1-500 | 501-555
Part
1 Ded | rodzące się i pojawiające jak pokusa, - myśli, co wkradają
2 Ded | myśli, co wkradają się, jak wróg, który mąci spokój -
3 Ded | się rozstawać z drogimi, jak sad dzieciństwa, widnokręgami - ~(
4 Ded | słowo niewypowiedziane, jak ziarno do swojej gleby;~
5 1 | znaleźć dla siebie wyzwolenia jak tylko przez zawładnięcie
6 1 | wytworzonych przez ludzkość, jak gdyby całe zadanie historii
7 1 | nieprzerwanym wysiłkom, jak w żywiole, stanowiącym własność
8 1 | psychologiczno-historycznej, bowaryzm - jak nazywa to Gaultier, rozszczepienie
9 1 | rozszczepienie ideologiczne - jak mówi Sorel.~Powiedzą mi
10 1 | się postępu, związane są jak najściślej z pomyślnym rozwojem
11 1 | się poza naszymi plecami, jak mówił Hegel w swej Fenomenologii,
12 1 | naszego ja pracować tak, jak gdyby stwarzało ono aktami
13 1 | żyć, opierając się na nim, jak na opanowanej przez nas
14 1 | nam towarzyszą; zapominamy jak straszliwe wprost znaczenie
15 1 | Oto ani mniej, ani więcej, jak to, że każde ja zostaje
16 1 | świata, kształtować ma życie jak swą własność. W działaniu
17 1 | władać się nią nie nauczymy, jak posłusznym nam dziełem.
18 1 | słabo rozumiana. Można, jak sądzę, twierdzić, że znaczenie
19 1 | sposobność przekonać się, jak niezmiernie cennym i ważnym
20 2 | przychodziła mi do głowy myśl, jak przedstawiłby się nasz okres
21 2 | istnieć w społeczeństwie, jak w stanie natury, tj. żyć
22 2 | wykształconych i rozumnych jak Seilliere i Lasserre stanowią
23 2 | stany duszy ciążą nad nami, jak rzeczywistości, jako wynik
24 2 | Polak na ołtarzu Ojczyzny - jak pracy swej wewnętrznej.
25 2 | pogodzić założeniami, dla jak błahych powodów poświęcają
26 2 | biologiczno-dziejowy proces zawartość. Żyje jak w stanie natury w świecie
27 2 | ważną zdać sobie sprawę, jak bogata była zawartość tego
28 2 | opuszczonego światopoglądu, jak bogata była ta zawartość
29 2 | nowoczesnego świata, starać się jak najmniej ustąpić ze swoich
30 2 | polska neoromantyka była, jak to miało miejsce niekiedy
31 2 | kaprysu łaski pańskiej, jak nauka. I w buntach Młodej
32 2 | Cała połaniecczyzna siada jak wygnana królowa, najżałośniejszym,
33 2 | w rentę, ona odkrzyknie jak widmo spod Maciejowic. Te
34 2 | podziemne, głuche, groźne, jak ryk wulkanu, jak ten huk,
35 2 | groźne, jak ryk wulkanu, jak ten huk, który poprzedza
36 2 | zdziecinniała, każdy kto wie, jak potężnych sprzymierzeńców
37 2 | domaga się jednocześnie jak najintensywniejszego skupienia
38 2 | aby człowiek mógł w Polsce jak najwyższym organizmem ekonomiczno-technicznym
39 2 | podobnie bezradnej samotności, jak ta, w jakiej się znalazła
40 2 | przychodzący po przepiciu jak czkawka, patriotyzm toastów
41 2 | pełzania.~Żyć, póki można i jak można - to była cała mądrość.
42 2 | zagadnień świata moralnego, jak ta, która cechuje przeciętnego
43 2 | wyrosło, pozostaje zawsze coś jak przypuszczenie, że to wszystko
44 3 | nie oszczędza ich; widzą, jak na społeczeństwo, do którego
45 3 | sypią się razy, widzą, jak zrywa się ono i rozpaczliwie,
46 3 | dla siebie szuka, słyszą, jak głuchym jękiem .dopomina
47 3 | robotnicza. Kadzidłem kościelnym, jak umarłego ukołysać usiłujemy
48 3 | tolerować jego królewski cień, jak dopust boży przyjmować trwalsze
49 3 | pożytecznym przedsięwzięciem tak, jak nie sprawiłoby nawet ostateczne
50 3 | psychologii Quo vadis i po nim, jak i przed nim nie udaje mi
51 3 | stała się tak nieszczęsną, jak my, a my tak szczęśliwymi
52 3 | my, a my tak szczęśliwymi jak ona, na stosunek zachodzący
53 3 | społeczeństwo tak potężne, jak angielskie, czyni mniej
54 3 | Młoda Polska tak niezawodna, jak to, że pomimo wszystko każdy
55 3 | twardej, tak rzeczywistej, jak przyroda pozaludzka i międzyludzki
56 3 | konającym, nieuleczalnym rada by jak najmniej poświęcać miejsca.
