny moment do
583    12       |              przed samym sobą. Historię jako powiązaną całość tworzy
584    12       |             określeń, możliwych znaczeń jako absolutna, przypadkowa samowola.
585    12       |               samej siebie, lecz działa jako migotliwa chwiejność i zmienność
586    12       |           możliwych określeń i znaczeń, jako zasadniczy brak stałości
587    12       |                życia. Nie odczuwamy jej jako naszej samowoli, lecz jako
588    12       |              jako naszej samowoli, lecz jako samowolę samych kulturalnych
589    12       |               możliwe: hipoteza szatana jako dziejowego działacza nie
590    12       |               jego beztreściowość służy jako ekran, na który rzucają
591    12       |               myślowa zostają pojmowane jako promieniowanie uczuć: świat
592    12       |             naszym ja i bytem. Ja nasze jako jedyne utwierdzenie w bycie
593    12       |                Goethe traktuje swoje ja jako architektoniczną, subtelną
594    12       |                wyczerpał, a teraz rzuca jako ostatnią stawkę swe nowe
595    12       |             tworzenie, człowiek kładzie jako tarczę dla nieznanych mocy
596    13       |                 świat myśli istnieje tu jako forma wielkiego, obejmującego
597    13       |           nasuwa się tu niejednokrotnie jako patetyczny komentarz demoniczna
598    13       |        czcigodnego Blondela. Życie trwa jako upajająca się sobą namiętność,
599    13       |          upajająca się sobą namiętność, jako nieprzezwyciężony nałóg,
600    13       |  ponaduczuciowej, pozaosobistej sferze, jako pewien rodzaj automatycznie
601    13       |       przedstawić samo życie wsi naszej jako wystarczającą sobie dziejową
602    13       |             duszą własną: jest on w nim jako własna żywa treść, tak jak
603    13       |                nie jest w stanie wyczuć jako winy naszej samego naszego
604    13       |        Wyspiański odczuwał dzieła swoje jako czyny tragiczne, ściągające
605    13       |                nie, opada on z powrotem jako nieprawdopodobne zerwanie
606    13       |            zniszczony; nie istnieje ona jako pojęcie nawet; przeistaczającym
607    13       |              niepoznaną indywidualność, jako określające ich tak lub
608    13       |           naiwność widzenia. Stańmy się jako dzieci, byśmy mogli zostać
609    13       |            przyjmuje rzeczywistą Rosję- jako konkretny dziejowy kształt
610    13       |                niej wobec samej siebie, jako jedyne źródło swej mocy,
611    13       |                jedyne źródło swej mocy, jako jedyna nadzieja. Żeromski
612    13       |                 chce nawet jasno ujrzeć jako swojej odpowiedzialności
613    13       |                 Polska tradycja duchowa jako treść życia bezsilnych dziejowe
614    13       |               siłę dla własnej treści i jako usprawiedliwienie tworzą
615    13       |            jeszcze przeżyć, ukazuje się jako materiał dla estetycznego
616    13       |                Polskę. Utrzymuje jednak jako swój grunt psychiczny świat
617    13       |                  przyjmuje jej poznanie jako podstawę dla woli; życie,
618    13       |                 A psychika działa tylko jako twarde życie - nie sama
619    13       |           odczuwać postępy samopoznania jako przyrost męki - to są istotnie
620    13       |               podstawia ujawniający się jako cierpienie opór nałogu przeciwko
621    13(**)   |      Dostojewski przedstawił Nieczajewa jako Piotra Wierchowieńskiego.
622    14       |               za życia i estetyzm. Myśl jako zjawisko estetyczne. Rozszczepienie
623    14       |               symbolicznego czynu. Myśl jako gest. Czyn w teatrze. Czyn
624    14       |              gest. Czyn w teatrze. Czyn jako linia. Dusza bezdziejowa
625    14       |                 psychiki naszej, żyjemy jako własną naturą - rozkładem
626    14       |               sobkostwo duszy pojmowane jako samowiedza narodu, to nieraz
627    14       |               poety; jego istota. Teatr jako swobodny samorząd zbiorowej
628    14       |              drugiej strony mamy sztukę jako równoważne wypowiadanie
629    14       |                 wystarczać samemu sobie jako przedmiot artystycznej kontemplacji.
630    14       |         kontemplacji. Artyzm wyrasta tu jako unieruchomiejąca, niwelująca
631    14       |             cechy teatru Wyspiańskiego, jako ściśle związane z tą psychiką,
632    14       |            wpływ Wyspiańskiego na teatr jako artystyczną formę groziłby
633    14       |            złudzeń, gdyż sztuka utrwala jako istniejące światy chwilowe
634    14       |                  To, co występuje w nim jako oddalenie od nas, - "styl
635    14       |             świat. W ten sposób utrwala jako coś istniejącego to, co
636    14       |                 i jej żywot ma człowiek jako jedyne schronienie w bycie,
637    14       |           samemu poecie: - są one w nim jako ton jego wzruszeń, styl
638    14       |               Meleagrze.~Poezja ukazuje jako tło swe wielką, niezachwianą
639    14       |         czystego widzenia: istnieje ona jako kształt duszy, wydźwignięty
640    14       |              tylko samobójstwo. Sztuka, jako śmierć: pożegnałem się z
641    14       |         przemijanie: przestaje istnieć, jako ciekłe zjawisko, zaczyna
642    14       |               zjawisko, zaczyna istnieć jako znająca, ujmująca siebie
643    14       |          wytwarza piękno: rodzi się ono jako niezamierzony wynik pełnego
644    14       |      niezamierzony wynik pełnego życia, jako jego słoneczna atmosfera.
