Part
1 1| kulturalnego człowieka z twórcą kultury, nasz proces nabywania
2 1| samego tworzyć, być artystą i twórcą własnego przeznaczenia,
3 2| pytanie, kto był właściwym twórcą ruchu młodopolskiego, jego
4 3| tak - ale nade wszystko twórca świadomości, wielki prawodawca
5 3| przeciwko życiu niewolnikiem, twórcą i prawodawcą nigdy się nie
6 3| uwierzy, że jest panem i twórcą milczącego naokoło człowieka
7 5| żyć. Kto jest samoistnym twórcą życia, ten wie, że nieustannie
8 6| szkielet do dalszych określeń. Twórcą literatury jest po większej
9 6| dalej bardzo ciekawe rzeczy. Twórca literatury żyje zawsze mniej
10 7| cechę zasadniczą twórcy. Twórca dochodzi do samotności poprzez
11 7| ona tylko formą, w jakiej twórca opanowane przez siebie życie
12 7| żyć tak, jak nigdy nie żył twórca, tj. ponad własną pracą,
13 7| zapytuje p. Berent - kto był twórcą dziejowym indywidualizmu
14 7| siłom żywiołu. Tylko jako twórca świadomej, celowo działającej
15 7| każdy, kto czuje się jeszcze twórcą; siły szuka - ale swojej
16 8| dziejowym materiałem, nie twórcą. Historia zaś jest pracą,
17 9| życiem. To, co przeżywa jej twórca - jest zawsze nieartystyczne,
18 9| przestaje tu być odpowiedzialnym twórcą dziejowego dzieła, związki
19 10| osamotnienia, bo czuł się twórcą wewnątrz dziejowo zawikłanego
20 10| Jedynym prawem, któremu ulega twórca, są wymagania samego przedmiotu,
21 10| Człowiek występuje tu jako twórca prawa, budowniczy społecznego
22 10| czuł się, rozumował jako twórca prawa. To stanowiło patos
23 10| zbiorowe życie, jesteś jego twórcą; czy wiesz, co tworzysz,
24 11| wolę. Dlatego jest Staff twórcą lirycznych "mitów", tj.
25 13| swoich postanowień swobody. Twórca czuje jakby swoją winę w
26 13| jakobińską zasadę szczęścia mas". Twórca jest człowiekiem urabiającym
27 13| kanon. Żeromski, gdy jest twórcą, czuje tę powagę sztuki,
28 14| mieć odwagę powiedzieć, że twórca Wyzwolenia w dalszych swych
29 14| przekleństwo. I teraz on, twórca, czeka wyzwolenia od odbicia.
|