57 3 | mane tekel fares widział jak na dłoni, czuł tłustą i
58 3 | zastanawialiście się, co i jak czują ginące narody? Czy
59 3 | Czy sądzicie, że istotnie, jak w powieści Sienkiewicza
60 3 | tak jasno i przejrzyście, jak przyszłość bezużytecznych
61 3 | wcale nic nie wie o tym, jak głębokim umie być katolicyzm,
62 3 | straszliwie demoralizujący, jak u nas. Nie wątpię, że pośród
63 3 | niepospolite usługi. Dość zbadać, jak wielkie zainteresowanie
64 3 | modernizmu, aby przekonać się, jak wiele jeszcze życia pozostało
65 3 | popełnione i nie popełnione winy. Jak zawsze w takich wypadkach
66 3(*) | doktrynki tak subtelny, jak katolicki, światopogląd
67 3 | było w łachmany zaszyte, jak złoto i cenne metale. Takim
68 3 | czego nie chcesz, lecz jak umiesz chcieć, nie, od czego
69 3 | uchylasz, ale co tworzysz, jak i co budujesz i co o twoich
70 3 | człowiek, który słyszał, jak groźnie milczy za murem
71 3 | życie i na jego powierzchni, jak na pogrzebanej Pompei, sny
72 3 | ciężaru złomów, słyszymy jak w głuche noce czyjeś potężne
73 3 | noce czyjeś potężne serce, jak młot, jak dzwon bije. Tam
74 3 | potężne serce, jak młot, jak dzwon bije. Tam jest fundament,
75 3 | się w muł żywioły ludzkie, jak kamienie - przebywa i tworzy
76 3 | zimnych, niedostrzegalnych, jak powietrze, tworzyli się
77 3 | ich dźwigał, zawieszeni jak gdyby w próżni. Czuli się
78 3 | który przyjdzie i weźmie ich jak swoich, że nie potrzeba
79 3 | potrzeba im nic czynić, jak tylko kochać się wzajemnie
80 3 | duszą. Wszystko inne było jak miraż, który zgasi Pan,
81 3 | miraż, który zgasi Pan, jak złudzenie, majak obłoczny,
82 3 | przyjdzie sędzia z twarzą białą, jak słońce. I oto ich nowe życie
83 3 | było życie. Mniejsza o to, jak je podtrzymywano: jedni
84 3(***) | myślę, że owieje go coś jak duchowy zapach owych wieków,
85 3 | się przed własnym dziełem, jak przed błogosławieństwem
86 3 | życia na takich zasadach, jak gdyby było ono nie procesem
87 3 | światem kultury i pracy, jak gdyby był on tym tylko właśnie:
88 3 | pracy i twórczości, tak, jak gdyby był to powstający
89 3 | przez produkujący jezuityzm, jak swą specyficzną toksynę,
90 3(****) | rzeczywistość, jest naszym dziełem, jak jej najbardziej rzucający
91 3(****) | myślowe, "tworzy powołania", jak sam on się wyraża. Nie wykłada
92 3(****) | zbywało takiemu olbrzymowi, jak Karol Marks. Dzięki Seretowi
93 3 | już sposobność zauważyć, jak niezbędnie się dopełniają
94 3 | świata, władzę nad nim, jak my właśnie. Każdy gotów
95 3 | przyrody?~Z drugiej strony, jak opornie i powoli przedostaje
96 3 | nowoczesność mniejszość. Jak prędko w ostatnim okresie
97 3 | wytwarzanym - przez kogo i jak, nie pytajmy o to: - oto
98 3 | czuć parcie nowych sił; jak dotychczasowym typem ideogenetycznym
99 3 | polskich rodzin, bytujących, jak żyjątka w limburskim serze,
100 4 | dojrzałość człowieka odczute jak jego zniknięcie. Granice
101 4 | ironii, posługuję się nim jak terminem naukowym, dla oznaczenia
102 4 | zarówno świat fizyczny, jak nasze ja, zarówno społeczeństwo,
103 4 | zarówno społeczeństwo, jak i wymarzone istoty, o których
104 4 | marzenia bezsennej nocy, jak i nałogu, pozostawionego
105 4 | strupieszenia i upadku. I tu, jak zawsze, gdy idzie o głębokie
106 4 | pisarze "reakcyjni", wiedzą, jak wspaniale umie nieubłagana
107 4 | chcę - tłumaczcie sobie, jak chcecie - nie liczyć się
108 4 | społecznego węzła taką jest, jak tu ją przedstawiam, a polskim
109 4 | nie pomoże to nic w tym, jak i w innych wypadku, bo oto
110 4(*) | wybitnie postępowe wyszkolenie, jak Jerzy Sorel, jedyny dziś
111 4 | ewolucja" wszystko jedno, jak nazywają się te istności,
112 4(**) | Dla tego też nie pojmuję, jak można dostrzegać różnicę
113 4(**) | znaczy, abym ja twierdził, jak to zdaje się myśleć o mnie
114 4(**) | zmysłowo pewnych" kompleksów, jak morze, las, pole etc., jako
115 4 | bycie: - mniejsza o to, jak nazywamy ten byt:~duszą
116 4 | ktoś o tym, że jest tak "jak gdyby nikt nigdy nie miał
117 4 | widzieć jasnej, oczywistej jak słońce prawdy życia. Tak
118 4 | widzi się, że nieuchronnie, jak sylogizm, zbliża się to
119 4 | naszej świadomości, tak, jak gdyby była ona bytem, obejmującym
120 4 | najmniej poziomie technicznym jak i przedtem i czy sprzyjają
121 4 | rzeczywistość, do której jak najbardziej zbliżać się
122 4 | i subiektywnych zagadek. Jak trudno na przykład, jest
123 4 | świata i mogła śledzić, jak powstawały formy tej zamierzchłej,
124 4 | Badania te wykazałyby, jak wielką metodą jest materializm
