Part
1 Ded | gdy dusza zawisa w próżni a osaczy ją świat nienawiścią -~
2 Ded | Wam - przyjaciele moi - a przede wszystkim~Tobie,
3 1 | reminiscencja z Carlyle'a, iż wszelkie sprawy życia
4 1 | Gourmonta, Anatola France'a, Oskara Wilde'a, Patera,
5 1 | Anatola France'a, Oskara Wilde'a, Patera, Jerzego Simmla
6 1 | jako nabywanie kultury, a przekonamy się, że mają
7 1 | dziś dopiero widocznym, a samym pracownikom nie znanym.
8 1 | jedynie dzięki niezmiernym a nieprzerwanym wysiłkom,
9 1 | europejczykami, żyjącymi w tym a nie innym momencie. Nasze
10 1 | już, urabia, kształtuje, a on te wyciskane przez nią
11 1 | ludzkości.~Ewolucjonizm a la Spencer i Haeckel, idealizm
12 1 | materializm, iluzjonizm, estetyzm a la Wilde - wszelkie postacie
13 1 | pomiędzy nowoczesną filozofią a filozofią Hegla. Dla Hegla
14 1 | się sprawa. Pomiędzy myślą a światem nie ma przedustawnej
15 1 | rzeczą kulturę tworzyć, a inną rozumieć i tłumaczyć
16 1 | rozumny organizm wartości, a co w momencie powstania
17 2 | psychiczny rezultat życia, a odrzucić samą naturę tego
18 2 | była jedną wielką duszą, a momenty jej życia, oddzielne
19 2 | zaliczeni przez Seilliere'a do czwartej generacji romantycznej,
20 2 | Stendhala albo Baudelaire'a, czy nie wchodzi tu w grę
21 2 | styl i poglądy Lasserre'a jest tak widoczny. Czy nie
22 2 | romantyka polityczna" Lamartine'a i Mazziniego, Lamennais'
23 2 | niż u Barresa i Lasserre'a. Wyszły one spod pióra Sorela,
24 2 | Wyszły one spod pióra Sorela, a bez znajomości pism jego
25 2 | problematycznym zwycięstwo Lasserre'a nad romantyzmem. Podporządkowanie
26 2 | zasadę wręcz przeciwną, a otrzymamy życie jako proces
27 2 | pomiędzy psychiką ludzką a życiem, w jakie jest ona
28 2 | gdy czyta się Lasserre'a, że gdyby nie ten jeden
29 2 | się jakimś kalejdoskopem a my sami igraszką mirażów,
30 2 | życie nasze jest fałszem, a nasza myśl próbą przedstawienia
31 2 | więcej chlebodajnych zawodów, a więc brak jakiegokolwiek
32 2 | przekonanie śmiesznością; a wreszcie miano cały lamus
33 2 | mówią, myślał pan Benet, a przecież co mam - to mam,
34 2 | biedzi, gdzieś się rwie, a ja tu sobie siedzę na uboczu:
35 2 | społeczny, że niczego tam nie ma a jest szczelnie zamknięty
36 3 | myślą klasy robotniczej a włościanstwem. Jesteśmy
37 3 | kimkolwiekbądź jesteś a chcesz pisać w Polsce. Pamiętaj,
38 3 | Kozłowskiego dramaturgiem, a nawet doszczętne zniszczenie
39 3 | zajmować się nimi nie warto, a myśleć zbyt długo z goryczą
40 3 | co cenne, twórcze i żywe, a natomiast na kształt relikwii
41 3 | przewodnikami kulawych, a nie staje się paralityk
42 3 | tak nieszczęsną, jak my, a my tak szczęśliwymi jak
43 3 | zachodzący między Carlyle'em a Stanisławem Tarnowskim lub
44 3 | Tarnowskim lub R. Browningiem a Lucjanem Rydlem to by nie
45 3 | między Carlyle'em dajmy na to a Macaulayem, lub nawet Millem,
46 3 | rozszerzy, uspokoi, stężeje, a stanie się rzecz niebywała:
47 3 | między fabrycznym, miotem, a chłopskim pługiem, między
48 3 | proletariuszem-robotnikiem, a polską, chłopską wsią zaczyna
49 3 | mąż, który rok temu zgasł, a już jest w jakiejś niezmierzonej
50 3 | wszystko, która jest ciałem a walczy, aby posiąść ducha,
51 3 | biologiczno-ekonomicznego ludzkości nie wzmaga, a na powierzchni życia się
52 3 | załatwia się wszystko - a wy tu sobie żyjcie na pogodnym
53 3 | kulturę: że jest Olimpem a przynajmniej już Wersalem
54 3 | oto nam nie wolno nic - a wnet potem spiżarniana nirwana
55 3 | zajaśniało od jakichś świtań, a los ludzkości w jego piersi
56 3 | katolicyzmem, jako religią ludową, a katolicyzmem jako głęboką
57 3 | d'Aurévilly, Baudelaire'a, Villiers de I'Isle Adama
58 3 | wszystko, co dotyczyło religii, a nie odbywało się pod kontrolą
59 3 | wprost nieprawdopodobna: a przecież ten martwy fakt
60 3 | ma człowiek za świadka, a stać mu się ona ma opoką,
61 3 | wszechświat przekrzyczą, a wyjaławiając dusze swe,
62 3 | pierwotnym chrześcijaństwem, a katolicyzmem, lecz na tym
63 3(**) | Barthelemy, oznaczał dla Carlyle'a konieczność wyzwolenia się
64 3 | żywcem pogrzebanego życia. A myśmy widzieli przecież
65 3 | ludzkiego nie kościoła już a civitatis hominum, ojczyzny
66 3 | pochłonie niezrozumiały świat, a ich ocali - była ona dla
67 3(***) | choćby Norwidowskiego Quidam, a myślę, że owieje go coś
68 3 | wobec pozaludzkiej nocy a nie widzeniem ich serc,
69 3 | nieszczęścia lub sławę, a zdobywszy je, korzyli się
70 3 | pomiędzy życiem twórczym a kościołem został zerwany.
