Part

 1     3      |         bracia i sursum corda.~I wiecznie i wiecznie ci, co przeżyli
 2     3      |       sursum corda.~I wiecznie i wiecznie ci, co przeżyli wszystkie
 3     3      |         Prawda to nie jest jakaś wiecznie cierpliwa babunia - to jest
 4     3      |         i samoutwierdzenia wobec wiecznie milczących, twardych, groźnych
 5     3      |         twardsze jest od żelaza, wiecznie groźne i wiecznie milczące,
 6     3      |        żelaza, wiecznie groźne i wiecznie milczące, z czegoś, co nie
 7     3      |         o twoich budowlach sądzi wiecznie obecna i coś swojego tworząca
 8     3      |        za murem ludzkich twierdz wiecznie pozaludzka, obca moc żywiołów,
 9     3(****)|    formuły pozdrowienia "oby żył wiecznie") nauczyciel nasz Jerzy
10     5      |     sobie żal, jakby nie były to wiecznie jałowe kłamstwa, lecz to
11     6      |          się wobec wszechświata, wiecznie nieludzkiego, wiecznie innego,
12     6      |           wiecznie nieludzkiego, wiecznie innego, niż my, nacierającego
13     6      | istotnego życia, które w walce z wiecznie pozaludzkim żywiołem - ten
14     6      |      zbiorowe, na pracy wsparte, wiecznie wytężone życie. Nie żaden
15     7      |       świata, z jego przetworzeń wiecznie milczący i niezmienny, bo
16     7      |        istotną. Oni łamali się z wiecznie bezimiennym, milczącym i
17     7      |    wrócić do siebie, do jakiegoś wiecznie spokojnego siebie: szlachecka
18     7      |         się źródłem i początkiem wiecznie odnawiającego się trwania.
19     9      |         nie rzeczywistością, coś wiecznie istniejącego.~Dla symbolizmu
20    10      |          przypadkowa jednostka o wiecznie rozwiązujących się sznurowadłach
21    10      |       znaczenie dla człowieka, a wiecznie bezkształtnym, lub po swojemu
22    10      |       gotowych" rzeczywistości z wiecznie niegotowych, krzyżujących
23    11      |         szczęśliwa, pragnąca tak wiecznie słodko się kajać dusza.
24    12      |         to wieczne "coś innego", wiecznie nieokreślone, rozpławiające
25    12      |      zaklęć, które by zaspokoiły wiecznie szarpiący mu duszę ból:
26    12      |         gdzie człowiek już padł; wiecznie oblega nas ona. Ten zna