645    14       |                patrzeć na duszę własną, jako na własną odpowiedzialność.
646    14       |              Świat pozaludzki służyć ma jako źródło czynów służących
647    14       |             wrasta w życie tej gromady, jako narzucony jej, a martwy
648    14       |              sam ten brak ukazał mu się jako fakt zewnętrzny, jako obca
649    14       |               się jako fakt zewnętrzny, jako obca martwota świata. W
650    14       |               on swój świat psychiczny, jako wystarczający sobie, zamknięty
651    14       |                 chwyta swój świat duszy jako tarczę i niesie ją przeciwko
652    14       |               tworzenia sąd o tworzeniu jako takim. Jest to zawsze sąd
653    14       |                 przez wiedzę istniejącą jako fikcyjny gest sztuki, chęć
654    14(*)    |             historię i niewolę psychika jako wystarczająca sobie całość -
655    14       |                 Sama przez się psychika jako widzenie, obraz jest bezsilna;
656    14       |         przekonywał się, że posiada ono jako narzędzie tę właśnie tylko
657    14       |                 jest inna. Naród zużywa jako motyw, pobudki, jako cząstkowe
658    14       |             zużywa jako motyw, pobudki, jako cząstkowe dopełniające się
659    14       |                 tworzącą teatr, poezję, jako dziejowy czyn. Widzi i dlatego
660    14(**)   |             tragiczne rozdarcie artysty jako dziejowego typu: może pisząc
661    14(**)   |          powinno być mowy o "artyzmie", jako wyższym od życia wyzwoleniu
662    14       |                polska myśli o sobie nie jako o biologicznej sile, mającej
663    14       |              wybudować swój świat, lecz jako o czymś, co ma się ostać
664    14       |             przeciwstawiając się światu jako siła i tworząc swe własne
665    14       |           polska ukazuje się nam samym, jako forma biologicznie bezsilna;
666    14       |        usiłujemy bezsiłę tę przedstawić jako moc, albo tworzymy sobie
667    14       |          Wyspiańskiego i pojmuje się to jako naśladowanie specjalnej
668    14       |              znaczy zrozumieć, że tylko jako treść psychiczna ludzi,
669    14       |             tworzyć trwałe formy, tylko jako treść duchowa biologicznie
670    14       |           przemyślana, istnieje jedynie jako intencja przyjęcia. Jakąkolwiek
671    14       |             znaną mu dziejową tradycję, jako moc związującą. Usiłuje
672    14       |                 natury zadań: nie dusza jako ognisko lirycznych emanacji,
673    14       |          naukach? Stać się narodem, być jako inne. Na szczycie narodowego
674    14       |                 raczej, niż konkretnie. Jako jedyne medium swojej woli
675    14       |              dobrze, że polski robotnik jako taki nie jest w stanie sam
676    14(***)  |                M. Arcta: St. Wyspiański jako poeta. Tę stronę zagadnienia
677    14       |             dziejowy może być pojmowany jako przemyślenie historii z
678    14       |                  Polska musi być pojęta jako tragiczny, biologiczny proces.
679    14       |    rzeczywistości, do zlania się z nią, jako ciałem jutrzejszego czynu.
680    14       |              istnieje dla niego jedynie jako żywioł nieznany, o którym
681    14       |                wyrok. Myśl musi działać jako narodowa siła. Nie człowiek,
682    14       |              religijna. Nie świadomość, jako fenomen: wiara. Tak jest;
683    14       |                co wyrasta z tego ciała, jako obyczaj, pieśń, prawo, ma
684    14       |           wyższą ideę, znika wobec niej jako arogancka i krzykliwa jednostronność.
685    14       |               póki jest w naszej piersi jako nasza odpowiedzialność,
686    14       |              którą mógł on czuć jedynie jako czyn. Czuł on, że nie ma
687    14       |             Stosunek ten zarysowuje się jako tragiczna walka.~Wyspiański
688    14       |               tego, co myślą jednostki, jako naród, jako formacja kulturalna,
689    14       |            myślą jednostki, jako naród, jako formacja kulturalna, jesteśmy
690    14       |               Zdaje się, że katolicyzm, jako dziejowa, ponadnarodowa
691    14       |          ukazuje nam zoologię narodową, jako niezbędną formę prawdy,
692    14       |            geograficznej ziem polskich, jako momencie narodowego poznania.
693    14       |               Jeżeli nie istnieje w nas jako wiara, istnieje on w nas
694    14       |                wiara, istnieje on w nas jako kształt potrzeby. Napisałem
695    14       |                nasza może być pojmowana jako rozkład katolicyzmu; czasami
696    14       |                gdy świat jest pojmowany jako niezależny od prawdy, obojętny.
697    14(*****)|        filozofii mówiłem już o narodach jako o organach prawdy-; nie
698    14(*****)|                 dzieje Kaniowskiego nie jako błąd, lecz jako cenny, dodatni
699    14(*****)|        Kaniowskiego nie jako błąd, lecz jako cenny, dodatni w danych