Part

501    10        |           człowiek nie należy do siebie. Co więcej, gdy szuka, w czyim
502    10        |                  świadomie tworzyć tego, co nieustannie bezwiednie wytwarza?
503    10        |              wytworem zbiorowym, rzeczą: co może wiedzieć rzecz o właścicielu?
504    10        |                 tylko konsekwencją tego, co zajdzie w pierwszej grupie,
505    10        |               zapoznaje to tylko, że to, co wydaje jej się "niezależną
506    10        |          okrucieństwem narzuca życiu to, co ona zdołała z jego krwawego
507    10        |           religia, ojczyzna, praca (por. co mówi o tym Mr. Bergeret),
508    10        |                 oryginalności. Wszystko, co głębokie w nas, istotne,
509    10        |                  coś rzeczywistego, coś, co rozwiązuje te zagadnienia,
510    10        |                  łamie się człowiek: to, co dzisiaj uznane jest za kult
511    10        |                 narodu, tj. wszystkiego, co jest w Polsce stwarzającą
512    10        |           współżyciem naszej woli z tym, co jest starsze od niej i co
513    10        |                co jest starsze od niej i co ją wyłoniło. Pracując w
514    10        |                 do niego wraca wszystko, co w naszym życiu jest istotne.
515    11        |                  się zrozumieć ją w tym, co jest dla niej najistotniejsze.
516    11        |               głębiej jest ktoś czy coś, co już potrafi wszystko po
517    11        |           Kasprowicza. Przeczytajcie to, co mówi Gebhart o zgorzkniałości
518    11        |               się przeciwko wszystkiemu, co beztroskliwie znosiło istnienie,
519    11        |              zużycia i cynizmu. Wszyscy, co żyli głębokim i samoistnym
520    11        |               jego życiem, ze wszystkim, co tworzy on z nami i w nas,
521    11        |              człowieka, maleje wszystko, co może ono uczynić i czego
522    11        |                  ogarnia. Mniejsza o to, co wywołuje wzruszenie: ból,
523    11        |               nie znający zdrady, matka, co łez wylanych nie pamięta.
524    11        |              Zbawicielu, tak! tak! - ty, co nie pomnisz zdrady, tak,
525    11        |             chatami, które mór dławi, po co świecimy swym przepychem
526    11        |            żyjcie, kochajcie się, weźcie co wasze, każdy sam za siebie.
527    11        |             życie. Ale poza nim jest to, co czuje to wszystko - ludzkie,
528    11        |               Nikt go nie wstrzyma. I po co? Niechaj trwa, niechaj żyją,
529    11        |                  się przed sobą słońcem, co zachodzi nad polami, widmami
530    11        |              zniesienia i wytrwania. To, co człowiek czyni, jest konieczne:
531    11        |                  naszej duszy, wszystko, co jest w niej konkretne, co
532    11        |                co jest w niej konkretne, co może być ujęte i nazwane,
533    11        |       społeczeństwo, wyrzekamy się tego, co nas wiąże: ciążą na nas
534    11        |          zwycięstwu? Dziś mamy tylko to, co jest: życie - nieuchronną,
535    11        |            najsilniej nie to bynajmniej, co jest w wielkim poecie największe.
536    11        |                    ale stawiała ona bądź co bądź opór lirycznemu optymizmowi,
537    11        |                sobą niezależnie od tego, co czynią w życiu. Dusza staje
538    11        |                odnajdziemy we wszystkim, co jest w danej epoce głębokie,
539    11        |               dziełami ludzkości, czymś, co stworzyła ona i co jej nie
540    11        |                czymś, co stworzyła ona i co jej nie wyczerpuje. Twórcza
541    11        |       uczuciowością jej, naturą było to, co dla generacji Renanów, Taine'
542    11        |                tego młodego poetę z tym, co pisał niedawno: "stary,
543    12        |                 czegoś, zawładnąć czymś, co mu jest obce i co on ma
544    12        |                 czymś, co mu jest obce i co on ma poddać sobie mocą
545    12        |              zwyciężyć przez niego, coś, co już schłonęło jego ja, ma
546    12        |                 nie on działa, lecz coś, co jest bezwzględne, wobec
547    12        |                  świadomości to właśnie, co mamy do zrobienia, nasze
548    12        |         obiektywnym istnieniem. Wszystko co istnieje, utrzymywane jest
549    12(*)     |                                          Co dzień staje się jaśniejszym,
550    12        |          zachowanie wartości***. Gdy to, co czynimy, czym jesteśmy jako
551    12        |          Miciński zaczynał marzyć o tym, co też może ono lub mogłoby
552    12        |                mu duszę ból: kim jesteś, co czynisz w świecie. Tą zmorą,
553    12        |            jakimś poszukiwaniem duszy, w co się tez ma wcielić. Twórczość
554    12        |               oni zawsze dowiedzieć się, co myślą, czego chcą właściwie.
