Part
1 2 | Polskę - potem będziecie mówić: to nasze. Nic waszego w
2 3 | ma żadnej innej, o której mówić by dziś warto. Literatura
3 3 | złą godzinę wybrano się mówić o romantyzmie. Idzie istotnie
4 3 | nieszkodliwy. Można więc było mówić o sile tradycji, która taki
5 3 | nieznane, nakazuje mu żyć i mówić barwą, słowem, tonem - tam
6 3(*****)| wreszcie: jeżeli już mam mówić o swoich subiektywnych odczuciach,
7 7 | wspak), na ogól można by tu mówić o powtórnym pogrzebaniu
8 7 | własne ja. Ten tylko ma prawo mówić o sobie ja, kto swój irracjonalny
9 7 | pędowi naprzód, swej sile - mówić zaczyna o prawdzie. Trafny
10 8 | jest dzisiaj rzeczą modną mówić o międzynarodowości nauki
11 8 | moralnego istnienia - można mówić o ich kulturalnym przyswojeniu.
12 9 | brakiem taktu, że śmiem mówić o fizjologii z powodu przeduchowionej
13 9 | wyłonił. Nie potrzebuję mówić, jak wiele romantyzmu jest
14 10 | Gdybyż w Polsce przestali mówić pomazańcy, ludzie majestatyczni,
15 10 | każe tej biednej Teofano mówić o indyjskiej mądrości sprzed
16 10 | dzisiejszej mielizny. Łatwo jest mówić o kulcie Mickiewicza i jednocześnie
17 11 | ta poezja. Tu nie można mówić o żadnych dogmatycznych,
18 12 | naukowo-przyrodniczego dorobku ja nasze może mówić o swym samoistnym życiu
19 13 | samym sobą. Ośmielono się mówić o sadyzmie Żeromskiego,
20 13 | że w ogóle o tym potrzeba mówić. Nie idzie tu bynajmniej
21 13 | jakiś rys. Czy np. można mówić o Żeromskim tak jak mówi
22 13 | woli.~Dlatego nie można mówić o światopoglądzie Żeromskiego.
23 13 | byśmy ja o sobie mogli mówić. Jesteśmy czymś, z czym
24 14 | dziś umie wydawszy policzki mówić, że on właśnie tak naiwnie
25 14 | jego, gdy za życie chce mówić, brzmi niewolą, kłamstwem
26 14 | twórczości: każdy, kto chce mówić o myśli Wyspiańskiego, o
27 14(**) | stan rzeczy. Nie potrzebuję mówić, co myślę o istocie tej
28 14 | najcichszych, tu jednak muszę mówić tylko tymi, które są jedyne.
29 14 | Byłoby rzeczą ryzykowną mówić tu o możliwych stycznościach
|