125 4 | materializm dziejowy, na jak niewzruszonych przesłankach
126 4 | przesłankach opiera się on i jak całkowicie nic wspólnego
127 4 | świadomość żyła w niej, jak w swojej przejrzystej, zależnej
128 4 | czujnie iść za faktami, tak jak powstają one. Podstawą społeczeństwa
129 4 | życia, które uderzają w nią jak rzeczywistości. Świat żydowski,
130 4 | ciążyć nad człowiekiem, jak zadanie. Katolicyzm pojął,
131 4 | planami działania, są to jak gdyby szematy instrumentów,
132 4 | poziom mocy technicznej (jak to życie, które już niezależnie
133 4(*****)| spotykam u takich mistrzów, jak Bergson i Sorel, te same
134 5 | polskie toczyć się będą jak najszczęśliwszym, jak najrówniejszym
135 5 | będą jak najszczęśliwszym, jak najrówniejszym torem - prosto
136 5 | zastał. Czy nie było tak, jak gdyby wszyscy oni - ci nasi
137 5 | widownię w pełnej zbroi, jak Minerwa. Tu już idzie o
138 5 | Darwin i Draper są nietykalni jak święci urzędowi: przypisuje
139 5 | rzeczą pewną i postanowioną, jak i dlaczego trzeba żyć.~Nie
140 5 | w swej świadomej myśli, jak twardo już umie walczyć
141 5 | Polska tak wieczna i trwała, jak zwycięstwo wspartego na
142 5 | schnie jej głodem, powita ją jak wyzwolenie. To, co staje
143 5 | przed zmarnieniem duchowym, jak tylko to jedno: - wytworzyć
144 5 | pozostało z narodu, zbawienia, jak tylko w walce. Los nasz
145 5(*) | rezultaty chociażby takie, jak te, które dał Saint-Simonizm
146 5(*) | kruchych i wątłych podstawach, jak na lata choćby obliczone
147 6 | jest równie niezaprzeczalne jak śmierć, która położy kres
148 6 | słów, które mają choćby jak najbardziej niezaprzeczalny
149 6 | nami swe milczenie, tak, jak gdyby nie istniały nigdy
150 6 | a tak samo rzeczywistym, jak u mitycznych pierwszych
151 6 | nie wynajmie. (Rakaka - jak powiada pani Bahrewiczowa,
152 6 | temu, ale skoro tak jest, jak powiedzieliśmy - zadajmy
153 6 | zadajmy sobie trud zbadać, jak będzie działać życie umysłowe
154 6 | jako życie, z jakiego i jak określonego życia powstają
155 6 | społecznego, rzeczywistego życia, jak na jakiejś obcej, zewnętrznej
156 6 | byłoby bez człowieka, - oto jak określa się dziś życie,
157 6 | aby żyć naprawdę, żyć tak, jak to czyn i on - Hamlet -
158 6 | jaźni, mogliby żyć tak, jak ja, swobodnie jak ja. Czy
159 6 | żyć tak, jak ja, swobodnie jak ja. Czy nie słyszeliśmy
160 6 | co najmniej tak dziwna, jak ta, którą zwiastował Zaratustra.
161 6 | służbowych człowieka; nikt, jak tylko on sam w bardzo rzeczywistym
162 6 | wysiłek świecie i życiu, jak spożywca; jak ktoś, co zastaje
163 6 | świecie i życiu, jak spożywca; jak ktoś, co zastaje gotowy
164 6 | życiowej treści, zawisnąć, jak gdyby w próżni nie istnienia,
165 6 | Zmienia się nie on, - lecz jak gdyby niezależna od niego,
166 6 | rozkładzie wartości. Niema jak gdyby jednolitego, życiowego
167 6 | psychiczne: niema już nic, jak się zdaje; - nic prócz tego,
168 6 | tu dwa prądy i widzimy, jak wielkim wysiłkiem jedynie
169 6 | warunków, określających, jak i kiedy psychika przyswaja
170 6 | Istnienie jest tu pojęte tak, jak je przeżywa epikurejczyk,
171 6 | Żyje on w społeczeństwie, jak w próżni, jak wydziedziczony
172 6 | społeczeństwie, jak w próżni, jak wydziedziczony spadkobierca
173 6 | ale że po prostu tak jest, jak ja tu to mówię. Świat gotowy,
174 6 | wytworem pracy i historii, jak i każda inna postać gotowej
175 6 | Prawda, tylko prawda, jasna, jak stal, błyszcząca w słońcu.
176 7 | tego rodzaju postaciami jak Lamennais, Mazzini; kto
177 7 | romantyzmu znajduje się w stanie, jak najbardziej sprzyjającym
178 7 | Słowackiemu i Mickiewiczowi, jak wielkimi byli olbrzymami.
179 7 | Polskę istotnie odkryty, jak dotąd po to, by po długich
180 7 | krytyki o Norwidzie należą, jak mi się zdaje, do tego właśnie
181 7 | jego duchowego życia, tak, jak tężało ono pod uciskiem
182 7 | treścią jego dzieła, to jak go świat zabijał - istotą
183 7 | narody wyrastają z niej jak jej krzewy, jak kolonie
184 7 | wyrastają z niej jak jej krzewy, jak kolonie i pnie polipów.
185 7 | dusza ciąży nad jednostką jak kamienne, dokonane przeznaczenie.
186 7 | Byt zbiorowy toczy się jak lawina, porywa z sobą jednostki.
187 7 | ślizgającym się po życiu jak księżycowe światło po granicie-upiornym
188 7 | się ze sobą, biją o siebie jak dwie bryły w jakimś obcym
189 7 | zbiorowego życia bezsilne, - jak owe ślizgające się po głuchych
190 7 | wymaganiami myśli filozoficznej, jak i ze zwyciężającymi zarówno
191 7 | biologii (Réné Quinton np.) jak i w fizyce i chemii poglądami.