555    12        |            dostrzec jego braku. Wszystko co określone, stanowcze, w
556    12        |             naukę, nauka zaś to jest to, co wie każdy i o co artysta
557    12        |                jest to, co wie każdy i o co artysta troszczyć się nie
558    13        |                  umyślne nieporozumienia co do pojmowania społeczno-psychicznej
559    13        |                  sprawy z czegoś innego, co wydaje mi się najważniejszym.
560    13        |               Dzieje grzechu - wszystko, co myślicie, czujecie, czynicie -
561    13        |                wasz epos dzisiejszy. Ci, co mówili o sadyzmie, nie zastanawiali
562    13        |        dźwigająca. On nie odtwarza tego, co można dziś zobaczyć. On
563    13        |                razu na ulicy znaleźć to, co może być tylko wynikiem
564    13        |                pierwszorzędnych od tych, co mają mniej lub więcej talentu,
565    13        |                  czytało się wtedy tego, co napisał Paweł. Można było
566    13        |                 Żeromscy piszą dla tych, co świadomie dźwigają narodowe
567    13        |             narodu: inni dla wszystkich, co żyją na tle stwarzanego
568    13        |               jakie go zdejmują na myśl, co jutro przyniesie tej jego
569    13        |                zawsze tworzeniem czegoś, co pozostaje, i bada całym,
570    13        |    społeczno-politycznej. Przeciwnie to, co jest w utworach Żeromskiego
571    13        |                  nie umie już rozróżnić, co w niej jest ocaloną swobodą,
572    13        |                  jest ocaloną swobodą, a co lubieżnym przywiązaniem
573    13        |                  przez wolę; jest czymś, co się odbija w ruchomej fali,
574    13        |                  znają siebie, łudzą się co do siebie, lecz pomimo to
575    13        |               widzieć niewoli.~Dla tych, co nie chcą rozumieć, myśleć -
576    13        |                     dusza moja jest coś, co się dokonywa nie we mnie
577    13        |                  bo ja sam jestem czymś, co porywa, niesie z sobą ten
578    13        |             potok. I to jest właśnie to, co dezorientuje w Żeromskim:
579    13        |         stworzenia w jednej chwili tego, co tworzone musi być nieustannie.
580    13        |                  życia. Trzeba wiedzieć, co znaczy mieć indywidualność;
581    13        |                 sztuki. Ale u nas ma się co innego na względzie: byle
582    13        |               dla wszystkich prócz tych, co rzetelnie pracują. Świadoma,
583    13        |                 tonący widział w lustrze co dzieje się z nim i sam siebie
584    13        |               nie związek jutra, to coś, co tylko się zdaje, gdyż za
585    13        |                 pozornie tylko jest tym, co mówi tu, i tym, co słucha.
586    13        |                  tym, co mówi tu, i tym, co słucha. Nim słowo od duszy
587    13        |                  duszy doleci, już c oś, co żyło w momencie jego narodzin,
588    13        |       reabsorbcja życia przez słowo: to, co mamy jeszcze przeżyć, ukazuje
589    13        |                 świat naszych dusz - oto co czuje Żeromski.~A więc zginiemy
590    13        |            zapewnić zdoła istnienie. To, co wejdzie w duszę tę z drogiej
591    13        |              sentymentalizm nie rozumie, co znaczy ból przemilczany;
592    13        |                 poeta nie chce zobaczyć, co stwarza, me chce określić
593    13(**)    |            zrozumie, że moje twierdzenia co do p. Haeckera są całkiem
594    14        |              linii zwycięstw i osłabień. Co znaczy żyć dziejowe? - tworzyć
595    14        |                 godzi się być narodem? - co jest poza granicą historycznych
596    14        |                że przeżytym zostało coś, co ma w sobie dziejową pełnię,
597    14        |           pozostało to straszne pytanie: co ja tu robię z wami i co
598    14        |                  co ja tu robię z wami i co wy robicie ze mną? ten jęk
599    14        |            jednakowej cenie wszystkiego, co do tego dzieła należy. Rozróżniać
600    14        |                 w swej mocy jej los. To, co stanowi ją we własnych jej
601    14        |                 indywidualności takiego, co by nie było jednocześnie
602    14        |               siebie poza nim. Wszystko, co wydaje się pierwotniejszym
603    14        |                 archaiczny Meleager. To, co występuje w nim jako oddalenie
604    14        |                gromady: z niego, z tego, co w tym pozaludzkim świecie
605    14        |                jako coś istniejącego to, co ją przejmuje i nadaje wzruszeniom
606    14        |            bezwzględność śmierci, w coś, co jest niezależnie od tego,
607    14        |                jest niezależnie od tego, co nasza myśl o tym sądzi.