71 3 | pomaga ciągnąć wóz ładowny a choćby nawet ciernia, tkwiącego
72 3 | wyjaśniać zagadnienia naszego, a przynajmniej cudzego życia.
73 3(****) | będzie pomiędzy Sorelem a światem czytelników stosunku
74 3 | istniał on sam przez się, a nasze ja miało co najwyżej
75 3 | go - co najwyżej broni - a potem w promieniu swego
76 3 | on życia, on je osłania - a ono w myśl własnych swoich
77 3 | kiedyś już także było źle, a jednak Kmicic zdołał mieć
78 3 | mieć z Oleńką dużo dzieci, a chociaż Hektor kamieniecki
79 3 | Byle Kmicic pojął Oleńkę, a pan Stach Marynię - wszystko
80 3 | przesłanki jakiegoś nowego a olbrzymiego faktu: jeżeli
81 3 | znalazł się sam z sobą, a poczuli się zbiorowością
82 3(******)| że rodzina robotnicza, a nie zaś rodzina przypadkowa
83 4 | przepływającego przez nas, a raczej stanowiącego nas
84 4 | krystalizacjami, wytworami - a ściślej, pewnymi stałymi
85 4 | musu. Nienadaremnie Renan a za nim Sorel stwierdzają,
86 4 | nabywania nowych doświadczeń, a więc siła nowych wobec nieznanego,
87 4 | rozstrzygają o naszej woli, a same siebie poznają jasno
88 4 | pomiędzy życiem intelektualnym a tą irracjonalna dziedziną
89 4 | wszelkich grup życiem zbiorowym, a raz posiadłszy przywilej
90 4 | jak tu ją przedstawiam, a polskim postępowcom nie
91 4 | samo twierdził Carlyle, a przecież można o nim w polskiej
92 4 | życia. So und nicht anders, a reszta w Pamfletach dnia
93 4 | dnia ostatniego Carlyle' a. I choćbym chciał nawet
94 4 | między "rzeczywistościami" - a w obliczu czasu, póki *
95 4(*) | filozofię z Uriela Acosty, a przecież tu na zachodzie
96 4(*) | marksiści typu R. Luksemburg - (a nie jest p. Luksemburg w
97 4 | Bergsona, Sorela, Carlyle'a, Durkheima - nie przyda
98 4 | na nic, - pomiędzy głową a koniuszkiem pióra zniknie
99 4 | się na ich powierzchni, a więc "pod kierownictwem
100 4 | tego założenia) Bogdanów, A. Łunaczarski - stosunek
101 4 | forma ta jedynie możliwą, a co najważniejsza rozkłada
102 4 | realnym gruntem działania a mgłą marzeń. Taki moment
103 4(**) | pomiędzy moim punktem widzenia, a zapatrywaniami wymienionych
104 4(**) | dziejowym, jako socjologią, a jakąś tam niezależnie i
105 4(**) | choć trochę rozumiał Taine'a (halucination vraie), -
106 4 | biologicznym rozwojem człowieka, a jego dziejową działalnością
107 4 | pomiędzy swoim wspaniałym ja, a czymś starszym, głębszym
108 4 | pomiędzy jednostkową duszą a ponadspołecznym sensem bytu,
109 4 | reprezentuje go u Baudelaire'a. Społeczna natura naszej
110 4 | przeżyć widma przeszłości. a pod naszymi stopami, tuż
111 4 | zbiorowe życie narodu, - a przecież, gdy się już tylko
112 4 | automatycznie ustalonym stosunkiem a indywidualnymi próbami wzniesienia
113 4 | stworzonego przez s i ę p r a w a. Trzeba jednak zawsze
114 4 | stworzonego przez s i ę p r a w a. Trzeba jednak zawsze pamiętać,
115 4 | rzeczywistość. Tylko jako j a prawa- ja nasze jest czymś
116 4 | między indywidualną psychiką a światem wytworów minionej
117 4 | pisał Leopardi: l i e t a - no, ma s i c u r a), ale
118 4 | e t a - no, ma s i c u r a), ale staniemy się uczestnikami
119 4(****) | istnieje między techniką a strukturą moralną i umysłową
120 4(****) | niezmiernie doniosłych a zapoznanych przez Marksa.~ ~
121 4 | dialektyka, obejmująca a la Engels ziarno owsa, mgławice
122 4 | katastroficznej Marksa, a dziś - idei strejku powszechnego: -
