Part

 1     1    |        nasuwa się reminiscencja z Carlyle'a, iż wszelkie sprawy życia
 2     2    |        woli byli Flaubert, Taine, Carlyle, Renan - zaliczeni przez
 3     2    |      starto z oblicza ziemi, mówi Carlyle. Nie istnieją rzeczy obojętne,
 4     3    |        stosunek zachodzący między Carlyle'em a Stanisławem Tarnowskim
 5     3    |        nie widząc dystansu między Carlyle'em dajmy na to a Macaulayem,
 6     3    |    głęboką wzgardę i obrzydzenie.~Carlyle napisał głęboki, wstrząsający
 7     3    |        zawsze trzeba to, co mówił Carlyle: "Sankiulotyzm jest buntownikiem,
 8     3(**)|          Barthelemy, oznaczał dla Carlyle'a konieczność wyzwolenia
 9     4    |         zaś ta noc, o której mówi Carlyle, że "w niej już nie będzie
10     4    | przekonanie, że to samo twierdził Carlyle, a przecież można o nim
11     4    |        Pamfletach dnia ostatniego Carlyle' a. I choćbym chciał nawet
12     4    |      przestanie być ani Marks ani Carlyle - nie dotyczą w niczym istot,
13     4    |        Newmana, Bergsona, Sorela, Carlyle'a, Durkheima - nie przyda
14     6    |          jest sprawiedliwa - mówi Carlyle - gdy się rzuci w nią ziarno
15     7    |           Balzak, ani Kleist, ani Carlyle, ani Machiavelli. Jak gdyby
16     8    | rozczłonkowanej", jak wyrażał się Carlyle, trwa i wzrasta głębokie,
17    10    |        prawa. Vico. - Leopardi. - Carlyle i Carducci. Dusze narodów.
18    10    |     stanowi to twoją jedyną siłę. Carlyle pisze Sartora resartusa,
19    10    |            Zaratustrę - dytyramb. Carlyle nie potrzebował swej rzeczywistości
20    10    |      dojrzałości R. Burnsa datuje Carlyle od tej chwili, gdy przestał
21    10    |          sobie samozadowolenia, a Carlyle'owską demoniczną satyrą,
22    10    |         rzetelność wysiłku. Szkic Carlyle'a o Goethem, w którym wyraża
23    10    |     mówiłem.~Gdy teraz po pismach Carlyle'a weźmiemy do ręki dzieła
24    10    |           prozaiczne Carducciego, Carlyle'a i Vica, wystąpi to, o
25    10    |        jesteś, abyś czynił - mówi Carlyle. I w stylu Carlyle'a czuje
26    10    |           mówi Carlyle. I w stylu Carlyle'a czuje się to nie rozumujące,
27    10    |           jako określony kształt. Carlyle'owska proza usiłuje przekrzyczeć,
28    10    |         zdań i słów: poza pismami Carlyle'a wyczuwam zawsze okręt,
29    13    |  milczącego świata, o jakim mówił Carlyle, które czuł na sobie Gogol.
30    14    |         sobie to, co pisze mistrz Carlyle w Pamfletach dnia ostatniego