608    14        |            istnieniem czyhają nad myślą, co w mniemaniu własnym wyrastała
609    14        |                  sztuka - widzenie tych, co wybrali śmierć, obcość życiu,
610    14        |                  dokładnie zrozumieją, o co tu rzecz idzie. Życie, gdy
611    14        |                  odbicie, blask gwiazdy, co zgasła, nim doszły do nas
612    14        |                 zatamowania wszystkiego, co bezpośrednie: życie zmienia
613    14        |                  zupełnie innego niż to, co czynili oni, tworząc. Oni
614    14        |           naszego życia; karmimy nią to, co nami nie jest; życie staje
615    14        |                nie lękające się niczego, co w nim napotkać może, tak
616    14        |                 nie oglądając się na to, co życie dać może, osiągnąć
617    14        |        zaniedbując, lekceważąc wszystko, co przeszkadza jasności, niezbędnej
618    14        |                tej oto Charonowej łodzi? Co czynię ja tu - niezależny
619    14        |              myśli swej wszechpotężny? - co mam myśleć? W Klątwie mamy
620    14        |               Młoda śmie przecież, ale w co obraca się, czym staje się
621    14        |           atmosferę. Proszę zrozumieć, o co tu idzie. Nasi krytycy nie
622    14        |                 dusz naszych z Zachodem, co mówię, z moralną budową
623    14        |          zrozumieć, nie chcemy myśleć.~ ~Co ty myślisz o tym - o tym,
624    14        |                jesteś ty słuchający? Wy, co słuchacie ze mną: dumni,
625    14        |                   uczeni, pewni siebie - co stwarza wasz spokój? niechęć
626    14        |               bezwzględne, jak wszystko, co niezależnie od tego, czym
627    14        |                  mu odpowiedziała na to, co sam on miał myślą stworzyć.
628    14        |               felietonu to wytrzyma. To, co robimy, pisząc, czytając
629    14        |             wiedzieć, jak się nazywa to, co robimy, znać swą profesję.
630    14        |             jenerał Chłopicki, wiedział, co jest strategia, sztuka militarna,
631    14        |            przeklina: czym wy jesteście, co wy robicie? teatr, poezja,
632    14        |           symbolizm? naród, naród ginie, co wy robicie z przyszłością
633    14        |              wasze dzieło? To jest czar, co ja robię - woła Chłopicki,
634    14        |                czuje, nie wie, kim jest, co myśli, nie wie, jakie znaczenie
635    14        |                 zawisa ona nad sobą: to, co było wiarą, staje się dowolnością
636    14        |                  myśli, czy też to czar, co wciąż trwa i on sam tego
637    14        |              myśl, lecz gest myśli, coś, co ma wywoływać jej wrażenie
638    14        |               jej braku. Nie można tego, co sami mamy dokonać, zwalać
639    14        |              świat sztuki dać zdoła coś, co on sam w sobie powinien
640    14        |                   że on reprezentuje to, co mówi o nim poeta. Ale poeta
641    14        |          psychika posiada tę samą treść, co poprzednio i ta treść ma
642    14        |         znaczenie. Nie wie on nic o tym, co jest poza widnokręgiem tej
643    14        |            organizmem życia, lecz czymś, co się odbija i co jest odbijane:
644    14        |              lecz czymś, co się odbija i co jest odbijane: mirażem lub
645    14(*)     |         wystarczająca sobie całość - oto co stanowi sensorium naszych
646    14        |                  Jest wyższa Wola. Siła, co zwala męże~a nowe wskrzesza.