123 4 | rzeczywistego niż obecne, a obejmującego w sobie tę
124 4 | siebie. Dziś - tłumacząc j a nasze za pomocą wytworów
125 4(******)| intelektualnych przewodników mit, a raczej legenda automatycznego
126 5 | czynnym, praktyką społeczną a myślą, był zerwany. Prawda
127 5 | potężnym, pracowitym świecie.~A jednocześnie rzeczy europejskie
128 5 | siebie od zagłady duchowej, a inną - żyć. Kto jest samoistnym
129 5 | pośredniczką pomiędzy naszą wolą, a tym, co nami nie jest, nie
130 5 | ciągłego związku między myślą a praktyką: stąd myśl mogła
131 5 | wytwarzaniu nie brała udziału, a z drugiej strony bardzo
132 5 | prywatną psyche polską, a tragiczną dziedziną, w której
133 5 | walki przeciw marsyjczykom, a jednocześnie nie był w stanie
134 5 | istnieje niewątpliwie w Polsce, a nie zna ona samej siebie
135 5 | świecie pracy polskiej:- a wtedy ta moc, która istnieje
136 5 | przetrwać zdołamy wszystko. A przede wszystkim w dziedzinie
137 5 | zwróci s i ę przeciwko n a m, obnaży swoją naturę,
138 5 | które są interesem narodu, a nie własności. Myśl, świadomość
139 5 | myśli. Tworzyć myśl narodu, a więc zbiorowości, zdolnej
140 5 | rzeczywistością nie jest, a w mękach osamotnienia zachować
141 5 | wielkim i śmiałym nie wróci, a ich przecież witało to samo:
142 5(*) | wymagania włościaństwa, a raczej pierwiastków zapewniających
143 5(*) | mi wrogiem, ale wrogiem, a nie złudzeniem. Jest rzeczywista
144 5(*) | polityczne były tak zgubne, a szczególniej, aby tak zgubne
145 5(*) | powiem, usterki w deklamacji (a wielka część zarzutów przeciw
146 6 | nas samych nieznanym nam - a tak samo rzeczywistym, jak
147 6 | przeświadczeniem nie jest, a o co rozbijają się one,
148 6 | świecie żywiołu swoje j a, swoje odczucie uznają za
149 6 | różnica pomiędzy prawdą - a tym, co nią nie jest. Widzieliśmy,
150 6 | określonego życia powstają one? a szczczególniej z jakiego
151 6 | nad nami? Na przymusie, a więc na braku swobody. W
152 6 | życiem duchowym człowieka, a jego położeniem ekonomicznym,
153 6 | między psychologią spożywcy, a psychologią wytwórcy. Spożywca
154 6 | na to, byśmy je przeżyli, a raczej, aby ono przeżyło
155 6 | między stylem Anatola France'a, liryką Kasprowicza, teorematami
156 6 | się widmem i marzeniem, a mieli zrozumieć, że ostatecznie
157 6 | każde zdanie po siedmkroć, a wszczepi się w was tym mocniej
158 6 | wyhoduje z ziarna złoty kłos, a i ze śmiecia potrafi też
159 7 | kończą się pokrewieństwa, a zaczynają różnice. Mickiewicz
160 7 | historii naszego romantyzmu, a znaczna część tych faktów
161 7 | pomiędzy rozumieniem Norwida, a tym, co dzisiaj za kult
162 7 | ukazujemy jako żywą twarz poety. A może niewielu jest poetów
163 7 | rację swojego istnienia - a więc jako coś mającego w
164 7 | naszą z nim, pracę nad nim, a które ukazują się zamistyfikowanej
165 7 | myślą osobistą, pojedynczą, a pełnią wieczną - Bogiem.
166 7 | dziejowy organizm - naród, - a brakowało mu ziarn piasku
167 7 | krwi wylano - mówi Norwid - a nie było jeszcze właściwych
168 7 | budową przezeń wzniesioną, a nie zaś stygmatem, wyciśniętym
169 7 | aby praca była jego pracą, a nie zaś zewnętrznym, ciążącym
170 7 | konieczności: siła była w niej, a nie w nich; poza człowiekiem,
171 7 | dziedzinie, - między duchem a Bogiem - jest zdobyczą pozadziejową
172 7 | Myślowo dla człowieka - a realiter może dla Boga: -
173 7 | jeden Bóg może zniszczyć, - a położyłem w nim nadzieję".
