Part

 1     2|       Cały świat tam się biedzi, gdzieś się rwie, a ja tu sobie
 2     3|         ojciec rodziny strasznie gdzieś pracował i przychodził do
 3     6|         pewnej części tych dóbr, gdzieś tam i kiedyś przez kogoś
 4     6|      kultury. Zmiany te zachodzą gdzieś poza nami, konstatujemy
 5     7|   wziąwszy w siebie ducha narodu gdzieś w międzyplanetarnej próżni
 6     9|       wydaje się, że prowadzi on gdzieś głębiej poza siebie, lub
 7    10|       narodu, chciała ją tworzyć gdzieś tam w chmurach, tam, gdzie
 8    10|           który unieść ma z sobą gdzieś w nieznane nowoczesnego
 9    10|      lecz autohipnozy, dokonanej gdzieś na szczytach ostatecznej
10    11|        pewnej głębokości, że tam gdzieś głębiej jest ktoś czy coś,
11    11|          i spokoju - przepłynęły gdzieś, zapadły w podziemia: straszy
12    11|         niedosiężnym majestacie, gdzieś poza krańcami istnienia.
13    11|      światem. Ginie to wszystko, gdzieś dogasa jak ostatni węglik
14    11|        serce, rwące się w kawały gdzieś ponad światem, tryskające
15    11|          czucia rodzące musi się gdzieś schronić. Kto ośmieli się
16    11|         nasze, czyn nasz - muszą gdzieś być w czasie, gdy trwa nie
17    13| szczebiotem, udającym pancerność gdzieś w jakimś ukrytym zakątku
18    13|      sztuczne i sam poeta zginie gdzieś wobec siebie. Wygląda to
19    14|            wędrówką Odysa, który gdzieś w zaraniu życia~wyrzekł