Part

 1     2|         rwie się groźny pomruk - wy wtedy w płacz: cicho bądź,
 2     2|      swoje jutro. I o tym wiecie wy, że gdyby nie istniała Polska,
 3     3|        słońcu własnej swej myśli wy dźwigającego ponad otchłanie
 4     3|        załatwia się wszystko - a wy tu sobie żyjcie na pogodnym
 5     3|    adwokat, prostytutka. Coś tam wy robicie w życiu, siebie,
 6     6|        ostrożnie z tą książką: - wy, wszechmocni, mogący zabić
 7     6|          musi się stać. Musi, bo wy to uczynicie, pisarze polscy,
 8     7|         to spiżowe ciało: jeżeli wy nie uczynicie tego, nie
 9     8|  inteligencji.~To wszystko, czym wy żyjecie, nie jest nią -
10    11|      dłoń - śmierć: już czas - a wy tam ostańcie, żyjcie, jeżeli
11    14|     czucie - był sam Wyspiański. Wy i ja tu jesteśmy - poeta
12    14|         czy czujemy się narodem, wy i ja, czy czujecie wolne,
13    14|          ja tu robię z wami i co wy robicie ze mną? ten jęk
14    14|      Kimże jesteś ty słuchający? Wy, co słuchacie ze mną: dumni,
15    14|          niechęć widzenia, że to wy właśnie macie sobie odpowiedzieć,
16    14|           grozi, przeklina: czym wy jesteście, co wy robicie?
17    14| przeklina: czym wy jesteście, co wy robicie? teatr, poezja,
18    14|           naród, naród ginie, co wy robicie z przyszłością narodu,
19    14|          stoi u wrót teatru, kto wy jesteście? Widze. Widze
20    14|   podstawa wasza? Czym jesteście wy tu, gdzie rozwija się, żyje
21    14|        nie wiem, czy jestem, czy wy jesteście, czy jest przeszłość;
22    14|          Polski, wśród nocy. Czy wy wstaniecie z dna krwawego
23    14|        wodę.~O zrozumiejcie mię, wy - którzy to czytacie: to