Part

 1     2   |          nie mieliśmy w tym czasie pisarza, na którym nie wycisnęłaby
 2     7   |     zasadniczy kierunek myśli tego pisarza, i Michelet, który musiał
 3     7   |            Z umysłu rozpoczynam od pisarza, który został przez Młodą
 4     7   |            nam jako styl artysty i pisarza, jako jego ustalony i zamknięty
 5     8(*)|    Warszawskim nowelę tak zdolnego pisarza jak Wacław Grubiński, do
 6     8(*)|  Władysława Reymonta i niema chyba pisarza w Polsce, u którego nie
 7     9   |      spostrzega, że zajmujący tego pisarza problem "obiektywizmu sztuki"
 8     9   |         nie wyda nigdy klasycznego pisarza, do dna uświadomionego artysty.
 9     9(*)|            studiowanego przez nich pisarza jak najbardziej paradoksalnej
10     9   |        Pewne jest to jedno, że dla pisarza francuskiego zagadnienie
11    10   |    dźwięczy oceaniczny śmiech tego pisarza. I to jest rzecz najważniejsza.~
12    10   |            ekonomiczną narodu. Typ pisarza nie był tu tak oddalony
13    10   |            u jednego i tego samego pisarza w naszych oczach przechodzi
14    10   |     francuska po śmierci wielkiego pisarza, którego oby jak najprędzej
15    10   |      Świadomość, wrażliwość danego pisarza, danej grupy pisarzów jest
16    10   |           typem życia francuskiego pisarza jest przystosowanie swej
17    13   |  społeczeństwo i poznawanego przez pisarza życia. Sprawa jednak przedstawia
18    13   |     hipnotyzującej, świadomej woli pisarza: jest czynem, a nie ma mocy
19    13   | współczucie z ginącymi nie uwalnia pisarza od obowiązku tworzenia nowoczesnej,
20    14   |            ją jasno sformułowaną u pisarza, którego książka stanie