192 7 | geometrycznym aksjomatem, jak z pozażyciową kontemplacją -
193 7 | świata i w nim żyje tak, jak gdyby czerpał go ze świata,
194 7 | człowieka i spływa nań w miarę jak go człowiek tworzy. Życie
195 7 | tworząc życie swoje człowiek jak gdyby odzyskuje tylko coś,
196 7 | gdyby odzyskuje tylko coś, jak gdyby odnajduje utajonego "
197 7 | się w rzeczywistości swej, jak w kształcie swej swobody,
198 7 | Zatapiał się on w niej jak w swoim osobistym, tylko
199 7 | miarę zakrojonego dandy, jak gdyby cały sens Jego twórczości
200 7 | międzyplanetarnej próżni dziejowej jak z równymi gadał z duchami
201 7 | polskiej rzeczywistości tak, jak gdyby należała ona do obcego,
202 7 | wysiłku i tworzenia, lecz tak, jak zastygło ono w uderzonej
203 7 | powietrze, gdy oddychać będziemy jak najprzezroczystszym eterem -
204 7 | ich duszę. I że żyć tak, jak oni, znaczy to wyciskać
205 7 | słuchać naszego gestu, tak, jak słuchał ich pracy: jesteśmy
206 7 | uświadomienia. Ci dawni żyli nie jak bohaterowie naszego dramatu,
207 7 | bohaterowie naszego dramatu, lecz jak pracownicy, walczący z własnym
208 7 | Prawdą twórcy jest zawsze to, jak sam siebie utrzymywał i
209 7 | utrzymywał i stwarzał, nie zaś jak siebie oglądał i posiadał.
210 7 | utrzymać, uczymy się żyć tak, jak nigdy nie żył twórca, tj.
211 7 | jakimi operują tacy historycy jak Michelet lub Louis Blanc,
212 7 | Louis Blanc, tacy pisarze, jak Mazzini lub Börne nie mogą
213 7 | jedną wrogą wolą, również jak jedną wszechpotężną wolą
214 7 | wywołane przez takie pojęcia, jak swoboda, idea narodowa,
215 7 | mitologiczne twory myśli, jak dusza Europy, duch narodu,
216 7 | ideologię emigracyjną tak, jak gdyby były one pewnym rodzajem
217 7 | Jest to zarówno niesłuszne, jak i niebezpieczne. Cała twórczość
218 7 | słowa Mickiewicza brzmią nam jak spoza czasu; frazeologia
219 7 | romantyków, spostrzegamy, jak dalece była ona uwarunkowana
220 7 | filozofii Cieszkowskiego, jak i w poglądach społeczno-historycznych
221 7 | tak całkowicie wzniosłych, jak kursy Mickiewiczowskie,
222 7 | panującego nad siłami przyrody i jak najcelowiej grupującego
223 7 | mówiliśmy już wielokrotnie, jak przedstawia się nam dzisiaj
224 7 | wołał romantyzm. Widzicie, jak wierzę: - przecież nic nie
225 7 | naukową - czyni to tak, jak gdyby tu zależnym było tak
226 7 | polskiej myśli. Istnieją, jak gdyby na wpół tylko, jako
227 7 | porozumienia. Zarówno przyroda jak i namiętność - tragizm,
228 7 | literaturze. Polski intelekt jak gdyby nie posiada środków
229 7 | Carlyle, ani Machiavelli. Jak gdyby myśl polska nie dojrzała
230 7 | dziedziny absolutnego poznania, jak mówi Bergson: poznaje się
231 7 | irracjonalną siłę namiętności, jak i na celową inżynierię życia,
232 7 | sam krwisty fakt życia, jak i na jego techniczne, ekonomiczne
233 7 | pogłębiają romantyzm, czcząc jak bóstwa wszystkie te upiory,
234 7 | którego nie ma innego imienia, jak świętość wewnętrzna, a przynajmniej
235 7 | Towiańskiego, Słowackiego tak, jak u Mazziniego, mamy do .czynienia
236 7 | charakterem pracy tego rodzaju jak nasza. Na ogół zawsze trzeba
237 7 | jest tak dalekie ode mnie, jak zamiar tworzenia szkoły
238 7 | nie jest zaś tak luźny, jak się to niekiedy wydaje.
239 7 | od techniki i ekonomii, jak to się wydaje ludziom, zapatrującym
240 7 | działającymi*****. I rzecz dziwna, jak wspierają się i kojarzą
241 7 | ten istnieje już tylko jak pewien rodzaj liryzmu, towarzyszącego
242 7 | samoistnie, bezwzględnie jak piękno w widzeniu artysty.