647    14        |                  ma on - wróż piorunowy,~co w nas odrodzi czystość serc -
648    14        |              umysły roztargnione zwiąże,~co najbardziej zaważy na wydarzeń
649    14        |              wyrazem. Nie wie się nigdy, co się właściwie zakłada, mówi
650    14        |               chcemy w stosunku do tego, co z tego chcenia wyrasta.
651    14(**)    |            rzeczy. Nie potrzebuję mówić, co myślę o istocie tej sprawy.
652    14(**)    |                 jestem temu wszystkiemu, co podoba się redaktorowi Krytyki
653    14(**)    |                 ten niepokoi wszystkich, co uczynili sobie z dziejowego
654    14        |              zrozumieć całkiem ściśle, o co mi tu idzie: teatr Wyspiańskiego
655    14        |                tego tylko się wyzwalamy, co umiemy zastąpić, wyzwolenie
656    14        |                świat, lecz jako o czymś, co ma się ostać mocą własnego
657    14        |               tragedii Wyspiańskiego ci, co wykuwać będą w poezji, filozofii,
658    14        |             Wyspiańskiego zrozumieć. To, co dziś uchodzi za rozumienie
659    14        |                nie chcecie, by wszystko, co kiedykolwiek przez Polaków
660    14        |                duszę własną, uczynić to, co w jego poezji pozostało
661    14        |               nie działać.~ ~* * *~ ~"To co nas łączy w naród, jest
662    14        |                  tego stanu rzeczy. Tym, co Konrad przeciwstawia maskom,
663    14        |              symbolicznie, wykonać. Tym, co stanowi tragiczny rys w
664    14        |                załamanie: jaką jest ona? Co to znaczy? Linia rzeczywista
665    14        |                trzeba poznać, zrozumieć. Co nie jest silą, nie jest
666    14        |               symbolicznie, jest nim to, co jest rzeczywistym życiem,
667    14        |                  poleganie na tym tylko, co jest tą siłą, o zrozumienie,
668    14        |            więcej: tylko to jest waszym, co jest waszą silą, poznajcie
669    14        |               rozełkany, duchowy cudzie? co cię unosi wśród fal? Trwoga
670    14        |            czysto fikcyjna biologia. To, co dzisiaj uchodzi w oczach
671    14        |                  zdrady wobec tych mocy, co tę kulturę wytworzyły, wytwarzają
672    14        |          przypada, przypomnieć sobie to, co pisze mistrz Carlyle w Pamfletach
673    14(***)   |                                          Co do analizy "wrażliwości"
674    14        |               Musimy zrozumieć ją w tym, co ją stwarzało, a nie w tym
675    14        |          stwarzało, a nie w tym jedynie, co ją prowadziło do upadku.
676    14        |            obliczu Boga i czyń. Czyń to, co niesie ci życie: nie lękaj
677    14(****)  |                 się drukiem, w tym samym co i niniejsza praca nakładzie.~ ~
678    14        |               Rozumie i przyjmuje on to, co jest naszą pracą; ale z
679    14        |             naszą pracą; ale z kolei to, co nią jest, ma już w sobie
680    14        |          uczłowieczonej prawdy. To więc, co wyrasta z tego ciała, jako
681    14        |               znaczenie tych wszystkich, co starali się i starają wytworzyć
682    14        |                streszczona: w imię tego, co jest dla was religią narodową,
683    14        |                   którzy to czytacie: to co mówię - przeciw Wyspiańskiemu -
684    14        |          biskupem krwawi znów.~Jest ten, co włada mocą miecza nad narodem,
685    14        |                 jednej chwili.~Jest ten, co włada morzem narodowej duszy.~
686    14        |               tam ostatnie słowo ma ten, co mówi przez rosnącą z przeciwieństw
687    14        |                  życiowych przeistoczeń; co zmieniać się i żyć nie może,
688    14        |                  że niezależnie od tego, co myślą jednostki, jako naród,
689    14        |                nie to jest prawdą życia, co my o nim myślimy, lecz to,
690    14        |              pracującej, walczącej z tym co pozaludzkie, ludzkości,
691    14(*****) |                  wreszcie brać tylko to, co jest i jak jest. Intencją