174 7 | że istotną jest tu treść, a nie duchowa forma, że formę
175 7 | wystarczający Bóg. - "Pan i mistrz - a rzekłbyś że uczeń" - mówi
176 7 | przestanie być poniewolnym musem, a stanie się najniższym, najzewnętrzniejszym
177 7 | ujmująca samą siebie w sztuce, a wrastająca w ziemię ramionami
178 7 | transcendentalnego George'a Brummela. Norwidyzmem stało
179 7 | nazwałbym dramatyczną hipnozą, a ciągłością pracy. Na umysły
180 7 | taka, jaką była właśnie, a więc bezimienna, nieokreślona,
181 7 | ten sposób życie i postać, a właściwie wypuszczamy z
182 7 | twórczym życiem romantyzmu, a co wydaje się jej brakiem
183 7 | losowi tylko pierś i duszę, - a nie wyuczoną rolę. Wtedy
184 7 | wszystkich narodów i krajów. A przecież mniejszości te
185 7 | za rys specjalnie polski a ponieważ pozwalał on im
186 7 | pomiędzy konfederatami barskimi a np. tragicznymi indywidualnościami
187 7 | Nie mogę nic zdziałać - a jednak wierzę - wołał romantyzm.
188 7 | koteryjny, nie są niczym - a więc wiem, że żadne postawienie
189 7 | ręki pisma Towiańskiego - a po nich Komunę duchową Romina,
190 7 | staje pomiędzy polską myślą a życiem cień olbrzymiej krzywdy.
191 7 | między nowoczesną kulturą a polskością, lub że przynajmniej
192 7 | można zauważyć pomiędzy nim, a przedstawicielami Młodej
193 7 | jest niezmiernie bliska, a spowinowacona z psychologią
194 7 | jak świętość wewnętrzna, a przynajmniej nastrój świętości.
195 7 | między tym, w co wierzyli oni a stanem świata, starali się
196 7 | takiego stosunku między nim a światem, takiego obrazu
197 7 | dla nich samopoznaniem, a oni potrzebowali ucieczki
198 7 | psychiczną naturą życia, a jego praktyczną walką ze
199 7 | bajecznego nieuka Lafargue'a. W każdym razie jednak szerokie
200 7 | wychowawczej mocy. Myśl narodu - a nie zewnętrzna konieczność
201 7 | siebie stwarza. Tworzenie się a nie zaś rozwijanie się czegoś
202 7 | niemieckiej romantyki, beletrystą a la Hoffmann, Jean Paul.
203 7 | kto się sam sobą czuje, a nie zaś tylko samego siebie
204 7 | podobny w tym do Blake'a. Własna twórczość ukazywała
205 7 | nieśmiertelny biały koń Lafayette'a.~Gdy ktoś nie dowierza samemu
206 7 | polskiej jako rzecz obca; a przecież istnieje ona niezaprzeczalnie,
207 7 | który by ją miał w sobie a był wobec sił - siłą, wobec
208 7(******)| Piszę tu umyślnie myśleć to, a nie myśleć o tym: sądzę,
209 8 | psychiki, zdolnej ją wytwarzać, a nie zaś używać tylko pewnych
210 8 | nienawiści do zwycięskiej, a przynajmniej świadomie tragicznej
211 8 | Psychologia żołnierza, a więc człowieka traktującego
212 8 | przenikliwymi analizami Bergsona, a intuicjami wielkiego samouka.
213 8 | tą postacią działalności, a całokształtem ludzkiego
214 8 | musi z bezwładu. Każde j a jest miejscem przejścia
215 8 | płaczliwym sentymentalizmem, a niezdolnością dziejową.
216 8 | wydaje się nam, aby nasze j a, abyśmy tacy, jakimi jesteśmy,
217 8 | nieznajomość jego nawet j a nasze traktuje jako swój
218 8 | świecie tak, aby moje j a pozostało wiernym sobie.
219 8 | Istnieje pewne demoralizujące a priori, z którym przystępuje
220 8 | upokarzające, pomniejszające a priori, które ciąży nad
221 8 | Nowaczyński, dla samych siebie, a męstwo nie jest podobne
222 8 | przyciśnięte do muru absolutne j a musi przeciwstawić coś własnego
223 8 | nie, to nie jest Europa. A pomimo to Europa nie jest
224 8 | szczelniejszą, systematyczniejszą, a przedstawiciel zbiorowej
225 8 | na pewnych jej stronach, a odrzucamy inne - dowodzimy
226 8 | samym procesem swego żyć i a stwarza w swych jednostkach
227 8 | doświadczeń. Zajmuje się od razu, a priori wobec świata stanowisko
228 8 | zagadnienie na tym właśnie polega, a przynajmniej to stanowi
229 8 | patosem, koturnowością duszy, a bezsilnym, padającym ofiarą
230 8 | różnica między Ibsenem, a Hamsunem. Stanowisko Ibsena
231 8 | nie umiem ująć w słowie, a co jednak czuję. Hamsun
232 8 | ginie w ogóle sam ktoś, a nawet i samo coś staje się
233 8 | coś staje się wątpliwe - a pozostaje szereg stronic,
234 8 | coś jednak znaczyć mogą, a w każdym już razie apelować
235 8 | tytułu przeżyć*. Przeżyci a są fikcją estetyczną, uwalniającą
236 8 | uchwycić pewne zasadnicze a subtelne odrębności psychiczne.