243 7 | twórczość ukazywała mu się jak najprawdziwsza, najgłębsza
244 7 | nikt. Kto chce być cieniem, jak cień przeminie. Ale życiem
245 7 | wyświechtane przez głupotę jak nieśmiertelny biały koń
246 7 | Schwäche - wola słabości - jak znakomicie formułuje to
247 7 | zrośnięcie się z metodami nauki jak z instynktem, ze sztuką
248 7 | z instynktem, ze sztuką jak z niezbędnym żywiołem moralnego
249 8 | tylko lub w błyskawicznym, jak prąd elektryczny, rozkładającym
250 8 | pewnych wartości dojrzewa jak najpomyślniej~w cieniu rutynicznego
251 8 | od pracy, opłaciwszy je jak myto, czujemy się zabezpieczonymi
252 8 | chaotyczną naturą zarówno w nas, jak i poza nami, to samoopanowanie
253 8 | czysto duchowych tworach, jak nauka, poezja, sztuka -
254 8 | własny stan niewoli. Myślimy jak ludzie zawieszeni w próżni,
255 8 | tak nie razi i nie boli, jak to lekceważenie, ta przedrwiwająca
256 8 | zrozumienia nawet niezdolny. l jak łatwo spada ta obłudna maska
257 8 | obłudna maska wyższości, jak łatwo przejrzeć poza nią
258 8 | Pojęcie jedności nauki, jak to wykazał między innymi
259 8 | nawyknienia myśli: działa jak ferment, niszczący podstawy
260 8 | mogę marzyć o czym zechcę, jak zechcę - tak dałoby się
261 8 | argumentem na korzyść bezwiednie, jak instynkt, działających w
262 8 | nie zdajemy sobie sprawy, jak wzrośnie jego znaczenie
263 8 | polskim światem działało jak oszałamiające wprost wstrząśnienie.
264 8 | zaś nie pojmowali wprost, jak można wymagać od nich, aby
265 8 | z którego wydobywa się jak obłok odurzający nasze ja
266 8 | trzeba walczyć. Pragnę, aby jak najprędzej niezrozumiałą
267 8 | tolerancją "ekscentrytetów", jak mówi Nowaczyński, dla samych
268 8 | kultury głębokie rozdarcia, jak gdyby oddzielne, stwardniałe
269 8 | zewnętrznych wypadków zarówno, jak i rozgłośnych kulturalnych
270 8 | tego stanu rzeczy. W miarę, jak potęguje się wprawiany przez
271 8 | władzy jego nad sobą, w miarę jak coraz intensywniej zmienia
272 8 | zarówno myśli naukowej, jak i intuicji artystycznej,
273 8 | uniewinniającej nieobecności. Mówimy jak nigdy chyba przedtem o polskiej "
274 8 | świadomości "rozczłonkowanej", jak wyrażał się Carlyle, trwa
275 8 | uwstecznionymi dziedzinami duszy. Jak nieskończenie słabą i tchórzliwą
276 8 | jakichkolwiek przeżyć, l jak zawsze, "katastrofy dziejowe"
277 8 | też wiele, aby zarówno ci, jak i inni twórcy, stali się
278 8 | naginającym nas do siebie jak abstrakcja, własne nasze
279 8 | odczuwana jest tak silnie jak przez autora Pana. Gdy przeminie
280 8 | swoje irracjonalne ja, tak jak się umiera w melodramatach
281 8 | organicznego życia. Widzimy ją, jak powstaje ona z tysiącznych
282 8 | rozstrzyga o tym jedna, jak ostrze noża ważka linia.
283 8 | estetyzmu: mamy u niego, zarówno jak i u Waltera Patera np. tę
284 8 | nie, rozlewającą się w nim jak krew, odpowiedź, po co i
285 8 | krew, odpowiedź, po co i jak chce żyć na tym poziomie.
286 8 | działała ona wychowawczo jak coś zrozumiałego samo przez
287 8 | sobą te doświadczenia, wiem jak straszliwie ciężko jest
288 8(*) | nowelę tak zdolnego pisarza jak Wacław Grubiński, do której
289 9 | literacki jest dziełem wyłącznie jak gdyby tylko samokontroli,
290 9 | myśl własnej swej logiki. Jak Bóg Malebranche'a artysta
291 9 | particuliére jest tu wykluczona tak jak cud, wdanie się opatrzności -
292 9 | roztwiera się pod jej stopami, jak przepaść. Dlatego właśnie,
293 9 | pojmują oni w ten sposób, jak gdyby rzeczywistość socjologiczna
294 9 | lecz czymś istniejącym tak, jak przyroda. Prawo jest tu
295 9 | różnica formy umysłu, ale jak gdyby pewien odcień moralny,
296 9 | psychicznym takiego artysty jak Baudelaire - wszystkie inne
297 9 | nich, zawierają w sobie jak gdyby trudno pochwytną domieszkę
298 9 | swej własnej psychice - jak w materiale przekazanej
299 9 | życie, przekonalibyśmy się, jak niezmiernie rzadką i trudną
300 9 | styka się z poetą takim, jak Baudelaire - ten ostatni
301 9 | kształt tak doskonale ścisły, jak ten, który ukazuje się wewnętrznemu
302 9 | duszy i, tacy "mistycy" jak Maeterlinck lub Miciński
303 9 | swym myśleniu, taki wirtuoz jak Renan umie uczynić swoje
304 9 | daje to, co widzi i tak, jak widzi. Przezwycięża panujący
305 9(*) | studiowanego przez nich pisarza jak najbardziej paradoksalnej
306 9(*) | rzeczy tak karykaturalne, jak książeczka Kassnera o Diderocie.~ ~
307 9 | obraz świata staje się jak gdyby tylko refleksem naszych
308 9 | przekształcanych w symbole, jak i wzruszeniowość stanowiąca
309 9 | wspólne dzieło, lecz raczej jak jakaś zaczarowana kraina,
310 9 | wzruszenia ukazują się im jak fragmenty jakiegoś wszystko
311 9 | żyjąca na tle dokonanej pracy jak w feerycznym, utrzymywanym
312 9 | wolę, przychodzi on do niej jak sen, śni się jej istotnie.
