Part

 1     3      |        romantyzmie. Idzie istotnie czas klasycznej, wielkiej jasności:
 2     3      |     klasycznej, wielkiej jasności: czas pełnoletności człowieka,
 3     3      |     bezużytecznych warstw i ludzi: czas niczego od nich nie zażąda,
 4     3      |        wyjaławiając dusze swe, sam czas wygłodzą i do kapitulacji
 5     3(****)|         jednostajnej chronologii - czas historyczny. Nad wyraz pięknie
 6     3      |          się tylko tło, i na jakiś czas stało się kwestią mody,
 7     3      |          wykluczone jednak.~Nastał czas twardy i surowy. Być może,
 8     5(*)   |             Zdaje mi się, że minął czas, w którym tego rodzaju próby
 9     6      |           Niech igra niemi, kto ma czas.~Należymy do mordowanego
10     7      |        proces przygotowawczy, jako czas dojrzewania ducha, istotą
11     7      |        rzędu, że nie tknął się jej czas***. Niewątpliwym jest, że
12     7      |            Nie-boskiej. Przez cały czas swojej twórczości późniejszej
13     8      |        Dusza zbiorowa działa długi czas sita bezwładu, z hipnotycznym
14     8      |      historycznej sprawy. Zużywamy czas i życie na orientowanie
15     8      |      Bergson dowiódł, że konkretny czas, konkretne przetwarzanie
16     8      |         Gest pozornie przezwycięża czas. Jest sam dla siebie. Wystarcza
17     9      |      działalności. - Gdy się przez czas pewien rozpatruje zjawiska
18     9      |          słowem, rozdzielone przez czas przeżycia, momenty nie są
19    10      |            co ukazuje się nam jako czas - zakres naszej władzy -
20    10      |          żyć, przeskakując chwilę: czas cały, jak jest, tętni naszą
21    10      | nieustannie tworzy". Pusty, bierny czas trwa jedynie przez związek
22    10      |              W tym zrozumieniu, że czas jest formą naszego stosunku
23    10      |         roztrząsań filozoficznych. Czas nie jest pozorem, jest formą,
24    10      |  rzeczywistości własnej. Nadchodzi czas, gdy pojęcia te wtargną
25    11      |        ramieniu dłoń - śmierć: już czas - a wy tam ostańcie, żyjcie,
26    14      |        swych oczach wysunięte poza czas, poza przemijanie: przestaje
27    14      |         kędy blask zabłyśnie nowy.~Czas będzie - przyjść ma on -
28    14      |          się ziści~tajnych wyroków czas... tajemnica,~która tu właśnie