237 8 | wzniesieniu się w sferę tworzenia, a więc wyłamania nieprzewidzianości,
238 8 | estetyzmem Waltera Patera, a estetyzmem Miriama, jeżeli
239 8 | przekonanie. Metodologia naukowa - a proszę nie mieć na myśli
240 8 | kulturalnej pracy u nas. A nie mówię tu o warunkach
241 9 | psychiki: twórczość Baudelaire'a. Psychologia symbolizmu.
242 9 | historycznie uwarunkowaną psychiką, a wartościami i kierunkami
243 9 | logiki. Jak Bóg Malebranche'a artysta działa tylko par
244 9 | rozwinięciu metafizyki Malebranche'a przez Renana; 2) artysta
245 9 | sprawnością w oddaniu go (illusion a décrire). W Pani Bovary,
246 9 | w trzech opowiadaniach, a szczególniej w Coeur simple.
247 9 | jednocześnie do Anatola France'a i Laforgue'a. To nie znaczy
248 9 | Anatola France'a i Laforgue'a. To nie znaczy to, abym
249 9 | niego postawy, które stanowi a priori stylu artysty. Zasadniczo
250 9 | się huczące fale i samo j a znika, jako ich kształt
251 9 | działalności jednostki - a następstwami, jakie pociąga
252 9 | książce: Jerôme Paturot a la recherche de la position
253 9 | listy i dzienniki Baudelaire'a, odnajdujemy w nich rys,
254 9 | istnieje. Dla Baudelaire'a jego rzeczywiste stany duszy -
255 9 | wyszydzać katolicyzm Baudelaire'a lub Barbeya d'Aurévilly.
256 9 | katolicyzmie Baudelaire'a mamy na myśli ten właśnie
257 9 | martyrologią życia Baudelaire'a, jego osamotnieniem, nędzą,
258 9 | zestawia się styl Baudelaire'a ze stylem romantyków, dostrzega
259 9 | stał się dla Baudelaire'a czymś więcej, niż wyznaniem
260 9 | artystycznej. U Lamartine'a, Musseta, Wiktora Hugo,
261 9 | istnieje niewyrozumowane, a priori przeświadczenie czy
262 9 | nieokreślone. Dla Baudelaire'a nic podobnego nie istnieje.
263 9(*) | przemyślenia jego pism, a nie zaś w celu wyłowienia
264 9 | czytać listy Baudelaire'a, tj. być obecnym przy pracy
265 9 | kłamstwa. Gdy od Baudelaire'a przechodzimy do poetów,
266 9 | polega różnica pomiędzy nimi a autorem Kwiatów grzechu.
267 9 | integralnego przeżycia w twórcy a tym, na którego twórczość
268 9 | właściwie samo pojęcie prawdy, a co więcej ginie ono w sposób
269 9 | Jesteśmy istotami samoistnymi, a nie zlepkami oddzielnych
270 9 | napotkaliśmy u Baudelaire'a; odnajdujemy je u wszystkich
271 9 | powtarzam, jest zadaniem, a nie rzeczywistością, coś
272 9 | pióra Juliusza Laforgue'a. Wydaje mi się, że jest
273 9 | otoczenie, w jakim żyje, a tym, co jest istotnie jej
274 9 | znaczyć. Wrażliwość Laforgue'a, jego indywidualny, jedyny
275 9 | czym jest dla Laforgue'a: procesem niezależnym od
276 9 | wydania listów Stendhala, a zrozumie, że Wyspiański
277 9 | życie, które je dźwiga, a tym bardziej zaś zstąpić
278 9 | największego oporu. Zawsze a szczególniej dzisiaj, kiedy
279 9 | Causeries de lundi Sainte-Beuve'a. Literatura jest samoistną
280 9 | dowcipnej sylwecie Malebranche'a stara się wyprowadzić jego
281 9 | dzieła, związki pomiędzy nią a społeczeństwem, jako jej
282 9 | stosunki między jednostką a absolutem, tj. rozwijają
283 9(**) | miejsce tuż obok Montaigne'a.~
284 10 | kulturalnej jakiegoś obcego nam, a posiadającego wielką przeszłość
285 10 | utkanym z samej myśli, - a więc nie stawiającym istotnego
286 10 | je z nim myślową linią, a przez to samo potoczy się
287 10 | przypadkowy szczegół konkretny. A przecież, gdy ginie taka
288 10 | znaczenie dla człowieka, a wiecznie bezkształtnym,
289 10 | zakres naszej władzy - a czasem, jaki jest poza nami,
290 10 | prywatnie dla samych siebie, a tym, co przeżywamy dla ludzkości.