313 9 | znaczeniu psychologicznym jak to, które cechuje wszystko
314 9 | ludzie, którzy żyli myślą jak lunatyczne Pierroty, umierają
315 9 | wyłonił. Nie potrzebuję mówić, jak wiele romantyzmu jest w
316 9 | zmiażdżonych przez koła wozu o tym, jak z kolei one miażdżyć będą,
317 10 | ono lekko i niezawodnie jak po relsach. Wydawać się
318 10 | Kto chce przekonać się, jak skomplikowanymi i głębokimi
319 10 | literaturze angielskiej jak zagadka. Gdy na przykład
320 10 | ukształtowanie; wiecie, jak wzrastały one i rozumiecie
321 10 | w momencie przeżywania, jak gdyby nie gotowe, nie dojrzałe
322 10 | sumującego w sobie wszystko, tak jak było, nie mogącego kłamać,
323 10 | przeskakując chwilę: czas cały, jak jest, tętni naszą odpowiedzialnością.
324 10 | już niezmienna i groźna - jak tercyna Dantego. Nic nie
325 10 | taka, określona właśnie, jak przez nas przeżytą została,
326 10 | że jest ono w nas tak, jak on, wszechobecne, widzieć
327 10 | pewne wyobrażenie o tym, jak dalece miałem słuszność,
328 10 | tu, gdzie otacza on mię jak żywioł i atmosfera - żyję
329 10 | śmiechu, ten przerzucany jest jak martwy ciężar przez śmiech
330 10 | ginąć nie chce, chce ginąć jak najpóźniej, ustępując sile,
331 10 | ktoś usiłuje je traktować jak nierzeczywistość: tu w tym
332 10 | gdzie bezsilne ja grzmiało jak nieskończoność, a słaby
333 10 | zerwania ze światem, który jak przedziwnie zdaje się sobie
334 10 | manię wielkości. Jest tak, jak gdyby się nic już nie miało
335 10 | nic już nie miało zacząć. Jak gdyby było już wyreżyserowane
336 10 | oni sztywni i uroczyści jak marionetki. W wielkim Engelsowskim
337 10 | przeżywamy jakąś cudowną baśń, jak ów młodzieniec w przedziwnym
338 10 | obliczu Boga i czyń", czyń, jak gdyby nigdy żaden czyn nie
339 10 | nigdy żaden czyn nie ginął, jak gdyby nie ginął żaden akt
340 10 | zapomnienia - myśl tak, jak gdyby ostatnia wola twoja
341 10 | pisane są dla rozrywki, jak bajki - a są chwile, że
342 10 | sentymentalizmem tak wybitnych twórców jak np. Ibsen, Maeterlinck,
343 10 | tak prozaiczne przedmioty, jak okręty, znajdujące się w
344 10 | przedsiębiorcy ekonomicznego, jak to miało miejsce we Francji,
345 10 | to jako obecność grzechu jak u Miltona, czy jako ekonomiczną
346 10 | ekonomiczną konieczność jak u statystów, istoty rzeczy
347 10 | bankructwo woli jest tu odczuwane jak szpetota. Religijna, tragiczna
348 10 | przystępność myśli nie ciąży tu jak wyjałowiający nakaz. Taka
349 10 | wyjałowiający nakaz. Taka twórczość jak Browninga lub przede wszystkim
350 10 | psychiki. Każdy, kto wie, jak dotkliwie mści się obawa,
351 10 | bezwzględnego tworzenia. W miarę, jak rośnie jedna z tych sil
352 10 | sama żywiołem tylko, równie jak on ślepym, gdyż wszelkie
353 10 | Meredithowskiego artyzmu jak do stubramnych Teb prowadzą
354 10 | wielkiego pisarza, którego oby jak najprędzej zaczęto czytać
355 10 | zmienny obraz środowiska jak i typy wartości moralnych.
356 10 | jest właściwie takim samym, jak jego własne, niegotowym,
357 10 | charakterów. Meredith ukazuje jak narasta ta nieprzenikliwość
358 10 | że tu nikt nie lęka się jak najdalej sięgającej samoistności,
359 10 | Ariostowskiej ironii "w którym - jak mówi Francesco De Sanctis -
360 10 | jego duszy i bezwiednie jak instynkt działającą logikę
361 10 | prawno-dziejowego życia, ukazuje nam on, jak z tego życia wyrasta epos,
362 10 | dziejowe, w tej głowie (jak w młodzieńczej duszy Krasińskiego)
363 10 | to zaufanie ku potężnej jak żywioł angielskiej ojczyźnie.
364 10 | żywiołu: zaczyna myśleć jak człowiek przepływający wszechświatowy
365 10 | pisarzów, traktując ich jak żywych ludzi, którzy mówią,
366 10 | chodzi często o linię gestu. Jak się rzecz ma z tym wschodnim
367 10 | indywidualność jest taka sama jak nasza, posiada ona jednak
368 10 | przeszłością i zachodnią obecnością jak opium i morfiną. Kultura
369 10 | zdumionych europejskich narodów jak słupy ogniste ich własne
370 10 | powinnibyśmy zrozumieć i wyczuć, jak rosną nowe dusze narodów,
371 10 | naszym duchowym życiu Europa, jak my ją pojąć zdołamy. Musimy
372 10 | samotności i rozpaczy, - jak to marzył sobie Renan -
373 10 | że nie jest tak stałą, jak myślano, staje się widocznym,
374 10 | niewinnymi dziećmi, ślepymi jak u Maeterlincka; nic nie
375 11 | samo samobytnym i istotnym, jak życie i działanie ś-tego
376 11 | wartość jego poezji nie jest jak gdyby nawet przeczuwana.
377 11 | jałowe, bezpłodne i samotne, jak szkielet. Życie popłynęło
378 11 | duszy, czy stała ona nad nim jak na brzegu morza, sam na
379 11 | świata, który jest nam obcy, jak zastygła na wieki skorupa.
380 11 | te chwile, gdy leży ono jak zapomniany przez ocean żwirek
381 11 | z nami i w nas, obcować jak z wielkim życiem, którego
382 11 | rozpostarte są w próżni jak struny. Bóg i dusza - dwa
383 11 | się struny - to Bóg znikł jak słońce w falach oceanu,
384 11 | Bóg patrzy z widnokręgu jak chore słońce; na próżno
385 11 | jego piersi: umiera Bóg, jak ta ginąca dusza, więc wzbiera
386 11 | grzech. Ten wielki Bóg płacze jak zagłodzone chłopskie dziecię
387 11 | duszą bezpamiętna dobroć jak wierny przyjaciel, brat
388 11 | spalonej duszy? Szemrzą łzy jak strumień na wiosnę: dźwiga
389 11 | beztroskliwie dziecinny, słodki jak kwiat, jak ta radość, która
390 11 | dziecinny, słodki jak kwiat, jak ta radość, która nie zna
391 11 | radość, która nie zna czasu, jak wieczny, nic nie wiedzący
392 11 | wiedzący uśmiech, kwitnie jak drzewo migdału, cały jest
393 11 | bezskrzydłym locie obłoków. Jak młody sad kwitnących jabłoni
394 11 | słodko wspominać grzechy, tak jak wino upaja to wonne przebaczenie.
395 11 | Występuje z granic radość, rży jak koń, tarza się, wybucha
396 11 | się ód duszy ten groźny jak słońce nad pustynią świat,
397 11 | bezlitosny, płomienny, wre jak lawina życia i ognia, porywa
398 11 | wszystko, gdzieś dogasa jak ostatni węglik klątwa, milknie
399 11 | ostatni węglik klątwa, milknie jak oddech starca modlitwa; -
400 11 | niechaj żyją, pracują ludzie, jak muszą. Tu już niczego się
401 11 | samotnią - Bogiem. Otacza on jak niebo, grzebie w sobie jak
402 11 | jak niebo, grzebie w sobie jak ziemia, opasuje, chroniąc
403 11 | opasuje, chroniąc od małości, jak płomień. Tu już nie zmąci
404 11 | świecie wali w nie praca jak młot, trawi, dręczy beznadzieja,
405 11 | wyrastać i pochylać ku nam, jak olbrzymie cienie, ognie,
406 11 | godzi w nią z naszego serca jak strzała, wydziera się ku
407 11 | strzała, wydziera się ku niej jak modlitwa. To dusza, która
408 11 | wydźwignęła Boga, wieczna jak on, szamoce się i grozi,
409 11 | jego ojczyzna, samotny tak jak ono; jak ono, rwące się
410 11 | ojczyzna, samotny tak jak ono; jak ono, rwące się w męce i
411 11 | duszy wyzwala się w poezji jak w ponadspołecznym, ponadludzkim
412 11 | ponadludzkim żywiole, rozżarza się jak łuna nad społeczeństwami.
413 11 | sakramentem zjednoczenia, kultem, jak powiedzieliśmy wyżej. Kultem
414 11 | powstawała nad społeczeństwami jak chmura, rozdzierana przez
415 11 | błyskawice gniewu, a chociażby jak obłok cichego odpocznienia,
416 11 | jutra, ani dzisiaj, grająca jak surma, wyjąca jak wicher,
417 11 | grająca jak surma, wyjąca jak wicher, jak organ bijąca
418 11 | surma, wyjąca jak wicher, jak organ bijąca w sklepienia.
419 11 | katedry. Liryzm rodzi się tu jak milczenie dzieła, jako potężny
420 11 | filarami oddechy, cieple jak uściśnienie rąk, kołacą
421 11 | historii. Dusza zawisła jak cierpiący żywioł nad ciemną
422 11 | głębszym od nich żywiołem jak u Kasprowicza, swobodą w
423 11 | międzyplanetarnej próżni jak u Staffa. Ariel-duch ludziom
424 11 | Staff przeżywa swe przygody jak możliwe boje z losem; stąd
425 12 | byt się przejawiać. Gdy, jak to się dziać musiało, na
426 12 | świadomości i staje się jak gdyby źródłem, z którego
427 12 | odrębną fizjognomię, jest jak najzupełniej zindywidualizowane;
428 12 | przestaje wtedy działać jak instrument stworzony w pewnych
429 12 | jednostkowej działalności, jak gdyby były one bezpośrednim
430 12 | 1799 roku były przykładami, jak niewinnie umiały przelewać
431 12 | które ma rozlać się na jak najszerszy zakres. Ten stan
432 12 | Epicka świadomość jest jak najściślej związana z poczuciem
433 12 | Mistycyzm powstający żywiołowo i jak gdyby automatycznie jest
434 12 | ofiarą Miciński. Pragnąłbym jak najdobitniej scharakteryzować
435 12 | ludzkie ja, usiłował je ująć, jak nagi miecz, znaleźć siebie,
436 12 | niezaspokojona pędzi go jak wiecznego Żyda poprzez wszystkie
437 12 | historią, lecz ona w nim jak gdyby gnije i wyziewami
438 12 | ciągu pisania. Zaczyna pisać jak Polak, który mógłby być
439 12 | oprowadzać na różowej wstążeczce, jak to czynił ś. p. Gerard de
440 12 | zaprzęgiem Miciński jeździ jak jakiś magnat z Apokalipsy.