291 10 | przeżyta raz na zawsze tak a nie inaczej, zużytkowana,
292 10 | nie wchodzi w rachunek, a od czasu do czasu tylko
293 10 | przeżywamy coś, co już tak a nie inaczej potem istnieć
294 10 | takim właśnie, jakim jest, a nie zaś takim, jakim je
295 10 | pewien stosunek między nami a tymi definicjami i rubrykami,
296 10 | niedokończonych, stających się, a właściwie tworzących siebie
297 10 | stanem duszy religijnym, a niweczącym obrzędowość:
298 10 | tu - w piersi własnej - a nie w jakimś historiozoficznym,
299 10 | zakreślił swoje granice, a te są zawsze wobec nieskończoności,
300 10 | indywidualność niezdolna do walki, - a więc nietykalna, absolutnie
301 10 | gdzie się cieleśnie żyje, - a więc z konieczności działa:
302 10 | grzmiało jak nieskończoność, a słaby człowiek bił czołem
303 10 | obłudy i obojętności swoich. A przecież. Każda siła, gdy
304 10 | wierzyć trzeba w siebie - a nawet nie zdawać sobie sprawy
305 10 | szranki podmiotowości - a jednocześnie nie zamraża
306 10 | przełamuje platonizm wartości a zachowuje jej moc zespalającą,
307 10 | zawsze głęboko nowoczesny, a więc pozbawiony woli, a
308 10 | a więc pozbawiony woli, a szukający swojej jaźni człowiek,
309 10 | dla rozrywki, jak bajki - a są chwile, że wobec uśmiechniętej
310 10 | Browninga lub Swinburne'a urodził się w poczuciu,
311 10 | jest to wielkie angielskie a priori. A priori to zmienia
312 10 | wielkie angielskie a priori. A priori to zmienia nazwy,
313 10 | ogniskową tej mistyki - a właściwie tej potężnej,
314 10 | Grzech rodzi się dla Blake'a z niedostateczności uświadomienia,
315 10 | tysiąca sprzeczności, rozdartą a przecież jednolitą wobec
316 10 | spełnia dzieło istotnej pracy, a nie pada ofiarą paradoksalnego
317 10 | one w bezwzględnie żywym, a więc jedynie rzeczywistym,
318 10 | absolutnie konkretnym, a więc nie dającym się zszematyzować,
319 10 | zdobywanie nowych właściwości, a więc konieczne wyodrębnianie
320 10 | przyjmowania ciężarów twórczego, a więc wyodrębniającego życia.
321 10 | gotowe, lecz tworzeniem a więc ryzykiem, które samo
322 10 | walki i odpowiedzialności a współczuciem Dickensa, ogarniającym
323 10 | wystarczającego sobie samozadowolenia, a Carlyle'owską demoniczną
324 10 | oryginalności wewnętrznego życia, a Browninga poezją wykuwających
325 10 | nich samych, z ich życia - a nie z jakiejś szematyzującej
326 10 | głębię geniuszu Moliere'a, można powiedzieć, że Meredith
327 10 | rzetelność wysiłku. Szkic Carlyle'a o Goethem, w którym wyraża
328 10 | teraz po pismach Carlyle'a weźmiemy do ręki dzieła
329 10 | literackich gatunków" Brunetiere'a. Jest rzeczą niewątpliwą
330 10 | Rzymu. Chrześcijaństwo, a raczej katolicyzm zbankrutował
331 10 | prozaiczne Carducciego, Carlyle'a i Vica, wystąpi to, o co
332 10 | Carlyle. I w stylu Carlyle'a czuje się to nie rozumujące,
333 10 | Świętym Jerzym Donatella a Perseuszem Celliniego. Groźny
334 10 | słów: poza pismami Carlyle'a wyczuwam zawsze okręt, morze,
335 10 | kulturę jako na swe dzieło, a więc wznosząca się ponad
336 10 | w całym jego bogactwie. A jednocześnie od samych podstaw
337 10 | niego stać się koniecznym. A praca ta jest do dokonania:
338 10 | stworzyć zależne od jej woli, a przynajmniej odpowiadające
339 10 | życiowym procesie ludzi, a więc czymś zmiennym. Świadomość
340 10 | jej władzę nad światem, a właściwie samą rzeczywistość
341 10 | szablonów europejskich; a w zakątku duszy hoduje się
342 10 | konkretną narodową moc dziejową, a więc coś rzeczywistego,
343 11 | stosunku między katolicyzmem a pierwotnymi formami religijnego
344 11 | w twórczość Żeromskiego, a dostęp do poezji Wyspiańskiego
345 11 | pulsującego między Bogiem a duszą. Nie może być najmniejszej
346 11 | ogniu rozżarzonego sumienia. A jednocześnie sam ten żar
347 11 | dziecięcą szczerość, rzewność, a wraz z nią odrodzone nowe
348 11 | wiara zgaśnie w sercu - a czystość, dla której wszystko
349 11 | dziecię w zapartej chacie, a moczar życia trzyma, więzi
350 11 | słodką niemocą tej skruchy, a radością grzechu: pulsuje
351 11 | dłoń - śmierć: już czas - a wy tam ostańcie, żyjcie,
352 11 | schłonęło świat, ludzkość, a teraz pozostało jako łuna,
353 11 | towarzysz jej, jej Bóg. A w dole jest świat krzywd,
354 11 | przez błyskawice gniewu, a chociażby jak obłok cichego
355 11 | nie opanowane przez wolę, a raczej życie, wolę swą i
356 11 | Jest to katolicyzm jednak a la Wiktor Hugo i w ogóle
357 11 | wielki gmach, w którym żyją, a jednocześnie prócz zrzeszonego
358 11 | Nastrój męski i hartowny, a nie zimny, dźwigający, a
359 11 | a nie zimny, dźwigający, a braterski - jedno z najdumniej
360 11 | w danej epoce głębokie, a więc silnie i samoistnie
361 11 | rzeczywistym, pełnym człowiekiem, a więc formacją zupełnie określoną,
362 11 | formacją zupełnie określoną, a również określoną rzeczywistością
363 11 | ale i tu zaczął on żyć, a więc być źródłem czynnych
364 11 | dziejowym. Gdy żyjące w niej j a uważa się za wystarczający
365 12 | związek pomiędzy mistyką a życiem płciowym: na ogól
366 12 | psycho-fizjologicznego organizmu jednostki, - a przede wszystkim tej dziedziny
367 12 | ewolucjonizmem Spencera a "ewolucjonizmem" Hegla polega
368 12 | założenie ewolucjonizmu a la Spencer, uchodzi za oznakę
369 12 | Bogiem, prawdą, materią; a właściwie Bóg sam z sobą,
370 12 | jaka zachodzi pomiędzy tym, a pozornie pokrewnym stanem
371 12 | poczucia odpowiedzialności a więc i ryzyka: przeciwnie
372 12 | różnica pomiędzy mistycyzmem a stanem duszy epickim, o
373 12 | świadomości granicę między prawdą a złudzeniem, między przeżyciem
374 12 | przeżyciem subiektywnym a obiektywnym istnieniem.
375 12(**) | wyrastają z samego życia, a nie są dowolnym wymysłem
376 12 | mistycyzm właśnie Miriam, a pada jego ofiarą Miciński.
377 12 | odosobnienia "straceńców", a więc konieczności odnalezienia
378 12 | przez konieczność czynu, a więc jedyności postanowień
379 12 | powstała w duszy poety, a oddźwiękami, jakie budzi
380 12 | życie ich nie ma sensu, a może mogłoby mieć jakieś
381 12 | się, biega po zaliczki, a w piękne dni da się oprowadzać
382 12 | duchowej, która żadnej hipotezy a priori nie wyklucza, żadnymi
383 12 | pasować się nasza praca, a stać się bezoporną, wyrzuconą
384 12 | która ja nasze wytworzyła, a więc tylko poprzez ogarnięcie
385 12 | Świat jest tajemniczy: a tak, zawsze wrogi, zawsze
386 12 | już sobie moc wyczerpał, a teraz rzuca jako ostatnią
387 12(***) | zasadniczą świata nauki a właściwie naukowego mistycyzmu
388 13 | zdaje, bardzo głębokie, a często umyślne nieporozumienia
389 13 | rozszczepienie pomiędzy myślą a pozostałą psychiką odtwarzało
390 13 | zachodzi pomiędzy ich życiem a tą wytwarzaną przez nich
391 13 | ponadpsychiczną dyscypliną a życiem psychicznym jednostek
392 13 | takim poetą jak Żeromski a takim - choćby bardzo utalentowanym -
393 13 | czy mam ja oto ją w sobie, a jeżeli nie mam jej - to
394 13 | bohaterstwa i piękności, - a sława jest rozlana naokoło
395 13 | życia stosunek Shakespeare'a, kto wymaga od Dostojewskiego,
396 13 | przestrzeń między tematem a artystą, treścią a opracowaniem,
397 13 | tematem a artystą, treścią a opracowaniem, tam mamy do
398 13 | przypadkowych wartości, a nie z ich świadomym tworzeniem.
399 13 | Mógł on ich nie napisać - a z jakiejś jednej krwawej
400 13 | duszą łamią się o naród, a więc właśnie dla narodu:
401 13 | piersi jednego człowieka, a wystarczy, aby nie zginęła,
402 13 | można by użyć tego wyrazu. A raz jeszcze powtarzam, że
403 13 | sobie całą naszą istotną a nie ad hoc stylizowaną duszę.