441 12 | czarodziejskiego świata paradują tu jak na Sądzie Ostatecznym. Wygląda
442 12 | Ostatecznym. Wygląda to jak wielki powietrzny pościg
443 12 | ukazuje się Micińskiemu jak jakaś fantastyczna baśń
444 12 | jestem w stanie zrozumieć, jak można przypisywać tak wyjątkowe
445 12 | Trzeszczą w jego uścisku żebra, jak Jakubowi, gdy walczył z
446 13 | głębokiej miłości życia, jak ta, którą tętni każda stronica
447 13 | utracone; że śnią się one tylko jak baśń wspomnień, która po
448 13 | instynktu i wykrętu. Zachodzą, jak się zdaje, bardzo głębokie,
449 13 | Dziejach grzechu i brzmi to jak wyzwanie. Jeżeli na niczym
450 13 | hańby i grzechu. Widzimy, jak nieuchronnie ze wszystkiego
451 13 | trzepocące się na dnie piersi jak ptak życie okazuje się jakąś
452 13 | siebie, nic nie robiąc, jak tylko żyjąc, tworzy się
453 13 | życia, nad którym ciążą jak przekleństwo słowa: dzieje
454 13 | wytworzenia zarówno prawodawczej jak i wykonawczej woli: ostatecznie
455 13 | wszystko jedno ostatecznie jak, w granicach niewinnego
456 13 | różnicy między takim poetą jak Żeromski a takim - choćby
457 13 | utalentowanym - pisarzem jak Reymont.~Znamy świat, do
458 13 | Żeromskiego jest w tworzeniu tak, jak Polska. Żeromski dla nas
459 13 | nad nim nie zastanawia (jak Reymont - mimo wszelkich
460 13 | jest rozlana naokoło dusz jak powietrze. To właśnie odróżnia
461 13 | całość z momentów duszy, jak tworzy się ona w samych
462 13 | kto żąda, by Dante pisał jak Homer, aby Ibsen miał do
463 13 | mówi Mickiewicz, tak samo, jak się czytało poezje Trembeckiego,
464 13 | Mówi mi ktoś: tacy pisarze, jak Żeromski, piszą dla pewnych
465 13 | piszą dla pewnych kół, tacy jak Reymont, dla wszystkich,
466 13 | typie rozwoju twórczego jak Władysław Orkan. Dlatego
467 13 | przeczytać jego Burzę, aby poznać jak wielka jest jego siła).
468 13 | jako własna żywa treść, tak jak świat jakiejś greckiej osady
469 13 | Orkan jest w Roztokach jak całkowity żywy człowiek
470 13 | poecie wszystko z oczu, jak owi nędzarze odgadli wszystko,
471 13 | Żeromski kocha życie, kocha je, jak Winrych - ale czuje, że
472 13 | tragizmu tej twórczości. I tu, jak zawsze, nie należy oddzielać
473 13 | twórczości Żeromskiego. Tak jak Żeromski, nie czuje, nie
474 13 | siłą bez wstydu. Pręży się jak młody adiutant przed wodzem
475 13 | rozstrzygania, a na dno duszy jak ptak postrzelony spada tęsknotą
476 13 | oto właśnie, która ginie jak kwiat pod kopytem konia*.
477 13 | można mówić o Żeromskim tak jak mówi się o Stendhalu lub
478 13 | indywidualność spada w otchłań jak jakaś kaskada psychiczna.
479 13 | w nas. Dusza nasza jest jak topielec z ciężarem u nóg:
480 13 | jakąkolwiek bądź jest ona, jak kwiat. Niechaj kwiat kwitnie:
481 13(*) | Wyspiańskiego; "trzeba ci takich jak my beztroskich", i "prawie
482 13 | psychiki kulturalnej jest, jak mieliśmy się sposobność
483 13 | pracy nad sobą, a nie zaś, jak to się roi polskim dekadentom,
484 13 | do niego myślą z Zachodu. Jak hipnoza przesłania nam prawdziwy
485 13 | rzeczywistościach. Powinien zrozumieć, jak strasznie ciężkim jest dzisiejsze
486 13 | rodzenie się mocy; ukazywałaby, jak rodzi się ona w ciemnych,
487 13 | tragizmem, gdyż zawisa w próżni, jak gdyby skarga płynąca powietrzem
488 14 | całą twórczością polską, jak bezwiedne fatum wewnętrzne.
489 14 | zatracił? gdzie, w czym jest? - jak go ująć w sobie, odtworzyć,
490 14 | ofiarę Tersytowemu trwaniu? jak stłumić mowę nocy, gdy się
491 14 | duszą poza okopy historii? jak przymusić opierającą się
492 14 | wlec ją w wirowisko i rzeź? jak zlać się z naiwnym, instynktownie
493 14 | ponad ludzkim pobojowiskiem jak hamletyzująca, wszechwiedząca -
494 14 | zastanawiać się nawet nad tym, jak to mogłoby być - aby narodu
495 14 | w nas przede wszystkim - jak wszędzie, by było rzeczą
496 14 | dziś Wyspiańskiego - tak, jak fałszowało się i fałszuje
497 14 | apoteozie: kłamiemy, kłamiemy - jak wszędzie. Krytyk, który
498 14 | czy ja umiem żyć, czuć, jak członek narodu, czy ja chcę
499 14 | zbiorowością, czuje on, jak zamierają jedna za drugą
500 14 | wystarczy, aby wykazać, jak bardzo współczesnym jest
1-500 | 501-555 |