404 13 | pada zawsze na człowieka, a sam osunął się aż na dno
405 13 | przesadzającego - dla całego narodu a nie dla garstki wizjonerów -
406 13 | między życiem "zmysłowym" a życiem duchowym. Uczymy
407 13 | mniej określony. Dumna, a raczej usiłująca znaleźć
408 13 | niej jest ocaloną swobodą, a co lubieżnym przywiązaniem
409 13 | stworzy moc rozstrzygania, a na dno duszy jak ptak postrzelony
410 13 | Przywiązane do swojego życia j a nazbyt łatwo uznaje tu swe
411 13 | woli pisarza: jest czynem, a nie ma mocy w sobie. Świat
412 13 | ciągłości pomiędzy chwilą a chwilą, a każda zawiera
413 13 | pomiędzy chwilą a chwilą, a każda zawiera w sobie cały
414 13(*) | nie usprawiedliwia go, a jednocześnie każda chwila
415 13 | twórcza z głębi duszy - a nie maestrii słowa, płynąca
416 13 | pomiędzy Dziejami grzechu - a Duma o Hetmanie ukazuje
417 13 | duchowej pracy nad sobą, a nie zaś, jak to się roi
418 13 | Wszystko w nas dąży do zagłady, a jednak to straszne życie
419 13 | Z czymś się to dzieje, a więc nie z nami i sama zguba
420 13 | powracającej przeszłości, a sama przeszłość ta trzyma
421 13 | życie jest naszym gruntem: a więc musimy tworzyć zwycięskie,
422 13 | broń.~Życie nasze ginie, a więc ginie wszystko nasze,
423 13 | oto co czuje Żeromski.~A więc zginiemy całkiem, doszczętnie,
424 13 | wnętrzu naszej psychiki. A psychika działa tylko jako
425 13 | pomiędzy myślą naszą własną a naszym stanem duszy. Żyć
426 13 | wieku los dwóch narodów, a właściwie całej masy narodów
427 14 | naokoło życie i ja jestem, a oto tu we mnie, w piersi
428 14 | organem żywej jedności, a stało się tumanem wzajemnego
429 14 | świat został odkupiony - a teraz już rozpocząć można
430 14 | Wyspiańskiego; w analizach, a raczej gadaninach komentatorów
431 14 | kierunku duchowej walki, a nie zaś system przekonań,
432 14 | zerwany związek pomiędzy nim a zbiorowością, czuje on,
433 14 | przeżyciach losem indywidualnym a duszą zbiorową. Gdy tworzył
434 14 | człowieka losu poza gromadą, a gromada jest tylko twórczynią
435 14 | Żyć ciężko, widząc chwałę, a nie mając chwały, żyć poza
436 14 | przygotowanym, pojednanym z nią. A że wam też - woła Wyspiański
437 14 | która ma wytworzyć taką a nie inną florę. Samobójstwo
438 14 | Dante Rossettiego, Swinburne'a, czasami Hofmannsthala.
439 14 | gromady, jako narzucony jej, a martwy kodeks przynależności
440 14 | Dziewka "ludzie nie gady". - A pustelnik odpowiada - może,
441 14 | glebą zrośnięty żywot? - A przecież w nim, w tym rozkołysanym
442 14 | własna jego niedecyzja, a że widzi - więc mu się zdaje,
443 14 | zdaje, że ją przezwyciężył, a że sądzi tak o tym, więc
444 14 | się, ginie życie pokoleń, a ty czym jesteś? Zbiorowość
445 14 | utraciła rzeczywistość. A więc rzeczywistości nie
446 14 | aby wiara w nim wyrosła, a on ją tylko zobaczył. Pan
447 14 | tragicznie się załamać, a więc konkretny kształt tego
448 14 | tragizm tego stanowiska, a gdy Wyspiański zaczyna widzieć
449 14 | Zawsze ginęła mu myśl - a pozostawało jej odbicie
450 14 | poznawczym, surowym procesem, a nie poczuciem własnego piękna,
451 14 | Wola. Siła, co zwala męże~a nowe wskrzesza. Wstaną i
452 14 | rozgrywająca się pomiędzy Polską a groźnym światem, który jest
453 14 | Nieokreśloność wrasta w duszę, a raczej umacnia tylko istniejące
454 14 | rządzić polską duszą, tak - a jakim byłby tragiczny los
455 14 | wypowiada pewne poznanie, a raczej myślał, wkładając
456 14 | oznaczać potęgę, wolę, - a myśli i słowa są tylko linią
457 14(**) | kształcie: dbam o jego treść, a nie o "sobaczą łzę'" plamiącego
458 14(**) | zawsze wytworem dziejów, a nie zaś odsłaniają coś głębszego
459 14(**) | Nietzsche. U Bonalda, de Maistre'a - odnajdujemy myśli, które
460 14(**) | i jezuicką krytyką Taine'a przez Aularda, w Europie
461 14(**) | pomiędzy terenem mojej pracy a dziedziną schlebiającej
462 14 | symbolizował ją. Intencja myśli, a nie własna, raz na zawsze
463 14 | Polskę objąć praktyczną, a więc tłumaczącą, objaśniającą
464 14 | wyników w świecie dziejów, a formami myślenia wzruszeniowego,
465 14 | narodowa demokracja zeszła, a na który musi wrócić, grunt,
466 14 | polską historię psychiką a ideowymi, kulturalnymi wpływami
467 14 | biologiczną moc polską, a nie jakieś ugrupowanie interesów.~
468 14 | jedyny niemetafizyczny, a raczej nieteologiczny, sposób
469 14 | w tym, co ją stwarzało, a nie w tym jedynie, co ją
470 14 | mechanicznym stosunkiem do życia a mitologizowaniem. Znaleźć
471 14 | to żywa mowa pozaludzkiej a uczłowieczonej prawdy. To
472 14 | rzeczy; nie ma go w niej, a raczej rodzi się on w niej
473 14 | ponadnarodowa formacja, gleba, a zarazem kopuła narodów i
474 14 | wszystkimi swymi wątpliwościami, a doprowadzą one nas do punktu,
|